ratajewski 1.doc

(68 KB) Pobierz
Część składowe (struktura)

Części składowe (struktura)

naukoznawstwa

 

 

 

 

1.      Filozofia nauki

 

- traktuje o strukturze nauki czyli logiczno – poznawczym aparacie nauki wyrażanym przez język nauki

- interesuje ją pytanie o ogólno naukowy charakter języka nauki i czy możliwe jest stworzenie jednolitego języka naukowego, oddający go w sposób ścisły i jednoznaczny obraz świata badanego przez naukę

- bada stosunek nauki do systemu wartości istniejący w danym społeczeństwie i danym czasie, do religii, mistycyzmu i sztuki

- odwołuje się przede wszystkim do ludzkiego doświadczenia i obserwacji

- korzysta z osiągnięć innych nauk

 

2.      Metodologia nauki – gałąź naukoznawstwa, której przedmiotem badań są metody naukowe.

 

- analizuje i ustala w sposób logiczny zasady postępowania badawczego, uczonych bądź grup uczonych.

- „metodologia nauki to nauka o poprawnych sposobach postępowania w toku całego procesu badawczego” (Stefan Nowak)

- zadaniem jej jest „opis i analiza reguł postępowania jak też opis i analiza i schematów wytworów różnych czynności badawczych (Stefan Nowak)

 

- podział metodologii nauki

☻metodologia ogólna

metodologia szczegółowa

 

-metodologią można zajmować się jako

☻nauką opisową (nauka traktowana jako element ludzkiej kultury)

☻nauką normatywną (metody i reguły badawcze jako kryteria oceny nauki lub normy własnego postępowania badawczego)

 

3.      Psychologia i socjologia nauki (problemy badawcze)

 

- prawda w nauce oraz warunki, w których dążenie do prawdy można realizować

- kariera uczonego oraz kryteria moralne decydujące o rodzaju kariery

- podświadome i świadome wartościowanie przez uczonego zagadnień naukowych

 

            Psychologia nauki

             

- centralne problemy

☻poznanie i opis wiedzy różnego typu

☻sposoby i form przyswajania nowej wiedzy

☻aktualizacja wiedzy w różnych warunkach i dla różnych zadań

☻zmienianie się wiedzy w procesie jej wykorzystywania

☻uzyskiwanie wiedzy do modelowania systemów intelektualnych i systemów uczenia

 

- szczegółowe badania nad

☻rolą myślenia i pracy świadomej

☻rolą podświadomości i działalności twórczej

☻rolą przypadku w tej twórczości

☻rolą fantazji i wyobraźni

☻rolą pamięci i jej odmian (świeżej lub trwałej)

 

- do odkryć naukowych uczeni dochodzą przez

☻myślenie analityczne czyli ciąg operacji myślowych nakierowanych na uzyskanie  

    odpowiedzi na postawione pytanie

☻myślenie intuicyjne czyli nagłe olśnienie, nagłe i niespodziewane rozwiązanie   

    postawionego przedtem problemu niezależnie od miejsca i czasu

 

- etapy myślenia naukowego wg tak zwanej teorii inkubacji

☻faza przygotowawcza – postawienie pytania, gromadzenie informacji i ich

    uporządkowanie ( myślenie świadome i systematyczne )

☻faza właściwej inkubacji – rodzenie się odpowiedzi na postawione pytanie ( myślenie

    często podświadome )

☻faza olśnienia, iluminacji – uświadomienie sobie rozwiązania problemu

☻faza weryfikacji – sprawdzenie nowych pomysłów bądź hipotez

 

- proces tworzenia się nowej myśli składa się z kilku etapów:

☻ sformułowanie problemu

☻ opracowanie nowej koncepcji poprzez selekcję i eliminację

☻ wykonanie i sprawdzanie modeli i prototypów

☻ badanie rozwojowe i eksploatacyjne

☻ wdrożenie nowego pomysłu, wytworu

 

- cechy charakteru potrzebne dla efektywnej działalności twórczej (Józef Śmigalski):

☻ wyobraźnia

☻ szerokie zainteresowania

☻ wytrwałość

☻ dociekliwość

☻ krytycyzm

 

- na działalność twórczą zasadniczy wpływ mają:

☻ pasja poznawcza

☻ ambicje

☻ pobudki materialne

 

- uczonych można podzielić na (A. N. Katz, psycholog z Uniwersytetu Zachodniego w Ontario):

☻ adaptatorów (powaga, refleksyjność, intelektualizm, giętkość, cynizm, czasem wyniosłość)

☻ nowatorów (samodzielność, skłonność do zmian, krytyczny stosunek do zastanej rzeczywistości, giętkość myślenia)

☻ logików (obowiązkowość, skłonność do rutyny, solidność, skrupulatność, biurokratyzm)

☻ artystów (negowanie zastanej rzeczywistości, niezadowolenie ze środowiska, niestałość emocjonalna, niedowiarstwo, cynizm, wyniosłość, obcość)

 

- M. Kirton (Politechnika w Hatfield, Wlk. Bryt.)- badał dwie podstawowe grupy uczonych:

☻ adaptatorów:               - nawiązywanie swojej metodologii do tradycji

                                          - zgodność z poglądami grupy, do której należą

                                          - dążenie, jako kierowników problemów badawczych do ulepszenia                                           tego, co już istnieje

                                          - systematyczni

                                          - skrupulatni

                                          - ich badania naukowe- wysoka wiarygodność, ścisłość wyników

☻ nowatorów:              - nie są tak metodyczni i sumienni

                                          - ich myślenie jest mniej uporządkowane

                                          - działają intuicyjnie

                                          - patrzą na problem z innego punktu widzenia

                                          - próbują robić coś inaczej niż inni

 

Socjologia nauki

 

- interesuje się licznymi problemami dot. licznych grup uczonych i ich roli w społeczeństwie

- jest to dyscyplina z zakresu nauk o społeczeństwie i nauce równocześnie

 

- do socjologa nauki należy zanalizowanie i zbadanie:

☻ procesów kształcenia i wychowywania uczonych

☻ norm i reguł komunikowania się naukowego

☻ stanu kultury filozoficznej, teoretycznej i metodologicznej ogółu ludzi nauki

☻ warunków istnienia i rozwoju życia naukowego na zasadzie „jedności w różnorodności”

 

- socjologia nauki pozwala wyjaśnić warunki, w których wiedza naukowa w pełni zależy od obiektywnej prawdy i obiektywności grupy uczonych

- „socjologia nauki winna stać się socjologią obiektywności” (S. Restivo)

- ważne są problemy autorytetów w nauce bądź zależność nauki od ośrodków władzy

- jednym z ważnych zadań jest tutaj również badanie statusu społecznego i naukowego młodych pracowników nauki

- uczeni w swojej społecznej roli zorientowani są bądź na proces badawczy, bądź na rezultaty (wytwory) tego procesu (T. Airaksinen, fiński badacz, socjolog nauki)

 

4.      Etyka nauki

 

- społeczno-etyczne i humanistyczne problemy poznania i działania naukowego

- kwestia wzajemnych stosunków i zależności między etyką w ogóle a nauką, ideałami a normami nauki realizowanymi przez uczonych w codziennej pracy

- stosunek nauki do ogólnoludzkich systemów wartości

- główne zadanie etyki nauki: „ ujawnianie i dokładne przedstawianie problemów etycznych i ich przeciwieństw wynikających z działalności naukowej (…), nie tylko zalecanie uczonym takich bądź innych norm zachowania się, ale krytyczna analiza i uzasadnienie norm etycznych, którymi rzeczywiście kierują uczeni”

- 1975- XXII Konferencja Ruchu Pugwash (Dubrownik)- dyskusja o nauce i etyce; utworzono wniosek o społecznej odpowiedzialności każdego uczonego za badania naukowe prowadzone przez niego

- 1978- Pugwash w Warnie (Bułgaria)- te same problemy

- 1983- VII Międzynarodowy Kongres Logiki, Metodologii i Filozofii Nauki (Salzburg, Austria)- pracowała już specjalna sekcja poświęcona etyce nauki

- 1982- raport dla Klubu Rzymskiego, Mikroelektronika i społeczeństwo. Na dobre czy na złe – o narastaniu problemów etycznych

- Wzorami etycznego postępowania w nauce polskiej byli m.in. T. Kotarbiński, czy Maria i Stanisław Ossowscy

- Mario Bunge zaproponował w swoim czasie, aby zło w nauce było usuwane za pomocą tzw. TECHNOETYKI, czyli systemu opartego na metodach i wynikach samej nauki

 

 

5.      Ekonomika nauki: gałąź naukoznawstwa, która zajmuje się ekonomicznymi problemami nauki jako zasobu wiedzy, jako instytucji oraz ekonomicznymi problemami nauki w sensie czynnościowym, czyli działalności badawczej.

 

- Cele bardziej szczegółowe ekonomiki nauki to badania w zakresie:

efektywności nauki na szczeblu gospodarki narodowej

efektywności poszczególnych przedsięwzięć badawczych

efektywności działania placówek i zespołów badawczych

 

- Ekonomikę nauki interesują szeroko pojmowane sprawy finansowe. Badać więc można:

źródła finansowe badań

formy finansowania

tryb planowania środków finansowych na badania

tryb finansowania badań

założenia i realizację systemu finansowania nauki

 

6.      Potencjał nauki to zespół wzajemnie powiązanych elementów umożliwiających realizację celów nauki, a więc kadry, informacja naukowo-badawcza, środki rzeczowe oraz organizacja kadry

 

- Do głównych elementów potencjału badawczego danego kraju należą:

kadra badawcza

aparatura naukowa

informacja naukowa

technologia badań

 

- Na potencjał kadrowy składa się:

ogólna liczba kadr naukowych i pomocniczych

struktura kadr według kwalifikacji

rozmiar rezerw kadrowych

struktura organizacyjna zespołów naukowych

aktywność twórcza kadr naukowych

 

- Potencjał informacyjny obejmuje:

ilość idei naukowych

liczbę i wielkość bibliotek

pracowników służb informacji, bibliotek, archiwów

banki i bazy danych

 

- Potencjał rzeczowy, czyli energia techniczna nauki:

środki trwałe czyli budynki, aparatura

inwestycje naukowe

środki nietrwałe czyli papierzyska

 

- Potencjał organizacyjny obejmuje:

jednostki organizacyjne nauki czyli np. akademie szkoły wyższe

powiązania między jednostkami np. regionalne, gałęziowe

rozmieszczenie geograficzne jednostek naukowych

wewnętrzne organizacje jednostek

kwalifikacje kierownictwa

powiązania z gospodarką czyli np. współpraca

 

- Naukoznawcy zajmujący się ekonomiką nauki próbują ustalić mierniki tempa rozwoju naukowego. Według Jean Kinga istnieją trzy metody oceny wartości projektów naukowych:

opinie i wnioski ekspertów

analiza wskaźników publikowania

analiza wskaźników cytowań

 

- We współczesnym społeczeństwie przeróżne czynniki wywierają wpływ na kierunki badań naukowych. Należą do nich:

zasoby materialne

wartości istniejące w społeczeństwie

decyzje różnych czynników (WTF?)

społeczne oczekiwania i potrzeby

 

7.      Polityka naukowa to działania skierowane na osiągnięcie w najbardziej efektywny sposób określonego celu.

 

- Do głównych zadań polityki naukowej należą:

ustalenie kierunków i celów rozwoju nauki i techniki

stwarzanie warunków zapewniających osiąganie wyznaczonych celów

wykorzystanie wyników działalności badawczo-rozwojowej dla zaspokajania potrzeb społecznych

 

- Planowanie nauki przez programy i cele.

- Etapy sterowania nauką za pomocą programów i celów to:

prognozowanie nauki i techniki

określanie problemu, czyli wybór celu

stworzenie programu

zaplanowanie poszczególnych badań i opracowań

realizacja planu

 

- Bernard Nixon pado, że planowanie i rozwój nauki muszą być:

pod kontrolą społeczną, ponieważ w nauce nie zawsze da się przewidzieć skutków jej działań

szersze rozpowszechnianie przez rzetelną i szybką informację o pracach naukowych, ich celach i skutkach

 

- Problemy i zadania nauki należy ciągle propagować i rozpowszechniać. Przemawiają za tym następne względy:

praktyczny, czyli techniczny, ważny dla gospodarki

dydaktyczny, ważny dla szkół

światopoglądowy, czyli wychowawczy

kulturoznawczy

 

- Polityka naukowa świadczy o pozycji danego kraju w nauce światowej. Kryteria takiej pozycji to:

wkład do nauki światowej

wystąpienia na forum międzynarodowym

udział w organizacjach międzynarodowych

zaproszenia na wykłady

publikacje w czasopismach zagranicznych

 

8.      Historia nauki:

 

- Jedna z najstarszych i najlepiej rozwiniętych gałęzi naukoznawstwa. Słuszność mieli starożytni, którzy ukuli aforyzm „nie znać historii, to znaczy zawsze być dzieckiem”

 

- Historii nauki stanowi:

wiedzę o sposobie racjonalnego działania

sposób poznawania układu poszczególnych nauk

zbiór wzorów osobowych

zbiór wiedzy o współdziałaniu i organizacji pracy zespołowej

 

- Głównym zadaniem historii nauki ma być ukazanie dziejów intelektualnego doskonalenia się ludzkości oraz przedstawienie dziejów umysłu ludzkiego dążącego do odkrywania prawdy, która winna służyć doskonaleniu świata ludzi i rzeczy.

- Większość naukoznawców włącza historię nauki i jej przedmiot badań do naukoznawstwa.

 

- Historię nauki można rozpatrywać z dwóch punktów widzenia, jej rozwoju zewnętrznego i wewnętrznego:

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin