ROZWÓJ ZABAWY.rtf
(
10 KB
)
Pobierz
ZABAWA
Dziecko jest po to, by się bawić
.
CZYM JEST ZABAWA?
·
Celem zabawy jest właśnie ona sama
. Im młodsze dziecko, tym
ważniejsza jest dla niego spontaniczna zabawa
.
·
Zabawa
jest poza sferą materialnych
korzyści.
·
Bawią się nawet zwierzęta
. Im wyżej jakiś gatunek znajduje się na tzw. drabinie ewolucji, tym bardziej widoczna i celowa staje się zabawa.
·
W zabawie dzieci ludzkich ogromną rolę odgrywają przedmioty, symbolizując rzeczy inne niż one same.
TEORIE ZABAWY
Teoria nadmiaru energii
Fryderyk Schiller /1759 – 1805/
Teoria nadmiaru energii.
Kontynuował tę ideę
Herbert Spencer (1820-1903).
·
Uważał, że potrzeba wyładowania nadmiaru energii towarzyszy zwłaszcza ludziom młodym, którzy nie muszą walczyć o byt.
Teoria wytchnienia
Moritz Lazarus (1824 – 1903)
·
Jej twórca to niemiecki psycholog i filozof.
·
Zabawa jest formą aktywnego wypoczynku, regeneracji sił, odprężenia po pracy.
Teoria atawizmu
G. Stanley Hall
/1846 – 1924/
Teoria atawizmu
·
Stanley Hall dokonał próby genetycznej interpretacji zabawy.
·
Uważał, że w zabawie dziecka
pojawiają się kolejno czynności analogiczne do tych, które ludzkość podejmowała w toku swego hipotetycznego rozwoju
/ tzw. prawo rekapitulacji kulturowej/.
·
Dziecko wyładowuje ponadto w zabawie swoje atawistyczne skłonności, które nie mają racji bytu we współczesnej cywilizacji.
Teoria ćwiczenia przygotowawczego
·
Karol Gross
za punkt wyjścia przyjął
prawo celowości rządzące w naturze
.
Celem zabawy jest ćwiczenie czynności przydatnych osobnikowi w życiu
.
·
Jest zatem dzieciństwo „ SZKOŁĄ ŻYCIA”.
·
Na świat przychodzimy z funkcjami niedoskonałymi, które ulegają dzięki ćwiczeniu rozwojowi, doskonaleniu.
Teoria katarktyczna
·
Jej autor to Harvey A. Carr (psycholog amerykański, 1873 - 1954).
·
Zabawa jest swoistą podnietą wzrastania niezbędną do rozwoju układu nerwowego oraz narządów wewnętrznych.
·
Ma też zabawa funkcję oczyszczającą.
Teoria funkcji zastępczej
Edward Claparede
/1873 – 1940/
·
Twórca to
szwajcarski lekarz, psycholog i pedagog.
·
W zabawie osobnik
realizuje swoje zainteresowania (osobowość), zwłaszcza wtedy gdy nie może tego zrobić w działalności poważnej.
·
Zabawa jest więc
namiastką, zastępstwem działalności poważnej
.
·
Dopełnieniem roli zastępczej, kompensacyjnej zabawy
jest jej rola funkcjonalna
. Dziecko ćwiczy w niej swoje funkcje umysłowe i czynności specjalne.
Teoria przyjemności funkcjonalnej
(Karol Buhler 1879-1963)
·
Jej twórca
-
psycholog austriacki, zakłada, że zasadniczym
motywem zabawy jest przyjemność
jaką dziecko znajduje w samym działaniu, rezultat tej czynności jest już sprawą drugorzędną.
·
To uczucie przyjemności jest motorem powtarzania.
·
Najważniejsze
znaczenie dla przebiegu i sensu rozwojowego zabawy ma nie treść tego, co robi dziecko, ale sam w sobie akt ćwiczenia,
akt kształtowania czynności towarzyszącej zabawie.
ZNACZENIE ZABAWY DLA ROZWOJU DZIECI
·
Rozwój fizyczny
·
Uczenie się życia w społeczności. Uwewnętrznianie norm społecznych i moralnych.
Zachęta do komunikowania się
·
Rozładowanie tłumionych napięć emocjonalnych
·
Ujście dla potrzeb i pragnień
·
Stymulowanie twórczości
·
Rozwijanie wglądu w siebie
·
Uczenie się ról, w tym ról płciowych.
·
Rozwój pożądanych cech osobowości.
RODZAJE ZABAW
·
Zabawy paluszkowe
·
Zabawy manipulacyjne
.
·
Zabawy konstrukcyjne.
·
Zabawy ruchowe.
·
Zabawy tematyczne.
/.
·
Zabawy dydaktyczne
·
I
nne
: muzyka, śpiew, taniec, kolekcjonerstwo, gry, sport, rozrywki / jako forma zabawy biernej/ , komiksy, czytanie, chodzenie do kina i teatru, telewizja, komputer.
Zabawy paluszkowe
W KULTURACH PRYMITYWNYCH WARTOŚĆ KONTAKTU RĄK MATKI Z CIAŁEM DZIECKA JEST TRAKTOWANA JAKO OCZYWISTOŚĆ.
ZAPAMIĘTAJ!
·
Noworodek nie ma poczucia własnego
ciała, własnej odrębności fizycznej, a tym bardziej psychicznej,
·
Szczególne znaczenie ma kontakt z rękami dziecka,
·
W wieku niemowlęcym dziecko niejako na własny rachunek poznaje własne ciało,
·
Dorośli wzbogacają te doświadczenia rozmaitymi zabawami paluszkowymi.
ZABAWY PALUSZKOWE
Uzasadnienie potrzeby dotykania dziecka przez matkę /opiekunów/ względami higienicznymi nie oddaje istoty tej potrzeby. Tylko takie traktowanie tych zabiegów to swoiste zwichnięcie myśli wychowawczej, która ukształtowała się w kręgu europejskiej kultury.
Fazy rozwoju zabawy
:
·
Faza eksploracji.
·
F
aza zabawek.
·
Faza zabawy.
·
Faza marzeń.
Zmienia się udział innych w zabawie
:
·
Obserwowanie
zabawy innych bez brania w niej udział.
·
Zabawa samotna
, czyli bawienie się w pojedynkę, połączone z obserwowaniem innych, bez prób zbliżania się do nich i bez naśladowania.
·
Zabawa równoległa
, bawienie się obok innych dzieci, takimi samymi zabawkami, ale bez prób prawdziwej interakcji lub współpracy.
·
Zabawa asocjacyjna
, czyli wspólna, ale bez podziału pracy i bez podporządkowania się jakiemuś jednemu celowi nadrzędnemu.
·
Zabawa kooperacyjna
, czyli w grupie zorganizowanej dla wykonania jakiegoś działania, z koordynacją zachowania poszczególnych członków grupy.
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA ZABAWĘ DZIECI
·
Zdrowie .
·
Rozwój ruchowy.
·
Inteligencja.
·
Płeć .
·
Środowisko.
·
Ilość wolnego czasu.
·
Ekwipunek do zabawy.
·
ZABAWA TEMATYCZNA
·
Wiek poniemowlęcy – naśladowanie czynności, które pokazano na tych samych zabawkach;
·
Wiek przedszkolny – świadome podjęcie i podtrzymywanie w toku zabawy określonej roli.
ANALIZA ZABAW TEMATYCZNYCH UKAZUJE, ŻE:
·
O ile
czynności poważne człowieka opierają się na jego
osobowości stałej
, to zabawowe bazują na
osobowości wtórnej
/ chwilowej, fikcyjnej/.
·
Osobowość zabawowa to przeinaczenie psychiczne siebie, kreowanie siebie psychicznie innego, potrzebnego do odegrania zabawowej roli.
...
Plik z chomika:
makaronowo
Inne pliki z tego folderu:
psychologia_rozwoju_egzamin.pdf
(154 KB)
RYSUNEK RODZINY.rtf
(17 KB)
Wczesne dzieciństwo. Niemowlak .rtf
(21 KB)
TERATOGENY.rtf
(29 KB)
ROZWÓJ ZABAWY.rtf
(10 KB)
Inne foldery tego chomika:
Alice Miller
Anatomia, monotonia
Andrzej Batko
angielski
Angielski specjalistyczny
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin