Nowinki z wiejskiego podwórka - zajęcia podsumowujące.doc

(35 KB) Pobierz

SCENARIUSZ ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH

 

Osoba prowadząca: Agnieszka Bok

Data: 01.04.2011

Grupa wiekowa: 3-4latki

Temat kompleksowy: Na wiejskim podwórku

Temat dnia: Nowinki z wiejskiego podwórka

 

Cele główne:

- utrwalenie wiadomości o zwierzętach, które żyją na wiejskim podwórku,

- rozwijanie umiejętności naśladowania czynności i rzeczy – głosem i ruchem,

- kształcenie logicznego myślenia,

- kształtowanie umiejętności językowych,

- rozwijanie zdolności manualnych poprzez pracę plastyczną.

 

Cele operacyjne:

- zna zwierzęta i ptaki żyjące w wiejskiej zagrodzie,

- podaje cechy charakterystyczne, dotyczące wyglądu, zachowania, zwierząt hodowanych
w gospodarstwie wiejskim,

- rozwiązuje zagadki tematyczne,

- wypowiada się na podstawie wcześniej zdobytych wiadomości oraz własnych doświadczeń,

- naśladuje wymienione zwierzęta ruchem i głosem,

- aktywnie uczestniczy w zabawach ruchowych,

- śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru,

- prawidłowo reaguje na umowne sygnały,

- estetycznie wykonuje pracę plastyczną.

 

Formy organizacji: indywidualna, zbiorowa, grupowa

 

Metody: opowieści ruchowej, słowna, zadań stawianych do wykonania, drama

 

Środki dydaktyczne: piosenka „Powitajmy się jak ...”, opowieść ruchowa „Wycieczka na wieś”, lizak konduktora, zagadki tematyczne, ilustracje wybranych zwierząt hodowlanych, po dwa emblematy z każdego rodzaju zwierząt do zabawy „U babuni miłej”, piosenka „Jedzie pociąg pod górę”, karty pracy „Kogut”, farby, klej, nożyczki, bibuła.

Przebieg zajęć:

1. Zabawa integracyjna na powitanie „Przywitajmy się, jak ...”

Nauczyciel śpiewa początek wersu, dzieci kończą, naśladując odgłosy zwierząt:

 

Przywitajmy się jak kotki: miau, miau, miau.

Przywitajmy się jak pieski: hau, hau, hau.

Przywitajmy się jak kozy: mee, mee, mee.

Ja witam ciebie, ty witasz mnie.

 

2. Wycieczka na wieś – opowieść ruchowa

Proponujemy dzieciom wycieczkę do babci Heli, która mieszka na wsi. Prosimy, by wspólnie zilustrować słowa ruchem i efektami dźwiękonaśladowczymi:

 

Jedziemy na wycieczkę do babci Heli. Pakujemy więc do plecaka małe co nieco na drogę (pokazujemy, jak robimy kanapkę i chowamy ją). Najpierw pojedziemy kilka stacji pociągiem. Konduktor daje znak do odjazdu (machamy lizakiem) i pociąg rusza (ustawiamy się w rzędzie, poruszamy się po sali, śpiewając fragment piosenki „Jedzie pociąg z daleka”). Wysiadamy na małej stacji (skok z wysokiego stopnia wagonu) i idziemy do babci (maszerujemy, śpiewając wesoło). Już niedaleko widać wśród drzew śliczny domek babci Heli (stajemy na palcach, robimy daszek nad oczami, wypatrujemy celu drogi). Jeszcze kilka kroków i jesteśmy na miejscu. A tu niespodzianka! Ile babcia ma zwierząt! Najpierw widzimy stadko kaczek, które kołysząc się z boku na bok, ugania się za motylem (naśladujemy kaczki głosem i ruchem). Kawałek dalej dumnie kroczą indory
i wypinając pierś, pokazują swoje piękne korale (wołamy: gul, gul, gul i wyprostowani stąpamy powoli). Za płotem w błotku taplają się świnki (tarzamy się po dywanie                  i naśladujemy głos świnki). Są też u babci króliki, które uwielbiają skakać po trawie (kicamy jak króliki). Kawałek dalej na trawie pasą się koniki – dwa duże i dwa małe źrebaki. Patrzymy, jak maluchy skaczą i wierzgają (cwał po sali i kląskanie językiem). Po dachu chlewika chodzi sobie kot, a na widok dzieci robi pokazowy koci grzbiet (chodzimy na czworakach, na klaśnięcie „koci grzbiet”, naśladujemy miauczenie). Całej tej gromadki pilnuje pies Burek. Babcia tak go wyszkoliła, że potrafi skakać na dwóch łapach (skoki obunóż). Tyle tu ciekawych rzeczy, że zapomnieliśmy o babci! O, jest, macha do nas (machamy ręką) i zaprasza na ciasto z malinami.

 

3. Zagadki z wiejskiej zagrody

Babcia Hela chce sprawdzić wiedzę dzieci na temat mieszkańców jej podwórka. Przygotowała kilka zagadek. Dzieci po ich rozwiązaniu omawiają dane zwierzę, na podstawie wiadomości z poprzednich zajęć i własnego doświadczenia. Wskazują je na ilustracji, naśladują odgłosy, charakteryzują zwierzątko pod względem wyglądu, nazywają jego domek, członków rodziny, wymieniają korzyści, jakie ludzie czerpią z jego hodowli.

 

W błotku często sobie myje – ogonek, uszka i ryjek.

Potem woła „kwiku, kwiku” i zaraz jest w chlewiku.

 

Lubi wodę i zielone, nóżki bardzo krzywe ma.

Gdy się zgubi, szuka mamy, krzycząc głośno „kwa, kwa, kwa”.

 

Choć się zielonej trawy naje, to mleko zawsze białe daje.

 

W każdej wsi jest taki budzik, który co dzień wszystkich budzi.

 

Tłuściutka, wspaniała kroczy jak dama biała.

Piórkami, miękkim puchem okryta jednak jest niemądra i kwita.

 

Jest wiernym i oddanym przyjacielem człowieka.

Gdy nosem czuje coś złego, bardzo głośno szczeka.

 

Lubi owies, lubi siano, w stajni rży i parska rano.

 

4. Zabawa ruchowa do piosenki „U babuni miłej”

Przed rozpoczęciem zabawy nauczycielka wypowiada magiczne zaklęcie i zamienia dzieci
w zwierzątka: Abrakadabra, czary mary, bęc! Zamienić w zwierzątka dziś mam was chęć. Następnie rozdaje każdemu emblemat zwierzątka, którym będzie. Zwierzątka w trakcie zabawy poprzez wywołanie będą tworzyły pary.

Dzieci tworzą koło, poruszają się po jego obwodzie, a nauczyciel śpiewa piosenkę. Wymienione zwierzęta wchodzą do środka koła, łapią się za ręce i tańczą.  

 

U babuni miłej dwie kureczki były

Jedna duża, druga mała, razem się bawiły (bis)

U babuni miłej dwie króweczki były

Jedna biała, druga czarna, razem się bawiły (bis)

U babuni miłej dwie ......... były  (w miejsce kropek wstawiamy dowolne zwierzątko)

U babuni miłej wiele zwierząt było,

Wszystkie ładne, wszystkie zgodne, razem się bawiły (bis)

 

5. Powrót do przedszkola przy piosence „Jedzie pociąg pod górę” (opis Anek nr 1)

 

6. Praca plastyczna „Kogucik”

Rozdajemy dzieciom ilustracje z kogutem, malują farbami jego sylwetę, a ogon poprawiają po śladzie, a następnie wyklejają paskami kolorowej bibuły.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin