Tematyka
1. To jestem ja.
2. W sklepie.
3. Kolorowy tydzień w naszym przedszkolu.
4. Sporty zimowe.
Opracowała: Magda Babiuch
Temat tygodnia: To jestem ja.
Formy i środki realizacji.
Cele operacyjne, dziecko:
Podst.
progr.
Temat dnia:
P O N I E D Z I A Ł E K
I Czystość to zdrowie
1.Poznanie postaci Grzesia z wiersza Elżbiety Burakowskiej „Zmartwienie Grzesia” – wspólna wyprawa z Grzesiem do łazienki pokazanie Grzesiowi jak należy myć ręce. Przypomnienie o mydle, wodzie, ręczniku.
2. Zabawa ruchowa przy wierszu „Kotek” – pokazywanie ruchem oraz zabawa przy piosence Fasolek „Mydło lubi zabawę”.
3. Działania w grupach: pranie ubranek dla lalek, mycie samochodu.
4. Zajęcia ruchowe - Elementy dramy ,,Co robimy w łazience” – bez słów.
5. Działanie według wyboru: Ręczniki – projektowanie wzorów z figur geometrycznych; Dobieranie przyjaznych par – odrysowywanie, wycinanie, naklejanie na kolorowy karton.
6. Synteza słuchowa wyrazów – mydło, woda, pasta, kubek, szczotka – wspólne sylabizowanie, klaskanie oraz przeliczanie sylab.
7. Zajęcia muzyczno-słuchowo-ruchowe przy piosence „Mydło lubi zabawę” Fasolki.
- wysłucha utworu literackiego,
- oceni postawę bohatera,
- wspólnie z rówieśnikami pokaże Grzesiowi jak myć ręce,
- poznaje wiersz „Kotek” oraz piosenkę Fasolek – bierze udział w zabawach,
- bierze udział w dramie – potrafi pokazać czynności wykonywane podczas mycia się,
- wykorzystuje wyobraźnię twórczą oraz odtwórczą – działa według poleceń N.
- sprząta miejsce pracy po jej ukończeniu,
- prawidłowo sylabizuje proste wyrazy,
- bierze aktywny udział w zajęciach rytmicznych,
- próbuje zapamiętać słowa nowej piosenki,
IV.2
II.2
III.10
II.5
I.8
II.8
III.6
II.10
I.11
W T O R E K
II
To jestem ja.
Wg E. Gruszczyk - Kolczyńskiej
1.Wysłuchanie wiersza A. Kamieńskiej „Ania” – ilustrowanie treści utworu pacynką dziewczynki.
2.Rozmowa na temat treści zawartych w wierszu. Zachęcanie dzieci do samodzielnych wypowiedzi związanych z wyglądem dziewczynki i ich samych.
3.Zabawa „Zgadnij, o kogo chodzi.” Jedno dziecko staje plecami do pozostałych, a ktoś inny (najpierw nauczycielka) opisuje jedno z dzieci z grupy. Dziecko stojące tyłem musi zgadnąć, o kogo chodzi. Kiedy zgadnie wybiera następną osobę, która ma się odwrócić. Trzeba pamiętać, aby opis dawał pozytywny obraz opisywanego dziecka.
4.Rozdanie lusterek dzieciom. Ustalanie koloru włosów i oczu:
- przyglądanie się swoim włosom w lusterku,
- określanie koloru,
- grupowanie dzieci ze względu na kolor włosów: bruneci, blondyni, szatyni, rudzi,
- oglądanie w lusterku swoich oczu,
- ustalanie ich koloru,
- grupowanie dzieci ze względu na kolor oczu.
5. Oglądanie w lusterku głowy i nazywanie części twarzy:
- głaskanie, dotykanie, określanie kształtu: czoła, brwi, powiek, rzęs, nosa, policzków, uszu, ust i brody.
6.Zwrócenie uwagi na symetrię twarzy:
- położenie obu dłoni na twarzy (dłonie stykają się na linii nosa),
- odsłonięcie jednej strony twarzy i spojrzenie w lusterko,
- ponowne zasłonięcie twarzy,
- odsłonięcie drugiej strony twarzy i popatrzenie w lusterko.
7.Oglądanie rąk i nazywanie wyróżnionych części: palce, dłoń, nadgarstek, przedramię, łokieć, ramię
8.Oglądanie nóg i nazywanie wyróżnionych części: stopa, palce, pięta, kostka, łydka, kolano, udo.
9.Oglądanie całej sylwetki człowieka i nazywanie wyróżnionych części: szyja, ramiona, pierś, brzuch, plecy, pośladki.
10. Niewerbalne porozumiewanie się: oglądanie min w lustrze, aby sprawdzić, czy są zgodne z intencją, odczytywanie gestów i komunikatów mimicznych.
- wysłucha utworu liter., pozna nowego bohatera,
- potrafi wyrazić własne zdanie na temat wyglądu postaci,
- bierze udział w zabawie, potrafi skojarzyć wiele elementów z jednym dzieckiem,
- bierze udział w zajęciach:
- określa kolor włosów,
- potrafi utworzyć grupę z dziećmi o podobnym kolorze włosów oraz oczu,
- określa kolor oczu,
- nazywa części twarzy,
- zauważy, iż prawa i lewa strona twarzy zbudowana jest tak samo,
- bierze udział w ćwiczeniach proponowanych przez N.
- nazywa części kończyn górnych,
- nazywa części ciała kończyn dolnych,
- nazywa pozostałe części ciała
- nazywa stany emocjonalne oraz gesty mimiczne im odpowiadające,
III.7
III.1
III.2
I.2
I.3
I.6
III.3
Ś R O D A
III
Co lubię jeść
Wg W. Limont
Wg metody Weroniki Sherborne
1.Powitanie dzieci, które: lubią spacery, lubią jeść owoce i warzywa, lubią jeść mięso,
2.Ćwiczenia ortofoniczne – zapoznanie dzieci z krótkim wierszykiem: W kółeczku razem siadamy, zabawę zaczynamy. Będziemy razem ćwiczyli, żebyśmy razem mówili.
3.Zapoznanie z utworem Stanisława Jachowicza „Chory kotek”- ukazanie dzieciom skutków objadania się – pomoc kolorowych ilustracji.
4.Zabawa ruchowa „Pułapka na myszy” wg. Klausa W. Vopela „Witajcie uszy”. (str.40)
5.„Co lubię jeść?” – wykorzystanie teczki „Zdrowie i higiena” – wspólne nazywanie pokarmów (kolorowe kartoniki). Wspólne układanie pokarmów do uśmiechniętego i smutnego talerzyka – analizowanie dlaczego dzieci nie lubią pewnych potraw i dlaczego lubią inne? Przeliczanie potraw, które dzieci lubią oraz tych, których nie lubią. (dz.4 letnie – 5 elem. Dz 5 letnie 6 elem i więcej).
6.Zabawa dydaktyczna z użyciem wyobraźni „Jestem zupką pomidorową” (wg W. Limont) – wcielanie się w wybrany pokarm – zareklamowanie go (zjedz mnie jestem smaczna i zdrowa).
7.Praca plastyczna – plakaty: I – „To służy zdrowiu” oraz II „To szkodzi zdrowiu” – wycinanie z gazet (dz. 5 letnie), malowanie, naklejanie (dz 4 letnie) , odrysowywanie własnego ciała na dużych kartach papieru. (4 i 5 letnie).
8. Ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała wg metody Weroniki Sherborne. z; (M. Bogdanowicz B. Krestel „Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka”. Str. 60)
8.Ewaluacja zajęć – dzieci otrzymują buźki uśmiechnięte i smutne, te dzieci, którym się podobało wyciągają buzie uśmiechnięte, komu się zajęcia nie podobały wyciągają buzie smutne.
- bierze udział w powitaniu – potrafi określić co lubi jeść,
- aktywnie uczestniczy w ćw. ortofonicznych, stara się zapamiętać wierszyk,
- wysłucha utworu liter.,
- zrozumie skutek nadmiernego objadania się,
- weźmie udział w zabawie ruchowej,
- potrafi nazwać wybrane pokarmy,
- wyraża własne zdanie na temat danej potrawy,
- przelicza elementy w zbiorach,
- potrafi wcielić się w nierealną sytuację i zareklamować wybrany pokarm,
- bierze udział z zajęciach plastycznych: prawidłowo trzyma nożyczki, prawidłowo nakleja elementy,
- bierze udział w ćwiczeniach i zajęciach ruchowych,
- wyraża własne zdanie na temat zajęć – potrafi określić emocje, które towarzyszyły mu podczas kolejnych zajęć.
Mirada