Gdańskie zabytki architektury do końca XVII w. - Jacek Friedrich.pdf - sconio

Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego

Gdańskie zabytki

architektury

Jacek Friedricf;

Gdańskie zabytki

architektury

5o końca XVIII w.

GDAŃSK 997-1997

Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego

Gdańsk 1997

Redaktor Wydawnictwa

Agnieszka Kubicka

Opracowanie graficzne

Jacek Friedrich

Na okładce zdjęcie N. Szredera z 1937 roku

ISBN 83-7017-606-2

Rodzicom

Wydanie I -1995, dodruk do wydania I - 1997

Druk: Drukarnia „Bernardinum" w Pelplinie

Od autora

Zanim Czytelnik przystąpi do lektury, namawiam, aby zapoznał

się z niniejszymi uwagami wstępnymi. Mam nadzieję, że ułatwią one

korzystanie z książki i wyjaśnią przynajmniej część wątpliwości, jakie

mogą się zrodzić podczas jej czytania.

Zakres rzeczowy

Zgodnie z tytułem książka mówi o zabytkach architektury gdań-

skiej, przy czym określenie „zabytki architektury" w odniesieniu do

Gdańska wymaga pewnych objaśnień.

Raz wzniesiony budynek jest narażony na przebudowy, zmiany

wystroju elewacji, a zwłaszcza wnętrz, wreszcie na rozbiórkę - jest to

proces naturalny i nieunikniony. Z czasem, jeśli udaje mu się trwać

wystarczająco długo, staje się zabytkiem. Pojęcie to - tak jak my je

dzisiaj rozumiemy - nie jest bardzo dawne. Na pewno jednak istniało

w XIX w. Z tego też stulecia pochodzą pierwsze próby nowoczesnej

konserwacji zabytków. Dotyczą one również Gdańska, gdzie szczegól-

nie zasłużony na tym polu był Jan Karol Schultz.

Równocześnie wiek XIX, wraz z gwałtownym rozwojem cywi-

lizacyjnym przyniósł zabytkowym budowlom zagrożenia na nie zna-

ną uprzednio skalę. Potrzeby ówczesnych miast wchodziły często

w kolizję z reliktami przeszłości. Odwołując się do gdańskich przy-

kładów można wskazać na sformułowany przez policję budowlaną

w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku nakaz rozbierania przed-

proży czy też przeprowadzoną na przełomie XIX i XX w. niwelację

Gdańskie zabytki architektury do końca XVII w. - Jacek Friedrich.pdf