Identyfikacja monet i sposoby ich fałszowania - cz. I.pdf

(140 KB) Pobierz
oleksy.qxd
Z PRAKTYKI
Identyfikacja monet
i sposoby ich fa³szowania – cz. I
Rys historyczny
œniêcie zêbów powodowa³o powsta-
wanie na powierzchni monet charak-
terystycznych œladów. Do dzisiaj œla-
dy te s¹ przes³ank¹ autentycznoœci
monet œredniowiecznych i wzmianku-
je siê o nich w katalogach aukcyj-
nych.
„Odchudzanie” monet z zawartego
w nich kruszcu zaniknê³o praktycznie
w XIX w., podczas gdy domowa ich
produkcja przetrwa³a na ca³ym œwie-
cie do dzisiaj.
W PRL-u nie by³o w obiegu sre-
bra, mimo to pojawi³y siê fa³szywe
monety. Chyba najbardziej znane to
fa³szerstwa aluminiowych „pi¹tek’
z rybakiem i odlewane dwudziesto-
z³otówki z wizerunkiem Marcelego
Nowotki. Proces fa³szowania monet
w PRL-u zakoñczy³a dewaluacja. Ce-
ny gotowych garnków aluminiowych
wykorzystywanych jako pó³fabrykat
do produkcji monet przekracza³y war-
toϾ wyprodukowanych z nich monet.
Monety ze wzglêdu na szybki wzrost
inflacji zosta³y zast¹pione przez
banknoty.
W wyniku denominacji pieni¹dza
w po³owie lat 90. na naszym rynku
ponownie pojawi³y siê monety. Okres
III RP przyniós³ spektakularne fa³-
szerstwa bimetalicznych piêcioz³otó-
wek i oczywiœcie w mniejszym stop-
niu dwuz³otówek. Pierwsz¹ prywatn¹
mennicê policja zlikwidowa³a w okoli-
cach Rzeszowa. Do dzisiaj nie wykry-
to prywatnej mennicy obs³uguj¹cej
pó³nocno-zachodni¹ czêœæ Polski
(woj. zachodniopomorskie).
tycz¹cych przyjêtych wzorów, zasto-
sowanego materia³u, wagi i wymiaru,
a tak¿e w³aœciwoœci magnetycznych
monet bêd¹cych przedmiotem ba-
dañ. Dotyczy to tak¿e monet kolek-
cjonerskich oraz medali i odznaczeñ.
W wielu przypadkach bêdzie to doty-
czy³o tak¿e monet wykonywanych na
zamówienie innych pañstw. Znajo-
moœæ tych procesów pozwoli na
szybkie wstêpne okreœlenie sposobu
i metody fa³szowania monet.
W Polsce produkcj¹ monet obie-
gowych i kolekcjonerskich, odzna-
czeñ, medali, znaczków, pieczêci,
znaczników probierczych i datowni-
ków oraz przetwórstwem metali szla-
chetnych zajmuje siê Mennica Pañ-
stwowa, która ma swoj¹ siedzibê
oraz zak³ad produkcyjny w Warsza-
wie. Jest to jeden z najnowoczeœniej-
szych zak³adów mechanicznych
w Polsce. Tu klasyka mechaniki prze-
plata siê z najnowszymi osi¹gniêcia-
mi techniki. Do dzisiaj w zak³adzie
stoj¹ i pracuj¹ maszyny pamiêtaj¹ce
lata 50. Stare piece hartownicze sto-
j¹ obok nowoczesnych pieców stero-
wanych komputerowo. Maszyny re-
dukcyjne, które pomniejszaj¹ opraco-
wany wzór monety do rzeczywistych
wymiarów w 2–3 dni, zastêpowane
s¹ sterowanymi komputerowo skane-
rami laserowymi sprzê¿onymi z ma-
szyn¹ grawersk¹, które ten sam pro-
ces potrafi¹ wykonaæ w pó³ dnia.
O skutecznej ochronie monety
przed fa³szowaniem decyduje jakoœæ
jej wykonania, niemo¿liwa do osi¹-
gniêcia nigdzie poza mennic¹, w któ-
rej jest produkowana. Banknoty mo¿-
na zabezpieczaæ przed fa³szowa-
niem na setki sposobów, a w przy-
padku monet ich liczba ogranicza siê
do kilku elementów zwi¹zanych tylko
i wy³¹cznie z procesem jej wytworze-
nia.
Pocz¹tkowo moneta by³a pieni¹-
dzem pe³nowartoœciowym, tzn. jej
wartoœæ nominalna równa³a siê war-
toœci zawartego w niej metalu, naj-
czêœciej z³ota lub srebra. Najprostsz¹
metod¹ nielegalnego powiêkszania
maj¹tku by³o wiêc uzyskanie kruszcu
kosztem wagi monet. Obcinano wów-
czas ma³e fragmenty brzegu monety
albo œcierano je pilnikami, a uzyska-
ne dziêki temu skrawki i opi³ki przeta-
piano w wiêksze kawa³ki. Œlady tego
procederu s¹ widoczne na monetach
antycznych i œredniowiecznych.
Uszkodzone monety by³y wycofywa-
ne z obiegu.
Nieco wiêcej wk³adu pracy wyma-
ga³a cha³upnicza produkcja monet
z metali o zani¿onej lub znikomej za-
wartoœci z³ota czy te¿ srebra, a osi¹-
gane zyski by³y znacznie wiêksze.
Najczêœciej fa³szerze bili lub odlewali
monety ze stopu o zani¿onej zawar-
toœci kruszcu. Czasem pod cieniutk¹
warstewk¹ z³ota lub srebra znajdo-
wa³a siê czysta miedŸ, stop o³owiu
lub cyny.
W proces fa³szowania monet za-
mieszani byli równie¿ królowie, np.
król pruski Fryderyk II, który po wy-
niszczaj¹cej wojnie z Austri¹ wyko-
rzysta³ zamieszanie panuj¹ce na ryn-
ku pieni¹dza w Polsce. Pocz¹tkowo
mennice pruskie bi³y monety wed³ug
wzorów do z³udzenia przypominaj¹-
cych monety polskie. Potem Fryderyk
II zacz¹³ dzier¿awiæ mennice polskie,
p³ac¹c bardzo wysoki czynsz. Straty
rekompensowa³ sobie poprzez zani-
¿anie zawartoœci kruszcu w monecie.
Najprostszym domowym testem
jakoœci monety by³a w œredniowieczu
„próba zêba”. Denary bite od X do XII
w. by³y bardzo plastyczne dziêki wy-
sokiej zawartoœci srebra. Silne zaci-
Proces produkcji monet
Ekspertowi prowadz¹cemu krymi-
nalistyczne badania monet do prawi-
d³owego wnioskowania niezbêdna
jest wiedza z zakresu procesu pro-
dukcji matryc, monet oraz danych do-
PROBLEMY KRYMINALISTYKI 255/07
43
200081785.009.png
Z PRAKTYKI
G³ówne elementy chroni¹ce mo-
netê przed fa³szowaniem to m.in.:
trudno dostêpny materia³, z któ-
rego monetê wykonano,
monety w metalu – prototypu I stem-
pla w odpowiednim pomniejszeniu
(10–20 razy). Proces ten wykonywa-
ny jest na maszynie redukcyjnej
podstawê do wykonania matrycy II
tzw. stempla.
Z prototypu II mo¿na wykonaæ
dziesi¹tki, setki, a nawet tysi¹ce
stempli. Prototyp
I i prototyp II prze-
chowywane s¹
w mennicy i za-
wsze mog¹ byæ
wykorzystane do
ponownej produkcji
stempli w przypad-
ku ich uszkodzenia
w procesie produk-
cyjnym.
Proces ten pro-
wadzony jest dla
strony awersowej
i rewersowej mo-
nety równolegle
w tym samym cza-
precyzyjny, niekiedy wyrafino-
wany wizerunek,
odpowiednie wymiary o bardzo
w¹skiej tolerancji,
dodatkowe elementy zabezpie-
czaj¹ce, np. wykonane na
obrze¿u rowki, napisy, w tym
tak¿e napisy wypuk³e itp.,
utrzymane w w¹skim zakresie
w³asnoœci magnetyczne mone-
ty,
logo firmy.
Proces wykonania gotowej monety
jest bardzo z³o¿ony i trwa wiele tygo-
dni, a niekiedy miesiêcy. Wymaga
wielu konsultacji ze zlecaj¹cym, czyli
Narodowym Bankiem Polskim – ban-
kiem centralnym pañstwa, który jest
jedynym emitentem i w³aœcicielem
pieniêdzy w Polsce. Tu powstaj¹ pro-
jekty monet i banknotów, tu te¿ zapa-
daj¹ decyzje o ich wydaniu lub wyco-
faniu z obiegu. Mennica Pañstwowa
wykonuje monety jedynie na zlecenie
NBP. Projekty graficzne nowej mone-
ty zg³oszonej do produkcji poprzedza-
j¹ projekty elementów plastycznych
wykonanych w plastelinie (ryc. 1).
Na ich podstawie powstaje wzo-
rzec gipsowy strony awersowej i re-
wersowej w bardzo du¿ym powiêk-
szeniu (ryc. 2). Po ocenie, w ramach
konkursu, i zatwierdzeniu wzoru
przez ministra finansów projekt trafia
do realizacji.
W oparciu o wzorzec gipsowy wy-
konywany jest metod¹ odlewania
w tworzywie sztucznym model mo-
nety w skali 1:1 w stosunku do wzo-
ru gipsowego. Tworzywo sztuczne
u¿yte do wykonania repliki modelu
gipsowego charakteryzuje siê du¿¹
wytrzyma³oœci¹ mechaniczn¹ i od-
pornoœci¹ na starzenie. Bêdzie on
przechowywany w magazynie przez
d³u¿szy czas. Model wykonany
z tworzywa sztucznego, po rêcznej
obróbce cyzelowania, staje siê wzor-
cem do wykonania pierwszego etapu
Ryc. 1. Projekty plastyczne monet
Fig. 1. Designed coin faces
Ryc. 2. Model gipsowy monety
Fig. 2. Plaster models
i trwa oko³o kilku dni
(ryc. 3).
Prototyp I po ob-
róbce wykañczaj¹-
cej i po obróbce ter-
micznej jest podsta-
w¹ do wykonania
matrycy I, która
z kolei po próbach
i kontroli technicznej
efektu jest podsta-
w¹ do wykonania
prototypu II. Ten zaœ
po naniesieniu po-
prawek
Ryc. 3. Maszyna redukcyjna
Fig. 3. Reduction machine
44
PROBLEMY KRYMINALISTYKI 255/07
stanowi
200081785.010.png 200081785.011.png 200081785.012.png 200081785.001.png
Z PRAKTYKI
sie. Efektem s¹ dwa stemple do jed-
nej monety (ryc. 4). Ka¿dy wyprodu-
kowany stempel podlega rêcznej ob-
róbce „dopieszczaj¹cej” grawera,
podczas której nadaje siê stemplom
ostatni szlif i doprowadza ich wyko-
nanie do perfekcji. Powierzchnia
stempli jest polerowana, a niekiedy
pokrywana warstw¹ chromu w celu
materia³u monety na powierzchni
stempla (ryc. 5).
Po za³o¿eniu stempli do prasy
(jedna para stempli na prasê) mo¿na
przyst¹piæ do produkcji monet – t³o-
czenia (ryc. 6).
Do wykonania monet wykorzysty-
wane s¹ pó³fabrykaty w postaci me-
talowych kr¹¿ków wykonanych z od-
efektu mocowania w pierœcieniu na
tzw. zatrzask.
Do produkcji monet jednosk³adni-
kowych wykorzystywane s¹ te same
prasy co do monet dwusk³adniko-
wych. W tym drugim przypadku s¹
dwa podajniki pó³fabrykatów na pra-
sê. Najpierw nastêpuje po³¹czenie
dwóch elementów, a nastêpnie wybi-
Ryc. 4. Komplet narzêdzi do bicia monet
Fig. 4. Minting set
Ryc. 5. Gotowe stemple
Fig. 5. Ready stamps
wyostrzenia wizerunku reliefu w sto-
sunku do t³a. Operacja ta powtarzana
jest kilkakrotnie w trakcie u¿ytkowa-
nia stempli w procesie produkcyjnym
w celu usuniêcia ewentualnych
uszkodzeñ w postaci nawarstwieñ
powiedniego materia³u przyciêtego
wczeœniej na wymiar. W przypadku
monet dwu- i piêcioz³otowych pó³fa-
brykatem jest kr¹¿ek i pierœcieñ, przy
czym kr¹¿ek ma wyprofilowany
kszta³t obrze¿a w celu uzyskania
cie wizerunków awersu i rewersu
z jednoczesnym zaciœniêciem czêœci
wewnêtrznej w czêœci zewnêtrznej
monety.
T¹ sam¹ technik¹ wykonywane s¹
monety kolekcjonerskie, produkowa-
Ryc. 6. Prasy do t³oczenia monet
Fig. 6. Coining presses
Ryc. 7. Obraz bazowanej monety do tampondruku
Fig. 7. Image of coin positioned for tampon print
PROBLEMY KRYMINALISTYKI 255/07
45
200081785.002.png 200081785.003.png 200081785.004.png 200081785.005.png 200081785.006.png
Z PRAKTYKI
ne w znacznie mniejszej iloœci ani¿e-
li monety obiegowe. Dodatkowo ele-
menty wizerunku tych monet mog¹
byæ barwione. Barwienie monet od-
bywa siê na maszynach do tampon-
druku (ryc. 7). Poniewa¿ monety s¹
okr¹g³e, ich bazowanie w maszynie
odbywa siê za poœrednictwem kame-
ry i monitora z naniesion¹ siatk¹.
Mo¿na wówczas precyzyjnie nanieœæ
barwê na odpowiednie miejsca wize-
runku monety bez jakichkolwiek prze-
suniêæ.
Jak ju¿ wspomniano, dobrym za-
bezpieczeniem monety przed podro-
bieniem jest wykonanie na jej obrze-
¿u rowków lub napisów. Rowki znaj-
duj¹ siê na obrze¿ach monet obiego-
wych, napisy zaœ – na obrze¿ach mo-
net kolekcjonerskich. Nie wyklucza
siê umieszczenia w przysz³oœci napi-
sów tak¿e na monetach obiegowych.
Napisy mog¹ mieæ postaæ wklês³¹ lub
wypuk³¹. Operacja ta prowadzona
jest na specjalnych wyciskarkach.
Obecnie rowki na monetach obie-
gowych wykonywane s¹ poprzez wy-
krawanie, jednoczeœnie z wyt³acza-
niem wizerunków na powierzchniach
monety na tych samych prasach.
Rowki nie s¹ wyciskane.
Ka¿da moneta obiegowa na stro-
nie awersowej, czyli g³ównej, ma wy-
t³oczone nastêpuj¹ce informacje
(ryc. 8):
Ryc. 8. Podstawowe informacje o monecie
Fig. 8. Basic information on a coin
które z kolei prze-
nios¹ je na po-
wierzchniê orygi-
nalnych monet.
Baczn¹ uwagê
nale¿y zwracaæ
na wzajemne
usytuowanie zna-
ków graficznych
na obu po-
wierzchniach mo-
net oraz sposób
wykonania obrze-
¿a.
W badaniach
oryginalnoœci mo-
net niezbêdne
jest dotarcie do
oryginalnych
stempli i wzorów
monet przechowywanych w Mennicy
Pañstwowej, nale¿y przy tym kiero-
waæ siê przede wszystkim rokiem
emisji monety. Ma to na celu zawê¿e-
nie materia³u porównawczego pobra-
nego do badañ, które przeprowadza
siê na mikroskopie porównawczym.
Na rycinach 9–12 przedstawiono
proces identyfikacji podrobionych
monet okolicznoœciowych poœwiêco-
nych zbrodni katyñskiej. Zabezpie-
czone na gie³dzie numizmatycznej
monety wykonane zosta³y w sre-
brze. Zabezpieczono wówczas nie
tylko monety okolicznoœciowe, ale
tak¿e monety obiegowe. Poniewa¿
monety te nigdy nie by³y bite w sre-
brze, a ich wykonanie nie budzi³o
zastrze¿eñ, podejrzenie pad³o na
pracowników mennicy. Nale¿a³o
udzieliæ odpowiedzi na pytanie, czy
monety s¹ oryginalne i gdzie zosta³y
wykonane. Do przeprowadzenia ba-
dañ wykorzystano zbiory monet
z 1998 r. (rok widoczny na srebrnych
monetach) zachowane w archiwum
Mennicy Pañstwowej. Przeprowa-
dzone badania wykaza³y jedno-
znacznie, ¿e monety te zosta³y wy-
konane w Mennicy Pañstwowej
za pomoc¹ stempli oraz maszyn tej
firmy. Materia³, z którego wykonano
monety, zosta³ wniesiony na teren
nazwê emitenta oraz symbol
emitenta w postaci god³a,
czas procesu produkcji monet obie-
gowych, kolekcjonerskich oraz in-
nych wyrobów.
Szczególn¹ uwagê w trakcie ba-
dañ nale¿y zwróciæ przede wszystkim
na miejsce styku reliefu monety, czyli
obrazu graficznego, z jej t³em, które
powinno byæ wyraŸnie, ostro zaryso-
wane. W procesie produkcyjnym w³a-
œnie t³o jest jednym z czynników od-
powiedzialnych za oryginalnoϾ mo-
nety i dlatego te¿ doprowadzane jest
do perfekcji w procesie polerowania.
W trakcie badañ oryginalnoœci mo-
net szczególn¹ uwagê nale¿y zwró-
ciæ tak¿e na tzw. szczegó³y rysunku.
Pozwol¹ one w dalszej kolejnoœci na
identyfikacjê monety i okreœlenie, czy
jest ona oryginalna czy sfa³szowana.
Fa³szerze w procesie produkcji ma-
tryc s³u¿¹cych do bicia fa³szywych
monet nie zwracaj¹ uwagi na drobne
szczegó³y reliefu (szaty graficznej)
ani na cechy indywidualne wykona-
nych oryginalnie prototypów i stempli
koñcowych oryginalnych monet. Wie-
lokrotne odwracanie w procesie pro-
dukcyjnym wizerunku reliefu powo-
duje, ¿e czêœæ cech charakterystycz-
nych, tzw. niezamierzonych b³êdów,
nie zawsze jest usuniêta przez gra-
wera cyzelatora i w fazie produkcji
zostaje powielona na tysi¹ce stempli,
rok emisji,
symbol firmy – logo mennicy
pañstwowej (M/W).
Po stronie rewersowej:
nomina³ monety,
elementy graficzne – rysunek.
Badanie monet
Podstawowa metoda badania ory-
ginalnoœci monet polega na ocenie
wzrokowej jakoœci ich wykonania,
precyzji odwzorowania najdrobniej-
szych szczegó³ów elementów wize-
runku – szaty graficznej. Do tego
przyk³ada siê szczególn¹ wagê pod-
46
PROBLEMY KRYMINALISTYKI 255/07
200081785.007.png
Z PRAKTYKI
zak³adu przez pracowników menni-
cy.
Ryc. 9. Awers monety dowodowej – zaznaczono cechê indywidualn¹ monety powsta³¹ w procesie
produkcji
Fig. 9. Individual characteristic visible on averse of evidential coin
W przypadku znaków probier-
czych wykonywanych w mennicy,
których rysunek jest zatwierdzony
przez zlecaj¹cego i znormalizowany
odpowiednimi zarz¹dzeniami i nor-
mami, w fazie produkcji grawer cyze-
lator nanosi specjalnie b³êdy umo¿li-
wiaj¹ce identyfikacjê znakownika,
a tym samym okreœlenie oryginalno-
œci samego znakownika.
Na zakoñczenie identyfikacyjnych
badañ mechanoskopijnych przepro-
wadzane s¹ badania fizykochemicz-
ne, w celu okreœlenia sk³adu materia-
³u, z którego wykonana jest moneta,
oraz badania przenikalnoœci magne-
tycznej monety.
W opinii z przeprowadzonych ba-
dañ identyfikacyjnych nie pisze siê,
czy moneta jest oryginalna czy fa³-
szywa. Tê sprawê nale¿y pozostawiæ
do dyspozycji Wydzia³u Ekspertyz
Skarbca Emisyjnego NBP, który na
podstawie opisanych badañ i badañ
w³asnych kwalifikuje monety do od-
powiedniego typu.
W przypadku fa³szywych monet,
po ich sklasyfikowaniu przez WE SE
NBP, przeprowadza siê klasyczne
badania mechanoskopijne zmierzaj¹-
ce do udzielenia odpowiedzi, jak¹
metod¹ zosta³a podrobiona moneta,
jakich u¿yto narzêdzi, a w przypadku
zabezpieczenia materia³u z miejsca
przestêpstwa – do okreœlenia, czy by³
on u¿yty do wytworzenia falsyfikatu.
Jednoczeœnie ekspert powinien
udzieliæ informacji, czy pozosta³e mo-
nety sklasyfikowane przez WE SE
NBP i przechowywane w skarbcu
emisyjnym zosta³y wykonane z u¿y-
ciem tych samych narzêdzi. Próbki
do badañ pobierane s¹ z WE SE
NBP.
Ryc. 10. Awers monety porównawczej – zaznaczono cechê indywidualn¹ monety powsta³¹ w procesie
produkcji (moneta próbna oznaczona symbolem WP ze zbiorów mennicy)
Fig. 10. Individual characteristic generated in production process on averse of referential coin (coin
from National Mint reference collection designated as WP)
Ryc. 11. Rewers monety dowodowej – zaznaczono cechê indywidualn¹ monety powsta³¹ w procesie
produkcji
Fig. 11. Individual characteristic generated in production process on reverse of evidential coin
Henryk Oleksy
zdj.: autor
Ryc. 12. Rewers monety porównawczej – zaznaczono cechê indywidualn¹ monety powsta³¹ w procesie
produkcji (moneta próbna oznaczona symbolem WP ze zbiorów mennicy)
Fig. 12. Individual characteristic generated in production process on reverse of referential coin (coin
from National Mint reference collection designated as WP)
PROBLEMY KRYMINALISTYKI 255/07
47
200081785.008.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin