tuwim.pdf

Podróż lokomotywą Pana Tuwima

Cele ogólne:

1. Zapoznanie dzieci z poezją dziecięcą Juliana Tuwima.

2. Zachęcenie dzieci do czytania.

3. Rozwijanie dziecięcej twórczości językowej.

dzieli dzieci na trzy grupy i każdej z nich wręcza „dziurawą”

wersję jednego z utworów. Zadaniem dzieci jest wklejenie

wyciągniętych z pudła wersów tak, żeby powstała jedna

całość (warto zwrócić uwagę dzieci na rymy, które tę pracę

ułatwią). Następnie nauczyciel lub któreś z dzieci odczytuje

wiersze. Po zajęciach nauczyciel przykleja całość na kartkach

z bloku technicznego i wiesza na kolejnych wagonach loko-

motywy.

1. Lokomotywa Pana Tuwima

Dzieci wyruszają do krainy Juliana Tuwima pociągiem.

Nauczyciel ustawia dzieci w pociąg, a sam zostaje maszynistą,

recytującym wiersz (wiersz może być również wcześniej na-

grany przez nauczyciela i odtwarzany lub czytany przez inną

osobę dorosłą). Wszyscy wyruszają wspólnie „w rytm” wiersza

Lokomotywa. Nauczyciel zachęca dzieci, żeby „odgrywały”

ten utwór wspólnie z maszynistą, wydawały odpowiednie

odgłosy, ocierały pot z czoła, gdy w wierszu robi się gorąco,

przyspieszały, „by zdążyć na czas”. Pod koniec wiersza pociąg

dociera do stacji, na której stoi lokomotywa (na ścianie

przyklejona jest lokomotywa z bloku technicznego, do

której doklejone jest dużo kolorowych wagonów, również

wyciętych z bloku).

7. „Lecz fraszka, igraszka”

Nauczyciel czyta dzieciom wiersz Abecadło. Następnie

proponuje im wykonanie „smacznego” alfabetu. Najpierw

wszyscy przyporządkowują kolejnym literom nazwy jedzenia,

np. A jak arbuz, B jak banany, H jak herbata. Nauczyciel notuje

wszystkie propozycje. Następnie pokazuje dzieciom, jakie

produkty przygotował (przygotowane wcześniej produkty

spożywcze, których nazwy zaczynają się na odpowiednie

litery, np. świeży ogórek, żeby wykleić „O”, kawa do wkleje-

nia „K”, dżem do wymalowania „D” itd.). Każde z dzieci (lub

para) dostaje karton formatu A5 z naszkicowaną literą i ma ją

wykleić lub pomalować. Następnie na kartce z bloku tech-

nicznego dzieci przyklejają gotowe litery jedna pod drugą,

a obok nauczyciel zapisuje wszystkie pomysły dzieci, np. „H”

jak herbata, herbatniki; „P” jak pomidor, papryka, powidła.

Oczywiście alfabet powinien zawisnąć w przedszkolnej lub

szkolnej sali.

2. „Sam jeszcze nie wiem, co się w nich mieści”

Dzieci siadają przed lokomotywą i wspólnie z nauczycielem

przypominają sobie, kto i co podróżowało wagonami w

wierszu. Następnie nauczyciel dzieli dzieci na pary lub 3-oso-

bowe grupy (podział np. przez dzielenie na sylaby krótszego

lub dłuższego wersu z wiersza). Każda para dostaje swój

wagonik, na którym rysuje pastelami to, co jeszcze mógłby

przewozić pociąg Tuwima.

Pomoce:

• Wiersz Lokomotywa nagrany na płycie;

• Lokomotywa i wagony wycięte z bloku technicznego i

połączone w długi pociąg;

• Pastele;

• Kleje;

• Wikol;

• Pędzelki;

• Małe, kolorowe koperty;

• Kartki z opisem kolejnych zadań

• Parzyste wersy z trzech wierszy, każdy na osobnym pasku

papieru;

• Kartki z tytułami różnych wierszy;

• „Wierszowe” pudełko.

3. „A dokąd? A dokąd?”

W czasie pracy dzieci odkrywają, że na kilku wagonach, po

drugiej stronie, przyczepione są zaklejone koperty. Podczas

dorysowywania nauczyciel prosi dzieci, żeby tych kopert nie

odrywały i nie otwierały. Po skończonej pracy prowadzący

tłumaczy dzieciom, że w tych kopertach kryją się zadania

zostawione im przez Pana Tuwima. Można otwierać je losowo

lub ponumerować, tak, żeby kolejność była z góry ustalona.

4. „A skądże to, jakże to”?

Z koperty nauczyciel wyciąga tekst wiersza bez tytułu, czyta

go dzieciom (np. Figielek i/lub Cuda i dziwy). Pyta dzieci,

jaki tytuł mógłby nosić ten utwór? Nauczyciel na jednym z

wolnych wagonów dokleja wiersz i zapisuje wszystkie propo-

zycje. Następnie ujawnia prawdziwy tytuł.

Materiały:

• „Dziurawe” tekst trzech wierszy;

• Bloki techniczne białe;

• Bloki techniczne kolorowe;

• Produkty spożywcze do wyklejenia alfabetu;

Literatura:

• J. Tuwim Lokomotywa i inne wiersze, Wydawnictwo Zielona

Sowa, 2008.

5. „I każdy nie wiem jak się wytężał”

W kolejnej kopercie dzieci odkrywają zwitki papieru z

tytułami różnych wierszy. Nauczyciel dzieli dzieci na 2-3 oso-

bowe grupy. Każda grupa losuje jeden tytuł i ma go panto-

mimicznie pokazać reszcie grupy, która zgaduje.

6. „I spieszy się, spieszy”

W kolejnej kopercie znajduje się napis „szukajcie wierszowe-

go pudełka”. Dzieci szukają ukrytego w sali pudełka (może

być np. pokryte fragmentami wierszy). W pudle znajdują

się pocięte na wersy trzy wiersze Tuwima (np. Okulary,

Spóźniony słowik, Ptasie plotki, przy czym z każdego wiersza

są wypisane tylko wersy parzyste: 2, 4, 6 itd.). Na stole leżą

tytuły tych wierszy. Dzieci kolejno losują wersy i wspólnie

decydują, z którego wiersza pochodzą. Następnie nauczyciel

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: