3Zasady nauczania.doc
(
58 KB
)
Pobierz
Zasady nauczania
Zasady nauczania
Metodologia uczenia
Agenda
•
Przekształcanie celów uczenia w praktykę realizacji
•
Jak rozumieć pojęcie „zasada”?
•
Zasada uczenia w rozumieniu dydaktyki
•
Modele praktyki uczenia: technologiczny, humanistyczny, krytyczny
•
Zasady uczenia w modelu t
echnologicznym
•
Zasady uczenia w modelu krytycznym
Cele - realizacja
•
Instytucja kształcąca – środowisko, w którym przebiega proces uczenia (role społeczne uczących się i nauczających, interakcje między nimi, materialny i organizatorski kontekst uczenia
)
•
Istota uczenia z instytucjonalnego punktu widzenia: realizacja programu (celów i treści uczenia)
•
Cele + treści uczenia +
zasady uczenia
=
realizacja programu
Znaczenia pojęcia
•
Zasada = wartość
•
Zasada = norma postępowania
•
Zasada = reguła działania jakiegoś obiektu
•
Zasada = prawo nauki (np.. zasada termodynamiki)
•
Zasada = zalecenie, postulat, „dyrektywa”
Zasada uczenia w rozumieniu dydaktyki
•
zasady uczenia
à
ogólne normy postępowania dydaktycznego
, których przestrzeganie umożliwia realizację
celów kształcenia
•
Zasady uczenia
à
normy dydaktyczne
, którymi należy się kierować przy organizowaniu i
realizacji procesu nauczania
•
Różne zasady są zalecane w ramach różnych modeli praktyki uczenia
Modele praktyki uczenia
•
Technologiczny
•
Humanistyczny
•
Konstruktywistycz
ny/krytyczny
Model technologiczny
•
„Dziecko” epoki industrialnej
•
świat (przyroda, człowiek, społeczeństwo) = gigantyczna maszyna złożona z części i trybów, które w razie potrzeby można zmodernizować lub wymienić
Model technologiczny
•
dla wszystkich zjawisk można ustalić związki przyczynowo-skutkowe,
•
należy dążyć do matematycznego pomiaru rzeczywistości,
•
należy wykluczać niepewność i pomyłki,
•
poszukujący podmiot - czynnik zakłócający,
•
postęp jest możliwy dzięki rozwijającej się specjalizacji,
•
poszukuje się coraz bardziej perfekcyjnych środków do realizacji coraz bardziej racjonalnych (?) celów,
•
natura ma służyć ludzkim interesom, te zaś są identyczne z interesami rządzących
Model technologiczny
•
wiedzy naukowej przysługuje cecha obiektywności, wyrażona w formie praw, twierdzeń i teorii naukowych
•
zadaniem nauczającego jest przekaz „gotowej” wiedzy oraz odzwierciedlenie w świadomości uczniów obrazu świata, w którym przyjdzie im żyć i pracować, zwykle bez odwoływania się do ich sądów, opinii, doświadczeń
•
model jest próbą wpisania ludzi w świat dominacji i panowania za pomocą koncepcji wiedzy obiektywnej
Model humanistyczny
•
Posługuje się wizją uczestników edukacji jako działających podmiotów, ludzi racjonalnych i wolnych
•
Głównym zadaniem edukacji jest
zaspakajanie potrzeb
oświatowych
uczestników
•
w centrum procesu dydaktycznego znajduje się uczący się podmiot: jego potrzeby oświatowe wpływają na konstrukcję programu i dobór treści kształcenia
Model humanistyczny
•
wiedza traci swój sakralny charakter, przestaje być nienaruszalną strukturą, a staje się zespołem prawd
wyselekcjonowanych
wedle zasady ich użyteczności, tj. ważności dla użytkownika
•
Składnikiem zawsze obecnym w edukacji jest życiowe doświadczenie ucznia/studenta jako potencjalne źródło wiedzy
Model humanistyczny
•
Nawet jeżeli w doświadczeniu „mieszczą się” dane nieprawdziwe, stereotypy, uprzedzenia, dogmaty itp., mogą one być przesłankami do zadawania pytań, formułowania hipotez o świecie, przyjmowania ogólniejszej orientacji heurystycznej
•
Uczniowie uczą się, jak się uczyć
Model humanistyczny
•
Ale ...
•
Pomimo nazwy „humanistyczny” model ten zaszczepia potrzebę wiedzy obiektywnej i realizuje to samo zadanie, co model technologiczny
Model krytyczny
•
Proponuje edukację zorientowaną na
podnoszenie jakości życia
•
Tradycyjnie adresowana ona jest do jednostek, grup i środowisk marginalizowanych, które - zamknięte w sowich enklawach - kształtują swoją tożsamość na miarę warunków, w jakich żyją, nie wychodząc w ten sposób z zaklętego kręgu
Model krytyczn
y
Proces edukacyjny polega na:
•
analizie przebiegu swojego życia w kontekście czynników materialno-ekonomicznych, przekazów socjalizacyjnych i wpływów kulturowych...
•
by odkryć związek pomiędzy definicją swojej tożsamości i wpływem struktur społecznych (rodzina, władza, mass-media, praca)...
•
i na tej podstawie konstruować indywidualne programy mobilności, które pozwolą odnieść sukces
Model krytyczny
•
celem jest bardziej świadome i podmiotowe bycie w świecie
•
edukacja = praca nad własną tożsamością
JEDNAK
:
•
t
ożsamości nie można się nauczyć ani nauczać w szkole,
•
należy inspirować autobiograficzną refleksję lub ułatwiają łączenie treści edukacyjnych z biograficznymi doświadczeniami
(np.. metodologia „historii życia”, rozwijana w socjologii od dwudziestu lat)
Model krytyczny
Akcentuje ...
•
podmiotowość i niezależność poznania rzeczywistości, co oznacza, że
•
wiedza uczącego się jest
jego indywidualną konstrukcją
i
nie stanowi kopii rzeczywistości
•
nauczyciel nie jest „ekspertem od wiedzy” ani specjalistą od meto
d, ale
krytycznym analitykiem indywidualnych sposobów życia i znawcą ludzkich osobowości
Zasady uczenia w modelu „technologicznym”
•
Zasada poglądowości
•
Zasada przystępności
•
Zasada systematyczności
•
Zasada świadomego i aktywnego uczestnictwa
•
Zasada nabywania umiejętności uczenia się
•
Zasada łączenia teorii z praktyką
•
Zasada wykorzystania doświadczeń
•
Zasada indywidualizacji i zespołowości
•
Zasada ustawiczności uczenia się
Zasada poglądowości
•
konieczność zdobywania wiedzy o rzeczywistości przez
bezpośrednie
poznawanie rzeczy i zjawisk, wydarzeń i procesów lub
•
przez zetknięcie ich z „modelami”,
reprezentacjami
rzeczywistych zjawisk i procesów (obrazy, pojęcia, wykresy, tabele)
Zasada poglądowości
Zasada ta ułatwia realizowanie następujących zadań:
•
wprowadzenie do świadomości odpowiedniej znajomości faktów,
•
kształtowanie pojęć (
wzbogacanie aparatu myślenia
)
•
zrozumienie i zapamiętanie myśli, uogólnień i praw naukowych,
•
zrozumienie istoty i sposobu wykonywania nauczanych czynności
Zasada przystępności
•
polega na stopniowaniu trudności, wyraża konieczność dostosowania treści i metody nauczania do rozwoju i możliwości uczących się
w nauczaniu należy:
•
przechodzić od tego, co jest znane, do tego co nowe i nieznane,
•
przechodzić od tego, co jest łatwiejsze, do tego co trudniejsze,
•
uwzględniać różnice w tempie pracy i stopniu zaawansowania w nauce poszczególnych osób
Zasada przystępności
•
Znajomość uczestników procesu kształcenia (ich możliwości mentalnych, zasobu doświadczeń, umiejętności uczenia się) jest najważniejszym warunkiem powodzenia pracy dydaktycznej;
•
stawianie zbyt wysokich wymagań zniechęca do dalszej pracy, niszcząc motywację do uczenia się;
•
wymagania zbyt niskie także wpływają demobilizująco.
Zasada systematyczności
•
Obowiązuje zarówno nauczającego jak i uczącego się;
•
nauczyciel powinien w swojej pracy uwzględniać następujące reguły:
ü
podzielić materiał na określone części/moduły,
ü
wiązać poszczególne moduły w całość,
ü
prezentować materiał nauczania w ściśle określonej i czytelnej kolejności (układ chronologiczny, logiczny, teoria-empiria)
ü
stale nawiązywać do materiału opanowanego,
ü
podkreślać sprawy i tematy główne, zasadnicze,
ü
kontrolować poziom opanowania wiedzy i umiejętności
Zasada systematyczności
•
Uczący się powinien:
ü
...
Plik z chomika:
Dodek15
Inne pliki z tego folderu:
143906Główne zagadnienia z dydaktyki ogólnej.doc
(294 KB)
Sztuka nauczania czynnosci nauczyciela - CELE kształcenia rozdz 1.zip
(3969 KB)
Dewey - Rozdz 15 - Lekcja a kształcenie.zip
(3377 KB)
Dewey - Rozdz 6 - Analiza pełnego aktu myślenia.zip
(2651 KB)
Kupisiewicz - dydaktyka ogólna - calosc obrobiona.zip
(134886 KB)
Inne foldery tego chomika:
BIOMEDYKA
Filozofia notatki
Grzegorz Szumski-INTGRACYJNE KSZTAŁCENIE NIEPEŁNOSPRAWNYCH
Historia wychowania
KARAOKE KaraFun
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin