Podstawy pielegniarstwa cz2.pdf

UNIWERSYTET MEDYCZNY W ŁODZI

WYDZIAŁ PIELĘGNIARSTWA I POŁOśNICTWA

Katedra Nauczania Pielęgniarstwa

Zakład Teorii Pielęgniarstwa i Umiejętności w Pielęgniarstwie

Kierunek Pielęgniarstwo

Jolanta Glińska, Małgorzata Lewandowska, Agnieszka Urbańska

SKRYPT DO ĆWICZEŃ

Z PODSTAW PIELĘGNIARSTWA

Część II

Zabiegi pielęgniarskie

Łódź 2008

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie.……………………………………………………………………………………….....3

Nakładanie obwojów jedno, dwu i trójosiowych…………………………………………….......…...…4

Przygotowanie do instrumentowania. Chirurgiczne mycie rąk.……………………………………….14

Technika stawiania baniek………………………..……………………………………………………18

Zabiegi dorektalne…………………………………………………………………………………......23

Technika wykonania wlewki doodbytniczej leczniczej………………………………………………..24

Technika wykonania wlewki doodbytniczej przeczyszczającej…………………………………….…27

Technika wykonania kroplowego wlewu doodbytniczego.…………………………………………....30

Technika załoŜenia rurki dorektalnej………………………………………………………………......34

Technika wykonania enemy/lewatywy.………………………………………………………………..37

Technika wykonania irygacji kolostomii.…………………………………...………………………....42

Technika załoŜenia zgłębnika do Ŝołądka……………………………………………………………..45

Technika karmienia przez zgłębnik Ŝołądkowy.……………………..………………………………...51

Technika płukania Ŝołądka…………………………………………………………………………….55

Cewnikowanie pęcherza moczowego……………………………………………………………….…59

Technika jednorazowego cewnikowania pęcherza moczowego………………………………………62

Technika cewnikowania pęcherza moczowego na stałe……………………………………………….68

Technika płukania pęcherza moczowego……………………………………………………………...72

Literatura……………………………………………………………………………………………….75

WPROWADZENIE

Druga część skryptu, którą Państwu przekazujemy, jest kontynuacją treści z zakresu Podstaw

pielęgniarstwa. Przedstawiono w niej działania pielęgniarki wynikające z bezpośrednich, zaleŜnych

funkcji zawodowych, w których na co dzień uczestniczy pielęgniarka. Zawiera ona podstawy

teoretyczne i praktyczne wybranych umiejętności z zakresu funkcji diagnostycznej i terapeutycznej W

krótki i rzeczowy sposób przedstawiono treści teoretyczne z zakresu bandaŜowania,

instrumentowania, zabiegów przeciwzapalnych, zabiegów dorektalnych, zgłębnikowania Ŝołądka oraz

cewnikowania pęcherza moczowego. Treści związane z kształtowaniem umiejętności praktycznych

dla lepszego zrozumienia przedstawiono w formie graficznej/algorytmy/.

Przekazując to kompendium wiedzy jesteśmy przekonane, iŜ w duŜym stopniu przyczyni się ono do

łatwiejszego zrozumienia i przyswojenia treści zarówno teoretycznych jak i praktycznych.

TEMAT:

NAKŁADANIE OBWOJÓW JEDNO-, DWU I TRÓJOSIOWYCH

CEL OGÓLNY: kształtowanie umiejętności bandaŜowania róŜnych części ciała

Istota zabiegu polega na umiejętnym nakładaniu obwojów, właściwym doborze opasek

i rodzaju obwojów.

Cel zabiegu:

przytrzymanie, umocowanie opatrunku

uszczelnienie, ocieplenie, przytrzymanie kompresu/okładu

unieruchomienie części ciała

wzmocnienie i unieruchomienie powłok skórnych np.: po zabiegach operacyjnych

ucisk naczyń krwionośnych:

- zatamowanie krawawienia

- zapobieganie zastojowi Ŝylnemu /w Ŝylakach kończyn/

ochrona rany przed zanieczyszczeniami zewnętrznymi i drobnoustrojami

ochrona otoczenia przed drobnoustrojami w przypadku ran zakaŜonych

Zasady:

zwinąć opaskę w rolkę równo i ciasno, „główką do góry”

trzymać bandaŜ tak, aby początek był w palcach lewej ręki a „główka bandaŜa”

w prawej ręce

bandaŜować od strony lewej do prawej

rozwijać opaskę w miarę bandaŜowania

uwaŜać, aby bandaŜ nie upadł na podłogę

rozpoczynać od nałoŜenia obwoju kolistego, nad lub pod miejscem opatrunku

zwracać uwagę, aby nie przesuwać opatrunku

nakładać obwoje tak, aby ściśle przylegały do powierzchni bandaŜowanej

nie nakładać obwojów zbyt ciasno

nakładać obwoje równo, estetycznie, trwale

dokonać właściwego doboru opaski (rodzaj, szerokość) do bandaŜowanej części ciała i

rodzaju opatrunku

obserwować pacjenta podczas wykonywania zabiegu, nawiązywać kontakt

stać lub siedzieć naprzeciw części ciała, którą mamy bandaŜować

dbać o wygodę i bezpieczeństwo chorego

przekładać opaskę z jednej ręki do drugiej, przy zdejmowaniu obwojów - pacjent pozostaje

bez ruchu

osłonić wyściółką części ciała naraŜone na ucisk

włoŜyć między dwie stykające się powierzchnie skóry warstwę izolującą np.: watę

kontrolować zaopatrzone części ciała pod kątem występowania uszkodzeń wtórnych

/obrzęków, bólu, zaburzeń czucia…/

ocenić ponownie potrzebę i skuteczność opatrunku

wykonywać regularnie ćwiczenia ruchowe kończyn zdrowych i opatrzonych - profilaktyka

przykurczy

Materiały opatrunkowe:

przylepce

opatrunki taśmowe

opaski do opatrunków róŜnego rodzaju

opaski z gazy

opaski elastyczne

opaski kleinowe

opaski gipsowe

opaski celulozowe

opaski natryskowe

dzianiny opatrunkowe

opatrunki trykotowe z aplikatorem lub bez niego

materiały wyściółkowe

Rodzaje opasek:

tkane – z gazy – najczęściej uŜywane do podtrzymywania opatrunku na łatwo dostępnych

okolicach ciała

dziane – z dzianiny wiskozowej surowej - wykorzystywane do podtrzymywania opatrunków

elastyczne – z nitek osnowy, która jest spręŜysta i rozciągliwa

kohezyjne – z dodatkiem lateksu, mają właściwości czepne – wykorzystywane do

podtrzymania opatrunku

RODZAJE OBWOJÓW:

1. KOLISTY – kaŜda warstwa następna pokrywa w całości poprzednią

2. ŚRUBOWY – kaŜda warstwa następna pokrywa 2/3 poprzedniej

3. WĘśYKOWY – obwoje skośne, pomiędzy nimi wolna przestrzeń

4. ZAGINANY – tak jak śrubowy lecz w połowie opaska jest zagięta

i „ główką bandaŜa” na dół

5. KŁOSOWY – ósemkowy wokół osi:

WSTĘPUJĄCY- opatrunek ósemkowy ze skrzyŜowaniami idącymi w stronę

serca – ku górze

ZSTĘPUJĄCY - opatrunek ósemkowy ze skrzyŜowaniami idącymi od serca – ku

dołowi

6. śÓŁWIOWY:

ZBIEśNY – ma zwoje w kształcie ósemek, krzyŜujące się w zgięciu stawów

ROZBIEśNY – ma zwoje w kształcie ósemek. BandaŜowanie rozpoczynamy

w zgięciu, a kończymy powyŜej lub poniŜej stawu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: