Rat. Med W- utonięcia i podtopienia.doc

(58 KB) Pobierz
Rat

Rat. Med. W              29.04.04r.

 

„UTONIĘCIA I PODTOPIENIA”

 

Utonięcie – to uduszenie na skutek zanurzenia w cieczy, najczęściej w wodzie.

 

Podtopienie – obejmuje wszystkie przypadki przeżycia po duszeniu się w wyniku zanurzenia w wodzie.

 

GWAŁTOWNA REAKCJA ZANURZENIOWA

 

to przypadki nagłej śmierci będącej skutkiem zetknięcia się z bardzo zimną wodą.

 

Najprawdopodobniej jest to odruch z nerwu błędnego, powodujący bradykardię lub zatrzymanie krążenia powodujące utratę przytomności (częste po spożyciu alkoholu).

 

Przyczyny:

·         nieumiejętność pływania

·         wyczerpanie

·         kurcz mięśni

·         zatrucie alkoholem lub narkotykami

·         uraz kręgosłupa szyjnego

·         hipotermia

·         hipoglikemia

·         drgawki

·         wypadek jednostki pływającej

·         nurkowanie zaplątanie w roślinach wodnych

·         samobójstwa, itp.

 

Patofizjologia:

a)       3 główne mechanizmy:

- uduszenie

- aspiracja wody

- wychłodzenie organizmu

 

b)       utonięciom i podtopieniem towarzyszy zwykle:

*         panika i szamotanina

*         wstrzymywanie oddechu

*         połykanie wody

*         wymioty

 

c)        większość ofiar zachłystuje się wodą utonięcie mokre (nie mogą pokonać napędu oddechowego)

 

Hipoksja jest bardzo silnym bodźcem wdechowym – następuje wzmożone oddychanie i aspiracja wody.

 

Niedotlenienie powoduje utratę przytomności, zanik odruchów obronnych i uduszenie.

 

Utonięcie suche (występuje w 10-20% przypadków)

       odruchowy skurcz głośni zapobiega aspiracji wody do dróg oddechowych

(woda nie dostaje się do płuc). Następuje bezdech, a po 5-10 min zatrzymanie krążenia.

 

d)       pobudzenie n. X i skurcz naczyń obwodowych, wagotonia i odruchowa asystolia

(np. po obfitym posiłku)

e)       odruchowe rozszerzenie naczyń i zapaść

(zwłaszcza po opalaniu się)

f)        zmiany pourazowe (skoki do wody).

 

Nagłe zanurzenie rozgrzanego ciała w zimnej wodzie powoduje:

1.       odruchowe przyśpieszenie akcji

2.       wzrost zapotrzebowania organizmu na tlen

3.       hiperwentylację

4.       ­ RR

5.       obciążenie pracy

 

Często występują nadkomorowe skurcze dodatkowe, a u osób z chorobami krążenia może dojść do arytmii, a nawet migotania komór.

 

ZACHŁYŚNIĘCIE WODĄ SŁODKĄ I SŁONĄ

- odpowiedź organizmu jest inna, ale w obu przypadkach powikłana i sposób postępowania są podobne.

 

Woda słodka- jest hipotoniczna w stosunku do osocza i jest wchłaniana do ukł. krążenia.

Gwałtowny spadek osmolarności osocza powoduje hemolizę, może prowadzić do hiperkaliemii i hemoglobinurii zmiany te są zwykle przejściowe i rzadko wymagają interwencji terapeutycznej.

 

Uszkodzenie płuc (utrata surfaktantu i uszkodzenie błony pęcherzykowej)

występuje rozsiana niedodma, pęcherzyki płucne zapadają się i występuje poważne zaburzenie stosunku wentylacji do perfuzji.

 

Powietrze nie rozpręża pęcherzyków płucnych, większość krwi nie uczestniczy w wymianie gazowej co powoduje poważne niedotlenienie.

 

Woda słona- ma nawet 3-krotnie większą osmolarność niż osocze, dlatego nie jest wchłaniane do osocza.

Woda dyfunduje z osocza do światła pęcherzyka płucnego, co prowadzi do obrzęku płuc, pogorszenia warunków wymiany gazowej i do hipoksemii.

Rzadko występuje niebezpieczeństwo hipowolemii i hemokoncentracji.

 

OBJAWY (obraz kliniczny)

 

Zależne od:

1.       reakcji fizjologicznej

2.       czasu trwania zanurzenia

3.       temp. wody

4.       zanieczyszczenia wody

5.       stosunku powierzchni do masy ciała poszkodowanego

6.       stopnia ciężkości urazu

7.       obrażeń dodatkowych

8.       stanu zdrowia poszkodowanego

 

§         bezdech

§         duszność

§         przyśpieszony oddech

§         sinica

§         kaszel

§         ew. słyszalne świsty

§         niedotlenienie

§         bóle w klatce piersiowej (objawy niedotlenienia mięśnia )

§         tachykardia, bradykardia, niemiarowość, zatrzymanie krążenia

§         czasem ¯ RR

§         zaburzenia świadomości, utrata świadomości, drgawki

§         bladoszara skóra kończyn

§         uogólniona hipotermia

§         czasem niewydolność nerek

 

ROZPOZNANIE

 

1.       typowy obraz kliniczny

2.       wywiad ustalić okoliczności i przebieg wypadku,

              czas od utonięcia do wydobycia z wody

3.       badanie przedmiotowe zbadać głęboką temp. ciała

              osłuchiwania, rozpoznanie innych obrażeń i urazów

4.       badania dodatkowe EKG (ocena ewent. zaburzeń rytmu)

                                                badanie krwi

                                                gazometria

5.       badania obrazowe:

- rtg kl. piersiowej (ocena płuc) i okolicy kręgosłupa szyjnego

- TK głowy (ocena urazów głowy u pacjentów z zaburzeniami świadomości).

 

LECZENIE

 

Wyłowieni z wody:

§         bezpieczeństwo ratownika i ratowanego

§         szybkie i ostrożne

§         w pozycji poziomej, aby nie wywołać zapaści

(osłabione odruchy z barroreceptorów)

§         możliwość uszkodzenia odcinka szyjnego kręgosłupa

 

BLS

 

1.       ABC

2.       w razie hipotermii jeżeli jest (nawet słabo wyczuwalne) tętno na tętnicy szyjnej (występuje bradykardia) nie należy przystępować masażu , ponieważ istnieje ryzyko wywołania migotania komór

3.       nie należy także ogrzewać pacjenta, ponieważ …………

 

ALS

¨       Drogi oddechowe:

- intubować jeśli jest nieprzytomny

po intubacji oczyścić oskrzela (w razie potrzeby płukać roztworem NaCl)

 

¨       Hipoksemia:

§         sinica, nieprawidłowa saturacja i gazometria,

§         tlenoterapia wysokimi stężeniami nawet 100%  O2, aby uzyskać PaO2 > 75 mmHg

(u pacjentów przytomnych przez maskę, u pacjentów bez zachowanej drożności dróg odd. → intubacja i oddech zastępczy)

§         jeżeli nie uzyskujemy PaO2 > 75 mmHg należy wykonać intubację – zastosować wentylację mechaniczną z FiO2 1,0 i PEEP (5-10 mmH2O) w celu rozprężenia niedomowych pęcherzyków płucnych

§         zbyt długie stosowanie wentylacji z użyciem wysokich (>50 %) stężeń O2 powoduje zmiany w płucach (zwłóknienie)

 

¨       Odbarczenie H2O z żołądka → założyć zgłębnik żołądkowy i odessać zawartość żołądka

¨       Monitorowanie pracy poprzez EKG

¨       Monitorować OCŻ → kaniula w żyle głównej górnej

¨       Pomiar głębokiej temp. ciała i zwalczanie hipotermii

(ogrzanie w zależności od temp. głębokiej zewnętrzne lub wewnętrzne)

 

¨       Posiew krwi w kierunku drobnoustrojów

- często dochodzi do posocznicy

- podać antybiotyki.

 

¨       Kontrola i przywrócenie równowagi elektrolitowej:

- hipernatremia (podtopienie w wodzie słonej)

- hiponatremia i hiperwolemia (podtopienia w wodzie słodkiej)

 

TRANSPORT

 

§         przewozić do szpitala (OIT) po wyrównaniu stanu ogólnego, zawsze w pozycji leżącej

§         zagrożenie następstwami późnymi utonięcia przez 24-48 godz.

 

POWIKŁANIA

 

§         Rozwój zespołu niewydolności oddechowej (ARDS)

§         śródmiąższowy obrzęk płuc

(aspiracja wody do pęcherzyków płucnych powoduje wypłukiwanie surfaktantu i uszkodzenie bariery pęcherzykowo- włośniczkowej, osłuchowo stwierdza się rzężenia i trzeszczenia)

§         ogniska niedodmy

§         aspiracyjne zapalenie płuc

 

W konsekwencji niewydolność oddechowa.

 

ROKOWANIE

 

Zależne od:

- czasu zanurzenia

- czasu zatrzymania krążenia

- czasu resuscytacji

(szybkie przywrócenie krążenia powoduje mniejsze niedotlenienie, kwasicę i wyziębienie)

- temperatury wody

(szybkie wychłodzenie mniejsza zapotrzebowanie na tlen mózgu i tkanek oraz spowalnia metabolizm)

 

Pogarszają:

§         toksyczny obrzęk płuc (toksyczne działanie chloru w basenie kąpielowym)

§         aspiracja szlamu

§         aspiracja treści żołądkowej

 

 

 

4

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin