Dwie Dorotki – scenariusz przedstawienia
Obsada: dobra Dorotka, zła Dorotka, macocha, ojciec, Pani Zima, śnieżynki, jabłoń, piec, Nocka, gwiazdki, pies, kot, książę, wiatry, skrzaty, narrator.
Narrator
Daleko, daleko za górami, za lasami żyli sobie w małej chatce tatuś z mamusią i ich dobra córeczka Dorotka. Pewnego dnia mamusia zachorowała i niestety zmarła. Dorotka została sama z tatusiem. Po pewnym czasie tatuś ożenił się ze złą macochą. Była ona bardzo niedobra dla sierotki Dorotki, a to dlatego że ona miała też córeczkę, która nazywała się także Dorotka.
KURTYNA
Scena: cała rodzina w domu
Macocha do ojca
Ponieważ moja córeczka też nazywa się Dorotka to twoją córkę będziemy wołali sierotka a moją córeczka.
Ojciec
A może będziemy je wołali jednakowo – Dorotki.
Macocha
Nie, nie zgadzam się bo to będzie się nam myliło. A zresztą idź do lasu i nazbieraj chrustu.
Macocha do sierotki
A ty nie stój tak i nie gap się, mało jest roboty? Posprzątaj izbę, ugotuj obiad a my idziemy na spacer, bo moja córeczka musi sobie pochodzić na świeżym powietrzu. A uwiń że się z robotą szybko i upiecz dobry placek dla mojej Dorotki.
Sierotka
Dobrze wszystko zrobię. Ja lubię pracować, gotować, sprzątać i piec. Wszystkiego mnie nauczyła moja matuś.
Zła Dorotka
Nie gadaj tyle, bierz się za robotę, a nie zapomnij mi uprasować wstążek i wyczyścić bucików.
(Macocha i zła Dorotka wychodzą)
Sierotka (sprząta, zamiata)
A teraz idę upiec ciasto.
I jak co dzień dobra Sierotka musiała pracować a córeczka od macochy wylegiwała się na łóżku i tylko rozkazywała.
Nadeszła zima, spadły wielkie śniegi, przyszły mrozy i w pewien wieczór macocha kazała Sierotce iść do studni po wodę. A że Sierotka miała drewniaki na nogach poślizgnęła się i wpadła do studni.
Leciała, leciała w głąb i dopiero gdy o dno się uderzyła ocknęła się, otworzyła oczy, patrzy a przed nią wrota wielkie jak u stodoły. Uchwyciła ona skobel, pociągnęła i drzwi się otworzyły. Sierotka próg przekroczyła a tam dziwy nad dziwami, patrzy i oczom nie wierzy.
Scena: łąka z jabłonką, z boku stoi piec, w oddali domek Pani Zimy
Taniec skrzatów
Po tańcu Sierotka mówi:
Niedomiary! Co to? Czyżbym była w zaczarowanym świecie. Ani tu zimy, słońce świeci, kwiaty pachną na łące. Ach jak tu cudownie. A któż to się tak skarży?
Jabłoń
Doloż moja, ciężka dolo
Gałązeczki – ręce bolą,
Bujne wichry nie latają,
Jabłek ze mnie nie strącają
Doloż, moja ciężka dolo.
Och nie martw się jabłonko. Zaraz pozrywam jabłka, to żadna robota.
(Sierotka zrywa jabłka)
Ulżyłaś mi dobra dziewczynko, weź sobie jabłek na drogę tyle ile uniesiesz.
Wezmę sobie tylko jedno jabłko, może jeszcze ktoś inny będzie przechodził i się poczęstuje. Do widzenia jabłonko.
Do widzenia dobra dziewczynko.
Sierotka (nasłuchuje)
Oj znów słyszę że ktoś się użala nad swoim losem
Piec
Ile kropel płynie rzeką
Tyle dni się chleby pieką
Kto zlituje się zlituje
Chleby ze mnie powyjmuje
Zaraz ci pomogę, wyjmę chleby żeby się nie spaliły
(Sierotka wyjmuje chleby)
Dobra dziewczynko niechaj ci się w życiu szczęści. Za to żeś moje chleby uratowała weź sobie tyle bochenków chleba ile uniesiesz.
(Sierotka bierze tylko jeden bochenek. Piec i jabłoń wychodzą)
Ojej co to? Jem jabłko i cały czas je mam całe. Niemożliwe
(Idzie dalej i dziwi się, na scenę wchodzą śnieżki i Pani Zima)
Och a to co?
(Widzi domek Pani Zimy, śnieżki)
Witaj piękna pani, oraz wy śliczne płatki śniegowe.
Śnieżki
Witaj dziewczynko.
Zima
Witaj moja droga, skąd przybywasz?
Ach piękna Pani, znalazłam się tu przypadkiem, wpadłam do studni gdy nabierałam wodę ale wcale nie żałuję, bo znalazłam się w zaczarowanym świecie bajki. Tak tu ładnie.
A może chciałabyś u mnie zostać na rok i popracować trochę.
Żadnej pracy się nie boję, chętnie popracuję. Tylko czy dam radę?
Na pewno. Sprzątniesz mi komnatę zimową, pościelisz łóżko, ugotujesz obiad dla pieska i kotka.
(Podchodzi kot i pies)
Jaki śliczny kotek i piesek. Ja bardzo kocham wszystkie zwierzęta.
Kotek
Miau to jest na pewno dobra dziewczynka.
Piesek
Hau, hau to już widać że będzie również dobrą gospodynią.
Chodź zaprowadzę Cię do domku. Ale może chciałabyś zobaczyć jak tańczą moje śnieżki.
Taniec śnieżek
Codziennie Sierotka komnatę sprząta aż wszystko się świeci w każdym kątku, poduchy i pierzyny wietrzy na płocie, obiady pyszne gotuje dla kotka i pieska.
Wieczorem zawsze wraca Pani Zima i nadziwić się nie może jak przyjemnie jest w jej domku.
Ano minął rok.
(na scenę wchodzą Sierotka, Zima i Śnieżynki)
Moja Dorotko już minął rok i twoja praca się u mnie skończyła.
Zima zwraca się do Śnieżynek
Śnieżynki jaką skrzyneczkę dać dziewczynce za pracę
Śnieżynki kłaniają się
Srebrną
Piesku, kotku a wy co radzicie
Kotek i Piesek
Oczywiście że srebrną
Macie rację, ja również zgadzam się z wami
(Zima podaje Dorotce skrzyneczkę i głaszcze ją po plecach)
A teraz zamknij oczy, śpij, śpij Dorotko
(Dorotka zasypia)
Wiatry, wiatry braciszkowie przybywajcie, przybywajcie.
Wiatry
Przybyliśmy na Twoje rozkazy
Weźcie Dorotkę między siebie, dmuchnijcie z całej siły i wyprowadźcie ją na powierzchnię
Spełnimy Twoje życzenie
(wiatry z Dorotką wybiegają, reszta też schodzi ze sceny)
I tym sposobem Sierotka wydostała się ze studni i stanęła przed swoją chatką. Piękna i paradna była Sierotka. Ojciec i macocha patrzą i oczom nie wierzą. Nie mogą rozpoznać cóż to za piękna pani.
Witaj dziewczynko, kto ty jesteś
To ja Dorotka
Niedomiary, ale widzę że to prawda. Rozpoznaję moją córeczkę. Córeczko kochana co się z tobą działo? Gdzie byłaś tak długo?
Kochany tatusiu, poszłam po wodę do studni, poślizgnęłam się na lodzie i wpadłam do niej, a tam jest zupełnie inny, zaczarowany świat, świat pełen dziwów. Spotkałam tam Panią Zimę i śnieżki. Pani Zima podarowała mi również za moją pracę tę oto skrzyneczkę.
Pokaż, pokaż co tam w niej masz
O rety, a to co? Tyle złota, niedomiary. Chodź do domu obejrzymy je dokładnie.
I poszli wszyscy do domu aby podziwiać klejnoty. Sierotka cały wieczór opowiadała jak tam było. Wreszcie późnym wieczorem poszli spać, ale zła macocha z zazdrości i z zawiści spać nie mogła. Długo się naradzała ze swoją córeczką, aż wreszcie postanowiła, że popchnie swoją Dorotkę do studni i też ją spotka takie bogactwo jak Sierotkę. Wczesnym rankiem wyszła ze swoją córeczką i pchnęła ją do studni. Leciała, leciała w głąb Dorota, aż wreszcie zatrzymała się na dnie. Patrzy a tam drzwi wielkie, pchnęła je i znalazła się na zaczarowanej łące. Była zmęczona i zasnęła.
Scena: łąka, z jedne strony jabłonka, a z drugiej piec, w dali dom Zimy, wchodzi Nocka
Nocka
Jestem ciemna, szara noc
Gwiazdki na mym płaszczu płoną
Księżyc to mój starszy brat,
Który świeci nocą pośród moich gwiazd.
Chodzę po polach i miastach
By ukołysać cały gwarny świat,
By odpoczęły zwierzęta i ludzie
Po dziennym, ciężkim, mozolnym trudzie.
Gwiazdeczki, gwiazdeczki moje
Zatańczmy wraz, aby całe niebo było pełne gwiazd.
Taniec gwiazdek
No całe szczęście, że już jestem na tej łące. Co za ulga. Chwileczkę, czy to był sen czy jawa? Widziałam nockę i piękne gwiazdki tańczące. To był piękny taniec.
Och co to? Kto to?
Doloż moja ciężka doloż
Gałązeczki-ręce bolą
Bujne wichry nie latają
No pewnie ta jabłoń myśli że jej pomogę. Ha, ha wezmę sobie trochę jabłek na drogę, ani mi się śni zrywać jabłka i męczyć się
(zrywa dwa jabłka i idzie dalej)
Oho znów ktoś jęczy. Posłucham kto to.
Wezmę sobie jeden chleb na drogę, żebym nie była głodna. A reszta niech się spali. Cóż mnie to obchodzi.
Usiądę sobie i zjem jabłko. Co to? Jabłko zmieniło się w kamień. A tego chleba nie można nawet ugryźć, taki jest twardy.
(Idzie dalej)
No muszę się pospieszyć, aby przed wieczorem dotrzeć do domu Zimy.
Oho już go widzę.
(wchodzą śnieżki)
Witaj dziewczynko
I śnieżka
Cóż to nie odpowiadasz na nasze przywitanie
Ani mi się śni z wami witać. Gdzie jest Zima?
Tutaj jestem, witaj dziewczynko
Witaj Pani Zimo, przyszłam do ciebie na służbę
Przydasz mi się, mam nadzieję że spodoba ci się. U mnie dużo roboty nie ma. Pieska i kotka nakarmić, chatkę moją wysprzątać.
Dobrze, zrobię wszystko.
Śnieżynki chodźcie ze mną w świat.
(Zima i Śnieżynki wychodzą, wchodzi pies i kot)
Miau zjadłbym coś
Hau, hau i ja jestem głodny.
A wy co tu robicie, wynoście się. Ja muszę odpocząć
A nie ugotujesz nam nic do zjedzenia?
Ha, ha, ha, a to by mi się chciało. Ja przyszłam tu po to aby być bogatą a nie usługiwać wam. Ale już wynoście się bo chce mi się spać.
(kot i pies wybiegają, zła Dorotka idzie do domku)
I tak było co dzień. Leniwa Dorota tylko dla siebie gotowała, zwierzęta zawsze wyrzucała za drzwi.
Ano minął rok….
(wbiegają Śnieżki, kot i pies, wchodzi Zima i zła Dorotka)
Już skończył się rok twojej służby u mnie, a więc czas na zapłatę. Śnieżynki, kotku, piesku jaką skrzyneczkę dać Dorotce?
Śnieżynki
Czarną
Kot i pies
I ja tak myślę, proszę oto zapłata za twoją służbę
Hej wiatry braciszkowie wyprowadźcie Dorotkę na górę.
Jesteśmy na twoje rozkazy królowo Zimo
...
barabell