zagubiona autostrada.doc

(52 KB) Pobierz

Zagubiona autostrada (ang. Lost Highway) – francusko-amerykański film z 1997 w reżyserii Davida Lyncha. Scenariusz jest wspólnym dziełem Davida Lyncha i Barry'ego Gifforda. Jest uznawany za jeden z filmów stylu neo-noir.

W filmie epizodycznie występują muzycy grupy Rammstein oraz Marilyn Manson (lider i basista Twiggy Ramirez), których muzyka, obok kompozycji Angela Badalamentiego, The Smashing Pumpkins, Davida Bowiego i Trenta Reznora z Nine Inch Nails znalazła się na ścieżce dźwiękowej do filmu.

 


Spis treści

ñ         [ukryj] 1 Obsada

ñ       2 Opis fabuły

ñ       3 Zobacz też

ñ       4 Linki zewnętrzne

Obsada[edytuj]

ñ                      Bill Pullman – Fred Madison

ñ                      Patricia Arquette – Renee Madison i Alice Wakefield

ñ                      Michael Massee – Andy

ñ                      Robert Blake – Mystery Man

ñ                      Balthazar Getty – Pete Dayton

ñ                      Natasha Gerson Wagner – Shelia

ñ                      Robert Loggia – pan Eddy/Dick Laurent

ñ                      Marilyn Manson – gwiazda porno

ñ                      Twiggy Ramirez – gwiazda porno

ñ                      John Roselius - detektyw Al

ñ                      Louis Eppolito- detektyw Ed

ñ                      Richard Pryor - Arnie

ñ                      Gary Busey - William Dayton

ñ                      Lucy Butler - Candace Dayton

ñ                      Giovanni Ribisi - Steve 'V'

ñ                      Henry Rollins - strażnik Henry

Opis fabuły[edytuj]

Fabuła utworu wymyka się logicznej interpretacji. Sam reżyser przyznaje, że stworzenie przejrzystej opowieści nie było jego celem. W zamyśle film ma oddziaływać na widza poprzez serię zaskakujących zdarzeń, obrazów i dialogów. Każdy widz może wyrobić sobie prywatne zdanie na temat przedstawionych wydarzeń i układać ich znaczenie według własnej woli. W filmie dominuje mroczna atmosfera niespójnego świata o zakłóconej chronologii i przyczynowości, wszechobecnego zła i zagrożenia.

Film zaczyna się sceną, podczas której Fred Madison słyszy w domofonie słowa "Dick Laurent nie żyje". Fred jest saksofonistą, gra w klubie. Tego wieczora żona postanawia zostać w domu aby poczytać. W przerwie występu Fred dzwoni do żony, ta jednak nie odbiera, po powrocie zastaje ją śpiącą w sypialni.

Rankiem pani Madison odnajduje tajemniczą kasetę wideo pod drzwiami. Otwiera ją z wyraźną obawą. Na kasecie sfilmowana jest fasada domu Madisonów. Renee stwierdza z ulgą iż to zapewne "od agenta nieruchomości". Kobieta nosi się w charakterystyczny sposób - ciemne włosy, ubrana w brązy, czarny lakier na paznokciach.

Fred podejrzewa żonę o zdradę, przypomina sobie gdy wychodziła z klubu w towarzystwie ich znajomego - Andy'ego. Następuje nieudane zbliżenie małżonków, Fred jest sfrustrowany. Mężczyzna zaczyna opowiadać swój sen - szukał w domu wołającą go po imieniu Renee, ale zamiast niej odnalazł "kogoś kto nie był nią". Widać obraz z perspektywy pierwszej osoby, gwałtowny najazd na krzyczącą Renee, cięcie. Fred widzi Mystery Mana zamiast twarzy małżonki.

Następnego dnia Renee znajduje drugą kasetę wideo, na filmie widać tym razem także śpiących Madisonów. Zostaje wezwana policja, podczas spotkania Renee oznajmia że Fred nie znosi kamer wideo. Fred dodaje: "Wolę pamiętać rzeczy po swojemu, niekoniecznie tak jak się wydarzyły". Detektywi nie są w stanie znaleźć śladów włamania, sugerują włączenie alarmu.

Przyjęcie u Andy'ego, Fred spotyka Mystery Mana, który podczas rozmowy stwierdza że właśnie teraz jest w domu Madisonów i Fred jest tym który go zaprosił. Fred dzwoni do domu i faktycznie telefon odbiera jego rozmówca. Gdy Mystery Man podaje telefon Fredowi, widać iż ten drugi ma mały tatuaż na dłoni. Madison rozmawia następnie z Andym który nie wie kim jest tajemniczy gość, stwierdza jedynie że to znajomy Dicka Laurenta. Na wiadomość od Freda że Dick Laurent nie żyje - reaguje z konsternacją.

Madisonowie wracają do siebie, po drodze Fred dowiaduje się że żona pracowała dla Andy'ego (poznali się w klubie u Malkiego) ale nie pamięta co to była za praca. Podjeżdżają pod dom, ktoś jest w środku, błyska światło. Mężczyzna prosi żonę aby została w samochodzie, sam sprawdza dom który okazuje się być pusty. Dzwoni telefon, Fred nie odbiera. Mężczyzna wraca po swoją żonę, która jest w złoconej sukni. Renee idzie do łazienki, Fred znika w mroku korytarza. Żona go szuka i woła po imieniu, po czym idzie do sypialni. Fred wyłania się z mroku - scena jest bardzo podobna do snu mężczyzny (Fred jest identycznie ubrany).

Rankiem Fred przynosi trzecią kasetę, Renee nigdzie nie ma. Na filmie widać scenę morderstwa - zakrwawiony Fred otoczony szczątkami swojej żony. Fred krzyczy, gwałtowne cięcie i następuje scena przesłuchania, podczas którego mężczyzna nie przyznaje się do zabójstwa.

Fred zostaje skazany na śmierć, jest umieszczony w celi, zaczynają go nękać wizje ze sceny zabójstwa połączone z nieznośnym bólem głowy. Skazany prosi strażników o środek przeciwbólowy, dialog strażników: "Ten zabójca żony wygląda naprawdę kiepsko", drugi odpowiada: "Który?"

Madison widzi drewniany dom na pustyni (kadr zmienia się jak kurtyna w teatrze). Dom płonie jak na filmie puszczonym od tyłu. Zaczyna błyskać światło, rankiem w celi strażnicy odnajdują Peta Daytona zamiast Freda.

Pete zostaje zwolniony z aresztu, odbierają go rodzice którzy mówią o "tamtej nocy" ale nie chcą powiedzieć nic bardziej szczegółowego. Pete jest mechanikiem samochodowym, spotyka się z dziewczyną, Sheilą, która twierdzi iż "zmienił się od tamtej nocy" Do zakładu gdzie pracuje Peter przyjeżdża Pan Eddy (którego detektywi rozpoznają jako Dicka Laurenta) z prośbą o naprawę samochodu. Peta zaczyna dręczyć ból głowy. Podczas kolejnej wizyty Pan Eddy (Dick) pojawia się w towarzystwie Alice - dziewczyny bliźniaczo podobnej do Renee, jednakże jest jej przeciwieństwem pod względem szczegółów wyglądu - nosi blond włosy, ubiera się na biało, biały lakier na paznokciach. Wywiązuje się romans.

Pewnego wieczoru Alice nie może się spotkać, Pete odwiedza Sheilę. Pod względem kadrowania scena zbliżenia kochanków jest bliźniaczo podobna do tej z udziałem Freda i Renee. Na plecach mężczyzny jest widoczny mały tatuaż. Pete wraca do domu, rodzice informują go iż dzwoniła policja w sprawie "tamtej nocy". Ojciec płacząc mówi że nie wyjawi co się wtedy wydarzyło. Pete doznaje wizji sceny mordu Renee i przeszywa go ból głowy.

Do warsztatu przyjeżdża Dick Laurent i oznajmia Petowi, że kocha Alice i zabije każdego kto stanie im na drodze. Następnie Alice nakłania Petera do ucieczki przed Laurentem. Dziewczyna przedstawia plan, aby okraść znajomego i tak uzyskać potrzebne do przedsięwzięcia pieniądze. Alice opowiada iż poznali się w klubie u Malkiego (identycznie jak Renee poznała Andy'ego), znajomy załatwił jej pracę - udział w filmach pornograficznych kręconych dla Laurenta. Retrospekcja - podczas "rozmowy kwalifikacyjnej" kobieta rozbiera się przed Dickiem, mając przystawiony do głowy rewolwer.

Peter wraca do domu, na podjeździe spotyka Sheilę, następuje scena zazdrości. Z domu wybiega ojciec Petera, Sheila próbuje go nakłonić aby powiedział o "tamtej nocy", jednak bez rezultatu. W tym momencie dzwoni telefon, Peter odbiera i rozmawia z Dickiem, który przekazuje słuchawkę Mystery Manowi. Ten drugi, podobnie jak wcześniej Fredowi, mówi że się już znają. Mówi także: "Na dalekim wschodzie skazańca umieszcza się w takim miejscu, aby nie mógł z niego uciec", co jest aluzją do sytuacji Freda.

Peter idzie do wskazanego przez Alice domu jej znajomego, Peter ma na niego zaczekać na dole (Alice go wyśle do kuchni po drinka) i w dogodnej chwili ogłuszyć. Na miejscu wyświetlany jest film pornograficzny z udziałem Alice. Znajomym okazuje się być Andy, który zostaje uderzony przez Petera, po czym pada nieprzytomny na podłogę. Po chwili jednak wywiązuje się walka i Andy zostaje nabity na róg stołu. "Zabiłeś go" mówi Alice. Peter zauważa na szafce fotografię - jest na niej Dick, Andy, Alice oraz Renee. Peter pyta o Renee. Alice nie odpowiada, wskazuje jedynie na siebie i mówi "to ja". Petera dopadają bóle głowy, zaczyna krwawić z nosa, idzie na górę do łazienki, znajduje się jakby w hotelowym korytarzu. Mężczyzna idzie i chce otworzyć drzwi z napisem 25, jednak zmienia zdanie i otwiera te oznaczone numerem 26. Widzi scenę miłości Alice, ta z drwiną mówi: "Chciałeś ze mną porozmawiać? Zapytać się: dlaczego?"

Peter jedzie z Alice do pasera zbyć rzeczy zabrane z domu Andy'ego. Alice w tym czasie skłania się do noszenia coraz ciemniejszych rzeczy, paznokcie ma pomalowane na ciemnoniebieski kolor. Dom mieści się na pustyni - wygląda identycznie jak z wizji Freda. W środku nikogo nie ma, dziewczyna mówi że muszą poczekać. Dochodzi do zbliżenia, Peter mówi do Alice "Pragnę Cię", ta mu jednak odpowiada "Nigdy nie będziesz mnie miał". Alice wstaje i odchodzi naga do domu. Peter zamienia się we Freda. Pojawia się Mystery Man. Idą do domu w którym jak się okazuje nikogo nie ma. Mystery Man mówi, że dziewczyną była Renee, a jeśli powiedziała inaczej to kłamała. Ze wściekłością w głosie pyta również Freda: "A ty kim jesteś?!", Fred nie odpowiada, przestraszony odjeżdża samochodem. Scenę filmuje Mystery Man, widać obraz z jego kamery - jest podobny jakościowo do obrazu na kasetach wideo, które otrzymywali Madisonowie.

Scena w hotelu Lost Highway. Fred, nakrywa swoją żonę Renee na spółkowaniu z Laurentem w pokoju nr 26, sam czeka pod numerem 25 aż kobieta wyjdzie. Gdy Renee wychodzi (ubrana w suknię jak na przyjęciu u Andy'ego), Fred wpada do pokoju i porywa Dicka. Wrzuca go do bagażnika swojego samochodu i odjeżdża, wszystko zza zasłony obserwuje Mystery Man. Fred zatrzymuje się na pustyni, otwiera bagażnik, wywiązuje się walka między mężczyznami. Mystery Man wkłada nóż w rekę Freda, który podcina gardło Dickowi. Mystery Man umierającemu Laurentowi daje do ręki przenośny odtwarzacz wideo - widać film pornograficzny z udziałem Dicka i Renee. Mystery Man zabija z pistoletu Laurenta, szepce coś do ucha Fredowi i znika.

W domu Andy'ego na miejscu zbrodni są policjanci. Oglądają zdjęcie z szafki - tym razem są na nim jedynie Dick, Andy oraz Renee. Nie ma Alice. Jeden z policjantów mówi: "Nie ma czegoś takiego jak fatalny zbieg okoliczności"

Fred jedzie do siebie do domu, rzuca do domofonu "Dick Laurent nie żyje", zaczynają go ścigać detektywi, Fred ucieka na pustynię. W trakcie jazdy następuje zamiana w kogoś innego, w podobnej scenerii jak w więzieniu. Napisy końcowe.

Zobacz też[edytuj]

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin