Jeffrey Archer - Dwanaście fałszywych tropów.pdf - Jeffrey Archer - stokfisz1

JEFFREY ARCHER

DWANAŚCIE FAŁSZYWYCH

TROPÓW

Spis treści

Omyłka sądowa ................................................................... 9

Tanio, za pół ceny* ............................................................. 75

Prawe ramię Dougie Mortimera* ....................................... 93

Jedna na tysiąc* .................................................................. 115

Pod kanałem La Manche* ................................................... 131

Pucybut* ............................................................................ 151

Nie dożyje pan chwili, żeby tego żałować* ........................ 181

Nie zatrzymuj się na autostradzie .......................................... 197

Nie na sprzedaż...................................................................... 213

Timeo Danaos...* ............................................................... 239

Oko za oko* ........................................................................ 255

Co jednemu wyjdzie na zdrowie, drugiemu zaszkodzi . . 271

Ten jeden raz .................................................................. 283

Spalony ...................................................................... 295

Przesada ................................................................... 307

Strzał w dziesiątkę ...................................................... 321

* Opowiadania oznaczone gwiazdkami oparte są na autentycznych wyda-

rzeniach (niektóre z nich nieco upiększyłem). Pozostałe — to wyłącznie

twór mojej wyobraźni.

J.A. lipiec

1994

Omyłka sądowa

Może więc najpierw wyjaśnię, dlaczego siedzę w więzieniu.

Proces trwał osiemnaście dni. Od chwili, gdy sędzia po

raz pierwszy pojawił się na sali, miejsca dla publiczności

były wypełnione do ostatniego. Ława przysięgłych sądu w

Leeds naradzała się przez niemal dwa dni. Plotki głosiły, że

sytuaq'a jest beznadziejna, że sędziowie przysięgli nie mogą

dojść do porozumienia; w ławach obrońców mówiło się o

pacie i o ponownym procesie, już przed ośmioma godzinami

bowiem sędzia Cartwright oznajmił przewodniczącemu

ławy, że werdykt nie musi być jednomyślny, że wystarczy

przewaga głosów dziesięć do dwóch.

Nagle na korytarzach wszczął się ruch. Przysięgli powoli i

spokojnie zajmowali miejsca. Przedstawiciele prasy i pub-

liczność na gwałt wracali na salę. Oczy wszystkich obecnych

były zwrócone na przewodniczącego ławy — tęgawego,

niewysokiego jegomościa, najwyraźniej o pogodnym uspo-

sobieniu, ubranego w garnitur z dwurzędową marynarką,

pasiastą koszulę i szeroki kolorowy krawat — bardzo starał

się wyglądać jak najdostojniej. Sprawiał wrażenie kogoś, z

kim w normalnych okolicznościach chętnie wstąpiłbym do

pubu na piwo, ale okoliczności trudno byłoby do nor-

malnych zaliczyć.

Kiedy wszedłem po schodkach na ławę oskarżonych, spoj-

rzałem na siedzącą na miejscach dla publiczności śliczną

Właściwie nie wiem, od czego zacząć.

blondynkę, która nie opuściła ani jednego dnia rozprawy.

Zastanawiałem się, czy chodzi na wszystkie sensacyjne pro-

cesy o morderstwo, czy po prostu akurat ten tak ją fascynuje.

Dziewczyna nie interesowała się mną w najmniejszym

stopniu, lecz jak wszyscy wpatrywała się z napięciem w

przewodniczącego ławy.

Urzędnik sądowy, w peruce i długiej czarnej todze, wstał i

odczytał z kartki słowa, które — jak sądzę — od dawna już

doskonale znał na pamięć.

— Panie przewodniczący ławy przysięgłych, proszę

wstać.

Wesolutki grubasek wstał z miejsca.

— Na następne pytanie proszę odpowiedzieć „tak" lub

„nie". Sędziowie przysięgli, czy uzgodniliście werdykt, za

którym głosowało co najmniej dziesięciu spośród was?

— Tak, uzgodniliśmy.

— Sędziowie przysięgli, czy uznaliście obecnego tu oskar-

żonego za winnego, czy też za niewinnego zarzucanego mu

przestępstwa?

W sali zapadła absolutna cisza.

Jak zahipnotyzowany wpatrywałem się w mężczyznę w

kolorowym krawacie. Przewodniczący odchrząknął i po-

wiedział:

Jeremy'ego Alexandra spotkałem po raz pierwszy w 1978

roku na seminarium Stowarzyszenia Przemysłowców Brytyj-

skich w Bristolu. Pięćdziesiąt sześć firm pragnących roz-

szerzyć działalność na Europę wysłało przedstawicieli na

wykłady dotyczące prawa handlowego Wspólnoty Brytyj-

skiej. Kiedy zapisywałem się na to seminarium, Cooper's —

firma, którą kierowałem — dysponowała stu dwudziestu

siedmioma pojazdami różnego tonażu oraz wielkości i szyb-

ko stawała się jedną z największych firm przewozowych w

Wielkiej Brytanii.

Mój ojciec założył ją w 1931 roku, zaczynając z trzema

wozami — w tym dwoma konnymi — i trzymając się za-

Jeffrey Archer - Dwanaście fałszywych tropów.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: