KINEZJOLOGIA EDUKACYJN1.doc

KINEZJOLOGIA EDUKACYJNA

TEMAT GIMNASTYKA MÓZGU (dr Paul Dennison)
 
Metoda polegająca na stymulowaniu przepływu informacji przez mózg, oraz na pobudzaniu wrodzonej zdolności do nauki i maksymalnej sprawności umysłu.
Ćwiczenia gimnastyki mózgu integrują go w trzech wymiarach (lateralność, ześrodkowanie, skupienie), pozwalając na swobodny przepływ informacji między zmysłami i pamięcią. Dzięki temu następuje nowe uczenie i ekspresja. Likwidują stres, pozwalają na podwyższanie potencjału twórczego i poznawczego.
Ćwiczenia wpływają na poprawę w dziedzinie uczenia się, ekspresji, zdolności ruchowych, w nastawieniu, w skupieniu uwagi, zdyscyplinowaniu, a nawet  w zachowaniu.
Metoda jest skierowana do każdego człowieka niezależnie od jego intelektualnego, emocjonalnego i fizycznego rozwoju.
Praktyka wskazała niezwykłą skuteczność tej metody w pracy z dziećmi.
Metoda może być zastosowana podczas pobytu dziecka w przedszkolu lub w szkole. Może być sposobem na przygotowanie dzieci do działania lub przerywnikiem podczas licznych sytuacji edukacyjnych.
Ćwiczenia mają liczne walory stymulujące rozwój dziecka.

Oto kilka propozycji:
 
Ruchy naprzemienne - aktywność

Ruch polega na jednoczesnym wyciągnięciu jednej ręki


w kierunku przeciwnej nogi. Można wykorzystać własną inwencję i wymyślać wiele różnorodnych form tych ćwiczeń. Ćwiczyć można przy różnej muzyce - według upodobań. Docelowe są ruchy płynne, bardzo wolne.

Efekty ćwiczenia:

·         koordynują pracę rąk, zręczność,

·         wzrokowe, słuchowe, kinestetyczne przekraczanie linii środkowej,

·         poprawiają wymowę, pisownię, umiejętności słuchania, czytania i rozumienia,

·         koordynują lewą i prawą stronę ciała, poprawiają oddychanie i gibkość ciała,

·         ćwiczą lewe i prawe oko, usprawniają narząd wzroku, a także pracę narządów słuchu,

·         stymulują chłonność półkul mózgowych, ułatwiają opanowanie materiału i jego późniejsze odtwarzanie.

Pozycja Dennisona - pozytywność

Ćwiczenie składa się z dwóch części.
1. Wygodny siad, skrzyżowane nogi (stopy lewa na prawą lub odwrotnie). Ręce na krzyż, zaplecione dłonie, oparte o mostek. Zamknięte oczy i głęboki oddech, przyciskanie języka do podniebienia.
2.  Powrót do normalnej pozycji, stopy oparte o podłogę, złożenie rąk tak, aby stykały

się opuszkami palców, pozostanie w tej pozycji około dwóch minut, głęboko oddychając. UWAGA! Ćwiczenia te można wykonywać również leżąc lub stojąc.

Efekty ćwiczenia:

·         osiągnięcie stabilności emocjonalnej,

·         wzrost koncentracji i skupienia uwagi,

·         poprawna wymowa i umiejętność uważnego słuchania,

·         uaktywnia korę czuciową i ruchową jednocześnie w obu półkulach mózgu, język na

podniebieniu - łączy układ limbiczny z płatami czołowymi.

Leniwe ósemki

Polega na wodzeniu kształtu położonej ósemki zawsze w kierunku od środka w lewo w górę. Środek ósemki musi być na wysokości naszego ciała, gdy ją rysujemy - na wysokości wzroku.
Należy wodzić raz jedną ręką, potem drugą i oburącz, jednocześnie wodząc wzrokiem za kciukiem ręki wodzącej, stopniowo zwiększając zasięg ruchu ramion, ale tak, żeby głowa nie poruszała się.

Efekty ćwiczenia:

·         koordynacja pracy narządu wzroku, wzrokowe przekraczanie linii środkowej,

·         wzmocnienie zakresu obwodowego pola widzenia,

·         poprawa ruchliwości gałek ocznych (podążanie wzrokiem za ręką),

·         kodowanie i odszyfrowanie informacji pisanej, usprawnianie czytania (wodzenie oczami od lewej do prawej strony),

·         czytanie i rozumienie ( skojarzenia pamięci długotrwałej),

·         zdolność odpoczynku mięśni oka podczas czytania,

·         eliminacje zaburzeń typu: przestawianie liter, sylab, wyrazów w czasie czytania i pisania.

Symetryczne rysowanie

Dowolne tzw. bazgranie jednocześnie obiema rękoma w taki sposób, jakby ręce były swoim własnym lustrzanym odbiciem (w powietrzu, na dużej

płaszczyźnie, na tablicy itp.).

Efekty ćwiczenia:

·         stymulacja koordynacji: ręka - oko w różnych polach widzenia,

·         przekraczanie kinestetycznej linii środkowej, rozróżnianie lewej i prawej strony,

·         orientacja przestrzenna, wzrokowe rozróżnianie symboli, kształtów oraz ich kodowanie,

·         poprawne pisanie, wymowa, zdolność widzenia obwodowego, rozróżnianie kierunków,

·         świadomość swojego ciała.

Sowa

Ćwiczenie polega na masowaniu mięśnia kapturowego i uchwyceniu jego przyczepów, jednocześnie przesuwając głowę w stronę przeciwną od chwyconego mięśnia. Następnie wykonanie głębokiego wdechu, przy jednoczesnym odchyleniu głowy w przeciwną stronę - stopniowe wydychanie powietrza (gaszenie świeczek na torcie). Podczas wydechu można wydobywać dźwięk podobny do sowiego. To samo ćwiczenie wykonuje się z mięśniem po przeciwnej stronie.

Efekty ćwiczenia:

·         zmniejszanie napięcia mięśni ramion przy czytaniu i pracy wymagającej koordynacji ręka - oko,

·         usprawnianie:

o        układu krwionośnego i energetyzowanie mózgu,

o        koncentracji, skupiania uwagi, zapamiętywania,

o        słuchu i pamięci krótko- i długoterminowej,

o        formułowania myśli i zdań w pamięci,

·         koordynacja wzroku i słuchu z pracą całego ciała,

·         ułatwianie rozumienia ze słuchu, poprawnego wysławiania się i literowania, zapamiętywania cyfr.