yl1q=r4b9- lVaS= r˝d

Dya1 lk=l4 tyr1b4i1

tyr1b4i1h= NoDl9=h- dVm9l1~rp3s2

hr3om tr-z4i3 yl1b94 Myd1m4oll4 Mg-

,Myr1Vab92   Mi1   Myr1ViD   30

c-t29p4m-V MVk9s4 ,bt=kb91 Myl1yg1r4t9-

torVmD4 toyVkz4h- lk9=

copyright 1958 by Rubin Mass, Jerusalem

MFl-D=Vry4 ,sm- Nb2Var4 ta-x=oh

ÌÌÌ

Dr Szaul Barkali

UCZMY SIĘ HEBRAJSKIEGO

Podręcznik i samouczek

z objaśnieniami w języku polskim

w opracowaniu

Teodora Hatalgi

Wydawnictwo Rubin Mass, Jerozolima

OD WYDAWCY

Brak odpowiedniego samouczka języka hebrajskiego z objaśnieniami w języku polskim dawał się już od szeregu lat we znaki na izraelskim rynku księgarskim. Ogromne – i wciąż rosnące – zapotrzebowanie na podręcznik tego rodzaju ze strony nowych przybyszów z Polski było bodźcem do wydania niniejszej książki. Dr Szaul Barkali, zasłużony pedagog i hebraista, opracował niniejszy podręcznik wedle tej samej metody , która umożliwiła licznym rzeszom uczniów z innych krajów europejskich szybkie przyswojenie sobie zasad mowy Izraela. Spodziewam się wraz z Autorem, że książka Dya1 lkl tyrbi – „Uczmy się hebrajskiego” – zapełni wreszcie brak, odczuwany przez tak długi okres czasu przez Czytelników z Polski.

SŁOWO WSTĘPNE

Niniejszy podręcznik-samouczek jest czwartym z kolei wydaniem mojej książki p.t. Dya1 lkl tyrbi. Poprzedziły je wydania z objaśnieniami w językach angielskim, francuskim i niemieckim, które rozeszły się w nakładzie kilkudziesięciu tysięcy egzemplarzy.

Opracowując tekst hebrajski niniejszej edycji – zaopatrzonej w objaśnienia w języku polskim –, korzystałem w pełni z bogatego doświadczenia, jakie zdobyłem na niwie pracy pedagogicznej w ciągu ostatnich dwudziestu lat, przyswajając licznym rzeszom dorosłych znajomość języka hebrajskiego, m.in. za pośrednictwem radia. Dlatego też książka, którą oddaję dziś w ręce Czytelnika polskiego, opracowana jest według metody zapewniającej jak najlepsze wyniki.

Najbardziej charakterystyczne cechy tej metody są następujące:

1.       Zawarty w książce materiał nie ma na celu zapoznania ucznia z takim czy innym, z góry określonym, odcinkiem rzeczywistości izraelskiej, a przeciwnie: zmierza do przyswojenia mu ogólnych i najbardziej podstawowych wiadomości o kraju;

2.       Lekcje podzielone są na krótkie rozdziały, z których każdy wprowadza najwyżej trzy lub cztery nowe słówka, dzięki czemu tempo nauki może być z łatwością przystosowane do indywidualnych zdolności ucznia;

3.       Zasady gramatyki wykładane są stopniowo, w miarę pojawiania się poszczególnych form gramatycznych w tekstach lekcji. Ta metoda zaoszczędza uczniowi „wkuwania” gramatyki. Ogólne powtórzenie najważniejszych prawideł gramatycznych podane jest na końcu książki.

4.       Wszystkie formy gramatyczne i słówka, figurujące w tekstach lekcji, są dokładnie objaśnione w uwagach, widniejących u dołu każdej stronicy;

5.       Zarówno słówka jak i formy gramatyczne powtarzane są w tekstach i w ćwiczeniach wielokrotnie, a to celem łatwiejszego zapamiętania ich, bez uciekania się do mechanicznego wyuczania ich na pamięć;

6.       Po każdych trzech lekcjach zamieszczone są ćwiczenia, oparte na przerobionym materiale. Odpowiadając na zawarte w tych ćwiczeniach pytania, uczeń ma możność skontrolowania nabytych wiadomości.

Oddając niniejszy podręcznik w ręce Czytelnika, pragnę wyrazić nadzieję, iż spotka się on ze strony publiczności z równie życzliwym przyjęciem, z jakim spotkały się jego wydania angielskie, francuskie i niemieckie. Niechaj mi wolno będzie zarazem wyrazić podziękowanie redaktorowi Teodorowi Hatalgi za inicjatywę wydania polskiej edycji mojej książki, jak również za cenną współpracę przy urzeczywistnieniu tego projektu.

Jerozolima, 1958 r.

Dr Szaul Barkali

PRZEDMOWA DO POLSKIEGO CZYTELNIKA

Drogi czytelniku,

Biorąc do ręki niniejszy podręcznik, szukałeś chyba odruchowo jego nazwy na tytułowej stronie okładki – a raczej na tej stronie, którą przywykłeś uważać za tytułową. Prawdopodobnie byłeś zdziwiony, odnajdując tytuł na „odwrocie” książki i wtedy dopiero uzmysłowiłeś sobie, że – aha, rzeczywiście, po hebrajsku pisze się i czyta „od tyłu do przodu”.

Jak wszystkie alfabety języków semickich, tak i alfabet hebrajski pisany jest – odwrotnie niż łaciński – od prawej strony ku lewej. To jest pierwsza cecha charakterystyczna języka hebrajskiego, z którą trzeba się oswoić. Drugą jest fakt, iż nie tylko w druku, ale i w odręcznym piśmie litery nie łączą się z sobą, a pisane są każda z osobna. Oczywiście, że przerwy między literami tego samego słowa są małe, a między poszczególnymi słowami – większe.

O wielu innych osobliwościach hebrajszczyzny pouczą Cię uwagi zamieszczone w następnych rozdziałach. Radzimy Ci zapoznać się z nimi gruntownie, a skoro tylko minie pierwszy odruch Twego zdumienia na widok zasadniczej różnicy między ortografią i gramatyką hebrajską a ortografią i gramatyką języka polskiego, czy innych znanych Ci języków europejskich – uprzytomnij sobie ważną prawdę: przystępujesz do nauki jednego z najstarszych języków świata, który w ostatnich dziesięcioleciach odżył w swej historycznej ojczyźnie i stał się znów mową potoczną mieszkańców odrodzonego Izraela. Znajomość hebrajskiego nie tylko umożliwi Ci porozumienie z ludźmi tego kraju, zaznajomienie się z jego zagadnieniami i znalezienie w nim placówki pracy, odpowiadającej Twoim umiejętnościom i kwalifikacjom, ale też udostępni Ci poznanie bogatej kultury, która od starożytności aż po dzień dzisiejszy płynie nieprzerwanym strumieniem twórczej myśli, a która tak godny wniosła wkład do ogólnoludzkiej skarbnicy ducha.

Teodor Hatalgi

WSKAZÓWKI DLA SAMOUKÓW

1) Zapoznaj się z alfabetem i powtórz go kilkakrotnie ustnie i piśmiennie. Zapamiętaj dokładnie kształt każdej litery i sposób jej pisania. Przeczytaj kilka razy zasady wymowy. Po opanowaniu ich, przeczytaj na głos ćwiczenie nr 1 i przerób je, posługując się zeszytem o podwójnych liniach.

2) Po nabyciu wprawy w czytaniu, przystąp do nauki pierwszej lekcji. Najpierw przeczytaj słowa, wydrukowane dużymi czcionkami i zapamiętaj je. Następnie przeczytaj czytankę i postaraj się zrozumieć jej treść, posługując się objaśnieniami, zamieszczonymi u dołu strony. Pod koniec przepisz czytankę do zeszytu.

3) Po dokładnym zapoznaniu się z pierwszym ustępem lekcji, przerób kolejno w ten sam sposób ustęp drugi, trzeci i t.d.

4) Po przerobieniu całej lekcji i opanowaniu zawartego w niej materiału, postaraj się ułożyć ze znanych Ci już słów krótkie zdania – z początku ustnie, potem piśmiennie.

5) Od chwili rozpoczęcia pierwszej lekcji, wpisuj poznane słówka do własnego polsko-hebrajskiego słowniczka.

6) Nie odpowiadaj na pytania, zadane po każdej lekcji, zanim nie będziesz pewien, iż będziesz mógł odpowiedzieć na nie z pamięci. Po zapisaniu odpowiedzi, sprawdź je przy pomocy podręcznika.

7) Ucząc się opowiadań, zawartych w dalszych lekcjach, staraj się opowiedzieć je własnymi słowami. Następnie streść je na piśmie. (Zaleca się opowiedzieć i streścić czytanki, stosując różne czasy i osoby.).

8) Przerób ćwiczenia koniugacyjne i deklinacyjne (odmiany czasownika i rzeczownika) dopiero po upewnieniu się, że potrafisz ucznić to ustnie bez błędu.

9) Oprócz przerobienia ćwiczeń, zawartych w podręczniku, powtarzaj możliwie często poszczególne lekcje, wprawiaj się w czytaniu, układaj pytania i odpowiedzi na podstawie przerobionych czytanek i pisz jak najwięcej krótkich wypracowań.

10) Ucząc się z kolegą, względnie w grupie, staraj się o jak najczęstsze prowadzenie rozmów po hebrajsku.

ÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌÌ

ALFABET HEBRAJSKI I JEGO WYMOWA

W górnych rzędach – litery drukowane, w dolnych – pisane. Pamiętaj: czytamy od prawej strony ku lewej!

TABELA PORÓWNAWCZA ALFABETÓW HEBRAJSKIEGO I ŁACIŃSKIEGO