28. ZASADY PARKOWANIA ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIEM STREF OGRANICZONEGO POSTOJU
Wybór miejsc do pakowania odbywa się na etapie planowania przestrzennego. Projektant od zagospodarowania przestrzennego wraz z projektantem komunikacyjnym decydują o wyborze miejsc do parkowania.
Można wyróżnić 3 strefy:
- A - środek miasta
· A1 – strefa istniejąca, A2 – strefa projektowana
- B – strefa intensywnej zabudowy, budynki wielokondygnacyjne
· B1 – strefa istniejąca, B2 – strefa projektowana
- C – budynki niskie, jednorodzinne
Wskaźniki programowe miejsc postojowych dla samochodów osobowych, zależą od rodzaju obiektu, jednostek odniesienia, rodzaju strefy A, B, C.
Strefa ograniczonego postoju ma na celu:
- zmniejszeniu ruchu w obszarze
- aby następowało szybkie zwalnianie miejsc postojowych
- można wprowadzić opłaty za parkowanie pojazdów w strefach ograniczonego postoju i w ten sposób zachęcić kierowców do korzystania ze środków zbiorowej komunikacji autobusowej a co za tym idzie zmniejszenie ruchu w obszarze
strefę ograniczonego postoju można podzielić na 3 strefy:
- Strefa I – nie dostępna dla ruchu pojazdów, dostępna tylko dla pojazdów zaopatrzenia i służb ratunkowych
- Strefa II – dostępna tylko dla mieszkańców, parkujące pojazdy muszą mieć specjalną naklejkę na szybie
- Strefa III – dostępna dla wszystkich użytkowników a parkowanie możliwy tylko po wniesieniu opłaty.
Głównym celem wprowadzania stref ograniczonego postoju jest zachęcenie użytkowników pojazdów do korzystania ze środków zbiorowej komunikacji i zmniejszenie natężenia ruchu pojazdów w danej strefie (obszarze). Można to osiągnąć poprzez wprowadzenie wysokich opłat za parkowanie lub uprzywilejowanie środków komunikacji zbiorowej wprowadzając np. pasy ruchu przeznaczone tylko dla autobusów i taksówek.
dajfit