Próba rozciągania.doc

I.   Próba wytrzymałości na rozciąganie jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych prób mechanicznych , jest prosta , dokładna i dość wszechstronna , gdyż daje możliwość sprawdzenia kilku cech charakteryzujących materiał , tj. wytrzymałości na rozciąganie Rm , granicy plastyczności Re , granicy sprężystości Rsp , wydłużenia Ap % , przewężenia

Z % .

  Wyniki statycznej próby rozciągania są bardzo wrażliwe na warunki jej przeprowadzania . Dlatego musi ona ściśle spełniać wymagania normy . Dotyczy to zwłaszcza kształtu próbki , szybkości rozciągania i sposobu obliczania umownych parametrów wytrzymałościowych charakteryzujący badany materiał . Próba polega na powolnym rozciąganiu odpowiednio  przygotowanej próbki ( cylindrycznej lub płaskiej ),  zamocowanej w szczękach maszyny wytrzymałościowej .

  Do dyspozycji mieliśmy cztery próbki płaskie z następujących materiałów :

1. Brąz B6 walcowane.

2. Brąz B5 po wyżarzaniu.

3. Stal walcowana ( węglowa ).

4. Stal wyżarzana( węglowa ).

II. Obliczenia i wyniki badań.

Wartości sił Fe , Fm odczytuje z wykresów otrzymanych w trakcie przeprowadzania doświadczenia.

Brąz B6 walcowany :

Z wykresu odczytuję następujące wartości sił :

Fm = 4,64 [kN];

Fe = 4,59  [kN];

Dane są wymiary próbki przed i po zerwaniu :

Lo = 60 mm                                    Lu = 65,3 mm

ho = 8,6 mm                                   

go = 0,81 mm                                 

Mając następujące dane obliczam :  

A = 8,83  [ % ]

Brąz B6 po wyżarzaniu :

Z wykresu odczytuje następujące wartości sił :

Fm = 3,05 [kN];

Fe = 1,42 [kN];

Wymiary próbki przed i po zerwaniu :

Lo = 60 mm                             Lu = 104 mm

ho = 8,6 mm                            

go = 0,81 mm                          

Mając następujące dane obliczam :

A = 73,3 [ % ]

Stal węglowa walcowana :

Z wykresu odczytuje wartości sił :

Fm = 4,25 [kN];

Fe = 3,68 [kN];

Wymiary próbki przed i po zerwaniu :

Lo=35mm

                                                 Lu=37mm                                                                                                                                                                 ho = 8,2 mm                     

go = 0,95 mm                   

Mając następujące dane obliczam :

A = 5,7 [ % ]

Stal węglowa wyżarzona:

Z wykresu odczytuję wartości sil :

Fm = 2,35 [kN];

Fe = 1,89 [kN];

Wymiary próbki przed i po zerwaniu :

Lo = 35 mm                             Lu = 49 mm

ho = 7,8 mm                            

go = 0,94 mm                          

Mając następujące dane obliczam :

A = 40  [ % ]

WNIOSKI :

W wyniku przeprowadzonych prób rozciągania , poszczególnych próbek , przy znajomości rodzaju obróbki jakiej były one poddawane , jesteśmy w stanie określić jakie własności wytrzymałościowe i plastyczne posiadają próbki . Dzięki temu jesteśmy w stanie stwierdzić , że np.:

- Próbki w stanie zgniotu mają większe własności wytrzymałościowe tzn. granica plastyczności i wytrzymałość na rozciąganie , natomiast własności plastyczne tj. np.: wydłużenie i przewężenie – ulegają obniżeniu .

-  Próbki poddane wyżarzaniu mają mniejsze własności wytrzymałościowe zaś plastyczne zdecydowanie polepszają się .

- W brązie B6 wyważanym, gdzie charakterystyczna granica plastyczności z wyraźnie widocznym odkształceniem Lűdersa-Czernowa , nie występuje . Przyczyną tego najprawdopodobniej jest jej skład chemiczny         ( ilość i rodzaj występujących w niej domieszek ).

4