Do paniej Imię twe, pani, które rad mianuję, Najdziesz w mych rymiech często napisane, A kiedy będzie od ludzi czytane, Masz przed inszymi, jeśli ja co czuję. Bych cię z drogiego marmuru postawił, Bych cię dał ulać i z szczerego złota (Czego uroda i twa godna cnota,) Jeszcze bych cię czci trwałej nie zabawił. I mauzolea, i egiptskie grody Ostatniej śmierci próżne być nie mogą; Albo je ogień, albo nagłe wody, Albo je lata zazdrościwe zmogą; Sława z dowcipu sama wiecznie stoi, Ta gwałtu nie zna , ta się lat nie boi. S.168
casa32