Alkoholizm, czyli droga do nikąd
Odbiorca: młodzież
CEL GŁÓWNY :
Plan pracy
1. Kto to jest alkoholik?
2. co to jest alkoholizm?
3. fazy uzależnienia alkoholowego
4 Czynniki ryzyka spożywania, nadużywania i uzależnienia od alkoholu u dorastającej
m³odzieży.
5konsenkwencje nadużywania alkoholu u młodziezy
6. podsumowanie
7 .literatura
1Kto to jest alkoholik?
Alkoholik to człowiek chory.Alkoholik ponosi straty na skutek picia, wyrządzając tym krzywdę sobie i najbliższym, a mimo to pije nadal. Alkoholik chce przestać pić, a nie potrafi. Alkoholik ma chore myślenie, uczucia, ciało i duszę.
2 Co to jest alkoholizm?Alkoholizm to choroba postępująca, nieuleczalna, która prowadzi do śmierci, jednak lecząc można ją zatrzymać w każdej fazie rozwoju. Istotą choroby alkoholowej jest to, że myśli uczucia i zachowania są zależne od alkoholu - on nimi rządzi.
3, FAZY ROZWOJU ALKOHOLIZMU
Faza wstępna
W fazie tej dochodzi do uzależnienia psychicznego. Picie towarzyskie przeradza się w miarę czasu w picie na rozładowanie napięć, stresów, poprawy samopoczucia. Pijący zaczyna szukać sytuacji, w których prawdopodobnie będzie alkohol. Z reguły jeszcze nie upija się i ma zachowaną kontrolę nad piciem. Stopniowo zwiększa się jego tolerancja na alkohol. Ma mocna głowę. Nie ponosi jeszcze emocjonalnych skutków swego picia.
Objawy
· picie sprawia przyjemność
· wzrost tolerancji i ochoty na alkohol
Faza ostrzegawcza
W fazie tej alkoholik zaczyna coraz częściej szukać okazji do picia. Na przyjęciach sam inicjuje kolejki, „podkręca tempo” picia aby dostosować ilość wypijanego alkoholu do swych zwiększonych zapotrzebowań.Każdorazowo rozpoczęte picie kończy się utratą kontroli. Wybiera takie towarzystwa, gdzie jest alkohol. Często zaczyna urywać mu się film. Nie pamięta co się z nim działo (co mówił, co robił) nawet po niewielkiej ilości alkoholu.wystepuje iluzja zaprzeczenia
· szukanie okazji do picia
· inicjowanie wypijania kolejek
· po wypiciu lepsze samopoczucie
· "dusza towarzystwa"
· alkohol przynosi ulgę, uwalnia od napięć
· rozpoczęte picie kończy się "urwaniem filmu"
· próby picia ukrytego, w samotności, na kaca
Faza krytyczna (ostra)
pragnienie dalszego picia odczuwane jest czasami jako przymus fizyczny.
Rozwija się w pełni utrata kontroli nad rozpoczętym piciem. utraty kontroli zaczynają zdarzać się coraz częściej, wydłuża się czas picia i ilość wypijanego alkoholu. Alkoholik zaczyna wynajdywać usprawiedliwienia przede wszystkim dla siebie, a następnie dla swego otoczenia. Alkoholik zaczyna tracić szacunek do samego siebie - co z kolei wymaga wyrównania. Pojawiają się nietypowe wcześniej zachowania, jak np.: niezadowolenie, agresywność, itp. Zaczyna winą obarczać swe otoczenie. Czasami wskutek nacisku społeczeństwa, podejmuje abstynencję (tydzień, miesiąc, nawet 6 i 9 miesięcy). Jednak okresowo powraca do picia. Zaczyna bardziej izolować się od świata zewnętrznego. Próbuje „pokonać” alkohol, udowadniając w różny sposób, że to on panuje. Stopniowo wydłużają się jego ciągi picia (do kilku tygodni, miesięcy). Jest to stopniowe przechodzenie do kolejnej fazy uzależnienia.
Faza przewlekła
Faza ta jest ostatnim etapem rozwoju uzależnienia od alkoholu. Picie zaczyna być ciągłe. Czasami alkoholik upija się kilka razy w ciągu dnia. Przełomowym momentem jest tu regularne picie ranne. Giną resztki oporu, wstydu alkoholika. Upija się w pracy, na ulicy. Stan taki trwa całymi tygodniami, miesiącami, aż do objawów zatrucia.
Pojawiają się objawy zespołu abstynencyjnego (bóle głowy, osłabienie, drżenie, nudności, wymioty, zaburzenia nastroju, zaburzenia snu, jadłowstręt, biegunki, kołatanie serca, poty, lęki). Czasami przeradzają się one w objawy psychoz alkoholowych. przykre objawy abstynencyjne ustępują po wypiciu alkoholu.
W ten sposób wytwarza się błędne koło picia. Pojawia się bardzo wyraźne obniżenie tolerancji na alkohol. Czasami wystarczają dwa piwa aby się upił. Długotrwałe opilstwo wywołuje degradację moralną, osłabienie procesów myślenia, zaburzenia popędu płciowego, zmiany charakterologiczne (obniżenie tzw. uczuciowości wyższej). Zaczyna sięgać po alkohole niespożywcze, zaczyna pić na ulicach z osobami niższego poziomu społecznego. Wielu z alkoholików pije na tym etapie z każdym i w każdym miejscu. Często jest gościem izb wytrzeźwień, szpitali psychiatrycznych, które dają mu jedynie chwilowe wytchnienie.
6. Czynniki ryzyka spożywania, nadużywania i uzależnienia od alkoholu u dorastającej
Naukowcy zajmujący się badaniem sytuacji determinujących spożywanie i nadużywanie alkoholu
dokonali podzia³u tychże czynników na dwie grupy: czynniki biologiczne i czynniki psychospo³eczne.
I. czynniki biologiczne
a) uwarunkowania genetyczne
Dzieci alkoholików częściej rozpoczynają picie w wieku dojrzewania oraz popadają w uzależnienie.
Ta zależność nie dotyczy umiarkowanego spożycia alkoholu, na które największy wp³yw mają czynniki
środowiskowe.
b) cechy osobowości
Wyniki badań potwierdzają, że niektóre cechy osobowości wiążą się z większą podatnością
na uzależnienia:
- impulsywność objawiająca się już w wieku przedszkolnym oraz nadruchliwość związana
z deficytem uwagi (ADHD).
Osoby, które w wieku 3 lat określano jako "nieopanowane" (tj. impulsywne, niespokojne i mające
trudności ze skupieniem uwagi) dwukrotnie częściej by³y w wieku 21 lat diagnozowane jako
uzależnione od alkoholu.
- agresywność u dzieci w wieku 5-10 lat predestynuje do używania przez nie alkoholu w okresie
dojrzewania
- antyspo³eczne zachowanie w dzieciństwie wiąże się z problemami alkoholowymi w wieku
dorastania oraz nadużywaniem i uzależnieniem od alkoholu w wieku doros³ym
- zaburzenia psychiczne w wieku dojrzewania prowadzą do regularnego picia
c) czynniki wynikające z doświadczeń życiowych m³odych ludzi
- lęki i depresje
Badania stwierdzają związek między nadużywanie alkoholu oraz lękami i depresjami. Ponieważ jednak
stwierdzono zarówno sytuacje, w których alkoholizm by³ skutkiem depresji, sytuacje odwrotne
(alkoholizm by³ przyczyną depresji) jak i sytuacje, w których objawy depresji pojawi³y się równolegle
z nadużywaniem alkoholu, a żadna z nich nie jest dominująca, nie można jednoznacznie stwierdzić,
czy alkohol jest przyczyną, czy skutkiem lęków i depresji.
- urazy psychiczne z dzieciństwa: doznanie przemocy fizycznej lub seksualnej, bycie świadkiem
takiej przemocy
M³odzi ludzie w okresie dorastania leczeni z powodu nadużywania alkoholu lub uzależnienia
mieli więcej doświadczeń związanych z byciem ofiarą przemocy (fizycznej lub seksualnej), byciem
świadkiem przemocy oraz innymi urazami.
M³odzież poddawana leczeniu co najmniej sześciokrotnie częściej doświadczy³a kiedykolwiek
przemocy fizycznej oraz co najmniej osiemnastokrotnie częściej dozna³a przemocy seksualnej.
W większości przypadków nadużycie poprzedza³o spożywanie alkoholu.
W grupie dorastających uzależnionych od alkoholu zespo³u stresu pourazowego (PTSD)
doświadczy³o 13%, wśród nadużywających alkoholu - 10%.
- pozytywne oczekiwania wobec alkoholu
Sięgnięcie po alkohol może wynikać z niezdrowej ciekawości m³odego cz³owieka, aby spróbować
„jak to smakuje”, lub też z oczekiwania, że wypicie alkoholu przyniesie jakieś pozytywne skutki.
Badania potwierdzają, że pozytywne oczekiwania i picie alkoholu wzajemnie wzmacniają się.
Ci, którzy oczekują pozytywnych skutków picia, wyraźnie szybciej niż pozostali zmieniają sposób picia
alkoholu (piją częściej i w większych ilościach).
Ci, którzy nie spodziewają się aż tylu pozytywnych skutków picia alkoholu, w tym samym okresie
albo wcale nie zaczynają pić alkoholu, albo tylko w nieznacznym stopniu zwiększają częstość picia
i przeciętnie wypijane ilości alkoholu.
Wyniki badań dotyczące oczekiwań alkoholowych potwierdzają, że istnieje konieczność
jak najwcześniejszego uświadomienia dzieciom – jeszcze zanim spróbują – w jaki sposób picie alkoholu
może wp³ywać na ich zachowania i jakie może mieć konsekwencje.
II. czynniki psychospo³eczne
...
pola-pokot