Wsp III.pdf

Program kursu taternickiego

────────────────────────────────────────────────────────

──────────────────────────── UWAGA!

Tekst zamieszczony poniżej jest wyłącznie REGULAMINEM PROGRAMOWYM kursu i

sam w sobie nie stanowi oferty szkolenia prowadzonego przez COS-PZA.

Kursy realizowane przez COS-PZA są wymienione w 'Kalendarium' na bieżący sezon.

────────────────────────────────────────────────────────

────────────────────────────

Zasady uczestnictwa:

Kurs taternicki przygotowuje do samodzielnego i bezpiecznego uprawiania wspinaczki w górach

pozbawionych pokrywy śnieżnej. Ukończenie kursu i zdanie egzaminu uprawnia do otrzymania

karty taternika.

Do kursu mogą przystępować osoby posiadające kartę wspinacza lub zaświadczenia upoważniające

do otrzymania karty wspinacza. Osoby niepełnoletnie mogą być szkolone po uzyskaniu pisemnej

zgody podpisanej przez rodziców (prawnych opiekunów).

Forma zajęć: kurs składa się z wykładów, zajęć praktycznych i wspinaczek, zgodnie z załączonym

wykazem. Program realizowany jest przynajmniej w połowie w Tatrach. Połowa zajęć

wspinaczkowych może odbywać się w innym rejonie o charakterze wysokogórskim. Zajęcia z

autoratownictwa mogą odbywać się w terenie skałkowym.

Czas trwania: kurs powinien obejmować przynajmniej 10 dni zajęć w terenie (w tym 9 dni

wspinaczkowych).

Ilość szkolonych: na jednego instruktora do trzech osób.

Prowadzący: instruktorzy PZA - taternictwa i alpinizmu.

Absolwent otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu zgodnie z programem PZA, podpisane

przez instruktora oraz kierownika kursu (jeśli kurs był organizowany przez klub lub szkołę

wspinaczkową).

Warunkiem zaliczenia kursu jest opanowanie wymienionych w programie umiejętności

praktycznych.

Organizator ma obowiązek wręczyć każdemu uczestnikowi program kursu, w celu umożliwienia

klientowi kontrolowania jakości świadczonej usługi.

Treść zajęć

Tematy wykładów

1. Sprzęt i wyposażenie wspinacza: demonstracja i zapoznanie z działaniem całości sprzętu do

wspinaczki letniej oraz innych elementów wyposażenia; zakres zastosowań, wady i zalety

poszczególnych elementów.

2. Asekuracja:

- teoria asekuracji - różne rodzaje asekuracji, siły działające w układzie asekuracyjnym;

- obsługa przyrządów asekuracyjnych, zachowanie na stanowisku;

- stanowiska - budowa różnych typów stanowisk, stanowiska dolne, górne i pośrednie;

- prowadzenie wyciągu - taktyka prowadzenia wyciągu, prowadzenie jedno- i dwutorowe, łączność

w zespole, specyfika prowadzenia w terenie kruchym, prowadzenie na trawersach, asekuracja w

zejściu;

- asekuracja na lodowcach i specyfika wspinaczki zimowej (opcjonalnie) - uzmysłowienie

odrębności i trudności działania w górach lodowcowych oraz w zimie.

3. Operacje linowe, autoratownictwo:

- zjazdy - budowa stanowisk zjazdowych, czynności przy wykonywaniu serii zjazdów, różne

sposoby zjazdu i asekuracji w zjeździe, przejazd przez węzeł;

- wychodzenie po linie - różne metody wychodzenia, sytuacje wymagające wyjścia po linie, zasady

poręczowania i poruszania się na poręczówkach;

- autoratownictwo w wypadkach związanych z odpadnięciem - nawiązanie kontaktu z

poszkodowanym, metody uwalniania się asekurującego od ciężaru wiszącego partnera

(przeniesienie ciężaru na stanowisko), sposoby dotarcia do poszkodowanego, metody opuszczania i

zjazdu z rannym (w tym opuszczanie na związanych linach) oraz metody podciągania;

- pierwsza pomoc - udzielanie pierwszej pomocy z uwzględnieniem specyficznych sytuacji

wypadków górskich;

- udział w akcjach ratunkowych - zachowanie w sytuacji usłyszenia sygnału pomocy, zasady

współpracy z pogotowiem górskim, zasady zachowania się w akcji z użyciem śmigłowca.

4. Taktyka:

- niebezpieczeństwa gór - z naciskiem na występujące latem, niebezpieczeństwa zimowe i gór

lodowcowych tylko w zakresie podstawowym; zachowanie się w sytuacjach awaryjnych

związanych z załamaniami pogody;

- strategia i taktyka: planowanie sezonu wspinaczkowego, wybór celów i dróg; zaplanowanie drogi

podejścia, wariantów drogi, wycofów, drogi powrotu; dobór partnera; dobór sprzętu, wyposażenia

itp.

- biwakowanie - biwak planowany i nieplanowany, biwaki zimowe tylko w zakresie podstawowym;

5. Topografia i orientacja w terenie górskim:

- orientacja w górach - metody nawigacji w górach z wykorzystaniem mapy, kompasu i GPS;

- przewodniki i korzystanie z nich - główne typy przewodników, korzystanie ze schematów i

opisów dróg ze szczególnym uwzględnieniem przewodnika WHP;

- topografia szczegółowa rejonu działania - piętra doliny, drogi podejść i zejść, przebieg

ważniejszych dróg wspinaczkowych w ścianach i sposoby wycofania się z nich;

- najważniejsze rejony wspinaczkowe Tatr Polskich i Słowackich - ogólne omówienie ich

charakterystyki z uwzględnieniem bazy noclegowej i szlaków turystycznych.

6. Etyka, przepisy, historia:

- zasady etyczne obowiązujące w gronie ludzi gór - opcjonalnie;

- przepisy regulujące uprawianie taternictwa - przepisy TPN, TANAP, PZA;

- historia alpinizmu i taternictwa - opcjonalnie.

Zajęcia praktyczne

1. Węzły i podawanie liny - podstawowe węzły wykorzystywane we wspinaniu, wiązanie się liną

do uprzęży i bezpośrednio, podawanie i wybieranie liny. Asekuracja poprzez ciało.

2. Korzystanie z literatury, sporządzanie opisów dróg, szkiców, mapek, planów taktycznych.

3. Podstawy autoratownictwa, manipulowanie sprzętem:

- uwalnianie się na stanowisku od ciężaru wiszącego partnera;

- łączenie lin pod obciążeniem i przepuszczanie węzła przez karabinek (najprostszą metodą);

- zwózka partnera w wysokim przyrządzie;

- wyciąganie partnera - przynajmniej jedną metodą (metoda U, flaszencug lub przeciwwaga).

4. Wbijanie i wybijanie haków.

Wspinaczki

Wymagane jest minimum 10 dni zajęć terenowych (w tym 9 dni wspinaczkowych),

w czasie których zrealizowane mają być następujące punkty programu:

- droga prowadząca granią - w tym fragmenty z asekuracją lotną;

- droga prowadząca kominem;

- droga prowadząca ścianą;

- schodzenie drogą wspinaczkową;

- minimum 3 drogi co najmniej 10 wyciągowe;

- drogi o trudnościach IV w skali UIAA oraz sprawne prowadzenie przez każdego z kursantów

wyciągów o trudnościach co najmniej III w skali UIAA; w miarę możliwości zalecane drogi o

wyższej klasie trudności;

- poznawanie wycofów ze ścian w terenie;

- wycofywanie się ze ściany serią zjazdów w ilości umożliwiającej przećwiczenie głównych metod

zjazdu (przyrząd wysoki i niski); zalecany zjazd ze stanowiska samodzielnie skonstruowanego

przez kursantów w oparciu o stałe punkty;

- wspinaczka na szczyt leżący poza otoczeniem doliny, w której odbywa się zasadnicza część

szkolenia (z uwzględnieniem aspektów topograficznych);

- wspinaczki z zastosowaniem liny dwużyłowej;

- ćwiczenia autoratownictwa w terenie w zakresie j.w.

Opcjonalnie:

- wspinaczki techniką sztucznych ułatwień;

- biwakowanie w górach.

- wspinaczki nocą.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: