Wykład 9 8.12.2009.doc

(4745 KB) Pobierz

Wykład 9

 

Tabletki o przedłużonym działaniu

 

Wg FPVII – o zmodyfikowanym uwalnianiu (o przedłużonym uwalnianiu)

 

Cel

§         zapewnienie stałego stężenia terapeutycznego substancji leczniczej w organizmie chorego przez dłuższy czas (8-12h, a nawet 24h)

§         eliminacja kilkakrotnego przyjmowania leku w ciągu dnia (w pracy) lub w nocy

§         zmniejszenie sumarycznej dawki leku w ciągu doby

§         ograniczenie działania niepożądanego leku

 

                                                                                    tabletka lub kapsułka





                                                                                                                o niemodyfikowanym uwalnianiu                                                                                                                o modyfikowanym uwalnianiu

stężenie leku we krwi









                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      ßstężenie terapeutyczne                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        czas



§         substancje o krótkim czasie półtrwania (1-6h) stosowane w chorobach przewlekłych”

o       choroby serca

o       choroby naczyń wieńcowych

o       cukrzyca

o       choroby przewodu pokarmowego

o       choroby psychiczne

§         o dłuższym okresie biologicznego półtrwania (np. diazepam, chlordiazepoksyd)

 

 

W cyklu dobowym w godzinach 6.00–12.00 występuje 46 % niedokrwień mięśnia sercowego

 

Ocena efektów działania

§         skutki doraźne (zmniejszenie objawów subiektywnych i obiektywnych, ostrych epizodów)

§         skutki odległe (zmniejszenie nawrotów, śmiertelności)

§         skutki pośrednie (zmniejszenie uszkodzeń i powikłań ze strony innych narządów)

 

Dodatkowe korzyści kliniczne

§         całodobowa ochrona mięśnia sercowego

§         szczególna ochrona mięśnia sercowego w godzinach porannych

§         lepsza współpraca z chorym

 

Postać leku o przedłużonym uwalnianiu – niewskazana dla substancji wykazujących małą rozpiętość pomiędzy dawką leczniczą a toksyczną.

 

Wyjątki:

§         nitrogliceryna

§         atropina

§         skopolamina

 

ü      przedłużone działanie leku – spowolnienie uwalniania substancji leczniczej

ü      uwalnianie zachodzi na całej długości przewodu pokarmowego (w ciągu kilkunastu godzin)

 

 

o       „o przedłużonym działaniu”

o       „o przedłużonym uwalnianiu” à poprawniejsza nazwa

 



zawarta jest odpowiednio większa dawka substancji leczniczej niż w formie szybko uwalniającej

 

 

przypadkowe natychmiastowe uwolnienie całej dawki (np. na skutek uszkodzenia otoczki) może zagrażać życiu chorego

 

 

Metody otrzymywania:

  1. spowolnienie wchłaniania (największe znaczenie praktyczne)
  2. zahamowanie wydalania
  3. zahamowanie biotransformacji

 

 

Spowolnienie wchłaniania

§         powlekanie

§         inkorporowanie

§         kompleksowanie

§         wiązanie substancji leczniczej na jonitach

 

Metoda powlekania

Þ    kryształy substancji leczniczej, granulaty, tabletki

Þ    dzieli się na kilka części

o       jednej z nich nie pokrywa się – substancja lecznicza rozpuszcza się natychmiast – dawka inicjująca

o       na następne – otoczki różnej grubości z tej samej rozpuszczalnej substancji powlekającej (np. metyloceluloza, poliwidon, makrogole) – substancja lecznicza rozpuszcza się w różnym czasie – dawka podtrzymująca

o       powlekanie substancjami rozpuszczającymi się, w zależności od pH, w różnych odcinkach przewodu pokarmowego

o       polimery nierozpuszczalne w przewodzie pokarmowym – uwalnianie odbywa się na drodze dyfuzji

 

Tabletki powlekane zawierają w otoczce porofory

Þ    związki, które ulegają rozpuszczeniu lub pęcznieją w różnych odcinkach przewodu pokarmowego

 



zwiększają przepuszczalność otoczki

 

 

nie maleje szybkość uwalniania (mimo ubytku substancji leczniczej)

 

Þ    rozpuszczalne w soku żołądkowym: kryształy samej substancji leczniczej, Eudragit E; pęczniejące: skrobia

Þ    rozpuszczalne w jelicie cienkim: octanoftalan celulozy, Eudragit L i S

Þ    ulegające trawieniu w okrężnicy: celuloza mikrokrystaliczna, polimery z grupami azowymi

 

Metoda inkorporowania

Þ    zwiększenie substancji leczniczej w nośniku opóźniającym uwalnianie

§         hydrofilowym

§         lipofilowym

§         nierozpuszczalnym w przewodzie pokarmowym
 

o       systemy matrycowe

§         tabletki wielowarstwowe (2-, 3-warstwowe)

§         tabletki płaszczowe (dry coat)

§         tabletka w tabletce

 

Nośniki hydrofilowe:

o       metyloceluloza

o       karmeloza sodu

o       hypromeloza

o       alginiany

o       eter galaktozy z mannitolem

o       polimery kwasu akrylowego

o       śluz roślinny

 

Þ    prasowanie mieszaniny substancji leczniczej z nośnikiem

Þ    prasowanie inkorporowanego granulatu

 

 

 

 

 

Mechanizm uwalniania substancji leczniczej z tabletki utworzonej  z polimeru hydrofilowego, pęczniejącego w środowisku przewodu pokarmowego

 

 



      - nierozpuszczona substancja lecznicza                            - rozpuszczona substancja lecznicza

             



        uwalnianie substancji leczniczej              

 

 

Na nośnikach hydrofilowych – matryce pęczniejące:

  • Hypromeloza

o       Nitroglicerinum prolongatum (triazotan glicerylu)

o       Euphyllin CR retard (teofilina)

o       Theospirex retard (teofilina)

·         Eudragit R1/RS

o       Theovent (teofilina)

o       Blocalcin retard (diltiazem)

o       Majamil prolognatum (diklofenak)

·         Żelatyna

o       Cornifar retard (nifedypina)

 

Tabletki dwuwarstwowe (duplex)

  • jedna warstwa zawiera dawkę inicjującą


  • druga stanowi tabletkę o przedłużonym uwalnianiu

     


  • substancja zawieszona stanowi rdzeń
  • dawka inicjująca znajduje się w otoczce

     

Rdzeń może być izolowany otoczką dojelitową

  • Diclac 150 Duo; 25 mg soli sodowej diklofenaku szybko uwalnianianej i 125 mg soli sodowej diklofenaku wolno uwalnianej

 

Tabletki dwuwarstwowe:

  • ...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin