Rozpuszczalniki_maja_wplyw_na_utrate_sluchu%20.pdf

b ezpieczeństwo

Rozpuszczalniki mają

wpływ na utratę słuchu

Badania przeprowadzone

przez uczonych z Hong Kongu

zwracają uwagę na zagrożenie,

z którego jeszcze wiele osób

nie zdaje sobie sprawy.

Okazuje się, że połączony wpływ

rozpuszczalników oraz hałasu

może powodować dotkliwsze

uszkodzenia słuchu, niż te

czynniki wywołują indywidualnie.

Adrian Fuente

Uniwersytet Hong Kong

Centre for Communication Disorders

chemikaliami, charakteryzującymi

się niskim ciężarem

cząsteczkowym. Są silnie lipoilowe

(wykazują duże powinowactwo

do substancji tłuszczopodobnych

i cząsteczek tłuszczów) oraz lotne.

Są użyteczne i dlatego wykorzystywane

w wielu miejscach pracy. Rozpuszczają

oleje, tłuszcze, żywice, gumę oraz

plastik. Wykorzystują je m.in. drukarze,

malarze, pracownicy przemysłu

włókienniczego, stacji benzynowych

czy przemysłu obuwniczego.

Wpływ rozpuszczalników

na zdrowie

Znany jest wpływ tych związków

na różne czynniki zdrowotne, jak

choroby układu oddechowego,

neurologiczne zaburzenia włącznie

z neuropatią obwodową i utratą

pamięci, a także choroby skóry.

Problemy ze słuchem długo były poza

podejrzeniami programów badających

wpływ rozpuszczalników na zdrowie.

Jednak niektóre badania już

wcześniej sugerowały uszkodzenie

przez rozpuszczalniki centralnego

źródło: www.kulturabezpieczenstwa.pl

strona 1 2 3

R ozpuszczalniki organiczne są

b ezpieczeństwo

systemu słuchowego, (Laukli & Hansen, 1995;

Moen, 1999), były także przeprowadzane testy na

zwierzętach. Jednymi z pierwszych badaczy, którzy

mówili o ototoksycznych właściwościach

rozpuszczalników na zwierzęta doświadczalne byli

Gordon Pryor (1983) i Charles Rebert (1983).

Bardziej aktualne badania u pracowników mających

kontakt z rozpuszczalnikami również wykazały

utratę słuchu spowodowaną przez te chemikalia

(Morata, 1997). W ostatnim czasie naukowcy

zyskali dowody na to, iż występowanie w danym

środowisku pracy zarówno rozpuszczalników, jak

i hałasu wzajemnie oddziałuje na siebie i wzmacnia

niepożądane działanie obu tych czynników, czego

konsekwencją jest większe osłabienie słuchu, niż gdy

czynniki te występują oddzielnie. Ma to bardzo ważne

implikacje dla zdrowia w miejscu pracy, szczególnie

jeśli pracownicy narażeni na rozpuszczalniki mają do

czynienia również z wysokim poziomem hałasu.

tych badań ma być stworzenie sugestii wytycznych

w diagnostyce oraz leczeniu i rehabilitacji.

W jednym z testów naukowcy badali dwie 30-osobowe

grupy pracowników. Jedna z grup była wystawiona

na ekspozycję na rozpuszczalniki (toluen, ksylen,

metyloetyloketon), natomiast druga nie. Pracownicy

w obu grupach byli w podobnym wieku oraz

pochodzili z tych samych regionów, mieli też

podobny status ekonomiczny oraz wykształcenie.

Naukowcy najpierw zbadali wszystkich pracowników

różnymi testami audiologicznymi, by wykluczyć

choroby związane ze słuchem, a niezależne

od ekspozycji na rozpuszczalniki, takie jak

np. infekcje ucha środkowego. Wzięto pod uwagę

również inne medyczne uwarunkowania, takie jak diety,

nadciśnienie krwi czy uszkodzenie nerek, które mogą

mieć wpływ na niektóre uszkodzenia słuchu. Wszyscy

pracownicy, u których stwierdzono jedno lub większą

ilość z tych schorzeń zostali wykluczeni z badań.

Po uzyskaniu pożądanych grup, pracownicy zostali

poddani różnorodnym testom audiologicznym, które

miały zbadać różne części systemu słuchowego, a także

obwodowe i centralne funkcje słuchu. Zebrano także

osobowościowe kwestionariusze, w których badani byli

pytani o indywidualne postrzeganie własnego słuchu.

Badania wykazały, że zdolność rozpoznawania

dźwięków przez pracowników eksponowanych i nie

eksponowanych na rozpuszczalniki różni się między

sobą. Odkryto, iż pracownicy wystawieni na ekspozycję

mieli więcej trudności z rozpoznawaniem dźwięków.

Porównano także rezultaty innych testów, które pokazały

znaczące różnice pomiędzy badanymi. Pracownicy

wystawieni na ekspozycję rozpuszczalników osiągnęli

gorsze rezultaty w testach, które szacowały rozróżnienie

mowy w ciszy oraz w hałasie, a także rozróżnianie

stopniowanej mowy. Inny test, który oceniał zdolność

osoby do dostrzegania krótkich różnic czasowych

pomiędzy dźwiękami, wykazał, że osoby poddane

ekspozycji na rozpuszczalniki miały z tym problem.

Pracownicy zostali zapytani również o ich

własne odczucie dotyczące słuchu w codziennych

sytuacjach życiowych. Grupa narażona na działanie

rozpuszczalników konsekwentnie zgłaszała następujące

problemy:

- rozróżnianie mowy w hałaśliwym tle,

- rozróżnianie mowy w ciszy oraz

- lokalizację dźwięku.

Badania

Mając na uwadze fakt, iż rozpuszczalniki mogą

spowodować uszkodzenie centralnego systemu

słuchowego, w Centre for Communication Disorders

Uniwersytetu Hong Kong przeprowadzono badania,

które mają na celu pomoc w lepszym zrozumieniu

konsekwencji wpływu rozpuszczalników na słuch. Celem

„Wielorakie konsekwencje

wpływu rozpuszczalników na

system słuchowy powodują,

że trudno jest zidentyikować

pracowników tracących słuch na

skutek działania rozpuszczalnika,

szczególnie, że specjaliści są

nieświadomi problemu.

strona 1 2 3

źródło: www.kulturabezpieczenstwa.pl

b ezpieczeństwo

Wnioski badań sugerują, że rozpuszczalniki

mogą w pływać na uszkodzenie zarówno

obwodowych, jak i centralnych struktur

słuchowych. Pracownic y wystaw ieni na działanie

rozpuszczalników mogą posiadać niezdolność

słuchową charakteryzującą się trudnościami

w rozróżnieniu mowy na hałaśliwym tle,

lokalizacji dźw ięków oraz rozróżnianiu dźw ięków.

W niektór ych przy padkach zdolność słyszenia

dźw ięków może być również ograniczona, co

oznacza, że u pracowników narażonych na

rozpuszczalniki może dojść do utraty słuchu.

wcześniej wykrytych przypadków utraty słuchu,

spowodowanych przez rozpuszczalniki, ale również

wskazanie narzędzi do niezbędnych pomiarów, które

pozwolą uniknąć pracownikom ekspozycji na wysoki

poziom hałasu oraz na rozpuszczalniki powyżej

dopuszczalnych poziomów ekspozycji.

Co dalej?

Problem został już dostrzeżony, pozostaje

kwestia znalezienia dla niego rozwiązania.

Uda się to zrobić tylko przy współpracy osób

odpowiedzialnych za zdrowie i bezpieczeństwo

ludzi, a także zainteresowania tematem

samych zagrożonych tymi czynnikami.

Do obowiązków profesjonalistów zajmujących

się ochroną zdrowia należy ostrzeganie zarówno

pracodawców jak i pracowników o niebezpiecznym

wpływie rozpuszczalników oraz pomoc w uniknięciu

chorób z nimi związanych. Rolą naukowców jest

praca nad wynalezieniem nietoksycznych materiałów,

które mają podobne lub lepsze właściwości niż

toksyczne rozpuszczalniki oraz pomoc pracodawcom

w zaadaptowaniu przedsiębiorstw do używania tych

środków. Przykładem jest zastąpienie w niektórych

procesach przemysłowych rozpuszczalników takich

jak toluen wodą. Do obowiązków profesjonalistów

dbających o słuch należy zdobycie wiedzy

o niekorzystnych efektach wpływu rozpuszczalników

na słuch, szczególnie jeśli występują one wraz

z hałasem, a także wprowadzanie programów

ochrony słuchu dla wszystkich pracowników

wystawionych na ekspozycję któregokolwiek

z rozpuszczalników, hałasu lub obu tych czynników

równocześnie. Przeprowadzone badania jak dotąd

potwierdziły, iż rozpuszczalniki są czynnikami

oto- oraz neurotoksycznymi. Do obowiązków nas

wszystkich – badaczy, lekarzy, pracowników oraz

pracodawców – należy podjęcie niezbędnych działań

pozwalających uniknąć utraty słuchu w wyniku

kontaktu z rozpuszczalnikami.

Implikacje dla słuchu pracowników

narażonych na rozpuszczalniki

Wielorakie konsekwencje wpływu rozpuszczalników

na system słuchowy powodują, że trudno jest oszacować

oraz zidentyikować pracowników tracących słuch

na skutek działania rozpuszczalnika, szczególnie,

że specjaliści zajmujący się badaniem słuchu

są nieświadomi problemu. Sytuacja staje się jeszcze

bardziej skomplikowana, kiedy pracownicy są również

eksponowani na inne oto- lub neurotoksyczne

czynniki, takie jak np. hałas. Hałas jest rozpoznawany

jako ototoksyczny czynnik, który może powodować

utratę słuchu, kiedy sięga ustalonego poziomu

(85 dBA T WA). Przeprowadzone badania sugerują,

że połączony wpływ rozpuszczalników oraz hałasu

może powodować dotkliwsze uszkodzenia słuchu,

niż te czynniki wywołują indywidualnie.

Niestety w praktyce okazuje się, iż połączenie

to często występuje w fabrykach. Wysokie nasilenie

hałasu wynika tam z funkcjonowania starych,

nienaprawianych maszyn, przy dodatkowo obecnych

w środowisku rozpuszczalnikach. Pracownicy

nie posiadają lub nie używają wyposażenia

ochronnego, brak jest również pomiarów natężenia

hałasu oraz ekspozycji na rozpuszczalniki,

co skutkuje pogorszeniem słuchu pracowników.

Warto dodać, że w takich środowiskach, gdzie oba

te czynniki występują łącznie, słuch pracowników

jest zagrożony nawet przy niskim natężeniu hałasu.

Programy ochrony słuchu powinny być kierowane do

wszystkich pracowników poddanych ekspozycji na

rozpuszczalniki oraz hałas, nawet kiedy ekspozycja

na hałas jest niższa niż 85 dBA T WA . Takie

programy powinny zawierać omówienia nie tylko

Adrian Fuente

Uniwersytet Hong Kong

Centre for Communication Disorders

źródło: www.kulturabezpieczenstwa.pl

strona 1 2 3

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: