F-4F ICE.doc

F-4F/ICE jest nazwą nadaną zmodernizowanym Phantomom F-4F należącym do Luftwaffe w ramach programu Poprawionej Efektywności bojowej, rozpoczętego od koniec 1983 r. Miał on pozwolić Phantomom służyć w Luftwaffe do czasu wejścia do służby EFA.
W ramach programu wymieniono uproszczony radar AN/APQ-120 na cyfrowy radar wielofunkcyjny Hughes AN/APG-65. Dodano także możliwość przenoszenia nowych rakiet średniego zasięgu AIM-120 AMRAAM, przenoszonych w slotach dla AIM-7 Sparrow na spodzie kadłuba. F-4F otrzymał także nowy cyfrowy komputer bojowy Litef, konsolę kontrolną radaru TST, komputer danych aerodynamicznych, transponder IFF oraz nową zestaw nawigacji inercyjnej.
Program ICE zakładał zmodernizowanie wszystkich 75 Phantomów F-4F należących do skrzydeł myśliwskich, lecz później postanowiono zmodyfikować także innych 36 ze skrzydeł szturmowych.
Modernizację rozpoczęto w październiku 1988 r. W modelach modernizowanych w 1989 r. dodano także odbiornik systemu ostrzegania Litton AN/ALR-68(V)2.
Pierwszy lot zmodernizowanego Phantoma ICE odbył się w lipcu 1989 r. Pierwsze testowe odpalenie kpr p-p AIM-120 AMRAAM odbyło się 22 listopada 1991 r. W lipcu 1992 r. pierwsze F-4F/ICE trafiły do jednostki JG 71.