Palatolalia(1).pdf

Palatolalia

Strona główna > Zaburzenia mowy > Rozpoznanie i terapia

Palatolalia ‐ to zaburzenie mowy odznaczająca się charakterystycznym poszumem nosowym. Termin palatolalia stosowany jest do określenia

sprzężonych zaburzeń mowy czyli dyslalii złożonej oraz rynolalii (nosowania), występującej w przypadkach rozszczepów podniebienia (łac.

palatoschisis ‐ palatum ‐ podniebienie, schisis ‐ rozszczep). To zaburzenie może dotyczyć nie tylko rozszczepu podniebienia, ale również wargi

i wyrostka zębodołowego.

Objawy i przebieg

Najważniejszym objawem palatolalii jest rynolalia otwarta (nosowanie otwarte) , która polega na tym, że wszystkie głoski (także ustne) są

wymawiane z rezonansem nosowym.

Do najczęstszych współwystępujących wad wymowy należą: wszelkie formy sygmatyzmu, rotacyzmu, kappacyzmu, gammacyzmu, mowa bezdźwięczna,

a także nieprawidłowa wymowa głosek wargowych (p‐b), wargowo ‐ zębowych (f‐w), przedniojęzykowo ‐ zębowych (t, d, l, n).

Zdarza się, że w mowie występują tylko samogłoski. Wada ta przejawia się nie tylko w problemach z porozumiewaniem się z otoczeniem (opóźnienie

rozwoju mowy u dziecka wynosi ok. 6‐12 miesięcy), lecz również w:

l zaburzeniach mimiki twarzy

l zaburzeniach ssania i połykania (na skutek połączenia jamy ustnej z nosową pokarm wydostaje się często przez nos ‐ z tego powodu wykonuje

się specjalną płytkę akrylową, która zapobiega zachłystywaniu się pokarmem i ułatwia karmienie łyżeczką)

l zaburzeniach oddychania (dzieci z rozszczepem podniebienia zazwyczaj oddychają przez usta, co powoduje, że błona śluzowa łatwo wysycha

i prowadzi do zmniejszonej ochrony przed infekcjami; tor oddychania jest również nieprawidłowy ‐ co może stać się przyczyną zachłystowych

zapaleń płuc oraz nieżytów oskrzeli)

l zaburzeniach układu kostnego (nieprawidłowe ułożenie języka sprzyja cofaniu się i zmniejszaniu rozmiarów szczęki czyli wad zgryzu)

l zaburzeniach układu mięśniowego (dysfunkcja mięśni gardła określanych jako zwierający pierścień gardłowy; w obrębie tylnej ściany gardła

zanika czucie temperatury, dotyku, wrażliwości na ból i prąd elektryczny)

l zaburzeniach analizatora słuchowego (stała niedoczynność trąbki słuchowej oraz częste infekcje ucha środkowego mogą być przyczyną

niedosłuchu)

l zaburzeniach rozwoju emocjonalnego (osoby te są często odrzucane przez innych z powodu swego wyglądu oraz niewyraźnej mowy).

Obecnie rzadko się zdarza, by rozszczep został niezauważony, choć problem z wykryciem może występować w przypadku rozszczepu

podśluzówkowego , który jest niewidoczny przy bezdotykowym oglądaniu podniebienia (podniebienie zakryte jest błonką). Podśluzówkowy rozszczep

podniebienia miękkiego manifestuje się nosowaniem otwartym , natomiast w badaniu klinicznym charakteryzuje go tzw. triada w postaci rozdwojenia

języczka, braku kolca nosowego tylnego w postaci wyczuwalnego palpacyjnie w linii środkowej wcięcia w podniebieniu kostnym oraz brak zespolenia

mięśni podniebienia miękkiego w linii pośrodkowej, mimo że pokrywająca je błona śluzowa jest zachowana. Jego najłagodniejszą anatomicznie,

ale łatwą do przeoczenia odmianą jest ukryty podśluzówkowy rozszczep podniebienia miękkiego. Może on mieć formę jedynie hipoplazji mięśnia

języczka, bądź może też występować pewnego stopnia rozłączenie pozostałej mięśniówki podniebienia miękkiego.

Dziecko z rozszczepem poddawane jest kilku operacjom, jednakże by uzyskać efekt rodzice muszą wykonywać z nim wiele ćwiczeń zaleconych przez

logopedę. Niezmiernie ważne jest także wzmacnianie poczucia własnej wartości dziecka i pomoc w kontaktach z rówieśnikami.

Dziecko przed i po operacji rozszczepu wargi i podniebienia.

Autor: Marzena Mieszkowicz ‐ neurologopeda

Źródło:

Źródło:

Logopedia. Pytania i odpowiedzi [red]: T. Gałkowskiego i G. Jastrzębowskiej. Uniwersytet Opolski, Opole 2001 r., oraz własne notatki z wykładów

„Anatomia”.

Strona główna > Zaburzenia mowy > Rozpoznanie i terapia