Konstytucja 3 maja 1791 roku.pdf

(150 KB) Pobierz
Microsoft Word - konsitucija_lenkiska_1.doc
Konstytucja 3 Maja, 1791
___________________________________________________________________________
PREAMBULA
W imię Boga w Trójcy świętej Jedynego.
Stanisław August z Bożej łaski i woli narodu król polski, wielki książę litewski, ruski, pruski,
mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski
i czernichowski, wraz z stanami skonfederowanymi w liczbie podwójnej naród polski
reprezentującymi.
Uznając, iż los nas wszystkich od ugruntowania i wydoskonalenia konstytucyi narodowej
jedynie zawisł, długim doświadczeniem poznawszy zadawione rządy naszego wady, a chcąc
korzystać z pory, w jakiej się Europa znajduje, i z tej dogorywającej chwili, która nas samym
sobie wróciła, wolni od hańbiących obcej przemocy nakazów, ceniąc drożej nad życie, nad
szczęśliwość osobistą egzystencją polityczną, niepodległość zewnętrzną i wolność
wewnętrzną narodu, którego los w ręce nasze jest powierzony, chcąc oraz na
błogosławieństwo, na wdzięczność współczesnych i przyszłych pokoleń zasłużyć, mimo
przeszkód, które w nas umiejętności sprawować mogą, dla dobra powszechnego, dla
ugruntowania wolności, dla ocalenia ojczyzny naszej i jej granic, z największą stałością ducha
niniejszą Konstytucyję uchwalamy i tę całkowicie za świętą, za niewzruszoną deklarujemy,
dopóki by naród w czasie prawem przepisanym wyraźną swoją wolą nie uznał potrzeby
odmienienia w niej jakiego artykułu. Do której to Konstytucyi dalsze ustawy Sejmu
teraźniejszego we wszystkim stosować się mają.
___________________________________________________________________________
I. RELIGIA PANUJĄCA
Religią narodową panującą jest i będzie wiara święta rzymska katolicka ze wszystkimi jej
prawami. Przejście od wiary panującej do jakiegokolwiek wyznania jest zabronione pod
karami apostazyi. Że zaś ta sama wiara święta przykazuje nam kochać bliźnich naszych,
przeto wszystkim ludziom, jakiegokolwiek bądź wyznania, pokój w wierze i opiekę rządową
winniśmy i dlatego wszelkich obrządków i religii wolność w krajach polskich, podług ustaw
krajowych, warujemy.
___________________________________________________________________________
II. SZLACHTA ZIEMIANIE
Szanując pamięć przodków naszych jako fundatorów rządu wolnego stanowi szlacheckiemu
wszystkie swobody, wolności, prerogatywy, pierwszeństwa w życiu prywatnym i publicznym
najuroczyściej zapewniamy, szczególniej zaś prawa, statuta i przywileje temu stanowi od
Kazimierza Wielkiego, Ludwika Węgierskiego, Władysława Jagiełły i Witolda, brata jego,
wielkiego księcia litewskiego, niemniej od Władysława i Kazimierza Jagiellończyków, od
Jana Alberta, Aleksandra i Zygmunta Pierwszego braci, od Zygmunta Augusta ostatniego z
linii jagiellońskiej sprawiedliwie i prawnie nadane, utwierdzamy zapewniamy i za
niewzruszone uznajemy. Godność stanu szlacheckiego w Polszcze za równą wszelkim
stopniom szlachectwa gdziekolwiek używanym przyznajemy. Wszystkę szlachtę równymi być
między sobą uznajemy, nie tylko co do starania się o urzędy i o sprawowanie posług
ojczyźnie, honor, sławę, pożytek przynoszących, ale oraz co do równego używania
przywilejów i prerogatyw stanowi szlacheckiemu służących, nade wszystko zaś prawa,
bezpieczeństwa osobistego, wolności osobistej i własności gruntowej i ruchomej, tak jak od
wieków każdemu służyły, świątobliwie, nienaruszenie zachowane mieć chcemy i
zachowujemy, zaręczając najuroczyściej, iż przeciwko własności czyjejkolwiek żadnej
odmiany i ekscepcyi w prawie nie dopuścimy, owszem, najwyższa władza krajowa i rząd
przez nią ustanowiony żadnych pretensyi pod pretekstem iurium regalium i jakimkolwiek
innym pozorem do własności obywatelskich bądź w części, bądź w całości rościć sobie nie
będzie. Dlaczego bezpieczeństwo osobiste i wszelką własność komukolwiek z prawa
przynależną, jako prawdziwy społeczności węzeł, jako źrzenicę wolności obywatelskiej
szanujemy, zabezpieczamy, utwierdzamy i aby na potomne czasy szanowane, ubezpieczone i
nienaruszone zostawały mieć chcemy. Szlachtę za najpierwszych obrońców wolności i
niniejszej Konstytucyi uznajemy. Każdego szlachcica cnocie, obywatelstwu i honorowi jej
świętość do szanowania, jej trwałość do strzeżenia poruczamy, jako jedyną twierdzę ojczyzny
i swobód naszych.
