024. Jak dobrze nam (tekst).pdf

JAK DOBRZE NAM

Jak dobrze nam zdobywa ę góry

I młod Ģ piersi Ģ chłon Ģę wiatr,

Pr ħŇ nymi stopy depta ę chmury

I palce rani ę o szczyt Tatr!

Mie ę w uszach szum, strumieni Ļ piew,

A w Ň yłach rozt ħ tnion Ģ krew.

Hej Ň e hej! Hej Ň e ha!

ņ yjmy wi ħ c, póki czas,

Bo kto wie, bo kto zna,

Kiedy znowu ujrzym was!

Jak dobrze nam gł ħ bok Ģ noc Ģ

W ħ drowa ę jasn Ģ wst ħ g Ģ szos,

Patrze ę , jak gwiazdy niebo złoc Ģ

I duma ę , co przyniesie los.

Mie ę w uszach szum...

Jak dobrze nam po wielkich szczytach

W doliny wraca ę , w progi swe,

Przyjaciół jasne twarze wita ę .

O, młode serce, raduj si ħ !

Mie ę w uszach szum...

Idziemy wraz polem czy gajem

A Ň do rozstajnych ciemnych dróg,

By w czas rozł Ģ ki słysze ę wzajem

Serdeczne: „Niech prowadzi Bóg!”

Mie ę w uszach szum...

Jak dobrze nam tak przy ognisku

T ħ czow Ģ wst ħ g ħ marze ı snu ę

Patrz Ģ c, jak w niebo iskra tryska

I wokół siebie przyja Ņı czu ę .

Mie ę w oczach blask i ognia Ň ar,

A w duszy mie ę młodo Ļ ci czar.

Hej Ň e hej! Hej Ň e ha!

ņ yjmy wi ħ c, póki czas,

Bo kto wie, bo kto wie,

Kiedy znowu ujrz ħ was.