kwadratowy kości udowej może wytrzymać ciężar odpowiadający wadze hipopotama.
Każda kość jest doskonale przystosowana do wytrzymywania codziennych naprężeń i nacisków - chroniąc się odpowiednio przed odkształceniem się. Niezręczny ruch lub upadek może jednak spowodować złamanie kości.
Gojenie się kości
Złamana kość powinna być złożona jak najszybciej, gdyż po złamaniu rozpoczyna się natychmiast proces gojenia. Najpierw pomiędzy odłamkami kości powstaje duży krwiak (skrzep). Po kilku dniach składniki mineralne pochodzące z ostrych, złamanych powierzchni są usuwane do krwi, a pozostają tylko miękkie, elastyczne włókna kolagenowe. Następnie rozrasta się sieć włókien, przenikając przez skrzep krwi, żeby ponownie połączyć złamane części kości. Do tej sieci przechodzą osteocyty i zaczynają wytwarzać nową, mocną kość. Po około 3 tygodniach powstaje bogaty w wapń pomost łączący złamane części zwany kostniną. Jest twardszy od normalnej kości. Z upływem czasu każde zgrubienie powstałe na kości po złamaniu zostaje usunięte, a kość staje się jak nowa.
Pod okostną jest warstwa kości zbitej. Jeśli prze-kroisz kość poprzecznie, zobaczysz ogromną ilość małych otworków w tej części. Są to przekroje kanałów Haversa, przebiegających wzdłuż kości, zawierających naczynia krwionośne i nerwy wnikające do kości od okostnej. Wokół tych kanałów, w drobnych przestrzeniach zwanych lagunami, leżą mikroskopijne komórki kostne -osteocyty, tworzące twardą część kości.
Poniżej części zbitej znajduje się lekka, porowata kość gąbczasta. Mimo swojej nazwy jest ona także mocna. W środku kości znajduje się jama szpikowa wypełniona szpikiem kostnym, którego część, tzw. szpik czerwony wytwarza komórki krwi. Zadziwiające, że mimo masywności. 1/3 zawartości kości to woda. Pozostałe 2/3 tworzą głównie: kolagen (rodzaj białka włóknistego) i składniki mineralne - fosfor i wapń. Kolagen powoduje, że kość jest mocna i długowieczna, tworzy także zrąb dla substancji mineralnych, które nadają jej twardość i sztywność.
Nowa kość zamiast starej
Podobnie jak inne części ciała człowieka, kości podlegają nieustannym zmianom, polegającym na ciągłej przebudowie, naprawach itp. W ciągu całego życia organizm usuwa stare, zużyte części kości i odbudowuje w to miejsce nowe. Dlatego kości podlegają zmianom przede wszystkim w miejscach, które intensywniej pracują niż pozostałe, np. w pośladkach i udach.
Kości, które nie znajdują się pod wpływem różnego rodzaju napięć i nacisków, słabną. Osoby prowadzące siedzący tryb życia, lub chore, które długo przebywają w łóżku, stwierdzają, że ich kości stały się słabe. Astronauci odbywający długie podróże mają podobne problemy, ponieważ przebywanie w stanie nieważkości znacznie zmniejsza nacisk na kości.
Kość w odpowiedzi na różnego rodzaju urazy i przeciążenia może nieznacznie się wydłużać lub l" skracać, dzięki czemu nie łamie się tak łatwo. !§ Kiedy skaczesz, a więc zmuszasz do szczególnej J pracy kości nóg, działasz na nie z nienaturalnie s: dużym naciskiem. Na szczęście każdy centymetr s
Kość gąbczasta
Adu_29