AKTYWNOŚĆ RUCHOWA ADAPTACYJNA

Temat: zajęcia ruchowe osób niesłyszących lub słabo słyszących

Prowadzący: Rafał Kowalski – student fizjoterapii II rok II stopnia, gr. 13,

studia stacjonarne, Uniwersytet Medyczny w Lublinie

Miejsce zajęć: sala gimnastyczna

Czas trwania: 45 minut

Przybory i przyrządy: karimaty, laski gimnastyczne, pomoce służące ułatwieniu pracy z osobami niedosłyszącymi.

Charakterystyka grupy: 9 osób, grupa początkująca, kobiety i mężczyźni w wieku od 25 

do 40 lat stanowiący grupę osób słabo słyszących.

Charakterystyka schorzenia

Utrata słuchu (głuchota) – niezdolność do odbierania bodźców akustycznych. Wrodzona, w przeciwieństwie do nabytej często wiąże się z niezdolnością do mówienia (głuchoniemota).

Przyczyną głuchoty może być:

·         zaburzenie przekazywania dźwięków do ucha wewnętrznego (głuchota przewodzeniowa), najczęściej w wyniku uszkodzenia błony bębenkowej lub kosteczek słuchowych;

·         uszkodzenie narządu słuchu albo szlaku nerwowego (drogi słuchowej), przekazującego bodźce słuchowe do kory mózgowej (głuchota odbiorcza).

Dalszymi przyczynami głuchoty są często: zapalenie ucha środkowego; ekspozycja na nadmierny, długotrwały hałas; starzenie się komórek słuchowych i neuronów (głuchota starcza); wrodzone uszkodzenie narządu słuchu; zatrucie; otoskleroza.

Podział głuchoty ze względu na przyczynę wad słuchu

Głuchota wrodzona

Może być spowodowana m.in.: chorobą matki w czasie ciąży (szczególnie w pierwszych 12 tygodniach ciąży), konfliktem serologicznym, czynnikami toksycznymi uszkadzającymi płód (m.in. leki, używki) i zaburzeniami hormonalnymi.

Embriopatie

Jeśli głuchota jest spowodowana przez czynniki działające w pierwszym trymestrze ciąży, to takie uszkodzenia dotyczą zawiązków narządu słuchu i określa się je jako embriopatie.

Fetopatie

Jeśli głuchota jest spowodowana przez czynniki działające na rozwinięte narządy to takie uszkodzenia określa się jako fetopatie.

Głuchota nabyta

Spowodowana wcześniejszym bądź patologicznym porodem, urazami mechanicznymi powstałymi podczas porodu. Powodują ja także czynniki występujące w dalszym rozwoju, m.in.: ostre lub przewlekłe choroby ucha, choroby zakaźne, choroby wysokogorączkowe (zapalenie opon mózgowych), antybiotyki, urazy chemiczne, mechaniczne oraz psychiczne.

Głuchota dziedziczna

Głuchota dziedziczna – gdy głuchota występowała wcześniej u innych członków rodziny i zależy od określonych genów; może być dziedziczona autosomalnie recesywnie lub autosomalnie dominująco i występuje jako wada odosobniona lub w zespołach wad.

·         Zespoły dominujące w których występują uszkodzenia słuchu to np. zespół Sticklera, zespół Waardenburga.

·         Zespoły recesywne w których występują uszkodzenia słuchu to np. zespół Pendreda, zespół Ushera.

W niektórych przypadkach możliwe jest leczenie chirurgiczne. Osoby niedosłyszące mogą poprawić swoją zdolność słyszenia za pomocą aparatów słuchowych.

Funkcjonowanie psychiczne osób głuchych jest przedmiotem działu psychologii – surdopsychologii, natomiast ich nauczanie – działu pedagogiki – surdopedagogiki. Osoby głuche znacznie skuteczniej niż językami fonicznymi mogą się posługiwać językami migowymi.

W środowiskach osób głuchych od urodzenia istnieje bardzo silne negatywne nastawienie do ujmowania głuchoty jako choroby bądź niepełnosprawności. Takie ujęcie odbierane jest jako stygmatyzujące. Szczególnie w Ameryce (środowisko Uniwersytetu Gallaudeta) akcentuje się istnienie tzw. "kultury Głuchych" (Głuchych pisane wielką literą), a więc grupy społecznej o odrębnym języku (migowym), własnych obyczajach i tradycjach. W Szwecji głusi (Głusi) traktowani są jako mniejszość językowa.

Częściowa głuchota

Głuchota częściowa (ang. Partial Deafness) – rodzaj niedosłuchu, w którym chory ma znacznie zaburzone odczuwanie tonów wysokich natomiast prawidłowe lub tylko nieznacznie ograniczone odczuwanie tonów niskich. Częściowa głuchota dotycząca obu uszu stanowi znaczny problem dla chorych, ponieważ zaburza w znacznym stopniu prawidłowe funkcjonowanie takiego chorego w społeczeństwie. Przykład: chory z częściową głuchotą słyszy pukanie do drzwi natomiast wysoki dźwięk dzwonka telefonu jest przez niego nie słyszalny.

Przyczyny częściowej głuchoty nie są do końca poznane jednak wydaje się, że są podobne do tych, które powodują utratę słuchu. Chory z częściową głuchotą jest postawiony w niekorzystnej sytuacji, ponieważ klasyczne aparaty słuchowe wzmacniając dźwięki na wszystkich częstotliwościach nie są u tych chorych przydatne. Najlepszym rozwiązaniem u tych pacjentów jest wszczepienie elektronicznego urządzenia, implantu ślimakowego, który stymuluje tylko odpowiednie, wysokie częstotliwości. Implant ślimakowy pozwala na zdecydowaną poprawę jakości życia tych chorych i powrót do normalnego życia.