___________________________________________________________________________
III. MIASTA I MIESZCZANIE
Prawo na teraźniejszym sejmie zapadłe pod tytułem Miasta nasze królewskie wolne w
państwach Rzeczypospolitej w zupełności utrzymane mieć chcemy i za część niniejszej
Konstytucyi deklarujemy, jako prawo wolnej szlachcie polskiej, dla bezpieczeństwa ich
swobód i całości wspólnej ojczyzny, nową, prawdziwą i skuteczną dające siłę.
___________________________________________________________________________
IV. CHŁOPI WŁOŚCIANIE
Lud rolniczy, spod którego ręki płynie najobfitsze bogactw krajowych źrzódło, który
najliczniejszą w narodzie stanowi ludność, a zatem najdzielniejszą kraju siłę, tak przez
sprawiedliwość, ludzkość i obowiązki chrześcijańskie, jak i przez własny nasz interes dobrze
zrozumiany, pod opiekę prawa i rządu krajowego przyjmujemy, stanowiąc, iż odtąd
jakiebykolwiek swobody, nadania lub umowy dziedzice z włościanami dóbr swoich
autentycznie ułożyli, czyliżby te swobody, nadania umowy były z gromadami, czyli też z
każdym osobno wsi mieszkańcem zrobione, będą stanowić wspólny i wzajemny obowiązek,
podług rzetelnego znaczenia warunków i opisu zawartego w takowych nadaniach i umowach,
pod opiekę rządu krajowego podpadający. Układy takowe i wynikające z nich obowiązki,
przez jednego właściciela gruntu dobrowolnie przyjęte, nie tylko jego samego, ale i następców
jego lub prawa nabywców tak wiązać będą, iż ich nigdy samowolnie odmieniać nie będą
mocni. Nawzajem włościanie jakiejkolwiek bądź majętności od dobrowolnych umów,
przyjętych nadań i z nimi złączonych powinności usuwać się inaczej nie będą mogli, tylko w
takim sposobie i z takimi warunkami, jak w opisanych tychże umów postanowione mieli,
które, czy na wieczność, czyli do czasu przyjęte, ściśle ich obowiązywać będą.
Zawarowawszy tym sposobem dziedziców przy wszelkich pożytkach od włościan im
należących, a chcąc jak najskuteczniej zachęcić pomnożenie ludności krajowej, ogłaszamy
wolność zupełną dla wszystkich ludzi, tak nowo przybywających, jako i tych, którzy by,
pierwej z kraju oddaliwszy się, teraz do ojczyzny powrócić chcieli, tak dalece, iż każdy
człowiek do państw Rzeczypospolitej nowo z którejkolwiek strony przybyły lub powracający,
jak tylko stanie nogą na ziemi polskiej, wolnym jest zupełnie użyć przemysłu swego, jak i
gdzie chce, wolny jest czynić umowy na osiadłość, robociznę lub czynsze, jak i dopóki się
umówi, wolny jest osiadać w mieście lub na wsiach, wolny jest mieszkać w Polszcze lub do
kraju, do którego zechce, powrócić, uczyniwszy zadosyć obowiązkom, które dobrowolnie na
siebie przyjął.
___________________________________________________________________________
V. RZĄD CZYLI OZNACZENIE WŁADZ PUBLICZNYCH
Wszelka władza społeczności ludzkiej początek swój bierze z woli narodu. Aby więc całość
państw, wolność obywatelska i porządek społeczności w równej wadze na zawsze zostały,
trzy władze rząd narodu polskiego składać powinny i z woli prawa niniejszego na zawsze
składać będą, to jest: władza prawodawcza w stanach zgromadzonych, władza najwyższa
wykonawcza w królu i Straży i władza sądownicza w jurysdykcyjach na ten koniec
ustanowionych lub ustanowić się mających.
___________________________________________________________________________
VI. SEJM CZYLI WŁADZA PRAWODAWCZA
Sejm czyli stany zgromadzone na dwie izby dzielić się będą: na izbę poselską i na izbę
senatorską pod prezydencją króla. Izba poselska jako wyobrażenie i skład wszechwładztwa
narodowego będzie świątynią prawodawstwa. Przeto w izbie poselskiej najpierwej decydować
będą wszystkie projekta: 1-o co do praw ogólnych, to jest konstytucyjnych, cywilnych,
kryminalnych i do ustanowienia wieczystych podatków, w których to materyjach propozycyje
od tronu województwom, ziemion i powiatom do roztrząśnienia podane, a przez instrukcyje
do izby przychodzące, najpierwsze do decyzyi wzięte być mają; 2-o co do uchwał sejmowych,
to jest poborów doczesnych, stopnia monety, zaciągania długu publicznego, nobilitacyj i
innych nadgród przypadkowych, rozkładu wydatków publicznych, ordynaryjnych i
ekstraordynaryjnych, wojny, pokoju, ostatecznej ratyfikacyi traktatów związkowych i
handlowych, wszelkich dyplomatycznych aktów i umów do prawa narodów ściągających się,
kwitowania magistratur wykonawczych i tym podobnych zdarzeń głównym narodowym
potrzebom odpowiadającym, w których to materyjach propozycyje od tronu, prosto do izby
poselskiej przychodzić mające, pierwszeństwo w prowadzeniu mieć będą. Izby senatorskiej,
złożonej z biskupów, wojewodów, kasztelanów i ministrów pod prezydencyją króla, mającego
prawo raz dać votum swoje, drugi raz paritatem rozwiązywać osobiście lub nadesłaniem
zdania swego do tejże izby, obowiązkiem jest: 1-o każde prawo,, które po nadejściu
formalnym w izbie poselskiej do senatu natychmiast przesyłane być powinno, przyjąć lub
wstrzymać do dalszego narodu deliberacyi opisana w prawie większością głosów. Przyjęcie
moc i świętość prawa nadawać będzie. Wstrzymanie zaś zawiesi tylko prawo do przyszłego
ordynaryjnego sejmu, na którym gdy powtórna nastąpi zgoda, prawo zawieszone od senatu
przyjętym być musi; 2-o każdą uchwałę sejmową w materyjach wyżej wyliczonych, którą izba
poselska senatowi przysłać natychmiast powinna, wraz z tąż izbą poselską większością
głosów decydować, a złączona izb obydwóch większość, podług prawa opisana, będzie
wyrokiem i wolą stanów.
Warujemy, iż senatorowie i ministrowie w obiektach sprawowania się z urzędu swego bądź w
Straży, bądź w komisyi votum descisivum w sejmie nie będą mieli i tylko zasiadać wtenczas
w senacie mają dla dania eksplikacyi na żądanie sejmu.
Sejm zawsze gotowym będzie: prawodawczy i ordynaryjny. Rozpoczynać się ma co dwa lata,
trwać zaś będzie podług opisu prawa o sejmach. Gotowy, w potrzebach nagłych zwołany,
stanowić ma o tej tylko materyi, do której zwołanym będzie, lub o potrzebie po czasie
zwołania przypadłej. Prawo żadne na tym ordynaryjnym sejmie, na którym ustanowione było,
znoszonym być może. Komplet sejmu składać się będzie z liczby osób niższym prawem
opisanej, tak w izbie poselskiej, jako i w izbie senatorskiej.
Prawo o sejmikach na teraźniejszym sejmie ustanowione jako najistotniejszą zasadę wolności
obywatelskiej, uroczyście zabezpieczamy.
Jako zaś prawodawstwo sprawowane być nie może przez wszystkich i naród wyręcza się tej
mierze przez reprezentantów czyli posłów swoich dobrowolnie wybranych, przeto stanowimy,
iż posłowie na sejmikach obrani w prawodawstwie i ogólnych narodu potrzebach podług
niniejszej Konstytucyi uważani być mają jako reprezentanci całego narodu, będąc składem
ufności powszechnej.
Wszystko i wszędzie większością głosów udecydowane być powinno; przeto liberum veto,
konfederacyje wszelkiego gatunku i sejmy konfederackie, jako duchowi niniejszej
Konstytucyi przeciwne, rząd obalające, społeczność niszczące, na zawsze znosimy.
Zapobiegając z jednej strony gwałtownym i częstym odmianom konstytucyi narodowej, z
drugiej uznając potrzebę wydoskonalenia onej po doświadczeniu jej skutków co do
pomyślności publicznej, porę i czas rewizyi i poprawy Konstytucyi co lat dwadzieścia pięć
naznaczamy. Chcę mieć takowy sejm konstytucyjny ekstraordynaryjnym podług osobnego o
nim prawa opisu.
___________________________________________________________________________
VII. KRÓL, WŁADZA WYKONAWCZA
Żaden rząd najdoskonalszy bez dzielnej władzy wykonawczej stać nie może. Szczęśliwość
narodów od praw sprawiedliwych, praw skutek od ich wykonania zależy. Doświadczenie
nauczyło, że zaniedbanie tej części rządu nieszczęściami napełniło Polskę. Zawarowawszy
przeto wolnemu narodowi polskiemu władzę praw sobie stanowienia i moc baczności nad
wszelką wykonawczą władzą oraz wybierania urzędników do magistratur, władzę
najwyższego wykonywania praw królowi w radzie jego oddajemy, która to rada Strażą Praw
stać się będzie. Władza wykonawcza do pilnowania praw i onych pełnienia ściśle jest
obowiązana. Tam czynną z siebie będzie, gdzie prawa dozwalają, gdzie prawa potrzebują
dozoru, egzekucyi, a nawet silnej pomocy. Posłuszeństwo należy się jej zawsze od wszelkich
magistratur, moc przynaglenia nieposłuszne i zaniedbujące swe obowiązki magistratury w jej
ręku zostawiamy.
Władza wykonawcza nie będzie mogła praw stanowić ani tłumaczyć, podatków i poborów
pod jakimkolwiek imieniem nakładać, długów publicznych zaciągać, rozkładu dochodów
skarbowych przez sejm zrobionego odmieniać, wojny wydawać, pokoju ani traktatu i żadnego
aktu dyplomatycznego definitive zawierać. Wolno jej tylko będzie tymczasowe z
zagranicznymi prowadzić negocjacje oraz tymczasowe i potoczne dla bezpieczeństwa i
spokojności kraju wynikające potrzeby załatwiać, o których najbliższemu zgromadzenia
sejmowemu donieść winna. Tron polski elekcyjnym przez familyje mieć na zawsze chcemy i
stanowimy. Doznane klęski bezkrólewiów periodycznie rząd wywracających, powinność
ubezpieczenia losu każdego mieszkańca ziemi polskiej i zamknięcia na zawsze drogi
wpływów mocarstw zagranicznych, pamięć świetności i szczęścia ojczyzny naszej za czasów
familyj ciągle panujących, potrzeba odwrócenia od ambicyi tronu obcych i możnych Polaków
zwrócenia do jednomyślnego wolności narodowej pielęgnowania, wskazały roztropności
naszej oddanie tronu polskiego prawem następstwa. Stanowimy przeto, iż po życiu, jakiego
nam dobroć Boska pozwoli, elektor dzisiejszy saski w Polszcze królować będzie. Dynastia
przyszłych królów polskich zacznie się na osobie Fryderyka Augusta, dzisiejszego elektora
saskiego, którego sukcesorem de lumbis z płci męskiej tron polski przeznaczamy. Najstarszy
syn króla panującego po ojcu na tron następować ma. Gdyby zaś dzisiejszy elektor saski nie
miał potomstwa płci męskiej, tedy mąż przez elektora za zgodą stanów zgromadzonych córce
jego dobrany zaczynać ma linią następstwa płci męskiej do tronu polskiego. Dla czego Maryję
Augustę Nepomucenę, córkę elektora, za infantkę polską deklarujemy, zachowując przy
narodzie prawo, żadnej preskrypcyi podpadać nie mogące, wybrania do tronu drugiego domu
po wygaśnięciu pierwszego.
Każdy król, wstępując na tron, wykona przysięgę Bogu i Narodowi na zachowanie
Konstytucyi niniejszej, na pacta conventa, które ułożone będą z dzisiejszym elektorem saskim
jako przeznaczonym do tronu i które, tak jak dawne wiązać go będą.
Osoba króla jest święta i bezpieczna od wszystkiego. Nic sam przez się nie czyniący za nic w
odpowiedzi narodowi być nie może. Nie samowładcą, ale ojcem i głową narodu być powinien
i tym go prawo i Konstytucyia niniejsza być uznaje i deklaruje. Dochody, tak jak będą w
paktach konwentach opisane, i prerogatywy tronowi właściwe, niniejszą Konstytucyją dla
przyszłego elekta zawarowane, tkniętymi być nie będą mogły.
Wszystkie akta publiczne, trybunały, sądy, magistratury, monety, stemple pod królewskim
powinny iść imieniem. Król, któremu wszelka moc dobrze czynienia zostawiona być
powinna, mieć będzie ius agratiandi na śmierć wskazanych, prócz in criminibus status. Do
króla rozrządzenie najwyższe siłami zbrojnymi krajowymi w czasie wojny i mianowanie
komendantów wojska należeć będzie, z wolą atoli ich odmianą za wolą narodu; penetrować
oficyjerów i mianować urzędniki podług prawa niższego opisu, nominować biskupów i
senatorów podług opisu tegoż prawa oraz ministrów, jako urzędników pierwszych władzy
wykonawczej, jego będzie obowiązkiem.
Straż czyli rada królewska do dozoru całości i egzekucyi praw królowi dodana składać się
będzie: 1-o z prymasa jako głowy duchowieństwa polskiego i jako prezesa Komisyi
Edukacyjnej, mogącego być wyręczonym w Straży przez pierwszego ex ordine biskupa,
którzy rezolucyi podpisywać nie mogą; 2-o z pięciu ministrów, to jest ministra policyi,
ministra pieczęci, ministra belli, ministra skarbu, ministra pieczęci od spraw zagranicznych; 3-
o z dwóch sekretarzów, z których jeden protokoł Straży, drugi protokoł spraw zagranicznych
trzymać będą; obydwa bez votum decydującego.
Następca tronu z małoletności wyszedłszy i przysięgę na Konstytucyją wykonawszy, na
wszystkich straży posiedzeniach, lecz bez głosu, przytomnym być może.
Marszałek sejmowy, jako na 2 lata wybrany, wchodzić będzie w liczbę zasiadających w
Straży, bez wdawania się w rezolucyje, jedynie dla zwołania sejmu gotowego w takim
zdarzeniu: gdyby on uznał, w przypadkach koniecznego zwołania sejmu gotowego
wymagających, rzetelną potrzebę, a król go zwołać wzbraniał się, tedy tenże marszałek do
posłów i senatorów wydać powinien listy okólne, zwołując onych na sejm gotowy i powody
zwołania tego wyrażając. Przypadki zaś do koniecznego zwołania sejmu są tylko następujące:
1-o w gwałtownej potrzebie do prawa narodu ściągającej się, a szczególniej w przypadku
wojny ościennej; 2-o w przypadku wewnętrznego zamieszania grożącego rewolucyją kraju
lub kolizyją między magistraturami; 3-o w widocznym powszechnego głodu
niebezpieczeństwie; 4-o w osierociałym stanie ojczyzny przez śmierć króla lub w
niebezpiecznej jego chorobie. Wszystkie rezolucyje w Straży rozstrząsane będą przez skład
wyżej wspomniony. Decyzja królewska po wysłuchanych wszystkich zdaniach przeważać
powinna, aby jedna była w wykonaniu prawa wola. Przeto każda ze Straży rezolucyja pod
imieniem królewskim i z podpisem ręki jego wychodzić będzie, powinna jednak być
podpisana także przez jednego z ministrów zasiadających w Straży i tak podpisana do
posłuszeństwa wiązać będzie i dopełnioną być ma bądź przez komisyje, bądź przez
jakiekolwiek magistratury wykonawcze, w tych jednak szczególnie materyjach, które
wyraźnie niniejszym prawem wyłączone nie są. W przypadku, gdyby żaden z ministrów
zasiadających decyzyi podpisać nie chciał, król odstąpi od tej decyzyi, a gdyby przy niej
upierał się, marszałek sejmowy a w tym przypadku upraszać będzie o zwołanie sejmu
gotowego i jeżeli król spóźniać będzie zwołanie, marszałek to wykonać powinien.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin