W6.pdf

Wykład VI

SPOSOBY UJMOWANIA

PROCESU DIAGNOZOWANIA

Modele uniwersalne

Dwie kategorie ujmowania procesu

diagnostycznego:

• Formalne, normatywne modele (np.

aktuarialne lub statystyczne)

VRAG (Violence Risk Appraisal Guide –

przewodnik do oceny ryzyka przemocy) jako

przykład modelu aktuarialnego

Umożliwia przewidywanie ewentualnego

ponownego sprawstwa u skazanych z użyciem

Przemocy

Emiryczne wskaźniki (12):

• Wyniki w kwestionariuszu psychopatii (PCL)

• Nieprzystosowanie w dzieciństwie

• Wiek w chwili popełnienia czynu

• Zdiagnozowane jedno z zaburzeń osobowości

• Zdiagnozowana schizofrenia

• Oddzielenie od rodziców przed szesnastym rokiem życia

• Niepowodzenie podczas poprzedniego zwolnienia

• Niezawarcie nigdy związku małżeńskiego

Model przewidywania zachowań

motywowanych potrzebami według

McClellanda i Atkinsona jako przykład

modelu statystycznego

Ts = Ms x Ps x INs : dążenie do osiągnięcia sukcesu to iloczyn

3 wielkości: siły potrzeby sukcesu, subiektywnie ocenianych

szans na sukces oraz wartości jaką dany sukces ma dla osoby

• Opisowe, uniwersalne modele właściwego

postępowania diagnosty:

- Model Michaela P. Maloneya i Michaela P.

Warda (1976)

- Model Władysława J. Paluchowskiego

- Procedura pieciu pytań Teresy Szustrowej

- Model GAP (Guidelines for Assessment

Process) czyli wytyczne Europejskiego

Stowarzyszenia Diagnozy Psychologicznej