andrzejki.pdf

Nie będziesz miał bogów

Andrzejki

Nauka Kościoła traktuje powaŜnie problem wróŜbiarstwa, wyraźnie mówi, iŜ jest

to grzech przeciwko pierwszemu przykazaniu (KKK 2215-2116). Tymczasem w wielu

miejscach w Polsce organizuje się prawdziwe seanse spirytystyczne – pod płaszczykiem

tradycyjnej zabawy andrzejkowej. Wkrótce gazetki młodzieŜowe zaroją się od róŜnych porad

i „wróŜb” andrzejkowych. Pamiętajmy, Ŝe nawet jeśli jest to podawane w formie Ŝartobliwej,

– to jednak jest to – w gruncie rzeczy – bardzo powaŜna sprawa. Trudno tu wyznaczyć

granicę pomiędzy zabawą a grzechem przeciwko pierwszemu przykazaniu.

KaŜda forma wróŜbiarstwa, czegokolwiek by nie dotyczyła, rości sobie prawo do

wyrokowania o przyszłości. Pojawiają się takie pojęcia jak przeznaczenie, los, fortuna, ślepy

los, fatum, predestynacja – pamiętajmy, Ŝe nasza przyszłość wcale nie jest zapisana w

gwiazdach, ani na liniach ręki, ani w fusach kawy, ani w kształcie figur powstających na

wodzie podczas lania wosku przez klucz w noc św. Andrzeja.

Od kilkunastu lat wzrasta w Polsce popularność spotkań andrzejkowych oraz wróŜenia.

Zabawy andrzejkowe z nieodłącznymi wróŜbami organizowane są w szkołach. Warto

wiedzieć, Ŝe niektóre szkoły zapraszają do udziału w zabawach osoby zawodowo zajmujące

się wróŜbiarstwem. To nie tylko zabawa. O powadze problemu świadczą istniejące wszędzie

szkoły, kształcące – i to bynajmniej nie w formie zabawy - zawodowych wróŜbitów i osoby

praktykujące magię.

JeŜeli upieramy się przy poglądzie, Ŝe wróŜby andrzejkowe są jedynie formą zabawy,

pamiętajmy, Ŝe zabawa jest bardzo waŜnym środkiem dydaktycznym stosowanym w

nauczaniu zupełnie na powaŜnie. Przesada? To tylko niewinna tradycja? W takim razie

dlaczego temat andrzejków niezmiennie pojawia się na stronach pism ezoterycznych oraz na

okultystycznych portalach internetowych, które zapewniają, Ŝe jest to nader powaŜna sprawa?

Nie naleŜy tego tematu lekcewaŜyć. Tym bardziej, Ŝe wróŜbiarstwo to teraz pręŜnie

funkcjonujący rynek. Reklamy wróŜek moŜna znaleźć na kaŜdym kroku. MoŜna się umówić

telefonicznie na dłuŜszą rozmowę z wróŜką – za skromną opłatą 120 złotych za godzinę.

MoŜna teŜ natychmiast skorzystać z porady telefonicznie - 4,88 za minutę plus VAT. MoŜna

otrzymywać porady i horoskopy (oraz andrzejkowe wróŜby) sms-em – od 2 do 4 zł + VAT.

Dla tych, którzy z jakichkolwiek względów nie zamierzają korzystać z usług zawodowych

wróŜbitów, wydaje się specjalne samouczki. W księgarniach jest ich pełno. MoŜna kupić

karty tarota, wahadełka i wszelkie moŜliwe rekwizyty wróŜbiarskie. Ewentualnie otrzymać je

w prezencie jako darmowy prezent do gazety lub znaleźć andrzejkowe wróŜby na

niezliczonych stronach internetowych. W wielu szkołach zorganizowane zostaną „zabawy

andrzejkowe”. Tymczasem bardzo niepokojące jest podobieństwo zabaw andrzejkowych do

powaŜnego wróŜbiarstwa i dlatego zastanówmy się, czy nie lepiej byłoby, aby nasze dzieci i

wnuki inaczej spędziły ten wieczór.

Zgodnie z tradycją, w andrzejki Polacy będą pytać o miłość, która jest najgłębszym

pragnieniem kaŜdego ludzkiego serca. A Bóg, który jest Miłością mówi: „ Nie znajdzie się

pośród ciebie nikt, (...) kto by uprawiał wróŜby, gusła, przepowiednie i czary. (...) Obrzydliwy

jest bowiem dla Pana kaŜdy, kto to czyni” (Pwt, 17,10-12). Gdy pojawi się pokusa pytania o

przyszłość, przypomnijmy sobie słowa Pana Jezusa: „ Nie wasza to rzecz znać czas i miejsce,

kiedy się to stanie”.

Pamiętaj! Gdy w czasie andrzejkowych wróŜb otwierasz się na niewidzialny świat, moŜe

przyjść ten, o którym mówi św. Piotr: „Czuwajcie! przeciwnik wasz diabeł, jak lew ryczący

krąŜy szukając kogo poŜreć. Mocni w wierze przeciwstawiajcie się jemu” (1P 5,8-9).

Wanda i ks. Edmund (egzorcysta)

P.s

Do powyŜszego artykułu chciałam dodać wypowiedź i zachowanie się dzieci z Fatimy po

zakończonych objawieniach. Franciszek, we Wspomnieniach s. Łucji, uwaŜany był przez nią

za małego moralistę , gdyŜ pragnąc pocieszać Pana Jezusa i Matkę BoŜą, wszystkiego się

wyrzekał z miłości do Nich i pouczał jak powinno się zachowywać. Nie chciał nawet śpiewać

radosnych, ludowych i przyzwoitych pieśni gdyŜ uwaŜał, Ŝe mogą się nie podobać Panu

Jezusowi, a czas ten przeznaczał na pocieszanie Pana Jezusa.

Podczas karnawału w 1918r, - czyli kilka miesięcy po zakończeniu objawień – starym,

przyjętym zwyczajem zbierano się na zabawy i rozrywki. KaŜdy przynosił coś z domu: oliwę,

mąkę, mięso itd., i zbierano to w jednym domu, przeznaczonym na zabawę. Dziewczyny z

przyniesionych produktów przygotowywały ucztę. W tych dniach jadło się i tańczyło do

późnej nocy.

Dzieci poniŜej 14 lat miały swoją ucztę w innym domu. Przyszły róŜne dziewczęta, nawet

razem z rodzicami, aby zaprosić Łucję do przygotowywania święta dla dzieci. Łucja

początkowo odmówiła, ale ostatecznie pod wpływem namowy zgodziła się. Pozornie

uradowana, ale z wyrzutami sumienia w głębi duszy poszła do Franciszka i Hiacynty i

opowiedziała im, co zaszło. „ I ty powrócisz do tego kucharzenia, do tych zabaw? – zapytał

Franciszek. Czy juŜ zapomniałaś, Ŝe obiecaliśmy juŜ nigdy do tego nie wracać?” Łucja

odpowiedziała: „Nie chciałam iść. Ale sam widzisz, Ŝe nie dają mi spokoju i proszą, abym

przyszła. Nie wiem co mam robić!” .

Rzeczywiście, ustawicznie proszono ją, aby się z nimi bawiła, bo bez niej nie wyobraŜały

sobie zabawy. JakŜe więc mogła nagle wszystkie zawieść i jak im wytłumaczyć, Ŝe z takimi

zabawami czas skończyć? Bóg tak natchnął Franciszka : „Nie wiesz, co masz zrobić?

Wszyscy ludzie wiedzą, Ŝe ukazała ci się Matka BoŜa. Dlaczego nie powiesz, Ŝe obiecałaś Jej,

Ŝe więcej nie będziesz chodzić na zabawy i Ŝe dlatego nie przyjdziesz”. Przyjęła ten pomysł, a

poniewaŜ raz zdecydowała, nikt juŜ nie myślał o organizowaniu podobnych zabaw. Było to

błogosławieństwem BoŜym. KoleŜanki, które ją przedtem odwiedzały dla zabawy, teraz

przychodziły w niedzielę, aby z nimi szła do Cova da Iria odmówić róŜaniec.

W oczach Franciszka nawet rzeczy dozwolone, bladły w stosunku do moŜliwości

jednoczenia się z Bogiem, a co dopiero powiedzieć o naszym współczesnym zachowaniu i

powrocie do neopogaństwa z wróŜbami, przesądami. Sama jako dziecko uczestniczyłam w

takich zabawach w szkole, ale z perspektywy czasu widzę, Ŝe nikt, nigdy dokładnie i

wyraźnie nam nie powiedział, Ŝe jest to złe. Było to tolerowane jako „ tradycyjne” czyli

pogańskie zabawy. Z przykładu Łucji widać, Ŝe jasne zajęcie stanowiska przyczyniło się do

rozwoju większego dobra: zamiast dozwolonych zabaw dzieci modliły się na róŜańcu.

Prośmy Ducha Świętego o mądrość i rozeznanie, Ŝe stawszy się chrześcijaninem jestem

innym człowiekiem. Uświadommy sobie i Ŝyjmy łaską chrztu świętego jako dzieci BoŜe na

co dzień, a wtedy wszystkie naleciałości pogaństwa będą demaskowane z łatwością.

Ewa

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: