J.Gredt - Elementa philosophiae Aristotelico-Thomisticae.pdf - FILOZOFIA - antonif

IOSEPHUS GREDT O.S.B.

ELEMENTA PHILOSOPHIAE

ARISTOTÉLICO • THOMISTICAE

Editio decima tertia recognita et aucta ab

EUCHARIO ZENZEN O.S.B.

VOLUMEN I

LÓGICA

PHILOSOPHIA NATURALIS

SUMPT1BUS HERDER

BARCINONE — FRIBURGI BRISGOVIAE - ROMAE — NEO EBORACI

MCMI.X1

INDEX PARTIUM

Págs,

IMPRIMATUR: Augustae Trevirorum die 17 augusti 1900

t BENNO GDT O. S. B. abbas primas

Praefatio

INTRODUCTIO IN UNIVERSAM PHILOSOPHIAM

1. Philosophiae definitio. — 2. Philosopliiae divisio. — 3. Philo-

sophiae aristotelico-thomistica.

NIHIL OBSTAT: Dr. GABRIEL SOLA BRONET

canonicus, censor deputatus

LÓGICA

IMPRIMATLTR: Barcinone die 31 maii 1960

GREGORIOS, archiepiscopus-episcopus Barcirionensis

Prolegomena

4. Uogicae notio. — 5. I^ogicae divisio.

De mandato S.E. Hdmae.

ALEXANDER PECH, pbter., cancellarius a secretis

PARS I

LÓGICA FORMALIS

CAPUT I. DE SIMPLJCI APPREHENSIONE

§ 1. De simplici apprehensione el de conceptu in genere

6. Srmpiicis apprehensionis notio. — 7. Conceptus notio. — 8.

Conceptus notae. — 9. Conceptus formalis est signutn fórmale rei.

— 10. Comprehensio, extensio conceptus. — 11. Varia conceptus

nomina.

§ 2. De divisione conceptuum

Editorial Herder, Barcelona (España) igóz

12. Divisio conceptuum in geneie. — 13. Divisio ratione extensio-

nis. — 14. Divisio ratione comprehensionis. — 15. Divisio ratione

perfectionis. — 13. Divisio ratione originis et finis.

§ 3. De habitudine conceptuum ad invicem

17. Diversitas et conexio conceptuum. — 18. Oppositio concep-

tuum.

§ 4. De externa conceptus expressione seu de termino orali

26 <

N.° registro 3440 - 60

19. Terrnini oralis notio. — 20. Teimbni divisio.

§ 5. De termino enuntiativo et syllogistico

21. Teraiini enuntiativi notio. — 22. Terrnini emuitiativi divisio.

-- 23. Teniiirii syllogistici notio.

§ 6. De nomine et verbo

Es PROPIEDAD

DEPÓSITO LEGAL B. 9749 - 1960

PRINTED IN SPAIN

24. Definitio nominis.

2¡S. Definí tio vertí.

GRAFESA, Torres Amat, 9 - Barcelona

Index Partium

Págs.

Index Partium

VII

CAPUT II. DE IUDICIO

Págs.

§ 1. De ipso iudicio

§ 5. De syllogismo expositorio

70. Syllogismi expositorii definitio. — 71. Syllogismi expositorii

figurae et modi.

§ 6. De syllogismo hypothetico

26. Iudicii notio. — 27. Iudicii proprietas.

§ 2. De orali expressione iudicii seu de oratione

28. Orationis notio. — 29. Orationis divisio.

§ 3. De tnodüs sciendi

72. Syllogismi hypothetici notio. — 73. Syllogismi hypothetici

divisio. — 74. Dilemma.

§ 7. De inductione

30. Notio modi sciendi. — 31. Divisio modorum sciendi.

§ 4. De definitione

75. Inductionis notio. — 76. Indtictionis médium et principium

speciale. — 77. Inductionis divisio. — 78. Inductionis ultimum fun-

damentum. — 79. Analogía, exemplum.

§ 8. De sophismatis

32. Definitionis notio. — 33. Divisio definitionis. — 34. Leges defi-

nitionis. — 35. Quae possint definiri.

§ 5. De divlsione

36. Notio divisionis. — 37. Partitio divisionis. — 38. Leges divi-

sionis.

§ 6. De enuntiatione seu propositione

80. Sophismatis notio. — 81. Fallaciae in dictione. — 82. Fallaciae

extra dictionem.

§ 9. De disputatione scholastica

39. Enuntiationis notio. — 40. Propositionis divisio.

§ 7. De propositionibus modalibus

83. Quid sit. — 84. Munus defendentis. — 85. Munus arguentis.

Schema disputationis scholasticae

41. Notio propositionis modalis. — 42. Divisio propositionis mo-

dalis.

§ 8. De proprietatibus partium propositionis

PARS II

43. Proprietates propositionis. — 44. Suppositionis notio. — 45.

Suppositionis divisio. — 46. Ampliatio, restrictio, alienatio, dimi-

nutio, appellatio.

§ 9. De proprietatibus, quae sequuntur totam propositionem

LÓGICA MATERIALIS

CAPUT I. LÓGICA PROOEMIALIS

47. Oppositionis notio et divisio. — 48. Máxima omnium est op-

positio contradictoria. — 49. Oppositio in modalibus et hypotheticis.

— 50. De aequipollentia propositionum. — 51. De conversione

propositionum.

Quaestio I. An sit Lógica

Thesis 1. Lógica simpliciter est necessaria ad quamcumque scientiam

in statu perfecto, non vero ad scientiam in statu imperfecto. ...

86. Status quaestionis. — 87. Probatur thesis. — 88. Corollarium.

- 89. Scholia. — 90. Obicitur.

Quaestio II. Quid sit Lógica

CAPUT III. DE RATIOCINIO

§ 1. De ratiocinio et argumentatione

§ 1. An Lógica sit scientia

Thesis 2. Lógica est scientia, quae simul est ars liberalis

52. Ratiocinii notio. — 53. Argumentationis notio. — 54. Leges

ratiocinii et argumentationis. — 55. Divisio ratiocinii et argumenta-

tionis.

§ 2. De syllogismo categórico

91. St. qu. - 92. Prob. th. — 93. Seno!. — 94. Obi.

§ 2. Quodnam sit obiectum fórmale Logicae

Thesis 3. Obiectum fórmale Logicae est ens rationis, quod est relatio

rationis, quae in ordinatione conceptuum obiectivorum consistit. .

56. Syllogismi categorici notio. — 57. Principia syllogismi cate-

gorici. — 58. Leges syllogismi.

§ 3. De figuris et modis syllogismi categorici

95. St. qu. — 96. Prob. th. — 97. Coroll. — 98. Schol. — 99. Obi.

§ 3. Utrutn Lógica sit scientia speculativa an practica

Thesis 4. Lógica non est scientia simul speculativa et practica, sed

speculativa tantum

59. Figurae syllogismi. — 60. Modi syllogismi. — 61. Principia et

leges singularum figurarum. — 62. Singularum figurarum praes-

tantia. — 63. De reductione modorum.

§ 4. De divisione syllogismi categorici

100. St. qu. - 101. Prob. th. - 102. Coroll. - 103. Schol. - 104.

Obi.

§ 4. Lógica utens sitne habitus distinctus a Lógica docente 101

Thesis 5. Lógica utens non est habitus distinctus a Lógica docente. 101

105. St. qu. - 106. Prob. th. - 107. Schol. - 108. Coroll. -

109. Obi.

Quaestlo III. De obiecto formali Logicuc ,scii de ente rationis lógico. . 102

110. Quid sit ens rationis et <|ii<ttii|>l<<x sil.

64. Quomodo divisio instituatur. — 65. Syllogismus completas

et entliyinema. — 66. Syllogismus rectus et cbliqtius; affirmativus et

negatívus. 67. Syllogismus simplex et compositiis. — 68. Syllo-

gi.siims iilisolutiis et modalis. —69. Syllogismus apodicticus, pro-

babills, riToimiH.

MI. Per qiiam po-

VIIT

Index Partium

Paga.

Págs.

tentiam et per quos actus fiant entia rationis. — 112. Quid sit ens

rationis logicum et quotuplex sit. — 113. Divisio Logicae materialis.

140. Quodnam sit divisum huius divisionis. — 141. Tum universale

logicum tum metaphysicum dividitur in quinqué praedicabilia. —

142. Divisio universalis in quinqué praedicabilia est adaequata. —

143. Divisio universalis in quinqué universalia seu praedicabilia est

univoca. — 144. Divisio universalis in quinqué praedicabilia est per

modum generis in species.

§ 2. De genere

CAPUT II. LÓGICA PRAEDICAMENTALIS

Quaestio I. De universali

108

134

§ 1. De universal! secundum se

108

145. Gemís definitur. — 146. Quid sit definitum generis. — 147.

Quomodo genus sit totum potentiale et pars potentialis. — 148.

Quae sint naturae capaces generis.

§ 3. De specie

Thesis 6. Insunt in mente nostra conceptus veré universales, quibus

a parte rei respondet natura his conceptibus expressa. Mhilominus

liaec natura, ut a parte rei exsistit, non est universalis, sed singularis. 108

114. St. qu. - 115. Prob. th. — 116. Coroll. — 117. Schol. —

118. Obi.

Thesis 7. Gradus metaphysici in eodem individuo non distinguuntur

realiter ñeque actualiter íormaliter ex natura rei. Datur tanien

inter eos praecisio obiectiva; ideo distinguuntur virtualiter

136

114

149. Diversa acceptio speciei. — 150. Definitio speciei. — 151. Po-

test esse species revera subicibilis tantum, non praedicabilis de

multis, sed de uno tantum individuo.

§ 4. De individuo

138

152. Triplex individui consideratio. — 153. Definitiones individui.

— 154. Quid sit individuum vagum.

§ 5. De differentia

119. St. qu. — 120. Prob. th. - 121. Schol. - 122. Obi.

Thesis 8. Naturae secundum se convenit unitas formalis negativa tan-

tum, i. e. negatio divisionis per principia formalia; ideo secundum se

est negative commuuis tantum, natura autem prout est in singulari-

bus et prout est in intellectu habet unitatem positivam: in singu-

laribus unitatem singularitatis, in intellectu autem universalitatis. 119

123. St. qu. - 124. Prov. th. - 125. Schol. — 126. Obi.

Thesis 9. Aptitudo seu non-repugnantia ad essendum in multis, quae

est fundamentum proximum intentionis universalitatis, non in-

venitur in natura secundum se ñeque in natura ut contracta in indi-

vi duis, sed in natura abstracta tantum et praecisa per intellectum. 123

128. St. qu. — 128. Prob. th. - 129. Schol. — 130. Obi.

§ 2. De causa universalis

140

155. Diversa differentiae acceptio. — 156. Differentiae divisio.

— 157. Divisio differentiae in propriissimam, propriam, commu-

neni est análoga. — 158. Definitio differentiae.

§ 6. De ordinatione generum et specierurn

142

159. ArborPorphyrii. —160. Ulterior arborisPorphyrianae evolutio.

§ 7. De proprio

144

161. Diversae proprii acceptiones. — 162. Definitur proprium sim-

pliciter.

§ 8. De accidente

145

125

163. Diversae accidentis acceptiones. — 164. Definitur accidens.

Quaestio III. De praedicamentis

147

Thesis 10. Universale metaphysicum fit per actum absolutum abstra-

hentem naturam ab inferioribus tam abstractione negativa quam

positiva; ex qua abstractione conveniunt naturae, etiam antequam

sit universale logicum, unitas praecisionis et aptitudo ad essendum

in multis, quae sunt fundamentum proximum relationis univer-

salitatis. Universale autem logicum fit per actum comparativum, non

per modum compositionis seu inclusionis actualis in inferioribus,

sed per modum inclusionis aptitudinalis seu simplicis apprehen-

sionis, qua cognoscitur natura cum ordine et respectu ad inferiora. 125

131. St. qu. - 132. Proh. th. - 133. Sclol. — 134. Obi.

§ 3. De praedicatione universalis

Articulus I. De antepraedicamentis

§ 1. De antepraedicamentis in genere

147

165. Quid sint antepraedicamenta. — 166. Antepraedicamentorum

ratio.

§ 2. De univocis et aequivocis seu analogis in specie

149

167. Divisio. — 168. Definitiones. — 169. Coroll. — 170. Schol.

130

Articulus II. De praedicamentis in genere

135. Sitne natura, cum actu praedicatur de singularibus, adhuc

universalis. — 136. Quid sit pracdicaüo fo-nnaliter et fundamenta-

liter sumpta. — 137. Quotuplex sit praedieatio. —138. Quomodo

habeatur identitas íimtcrialis in praedicatione formali, cum prae-

dicatur universale clt* in IVH< iril>u,s HUÍS.

§ 1. De dlvisione universalis in decem praedicamenta

153

171. Quid sit praedicameiitum. —• 172. Quotuplex sit praedica-

mentum. — 173. Quid ponatur in pracdicamcnto.

§ 2. De ente praedlcamentali

139. Quomodo praeddicetur

156

Thesis 11. Ens ad decem pnu'diruiiK'iiln 11011 est univocum, sed ana-

logimi analogía proportioniiMtiills pmprim-

totum accidéntale <1«' sllii sulxirdinatis.

Quaestio II. 1 )«• pinciliiulillllms

133

156

174. St. qu. — 175. Prob. 111.

17(1 Oiroll.

177. Schol.—

§ 1. De ÍIIVIHIIIIII'inilverHiills In quinqué praedicabilia

133

178. Obi.

J.Gredt - Elementa philosophiae Aristotelico-Thomisticae.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: