Dobre praktyki(1).pdf

DOBRE PRAKTYKI

Wskazówki dla nauczyciela do „dobrej” rozmowy z rodzicami

• Powiedz coś miłego o uczniu, pochwal za odrobienie zadania domowego lub wzorowe za-

chowanie, przedstaw pracę wykonaną samodzielnie przez ucznia i daj do zrozumienia, że

dostrzegasz u niego mocne strony.

• Porozmawiaj szczerze i z troską o trudnościach, które towarzyszą uczniowi w szkole

i w domu podczas nauki. Przedstaw problem na podstawie zeszytów i prac dziecka.

• Porozmawiaj na temat sposobów radzenia sobie z trudnościami przez dziecko i rodziców

w domu.

• Ustal wzajemne oczekiwania.

• Pomóż rodzicom zrozumieć, na czym polega istota trudności dyslektycznych oraz jakie są

możliwe sposoby udzielania pomocy.

• Jeśli trudności w uczeniu są poważne, rozważ z rodzicami możliwość rozpoznania proble-

mu w poradni psychologiczno-pedagogicznej, przedstaw korzyści kompleksowej diagno-

zy. Podaj kontakt do poradni.

• Przedstaw formy pomocy, na które dziecko może liczyć w szkole, również podczas egza-

minu.

• Wyjaśnij, na czym polegają zajęcia korekcyjno-kompensacyjne i jaki jest ich cel.

• Zaproponuj rodzicom i dziecku zawarcie kontraktu dotyczącego dobrej współpracy, po-

mocnego w osiągnięciu przez dziecko sukcesu szkolnego.

Moduł 3 — klasy IV—VI www.akademiaortograffiti.pl

DOBRE PRAKTYKI

Drogi Rodzicu!

Jeśli u Twojego dziecka rozpoznano ryzyko dysleksji lub dysleksję rozwojową, nie zamartwiaj się

i nie załamuj rąk. Musisz uzmysłowić sobie, że Twoje dziecko nie jest wyjątkiem. Wielu uczniów

ma dysleksję. Musisz wiedzieć, że w każdej klasie znajduje się ich kilku. Często są to dzieci zdol-

ne, wykazujące się ponadprzeciętnym poziomem wiedzy ogólnej, a w wielu dziedzinach odzna-

czają się nawet szczególnymi zdolnościami i umiejętnościami. Potrafią na przykład świetnie się

wypowiadać, zabierać głos w dyskusji. Mają również talenty: pięknie rysują, świetnie odgrywają

role w dramie i w przedstawieniach teatralnych, doskonale znają się na obsłudze komputera,

mogą być znakomitymi sportowcami. Odnoszą sukcesy w naukach ścisłych, przyrodniczych,

informatyce albo mają nietypowe zainteresowania, które nie zawsze są doceniane przez doro-

słych, na przykład wszystko wiedzą o dinozaurach lub o kaktusach, rysują komiksy i karykatury,

grają na perkusji (często zaczynając od garnków), kolekcjonują osobliwe przedmiot, na przykład

bilety. Takie uzdolnienia i zainteresowania często pomagają dziecku kompensować problemy

w nauce.

Czasami Twoje dziecko dodatkowo może być nieśmiałe, wtedy czuje się zagubione i onieśmie-

lone wśród rówieśników. Co ciekawe, dziecko dyslektyczne może wyróżniać się zmiennością po-

ziomu aktywności w zależności od sytuacji, w której uczestniczy. Jeśli lubi mówić, to w sytuacji

gdy angażuje tę umiejętność (na przykład podczas dyskusji), staje się ożywione i bystre, a także

ciekawe i badawcze. Natomiast jego poziom mobilizacji zmniejsza się wtedy, gdy wykonuje za-

dania oparte na czytaniu i pisaniu, ponieważ sprawia mu to trudność.

Czy wiesz, że dziecko z dysleksją, aby uzyskać ten sam rezultat co dziecko bez dysleksji, wkłada

kilka razy więcej wysiłku w wykonanie zadania? Taka sytuacja powoduje, że Twoje dziecko

może być często bardzo zmęczone, a nawet sfrustrowane. Może na przykład wykazywać nie-

chęć do czynnego uczestniczenia w zajęciach. Szybko obniżająca się motywacja i samoocena

czasami prowadzą do demonstrowania prowokującego zachowania. Dziecko może zacząć od-

grywać różne role, na przykład dowcipnisia czy żartownisia, aby ukrywać swoje niepowodzenia

lub „męczyduszy” albo „kozła ofiarnego”, by szukać zwolnienia od nauki. Może także w Tobie

szukać wsparcia, byś je z tego wysiłku zwolnił lub może usprawiedliwił przed nauczycielem,

czyli mówiąc inaczej, aby nauczyciel „dał twojemu dziecku święty spokój”.

Choć dysleksję należy postrzegać jako problem całego życia, to jednak trudności dziecka nie

muszą prowadzić do porażki. Każde dziecko, to z dysleksją również, może odnieść sukces. Ono

także może uczyć się z powodzeniem, osiągając bardzo dobre wyniki. W przyszłości ma szansę

studiowania na wymarzonej uczelni pod warunkiem, że Ty, Drogi Rodzicu, wesprzesz dziecko

troskliwą uwagą i pomożesz mu pokonać ten problem. Musisz wiedzieć, że dysleksja nie ustę-

puje samoistnie. Nie możesz liczyć na to, że dziecko wyrośnie z problemu, wręcz przeciwnie,

problem może rosnąć wraz z Twoim dzieckiem, jeśli mu nie pomożesz. Terapia pedagogiczna

Moduł 3 — klasy IV—VI www.akademiaortograffiti.pl

DOBRE PRAKTYKI

nie jest lekarstwem zapewniającym ustąpienie objawów raz na zawsze. To długotrwały proces,

którego skuteczność zależy od systematyczności, wytrwałości w pracy i właściwego postępowa-

nia. Pamiętaj, że dziecko z dysleksji musi się uczyć innymi sposobami i więcej niż jego rówie-

śnicy bez dysleksji.

Wytworzenie w sobie gotowości do pomocy dziecku jest pierwszym krokiem w kierunku przeciw-

działania trudnościom. Nie wolno zatem myśleć i mówić: „To się nie powiedzie. To za trudne dla

mnie”. Musisz uwierzyć w swoje dziecko i w siebie. Zapoznaj się z metodami pracy, technikami

i stylami uczenia się osób z dysleksją. Naucz swoje dziecko gospodarować własnym czasem

oraz radzić sobie z trudnymi sytuacjami. Rodzicu, ufaj swojemu dziecku i wsłuchuj się w jego

codzienne przeżycia. Naucz go rozpoznawania stanów emocjonalnych i mówienia o własnych

uczuciach, aby rozumiało swój wewnętrzny świat oraz potrafiło komunikować swoje potrzeby.

Drogi Rodzicu, pamiętaj, że systematyczna współpraca z nauczycielem działa na korzyść dziec-

ka. Wymagania wobec dzieci z dysleksją powinny być takie same w domu i w szkole.

Z życzeniami sukcesu

Specjalistki terapii pedagogicznej

posiadające wieloletnią praktykę w pracy

z uczniami z dysleksją rozwojową

Małgorzata Rożyńska i Izabela Mańkowska

Moduł 3 — klasy IV—VI www.akademiaortograffiti.pl

DOBRE PRAKTYKI

Dzienniczek „złotych myśli” dla rodziców

TAK!

Co trzeba i należy czynić?

• dostrzegać i chwalić wszystkie, choćby najmniejsze osiągnięcia dziecka,

• dawać dziecku możliwość wykonania różnych zadań, pełnienia ról,

• zapewnić dziecku pomoc w domu i w szkole,

• zachęcić dziecko do udziału w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych,

• współpracować z nauczycielami uczącymi dziecko,

• włączyć się osobiście do systematycznej pracy z dzieckiem w domu,

• wspomagać rozwój dziecka, na przykład rozmawiać na trudne tematy, zachęcać do ryso-

wania i budowania z klocków, czytać razem z dzieckiem książki,

• rozwijać wrodzone talenty i zainteresowania swojego dziecka,

• pomagać dziecku w osiąganiu celów i odnoszeniu sukcesów,

• wspierać dziecko w prezentowaniu jego umiejętności i zdolności, na przykład przed inny-

mi członkami rodziny (jeśli dziecko ma taką potrzebę),

• okazywać dziecku zainteresowanie i troskę,

• informować dziecko o sprawach, które go dotyczą.

NIE!

Czego należy się wystrzegać?

• głośnego komentowania jego trudności (narzekania, ile sprawia problemów),

• stwarzania sytuacji rywalizacji wśród rodzeństwa,

• wyręczania dziecka,

Moduł 3 — klasy IV—VI www.akademiaortograffiti.pl

DOBRE PRAKTYKI

• podsuwania mu gotowych rozwiązań i podpowiedzi,

• „etykietowania” dziecka — nie powinno się mówić „dyslektyk”, lecz „uczeń z dysleksją”

lub „uczeń dyslektyczny”,

• traktowania dziecka z dysleksją jak chorego, czy leniwego — nie wolno mówić o nim „zdol-

ny leń”,

• „mobilizowania” dziecka do nauki karą lub groźbą, że otrzyma złe oceny albo krytyką czy

kpiną,

• straszenia szkołą, nauczycielem: „ Zobaczysz, nie zdasz, będziesz siedzieć w pierwszej klasie

za karę, aż zaczniesz czytać ”, „ Wszyscy będą się z ciebie śmiać, jak usłyszą twoje dukanie ”,

„ Jak nie będziesz ćwiczyć czytania, to za karę pani nie zabierze cię na klasową wycieczkę ”,

• deprecjonowania starań i aktualnych umiejętności dziecka: „ Piszesz jak kura pazurem, na

pewno najgorzej w klasie ”, „ Ciągle ci nie wychodzi, bo jesteś leniem ”, „ Ładnie napisałeś, ale

mogłeś lepiej ”,

• porównywania osiągnięć, postępów dziecka z rodzeństwem i innymi dziećmi z klasy:

„ Wszyscy już czytają, tylko ty jeszcze nie umiesz ”, „ Magda ładniej pisze niż ty ”, „ Mogłabyś

choć raz tak ładnie narysować jak twój brat ”.

Moduł 3 — klasy IV—VI www.akademiaortograffiti.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: