NP wrzesień 2011.pdf

jesienne dni

J Zgnieć kartkę papieru

kserograicznego

i mocno ją ściśnij.

J Przygotuj

pojemniczek z wodą

i barwnik do ciast -

umieść kulkę i powoli

otwieraj oraz rozciągaj

kartkę w wodzie.

J Przytnij kartki, aby

powstały karteczki,

ruchome igurki

i wszystko to, co dyktuje

Ci wyobraźnia.

J Aby osiągnąć różne

odcienie, rozrzuć kilka

kropli barwników

o innych tonach

barwnych.

figurki

Wykonane z rurek

i pudełek z grubego,

przezroczystego

plastiku, służące

do przechowywania

i eksponowania liści,

którymi obdarowuje

nas jesień.

Zasłona

Technika n a

Trójwymi arowe

Gra w ” Kółko i krzyżyk”

Zwykła, ale ogromna plansza, oznaczona na podłodze za

pomocą kolorowej taśmy samoklejącej, będzie przestrzenią

motywującą dzieci do poznawania i sprawdzania

w praktyce - poprzez zabawę -

podstawowych pojęć odnoszących

się do przestrzeni. A pionki?

Będą nimi same dzieci, którym na

podkoszulkach odciśniesz głowy

kotów i myszy. Powinny się

przemieszczać precyzyjnymi

ruchami - w rzędzie, w kolumnie

i po przekątnej. W tej „żywej”,

zbiorowej rozgrywce wystąpią

dwie drużyny, każda składająca

się z trzech graczy, którzy muszą

powiedzieć, czy chcą być kotami, czy

myszami. Każda drużyna, stosownie

do swojej tury, umieści swoich graczy

w polach. I oczywiście wygrywają ci,

którzy utworzą ciągłą linię

poziomą, pionową lub przekątną,

trzymając się za biodra. Taka pozycja

pozwoli im ocenić własne posunięcia

pod względem poprawności oraz

poddać je pod dyskusję jako sytuacje

problematyczne, wspólnie szukając

rozwiązania, wysuwając hipotezy,

głośno omawiając plusy

i minusy każdego ewentualnego

posunięcia oraz planując strategie,

dzięki którym utworzą linię ciągłą, a więc wygrają grę.

Zabawa ta pozwala na jednoczesne łączenie tego, co

przyjemne, z pożytecznym.

i krzyżyk

z planszą

Plansza

wykonana

jest z tkaniny,

a wewnątrz

niej znajdują

się pola

wykonane

z gumowej

pianki.

Pionki

zaprojektuj

według

własnego

uznania.

na dużej przestrzeni

Kółko

Kogo brakuje?

Poznanie kolegów i koleżanek, aby poczuć się częścią

grupy, jest jednym z celów procesu adaptacyjnego.

Wykorzystanie obrusa zaprezentowanego

w poprzednim ćwiczeniu.

1) Ustaw dzieci w kole, poproś, żeby zamknęły

oczy, a sama zakryj jedno dziecko obrusem

(prześcieradłem). Pozostałe muszą zgadnąć,

o kogo chodzi: zgadywanki dotykowe lub na

słuch (rozpoznawanie głosu po jego barwie).

2) „Złapany”: dysponowanie dużą

przestrzenią. Nauczycielka, siedząc

w kucki, przykrywa się obrusem,

podczas gdy dzieci bawią się.

Na hasło: „raz i dwa, teraz łapać

będę ja” dzieci biegną, starając

się jej umknąć. Nauczycielka łapie

jedno dziecko, zawijając je obrusem.

Zmieniaj osobę „łapiącego”.

Ocena

J Początkowej sytuacji (diagnostyka grupowa

i indywidualna) i postępów.

J Konstrukcji, którą udało się zainstalować w sali,

bazując na propozycji pedagogicznej i interwencji

nauczycielskiej.

Kto szybciej maluje?

Materiały: pomalowane duże butle po wodzie mineralnej.

Przytnij paski z pianki polietylenowej. Przyklej jeden kraniec do

przykrywki butli, zaś drugi do wewnętrznej części. Gra się parami.

Jeden z uczestników podtrzymuje butlę, a drugi odkręca przykrywkę

i przemieszcza się do tyłu, usuwając pasek znajdujący się w środku.

Wprowadzenie

Opowiadanie legendy o Romulusie

i Remusie - braciach bliźniakach,

którym przypisuje się założenie

Wiecznego Miasta.

Cele

J Poznanie poszczególnych

aspektów życia w Rzymie: rodzina,

domus (dom), villa (wypoczynkowy

dom na wsi).

J Wzbudzanie

zainteresowania

rzymskim

dziedzictwem

zabytkowym:

teatr,

amiteatr, cyrk,

most, akwedukt,

drogi i trakty

rzymskie…

J Poznanie kultury rzymskiej i życia

w Rzymie: odzież (tunika i toga),

język (łacina), monety (z miedzi

i cyny), ustawodawstwo (prawo

rzymskie), wojsko rzymskie (legiony

i oddziały pomocnicze)…

J Oglądanie fragmentów ilmów

o Rzymie, czytanie opowiadań,

komiksów…

J Obserwacja mapy Imperium

Rzymskiego i jego zasięgu.

J Poznanie głównych bóstw

rzymskich.

J Poznanie głównych cesarzy

rzymskich: Juliusz Cezar, August,

Neron, Trajan, Hadrian, Konstanty…

Punkt wyjścia

Dekorowanie sali lub przestrzeni,

na których będziesz przedstawiać

temat: akwedukt z Segowii, teatr

romański Merida, drogi rzymskie…

Warsztat 1

Aby zacząć jednostkę

dydaktyczną, możesz wykonać

trakt rzymski (jako wstępne

nadawanie klimatu).

W ten sposób dzieci będą

odkrywać rozległą sieć

dróg, jaką stworzyli

Rzymianie. Przy okazji

możesz wspomnieć

o przydatności dróg, o osobach

i towarach, które nimi krążyły

etc. Jeśli dysponujesz

wystarczającą przestrzenią w sali,

to zbudujcie tę drogę w sali;

w przeciwnym razie skorzystaj

ze wspólnych przestrzeni lub

korytarza. Potrzebne Ci będą

jedynie farby i papier mache

do wykonania kamieni.

Warsztat 2

Przykład przebrania: tuniki

i togi możesz zrobić ze skrawków

tanich materiałów (peleryny

z licznymi fałdami i dużym

rozszerzeniem);

następnie wykonaj

mundury straży

pretoriańskiej…

Pomysł: z zielonej, cienkiej tekturki

wytnij prostokąty. Jeden z boków

będzie miał formę trójkąta;

w przeciwnym boku zrób zgięcie

i zszyj je do paska w rozmiarze

dziecka. Wykonaj tyle prostokątów,

żeby zapełnić nimi cały pas.

Dzięki siatce umieszczonej poniżej

i długiej koszulce uzyskasz strój

autentycznych Rzymian.

Tarczę można zrobić z brązowej,

cienkiej tekturki, dodając części ze

złotej lub srebrnej, cienkiej tekturki.

Warsztat 3

Wykonanie planu rzymskiego

domu i jego pomieszczeń.

Warsztat 4

Na podstawie wiersza pt.

„Klucze do Rzymu”:

To jest klucz do Rzymu, trzymaj.

W Rzymie jest pewna ulica.

Na tej ulicy jest pewien dom.

W domu jest dziedziniec.

Na dziedzińcu jest sala.

W sali jest sypialnia.

W sypialni jest pewna dama.

Obok damy jest stół.

Na stole stoi klatka.

W klatce znajduje się papuga.

Wyskoczyła papuga.

Wyskoczyła klatka.

Wyskoczyła dama.

Wyskoczyło łóżko.

Wyskoczyła sypialnia.

Wyskoczyła sala.

Wyskoczył dziedziniec.

Wyskoczył dom.

Wyskoczyła ulica.

I tutaj masz Rzym

z wszystkimi siedmioma kluczami.

Możemy wykorzystać wiersz do

zabawy w kole. Po zapamiętaniu

go dzieci utworzą koło i będą

sobie podawać klucz - jedno

drugiemu. Każdy maluch mówi

jeden wers więcej. Kto się pomyli,

opuszcza koło.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: