Drukarki, podział i zasada działania.pdf

(1373 KB) Pobierz
Drukarki, podział i zasada działania
A.Rorat, S.Stańczyk – Opracowanie pomocy dydaktycznych do przedmiotu Urządzenia Techniki Komputerowej
Chyba wszyscy wiedzą, czym jest drukarka. To urządzenie, przenoszące informacje
komputerowe na papier, jest jednym z najpopularniejszych urządzeń podłączanych do
komputera.
TROCH Ę HISTORII
1
218498391.002.png
A.Rorat, S.Stańczyk – Opracowanie pomocy dydaktycznych do przedmiotu Urządzenia Techniki Komputerowej
Nie wszyscy wiedzą, że historia drukarek jest starsza od historii monitorów. W
pierwszych komputerach zdolnych do dialogu z użytkownikiem komunikacja maszyny z
człowiekiem odbywała się za pomocą dalekopisu, tzn. drukarki sprzężonej z klawiaturą.
Dopiero po pewnym czasie wynaleziono pierwsze monitory.
Pierwotna rola drukarek polegała na utrwalaniu na papierze wyników obliczeń
matematycznych komputera. Drukarki te nie odbiegały daleko metodą druku od maszyny
do pisania. Gotowy wzorzec znaku (czcionka) uderzał przez taśmę barwiącą w papier, gdzie
zostawiał swój ślad. Ponieważ rozwój techniki komputerowej następował bardzo szybko,
komputery wkraczały w coraz to nowsze dziedziny - finanse, bazy danych, gdzie ilości
danych do wydruku były ogromne. Wymusiło to stworzenie szybkich drukarek
wierszowych, drukujących na raz cały wiersz.
Następnym krokiem rozwijającej się w ogromnym tempie informatyki było wejście do
prywatnych domów. Wraz z postępem wynikła potrzeba zaopatrzenia użytkowników
domowych mikrokomputerów w drukarki osobiste. Początkowo były to drukarki rozetkowe
("kuzynki" dalekopisu), lecz później oszałamiającą karierę zrobiły drukarki mozaikowe (9-
igłowe) . Drukarki te pozwalały nie tylko drukować tekst, ale także grafikę, co było nie lada
osiągnięciem. Ale jak to bywa - w miarę jedzenia apetyt rośnie i jakość drukarki 9-igłowej
nie wystarczyła na długo. Wzrost jakościowych wymagań użytkowników i postęp
technologiczny zaowocował powstaniem drukarki 24-igłowej, o lepszej jakości i szybkości
druku nawet w trybie tzw. korespondencyjnym (LQ - Letter Quality).
Powstanie coraz to nowszych i szybszych procesorów, pociągnęło za sobą stworzenie
systemów operacyjnych zorientowanych graficznie. Wraz z nimi powstała
koncepcja WYSIWYG czyli "co widzisz (na ekranie) to dostaniesz (na papierze)". Tej
koncepcji nie mogła sprostać nawet drukarka 24-igłowa. Stworzono więc drukarkę
laserową, która znalazła zastosowanie w studiach graficznych, reklamowych i innych
profesjonalnie zajmujących się grafiką.
Dla wielu użytkowników drukarki laserowe były za drogie, a tradycyjne "igłówki" za
głośne i za wolne. Nie trzeba było długo czekać na odpowiedź ze strony czołowych
producentów drukarek. Po niedługim okresie czasu wprowadzono na rynek nowy typ
drukarki - drukarkę atramentową, w żargonie informatycznym zwaną "plujką". Były one
szybkie i ciche, oferowały niezłą jakość wydruku oraz były tańsze od drukarek laserowych.
Jak się później okazało, tańsza była także eksploatacja takiej drukarki. Drukarki
atramentowe drukowały też kolorową grafikę i to dużo lepiej od kolorowych drukarek
igłowych.
Poszukiwania w kierunku coraz to lepszego wydruku grafiki barwnej naprowadziły
konstruktorów na koncepcję druku termotransferowego i sublimacyjnego. Jednak te
drukarki, ze względu na ich stosunkowo wysoką cenę i bardzo wysokie koszty eksploatacji,
są wykorzystywane tylko do zastosowań profesjonalnych. Rozwój drukarek
atramentowych, a z tym polepszenie druku barwnego, zbliżyło je do sublimacyjnych pod
względem jakości, ale nie są jeszcze dla nich poważną konkurencją.
2
 
A.Rorat, S.Stańczyk – Opracowanie pomocy dydaktycznych do przedmiotu Urządzenia Techniki Komputerowej
DRUKARKA – URZĄDZENIE PERYFERYJNE
Każda drukarka, laserowa, mozaikowa lub atramentowa, jest urządzeniem sprzężonym
z komputerem. Komunikacja na linii komputer-drukarka odbywa się za pomocą specjalnego
interfejsu. W komputerach PC standardem interfejsu drukarki jest CENTRONICS. Jest to
interfejs równoległy 8-bitowy, czyli umożliwia szybkie przesłanie danych (jednocześnie 8
bitów). Wadą tego rozwiązania jest ograniczenie długości kabla, a co za tym idzie
odległości drukarki od komputera do około 2 metrów. Jeżeli drukarka musi stać dalej od
komputera, a dodatkowo użytkownikowi nie zależy na szybkości przesyłania danych, to
może on użyć interfejsu szeregowego RS-232C. Ponieważ taka sytuacja zdarza się rzadko,
a prawie zawsze zależy nam na jak najszybszej transmisji danych do drukarki, rozwiązanie
z połączeniem szeregowym stosuje się bardzo rzadko, niemniej większość drukarek ma
gniazdo RS-232. Opisy interfejsów można znaleźć w rozdziale o kartach multi I/O.
Dane do druku, przesyłane przez interfejs z komputera, są magazynowane w pamięci
RAM drukarki. Stąd mikroprocesor pobiera dane i przetwarza je na język zrozumiały dla
układu sterującego mechaniczną częścią drukarki.
Różnica pomiędzy drukiem w trybie tekstowym a graficznym tkwi w danych
przesyłanych do drukarki z komputera. W czasie pracy drukarki w trybie tekstowym, każdy
bajt danych, który otrzymuje drukarka, jest traktowany jako numer znaku do wydrukowania
(ich wzorce są zapisane w pamięci drukarki) lub jeden ze specjalnych rozkazów sterujących
(np. włącz pogrubienie). Jeżeli drukarka pracuje w trybie graficznym, to komputer musi
przesłać dane o wszystkich punktach wydruku, a więc dużo więcej informacji. Jeżeli
drukarka posługuje się językiem opisu strony, jak na przykład PostScript, to komputer
przesyła do niej program w tym języku. Następnie program ten jest przetwarzany przez
procesor drukarki, który na jego podstawie tworzy rastrowy obraz strony (mapę bitową).
DRUKARKA LASEROWA
Zasada działania
Zasada działania drukarki laserowej wbrew pozorom nie jest taka skomplikowana.
Cała tajemnica "druku laserem" kryje się w elektrostatyce (przyciąganie się różnych
ładunków elektrycznych) oraz w zjawiskach zachodzących pod wpływem światła w
elementach światłoczułych i w zasadzie jest podobna do kserokopiarki.
Promień świetlny emitowany przez laser małej mocy (czasami laser jest zastąpiony
diodami LED lub ciekłymi kryształami), odbijany za pomocą zespołu zwierciadeł trafia na
wcześniej ujemnie naładowany światłoczuły bęben selenowy lub organiczny (bardziej
trwały).W miejscach, gdzie promień naświetli bęben zostaje zmieniony z ujemnego na
dodatni. Ładunki dodatnie tworzą na bębnie jakby elektrostatyczny obraz drukowanej
strony. Następnie na bęben nanoszony jest ujemnie naładowany toner (czarny proszek),
3
 
A.Rorat, S.Stańczyk – Opracowanie pomocy dydaktycznych do przedmiotu Urządzenia Techniki Komputerowej
który przylega do miejsc naładowanych dodatnio promieniem lasera. Z bębna toner jest
stykowo przenoszony na papier, naładowany dodatnio przez elektrodę. Stworzony w ten
sposób na kartce obraz strony utrwala się jeszcze termicznie w temperaturze 130-200°C.
Kartka zostaje rozładowana i drukowanie strony zakończone, a następnie bęben jest
czyszczony z resztek tonera i ładunków elektrycznych.
Zastosowanie, parametry i ocena drukarek laserowych
Po wprowadzeniu na rynek informatyczny środowisk graficznych, np. WINDOWS,
wraz z wieloma aplikacjami, zrodziło się zapotrzebowanie na drukarkę mogącą
odpowiednio dobrze wydrukować tekst, arkusz kalkulacyjny, czy grafikę prezentacyjną.
Drukarki igłowe nie spełniały wymogów stawianych przez użytkowników aplikacji
graficznych. Na wydruk czekać trzeba było kilka ładnych minut, a efekt i tak był mizerny.
Dlatego też firma Hewlett-Packard w maju 1984 roku wyprodukowała pierwszą drukarkę
laserową, nazwaną LaserJet. Początkowo drukarki laserowe były dosyć drogie i uważane za
luksus. Teraz są one dużo tańsze i znajdują się na wyposażeniu każdego szanującego się
biura, a niekiedy nawet prywatny użytkownik może pokusić się o zakup prostej drukarki
laserowej do użytku domowego.
Rys. Drukarka laserowa Brother HL – 2400 Color Laser AS
Drukarka laserowa jest dosyć uniwersalnym urządzeniem drukującym. Może ona z
powodzeniem drukować zarówno w trybie tekstowym, jak i graficznym. Niemniej jednak
4
218498391.003.png
przy druku tylko tekstowym, jeżeli nieważna jest wysoka jakość wydruku (aby coś było
widać, np. w biurach podatkowych i rachunkowych), jest nieopłacalna drukarka laserowa
znalazła zastosowanie przede wszystkim tam, gdzie trzeba wydrukować coś ładnie i szybko,
aczkolwiek nie w tempie ekspresowym. Pozwoliło to na wzrost kultury słowa
drukowanego.
Drukarka laserowa nie jest wybredna, jeżeli chodzi o stosowany nośnik (papier).
Należy jednak pamiętać, by nie był on za cienki, ani też za bardzo gruby. Ten pierwszy
mógłby przypalić się przy utrwalaniu termicznym druku, drugi zaś zablokowałby i
unieruchomił drukarkę. Jako materiału do wydruku możemy także użyć folii. papieru
samoprzylepnego czy kalki technicznej, pamiętając jednak o odporności tych materiałów na
temperaturę (130 do 200 °C) i odpowiedniej gramaturze,(70 do ok. 120 g/m 2 ).
Jednym z parametrów drukarek laserowych jest jej rozdzielczość liniowa. Parametr
ten określa maksymalną liczbę punktów na cal. Podaje się ją w jednostkach zwanych dpi
(ang. Dots Per Inch - punkty na cal). Najbardziej podstawowa wartość tego parametru to
300 dpi, a standardem jest już właściwie 600 dpi. Coraz częściej pojawiają się modele
drukarek laserowych drukujących z rozdzielczością większą, np. 1200 dpi. Czynnikiem
hamującym dalsze zwiększanie rozdzielczości drukarek jest fakt, że wraz ze wzrostem
rozdzielczości rośnie ilość danych do przesłania i przetworzenia, co znacznie wydłuża
proces drukowania. Oczywiście, można ten problem rozwiązać stosując coraz szybsze
procesory w drukarkach oraz zwiększając ich pamięć RAM, co jednak spowodowałoby
duży wzrost ceny samej drukarki. Producenci znaleźli inną drogę prowadzącą do pozornego
zwiększenia rozdzielczości. System RET (ang. Resolution Enhancement Technology),
wymyślony i zastosowany przez firmę Hewlett-Packard w swoich drukarkach, pozwala na
jej optyczne podwyższenie. Metoda ta poprawia wizerunek krzywych i krawędzi likwidując
schodki wynikające z rastrowej budowy obrazu i polega na zmienianiu średnicy punktu
przez sterowanie mocą promienia laserowego oraz ewentualnie na nieznacznym odchylaniu
218498391.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin