Ćwiczenia rozwijające zmysł dotyku i kształcące koncentrację :

Grupa podzielona jest na pary.

Oczy są zamknięte. Pary stają naprzeciwko siebie. Ręce szukają rąk. Za pomocą

dotyku uczestnicy utrwalają w pamięci kształt i temperaturę dotykanych dłoni.

Na znak prowadzącego pary rozchodzą się, tracąc kontakt.

Na następny znak rozpoczyna się poszukiwanie zapamiętanych rąk.

Zabawa „Dotykam”- (ręka, skóra)

U. rozpoznają dotykiem przedmioty schowane w „zaczarowanym worku”

(np. łyżka, drewniany klocek, plastikowy klocek, ołówek, klucz, gumowa piłeczka, gumka do ścierania).  Próbują ustalić z czego zostały wykonane , określają ich nazwy.

N. pyta jaki zmysł brał udział w poznawaniu przedmiotu.

Zabawa "Masażyk", dzieci ustawione w parach , jedno za drugim , 
       wykonują masaż , mówiąc wierszyk :
        Słońce świeci - delikatne głaskanie po plecach .
        Kroczą słonie -  delikatne uderzanie otwartymi dłońmi .
       Pędzą konie po betonie - uderzanie pięściami .
       Płynie sobie kręta rzeczka - naśladowanie biegu rzeki .
       Przeszły panie na szpileczkach - dotykanie czubkami palców .
       Z gryzącymi pieseczkami - delikatne szczypanie .
       Pada bardzo drobny deszczyk - dotykanie opuszkami palców .
       Czy poczułeś dreszczyk ? - gwałtowne zsunięcie rąk po plecach w dół .
       Zmiana w parach , drugi masażysta . Ocena odczuć osób masowanych .

Dotyk

W przeciwieństwie do pozostałych czterech zmysłów, narządy dotyku rozłożone są na powierzchni całego ciała – jest to grupa zmysłów, z których część jest wyposażona w wyspecjalizowane zakończenia nerwowe, czyli receptory, umieszczone w skórze, mięśniach i innych punktach ciała, reagujące na różne bodźce i przekazujące do mózgu wrażenia otrzymywane z zewnątrz.
Dzięki zmysłowi dotyku czujemy, jak ktoś nas dotyka lub głaszcze. Możemy również nie patrząc ocenić rozmiar i kształt przedmiotów, ich ciężar, wiemy, czy coś jest twarde, czy miękkie, gorące, czy zimne, czy może być źródłem bólu. Dotyk zapewnia też orientację przestrzenną, co oznacza, że nie musimy patrzeć, by wiedzieć gdzie znajduje się dowolna część naszego ciała. Zmysł ten spełnia też funkcję systemu ostrzegania: informuje o temperaturze, bólu - często ostrzega mózg, że organizm znajduje się w niebezpieczeństwie, zanim sami będziemy tego świadomi.
Jednym z organów szczególnie reagujących na bodźce dotykowe jest skóra, która zawiera mnóstwo receptorów wrażliwych na: ból, zimno, gorąco. Skóra jest największym narządem ludzkiego ciała, chroni je przed uderzeniami, skaleczeniami, deszczem, wiatrem, chłodem, szkodliwym promieniowaniem, zbyt silnym słońcem oraz drobnoustrojami. W skórze znajdują się również gruczoły potowe, które usuwają z organizmu wraz z potem nadmiar soli i innych substancji chemicznych.
Jeśli skaleczymy naskórek, skóra sama uzupełni powstały ubytek bez pozostawiania blizny. Uszkodzenie skóry właściwej pozostawi bliznę.
Zakończenia nerwowe w skórze rozpoznają lekki i mocny ucisk oraz zmiany temperatury. Te zakończenia są szczególnie liczne w czubkach palców.

1.      Dzieci zamykają oczy. Nauczyciel upuszcza krople wody na dłonie lub twarz dziecka. Kto poczuje dotyk kropli, może otworzyć oczy.