ROZWÓJ I STAN OBECNY TELEFONII KOMÓRKOWEJ
Czym jest rozwój? Jest to pojęcie wieloznaczne, pod którym mogą kryć się takie hasła jak: rozwój człowieka, rozwój gospodarczy, rozwój osobisty, rozwój społeczny czy też rozwój technologiczny. Wbrew pozorom ten ostatni nie jest wytworem intensywnego postępu ostatnich kilku lat. Genezy rozwoju technologicznego powinno się już doszukiwać w czasach prehistorycznych, kiedy człowiek zdał sobie sprawę, że pokarm można zdobywać przy pomocy włóczni, gdy zaczął wykonywać najprostsze kamienne narzędzia.
Stan obecny jest to stan rzeczywisty, taki który dzieje się w danym momencie. Ciężko jest dosłownie określić ten stan gdyż zmienia się on diametralnie z biegiem czasu.
Telefon komórkowy jest to rodzaj przenośnego aparatu telefonicznego, który komunikuje się z siecią za pomocą fal radiowych. Wszystko zaczęło się już w końcu XIX wieku kiedy to rozwinęła się telefonia mobilna. Alexander Graham Bell w roku 1876 korzystając z miedzianego kabla przeprowadził pierwszą w historii transmisję ludzkiej mowy. W 1880 roku Bell doprowadził do pierwszej bezprzewodowej transmisji ludzkiej mowy używając do tego celu światła. Skonstruowane przez niego urządzenie nazwano fotofonem. Kolejnym odkryciem były fale radiowe, które bardzo szybko zastąpiły wcześniej wspomniany fotofon. Używane były one między innymi do celów komunikacji morskiej oraz lądowej. „Prawdziwy” rozwój telefonii komórkowej datuje się na koniec lat czterdziestych XX wieku, kiedy to Bell odkrył, że nowe rozwiązanie pozwali na wzrost pojemności systemu. Miałoby się to stać za pomocą podziału całości obszaru na mniejsze części zwane komórkami, które obsługiwane byłyby przez nadajniki małej mocy. Okazało się, że pojawiały się zakłócenia, które były uzależnione od stosunku odległości, do promienia komórek. Niestety inżynierowie pracujący w laboratorium byli zmuszeni do opracowania nowatorskiego systemu. W czasie prac zaczęły pojawiać się nowe problemy. Wymagało to opracowania jeszcze kilku innowacyjnych technik. Prace nad pierwszym projektem systemu telefonii komórkowej zakończone zostały w roku 1947. Późniejsze lata były okresem standaryzacji jak również wielu regulacji prawnych, które były związane z wdrożeniem nowych systemów. Pierwsze systemy nazywane były systemami analogowymi. Dziś określane są mianem systemów pierwszej generacji. Od chwili ich wprowadzenia liczba użytkowników rosła bardzo szybko. Sprawiło to, iż pojemność systemów analogowych zaczęła się wyczerpywać już w latach osiemdziesiątych. Problem ten doprowadził do tego, że inżynierowie postanowili opracować nowy system zwany cyfrowym system telefonii komórkowej. System ten dawał możliwość znacznie lepszego wykorzystania pasma radiowego jak również uzyskania znacznie wyższej jakości transmisji. Podstawowa wersja systemu zwanego GSM była gotowa już w roku 1989, lecz uruchomienie jego opóźniło się, aż do roku 1991 kiedy to zaprezentowano go na targach TELECOM w Genewie. W roku 1992 po raz pierwszy uruchomiono ten system do celów komercyjnych. Oprócz systemu GSM na świecie istnieją jeszcze dwa systemy telefonii komórkowej w Japonii system JDC (ang. Japanese Digital Cellular) oraz w Stanach Zjednoczonych system IS-95.
W Polsce pierwszy telefon komórkowy zaczął funkcjonować w 1992 roku. Na terenie Polski działa tak zwany system skandynawski NMT 450i. Oficjalne uruchomienie tego systemu nastąpiło w Warszawie w czerwcu 1992 roku, a w grudniu tego samego roku na terenie innych większych miast w kraju. W maju 1995 roku liczba abonentów przekroczyła 50 tysięcy. Obecnie większość użytkowników wybiera system GSM, który w Polsce oferują sieci Era, Orange i Plus GSM.
Rozwój telefonii komórkowej na świecie coraz bardzie się rozwija. Ewolucje mobilnego świata zauważyć można od Alaski do krajów afrykańskich. Niemal trzy miliardy telefonów podtrzymują kontakty między ludźmi i napędzają wzrost gospodarczy. W dozie postępu telefony komórkowe projektowane są z myślą o coraz to nowych potrzebach. Jeszcze kilka lat temu człowiek mógł tylko pomarzyć o dostępie do Internetu, aparacie fotograficznym, zestawie słuchawkowym czy też odtwarzaczu mp3. Dziś niemal każdy posiadacz telefonu komórkowego potwierdzi, że jego telefon posiada te funkcje. Na rynku dostępne są również telefony które nieco odbiegają od aparatów, które posiadają „zwykli” śmiertelnicy. Ceny takich telefonów przekroczyć mogą nawet 50 tyś złotych. Niektóre z nich wykładane są diamentami, inne posiadają panel z drzewa dębowego, a jeszcze inne mają obudowę rzeźbioną w kości słoniowej. Jednak najdroższy telefon świata powstał w Rosji został wyprodukowany przez Moskiewską firmę JSC Ancort Company. Telefon nosi nazwę Diamond Crypto Smartphone, a jego wartość wycenia się na 1 300 000 dolarów. W jego obudowę wtopiono 50 diamentów, w tym 10 niebieskich. Na klawiaturze znajduje się fragment wykonany z różowego złota. Boki telefonu oraz jego tylna część obudowane zostały hebanem. Wyróżnia się również nowoczesną technologią. Jego zalety to między innymi wyposażenie w procesor Motorola MX21 o częstotliwości 266 MHz, 64 MB pamięci ROM i RAM oraz możliwość zapisania ponad 4000 numerów telefonów, które w razie potrzeby wyświetlane są na ekranie o bardzo wysokiej rozdzielczości.
Jednym z walorów szybkiego postępu telefonii komórkowej są coraz tańsze usługi. Firmy oferujące się na rynku coraz bardziej obniżają ceny rozmów, wysyłania wiadomości tekstowych, multimedialnych czy też korzystania z Internetu.
Telefonia komórkowa rozwija się bardzo szybko. Z dnia na dzień ulega ulepszaniu i unowocześnianiu. Najlepszym tego przykładem jest to, ile osób posiada telefony niestacjonarne. Na całym świecie jest ich coraz więcej począwszy od osób starszych, a skończywszy na najmłodszych.
Technologia informacyjna jaką jest telefonia komórkowa można zaliczyć do jednej z najbardziej rozwiniętych, a zarazem przydatnych technologii cywilizacji. Bez niej człowiekowi w obecnym czasie byłoby nie sposób egzystować.
4
karla2984