Na wiejskim podwórku

Scenariusz zajęcia o charakterze zintegrowanym w grupie dzieci młodszych

Tematyka kompleksowa: W wiejskiej zagrodzie.
Temat zajęcia: Na wiejskim podwórku.

Cele ogólne:
- poznanie nazw zwierząt mieszkających na wiejskim podwórku;
- wdrażanie do uważnego słuchania tekstów literackich;
- kształtowanie pozytywnego stosunku do przyrody;
- kształtowanie umiejętności dostrzegania różnic i podobieństw;
- umożliwienie dzieciom ekspresji spostrzeżeń w różnych formach aktywności;

Cele operacyjne:
dziecko:
- potrafi nazwać zwierzęta hodowane na wsi;
- poznaje ich nazwy i nazywa ich potomstwo;
- umie naśladować głosy zwierząt;
- rozwija opiekuńczy stosunek do zwierząt;
- słucha uważnie tekstu literackiego i wypowiada się na jego temat;
- prawidłowo stosuje pojęcia określające położenie przedmiotów 
względem siebie.

Metody:
Rozmowa, pokaz, ćwiczenia ortofoniczne, praktyczne działanie.

Formy:
Praca z całą grupą, praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:
Duży obrazek wiejskiego podwórka, obrazki przedstawiające zwierzęta hodowane na wsi, karteczki z nazwami tych zwierząt, wiersz T. M. Massalskiej „W gospodarstwie”, kaseta z nagraniami melodii, kartki z sylwetami zwierząt do kolorowania.

Przebieg:

1. Oglądanie obrazka „Na wiejskim podwórku” – wypowiedzi dzieci na temat tego, co dzieje się na obrazku, pokazywanie i nazywanie zwierząt, wyszukiwanie karteczek z ich nazwami.
2. Ćwiczenia ortofoniczne:
Dzieci na przemian: głośno – cicho naśladują głosy zwierząt przedstawionych na obrazkach.
3. „Muzyka z wiejskiego podwórka”
Chętne dzieci losują obrazki przedstawiające różne zwierzęta: kaczkę, gęś, kurę, kozę, krowę. Po wylosowaniu „śpiewają” w języku danego zwierzęcia na melodię znanej piosenki.
4. Słuchanie wiersza T. M. Massalskiej „W gospodarstwie”:

W gospodarstwie 
Pieje kogut już od świtu:
- Kukuryku! Kukuryku!
Kura do kurczaków żwawo
Gdacze: - W lewo!
Gdacze: - W prawo!
Kaczka kwacze: - Kwa! Kwa! Kwa!
Trzy kaczątka dziobem pcha.
Krowa muczy: Mu! Mu! Mu!
Aż po prostu brak jej tchu.
Koń opędza się od much
I rży głośno: - Jestem zuch!
Świnka chrumka: - Chrum! Chrum! Chrum!
Co za hałas! Co za szum!
Kot cichutko miauczy: - Miau.
A pies szczeka: - Hau! Hau! Hau!

Rozmowy na temat treści wiersza.

5. Stosunki przestrzenne: „ Gdzie schowały się kurczątka?” – dzieci oglądają obrazek kury z kurczątkami i określają, gdzie znajdują się kurczątka względem mamy / przed, za, z prawej strony, z lewej strony/.
6. Ćwiczenia klasyfikacyjne: dzieci łączą w pary obrazki z młodymi zwierzętami i dorosłymi – nazywanie ich.
7. Taniec przy muzyce – dzieci naśladują ruchy wybranych zwierząt z podwórka.
8. Praca przy stolikach – kolorowanie sylwety wybranego zwierzątka.

Na wiejskim podwórku:

CELE:
- Usprawnianie narządów mowy (pionizacja języka, mięsień okrężny warg);
- Rozwijanie słuchu przez rozpoznawanie, różnicowanie głosów zwierząt, różnicowanie rytmu;
- Kształtowanie analizy i syntezy sylabowej;
- Wzbogacanie słownika czynnego i biernego;
- Kształtowanie orientacji przestrzennej;

FORMA: zajęcie z całą grupą z elementami pracy indywidualnej

METODA: słowna, oglądowa, ćwiczeń ortofonicznych

POMOCE: ilustracja "Na wiejskim podwórku", płyta CD, ryż preparowany, obrazki i figurki zwierząt

PRZEBIEG:

1. Oglądanie obrazka "Na wiejskim podwórku" - opowiadanie treści.

2. "Dzień dobry zwierzątka" - zabawa fabularyzowana usprawniająca narządy mowy.

Bardzo wcześnie rano wszystkie zwierzęta jeszcze smacznie spały. Kogut i kury w kurniku na grzędzie (oblizywanie czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej stronie), krowa i koń w oborze (unoszenie języka za górne zęby i cofanie go do podniebienia miękkiego) , a piesek w budzie (język w przedsionku jamy ustnej, oblizywanie górnych zębów).

Pierwszy obudził się kogut, wyskoczył z kurnika (szerokie otwieranie buzi i wysuwanie języka nie dotykając o zęby), rozejrzał się po podwórku (kierowanie języka w kąciki ust, przy szeroko otwartych ustach), wyskoczył na płot(unoszenie języka nad górną wargę) i głośno zapiał - kukuryku!! 

Głośne pianie koguta obudziło kury, które zawołały - ko - ko - ko!! Na śniadanie kurki zjadły ziarenka (chwytanie ziarenek ryżu preparowanego wargami).

Obudził się też piesek, zaszczekał - hau hau, hau!! Pobiegał w koło podwórka (usta szeroko otwarte, oblizywanie warg ruchem okrężnym). Zmęczył się bardzo tym bieganiem i dyszy (wysuwanie szerokiego języka do brody). 

Wyszedł także ze swej kryjówki kotek i zamiauczał - miau, miau!! Wypił mleczko z miseczki (wysuwanie języka nad dłońmi ułożonymi w kształcie miseczki). 

W chlewiku świnka zaczęła potrącać ryjkiem drzwi . 

Krowa zaryczała - muu, muu!! A koń zaparskał, że też już nie śpi (parskanie, kląskanie).


A ty co mówisz wszystkim rano, gdy się obudzisz? (dzień dobry)

3. Ćwiczenia słuchowe:

- Rozpoznawanie głosów zwierząt z nagrań CD (nazywanie zwierząt, wskazywanie na obrazku, naśladowanie głosów).
- Różnicowanie rytmu - zabawa "Kurki": prezentacja określonego rytmu np. 000, 0 00, 00 00 - odtwarzanie przez dziecko słyszanego rytmu za pomocą stukania ołówkiem o blat stołu, klockiem o klocek, gry na bębenku, klaskania itp.

4. Zabawa ruchowa z elementem czworakowania "Kotki i pieski"

Dzieci podzielone na dwie grupy: kotki i pieski. Zwierzątka siedzą w swoich domkach. Hasłem do wyjścia na spacer są sygnały słuchowe (muzyka), wzrokowe (obrazki)

5. Ćwiczenia oddechowe "Karmimy kurki" - przenoszenie słomką ziarenek (papierowych) na kartkę z rysunkiem kury.

6. Ćwiczenia analizy i syntezy sylabowej wyrazu: zabawa "Kto to?"

Prowadzący rozkłada zestaw obrazków (figurek) zwierząt - kot, pies, kura, krowa, koza, kogut, świnka, koń itp. Dziecko nazywa zwierzęta (ustalenie, że dziecko je rozpoznaje). Następnie prowadzący mówi wyraz sylabami, a dziecko dokonuje syntezy i wypowiada cały wyraz wskazując zwierzątko (po kilku razach następuje zmiana ról).

7. Ćwiczenia orientacji przestrzennej - zabawa "Kotek bawi się razem z nami"

- Prowadzący kładzie maskotkę w różne miejsca. Dziecko określa położenie kotka, np. kotek jest za mną, z prawej strony, pod stołem, na półce itp.
- Prowadzący mówi gdzie jest kotek, a dziecko go tam kładzie.

8. Pożegnanie piosenką "Dziwne rozmowy".
 

Zabawy ze zwierzętami z wiejskiego podwórka:

Cele:
- Ćwiczenie narządów mowy.
- Wzbogacanie słownika biernego i czynnego, ćwiczenie pamięci.
- Kształcenie umiejętności wypowiadania się zdaniami, układanie zdań pojedynczych i złożonych do obrazków.
- Ćwiczenie słuchu fonematycznego ? doskonalenie umiejętności zestawiania rymujących się wyrazów.
- Ćwiczenie koordynacji wzrokowo ? ruchowej, orientacji przestrzennej.
- Ćwiczenie pamięci słownej.

Pomoce: loteryjka obrazkowa ?Co robią zwierzęta??, rymujące się obrazki, memory ? ?Zwierzęta?, figurki, maskotki zwierząt, labirynty, obrazki liczbowe, podkład muz. piosenki ortofonicznej ?Piosenka i dzieci?


Przebieg:

1. Zabawa ćwicząca narządy mowy: ?Naśladuj mnie?.
Krowa ? ruchy okrężne żuchwą, wargi zamknięte.
Świnka ? tworzenie ryjka, jak przy wymawianiu u.
Piesek - szczerzenie zębów, ziajanie.
Kotek pije mleko - wysuwanie języka nad dłońmi ułożonymi w kształcie miseczki, oblizywanie warg ruchem okrężnym.
Konik ? kląskanie.

2. Loteryjka obrazkowa ?Co robią zwierzęta??.
Pokazujemy dziecku obrazek, np. kota i zadajemy pytania:
- Co to jest?
- Dziecko: kot.
- Jaki jest kot?
- Dziecko: mały, (brązowy, miły, itp.).
- Co on robi?
- Dziecko: pije mleko.
- Czy mógłbyś powiedzieć wszystko razem?
- Dziecko: Mały kotek pije mleko.
Następnie dziecko zadaje pytania, prowadzący odpowiada.
Przykłady: Mały kotek pije mleko. Koń pasie się na łące. Łaciaty pies je kości. Dziewczynka pilnuje trzy gąski. Kura wchodzi na grzędę. Krowa ma ostre rogi. Pies śpi w budzie.

3. Zabawa: ? Rymowanki?.
Dwa komplety kartoników z obrazkami do rymu. Jeden komplet prowadzący zostawia sobie, drugi (ze zwierzętami)otrzymuje dziecko. Prowadzący wykłada kolejno swoje kartoniki wymawiając nazwę np. płotek, a. dziecko dokłada obrazek ze zwierzątkiem, którego nazwa rymuje się z podanym wyrazem np. kotek.
Przykłady: góra ? kura, głowa ? krowa, bałwanek ? baranek , pasek ? piesek, balonik ? konik, taczka ? kaczka, nóżka ? kózka, bucik ? kogucik, malinka ? świnka.. 

4. Kończenie rymowanych zdań, np.

Cielę co językiem ...(miele).
Przyszła koza do...(woza).
Wlazł kotek na...(płotek).
Pies zły szczerzy ...(kły).
Wyszły w pole kurki trzy i gęsiego sobie ...(szły).
To dla kotka jest miseczka pełna ...(mleczka).
Kotek rozplątał babci ...(motek).

5. ?Memory? :
- układamy rewersem do góry 10 par obrazków (zwierząt). Gra polega na kompletowaniu par. Wygrywa ten kto zbierze największą liczbę par. Podczas odkrywania grający nazywa obrazki starając się prawidłowo wymówić dane słowo lub naśladuje mowę zwierząt.

6. ?Piosenka zwierząt? (na melodię ?Piosenka i dzieci?):
- układamy obrazki liczbowe - w rzędach dwa razy po trzy zwierzątka (koty, pieski, krowy, kozy, kury, gęsi, itp.). Dziecko śpiewa naśladując głosy i wskazując palcem kolejne zwierzęta.
Miau ? miau ? miau,
Miau ? miau ? miau
Śpiewają koty.
Miau ? miau ? miau,
Miau ? miau ? miau
Śpiewam ja sam.

Hau ? hau ? hau,
hau ? hau ? hau.
Śpiewaja pieski.
Hau ? hau ? hau,
hau ? hau ? hau.
Śpiewam ja sam. itd.

7. Labirynty, : 
- wskaż pieskowi drogę do domu, kotkowi do myszki, kurczątkom do mamy kurki, itp.? kreślenie linii nieregularnych mazakiem sucho ścieralnym na koszulce foliowej, w którą włożony jest rysunek.

8. Zabawa w chowanego:
- prowadzący kładzie maskotki, figurki zwierząt w różne miejsca. Dziecko szuka i określa ich położenie, np. kotek jest za krzesłem, piesek jest pod książką, krowa na półce itp.
- szukanie zwierząt ukrytych na obrazku, określanie położenia (na, pod, za, obok, itp.)

9. Zabawa ?Karuzela?: 
- układamy w kole figurki lub obrazki zwierząt, w środku koła kręcimy tekturową rurką (np. z folii aluminiowej). Wskazane końcówkami rurki zwierzęta witają się ze sobą, np. miau, miau - hau, hau, mu, mu ? gę, gę

10. Zabawa: ?Podróż pociągiem?:
- prowadzący wymienia zwierzęta w kolejnych wagonach (zwiększając ilość zgodnie z możliwościami dziecka), a dziecko doczepia do lokomotywy wagony z wymienionymi zwierzętami.

11. Zabawa rytmiczno ? ruchowa: ?Kaczki?
- dziecko idzie po okręgu i odpowiednio do słów, przystając przy tym, macha rękami i tupie nogą (w podanym rytmie).

Jak to miło być kaczuszką, 
machać sobie prawą nóżką.
Szczery uśmiech mieć na dziobie, 
prawą nóżką tupać sobie.
Tup ? tup ? tup
Tup tup ? tup
Tup ? tup tup ? tup, itp.

Idzie kaczka nieboraczka, 
śmiesznie człapie w luźnych laczkach.
Za tą kaczką druga kaczka, 
idzie kaczek cała paczka.

Jak to miło być kaczuszką, 
machać sobie lewą nóżką.
Szczery uśmiech mieć na dziobie, 
lewą nóżką tupać sobie.
Tup ? tup ? tup
Tup tup ? tup
Tup ? tup tup ? tup, itp.

Opracowała mgr BARBARA PALEWSKA

Zadania:        Wzmacnianie więzi ze środowiskiem przyrodniczym

                            Budzenie uczuć opiekuńczych w stosunku do zwierząt

                            Rozwój aktywności w działalności plastycznej

                            Umożliwienie dzieciom zaspokojenia potrzeby ruchu w

przedszkolu i na powietrzu

                            Rozbudzanie zainteresowań matematycznych

                            Wyrabianie poczucia przestrzennego

                            Rozumienie pojęcia liczby

I TEMAT DNIA: CZYM SIĘ ŻYWIĄ KOŃ I KROWA?

1. Zestaw zabaw dydaktycznych

a) „Zgadnij, które obrazki mogą być razem?”

►ćwiczenia rozwijające umiejętność uogólniania

►ćwiczenie w sferze percepcyjnej

Nauczycielka przygotowała zestawy obrazków (po 3 obrazki w zestawie, które łączy jakaś wspólna cecha, 1 obrazek, który nie pasuje do tego zestawu oraz pusta karteczka, na której dziecko może narysować jeszcze coś, co pasuje do grupy przedmiotów)

-         obejrzyjcie obrazki znajdujące się w kopertach i zgadnijcie, dlaczego znalazły się razem, a może jakiś obrazek nie pasuje?

      ◦ dom, buda, gniazdo, most;

      ◦ kura, krowa, koń, buty;

      ◦ drzewo, kwiaty, trawa, kredki;

      ◦ stół, krzesło, szafa, samochód;

-         dzieci udzielają odpowiedzi na pytanie: dlaczego obrazki znalazły się razem, dlaczego jeden nie pasuje?

-         Chętne dzieci dorysowują na pustej kartce jeszcze coś, co mogłoby pasować do obrazków.

b) „Coś ciekawego” – zabawa z guzikami

Nauczycielka zawiązuje dzieciom oczy. Przed każdym kładzie tackę z kilkoma guzikami, specjalnie dobranymi pod względem kształtu, wielkości, materiału, z którego są wykonane oraz faktury.

( guziki małe, bardzo małe, bardzo duże, ozdobne, plastikowe, metalowe, obszyte materiałem, dwustronne, z dziurkami, z nóżkami...)

Dzieci „badają” guziki, obracają w rękach, stukają, ściskają i wyrażają swoje spostrzeżenia.

Dzieci odsłaniają oczy. Nauczycielka podtrzymuje aktywność dzieci zadając pytania:

Co to jest?

Jaki jest ten guzik?

Jakiego jest koloru?

Po co te dziurki?........

Nauczycielka prosi dzieci, aby wyszukały guziki na swoim ubraniu.

-         Po co przyszyty jest guzik do twojej koszulki?....

►rozwijanie umiejętności rozpoznawania przedmiotów po dotyku oraz

...