ZIMA NIE JEST TAKA ZŁA

Udział biorą:

Spiker – dziecko prowadzące przedstawienie
Zima – dziewczynka ubrana w białą suknię, w ręku trzyma „sopel lodu”.
Mróz – chłopiec w kożuchu z długą brodą

Ptaszki I i II – dzieci w maskach (głowy ptaków wykonane z papieru).
Nauczycielka – dziewczynka w okularach trzymająca dziennik lekcyjny.
Dziecko I – ciepło ubrane trzyma sanki.
Dziecko II – ciepło ubrane z przewieszonym na ramieniu łyżwami.
Dziecko III – ubrane w dwie kurteczki, cztery szaliki, dwie czapki.
Dziecko IV – trzymające narty.

Zwierzęta: sarna, wiewiórka, dzik, zając.

Scenografia – zimowa sceneria

Słychać dochodzącą piosenkę z radia o tematyce zimowej.

Dzieci ustawione na scenie półkolem.

Spiker

Halo, halo tu szkolne radio.

Nadajemy audycję dla wszystkich mieszkańców wsi Sętki.

Szczególnie witamy dzieci i przybyłych gości.

Zapraszamy do wysłuchania naszej audycji.

Zaczynamy. Oto nasze wiadomości.

Mamy zimę. W nocy znów padało, wszędzie biało.

Mróz nadal trzyma. Wiatr szaleje, znów nas zawieje.

W tym samym czasie słychać coraz głośniejszy szum wiatru (szum może być odtwarzany z magnetofonu, bądź naśladowany przez dzieci.)  Na scenę wchodzi Zima. Wiatr cichnie.
 

Wszyscy - Hu! hu! ha! Nasza zima zła!
Zima - Szczypie w nosy, szczypie w uszy,

Mroźnym śniegiem w oczy prószy,

Wichrem w polu gna!

Wszyscy - Nasza zima zła!

Wszyscy - Hu! hu! ha! Nasza zima zła!
Zima - Płachta na niej długa, biała,

W ręku gałąź oszroniała,

A na plecach drwa…

Wszyscy - Nasza zima zła!

Wszyscy - Hu! hu! ha! Nasza zima zła!
Dziecko - A my jej się nie boimy,

Dalej śnieżkiem w plecy zimy,

Niech pamiątkę ma!

Wszyscy - Nasza zima zła!

Piosenka – „Zima biała”

Zima

Choć wiem, że nikt na mnie
z radością nie czeka,
przychodzę dziś do was
z bardzo daleka.
Śnieg w krok za mną prószy,
niejednemu wichrem
przemroziłam uszu.

Nauczycielka

Cóż to jest za dama?
Sopel w ręku trzyma.
Poznajecie dzieci?

Wszyscy

Tak – to Pani Zima!

Dziecko I (podchodzi i mówi do Zimy)

Jak to nikt nie czeka!
My wszyscy czekamy,
sanki już gotowe
przed sobą trzymamy.

Tylko śniegiem posyp,
królowo zamieci!
A zaraz na górach
będą wszystkie dzieci.

Ponownie słychać świst wiatru, który się nasila.

Na scenę wchodzi Mróz. Wiatr cichnie.

Mróz

Nie ma się co śpieszyć.
Czekajcie chwileczkę.
Czy nie przyda się wam
mrozu choć troszeczkę?

Dziecko II

Pewnie, że się przyda,
weźmy go na sanki.
Niech zamrozi rzeki
w lodowate szklanki.

Dziecko I

Gdy zmrozi jeziora,
na łyżwy pójdziemy.
Będziemy się ślizgać,
chyba nie zmarzniemy!

Mróz

Mrożę bardzo ostro,
dzieciaki kochane.
Czy jesteście dobrze,
cieplutko ubrane?

Dziecko III

Bardzo dobrze, Mrozie.
Nic mnie dziś nie ruszy.
Mam cztery szaliki,
(pokazuje)
dwie czapki na uszy.
(zdejmuje kolejno czapki)
Trzy pary skarpetek,
kurtkę na rzemyczki.
Cztery sweterki.
Filcowe trzewiczki.
I na każdej ręce po dwie
rękawiczki!(zdejmuje kolejno rękawiczki)

Zima (z troską w głosie)

Za grubo troszeczkę.
Musisz zdjąć przynajmniej
tę jedną kurteczkę.

Nauczycielka

Zbyt dużo włożyłeś
na siebie, mój złoty.
Chyba chcesz się spocić
i brać leki potem.

Piosenka – „Zimowa wyliczanka”

Dziecko IV

Nie ma się co guzdrać,
szkoda każdej chwili!
W tym tempie to nigdy
z miejsca nie ruszymy.

Dziecko II

Bierzcie narty,
łyżwy i saneczki.
Ustawmy się rzędem!
Chodźmy na góreczki!

Dzieci ustawiają się w szeregu i maszerując po kole śpiewają na melodię znanej piosenki z filmu Królewna Śnieżka.

Piosenka

Hej ho, hej ho!
Na sanki, by się szło!
Hej ho, hej ho,
hej ho, hej ho!
Na sanki by się szło!

Nauczycielka (zatrzymując dzieci mówi)

Stop dzieci!

Posłuchajcie z radia głos spikera leci!

Spiker

W naszej redakcyjnej poczcie znaleźliśmy ważny list przysłany z lasu.

Posłuchajcie!

Zwierzątko

Do wszystkich dzieci.

List otwarty.
Na Leśnej Radzie uchwalono.
Sprawa jest pilna niesłychanie,
więc do redakcji się zwrócono.
Nadeszła zima.
To nie żarty, w lesie lub w polu
trudno coś znaleźć do jedzenia.

Apelujemy, więc do dzieci.
Niech nikt nie zapomni o nas.

Gdy śnieg i mróz się sroży w lesie.

Niech każde z Was nam przyjacielem.

Podpis - Sarenka za zwierzęta, za ptaki kreśli się wróbelek.
 

Spiker

Nadajemy audycję dla wszystkich zwierząt i ptaków.

Zapraszamy też do słuchania naszych przyjaciół, tych dużych i tych małych.

Pole zasypał śnieg. Na dworze mróz i chłód.

Wszystkim zwierzętom dokucza zimno.

Małe ptaki, sikorki i wróble, skarżą się, że wrony wyjadają im lepsze kąski. Dobrze, że na wsi mieszkają wspaniałe dzieci. Pamiętają one o ustawieniu karmników i sypaniu do tych ptasich stołówek różnych smakołyków.
 

Dziecko - ,, Ptaszek w gościnie’’

Puk, puk, ptaszek do okienka
- Niech otworzy nam panienka.
Bo to teraz straszna zima. Nigdzie ni ziarenka nie ma.
I ptaszynie otworzyli. Ogrzali i nakarmili.
A ptaszyna wdzięczna za to śpiewa im całe lato.

Piosenka – „Wróbelki zimą”

SCENKA - „Głodne ptaszki”
Dzieci stoją w półkolu. Ptaszki biegają dookoła, machając rękami-skrzydełkami.
Dziecko I

Latają ptaszki koło szkoły w pierzastych śliniaczkach.
Dzieci (razem)

Chodźcie tu do nas, chodźcie tu do nas małe, głodne ptaszki.
Dziecko II

Latają ptaszki po podwórkach...
Dzieci (razem)

Chodźcie tu do nas głodne ptaszki w pierzastych kapturkach!
Ptaszki (Tupią nóżkami i podskakują)

Zimno w łapki!. Pusto w brzuszku!
Dziecko III (Udaje, że rozsypuje okruszki po podłodze)

Dam wam zaraz garść okruszków!
Dziecko II

Nie róbcie takiej smutnej minki!
Dam wam chleba i słoninki! (Ptaszki udają, że odlatują ze sceny)

Dzieci (razem, łapiąc ptaszka)

Ptaszki! Ptaszki! Dokąd lecie?
Ptaszek

My? Po dzieci!
(Na scenę wbiegają Ptaszki, kucają i dziobią coś z podłogi)

Dzieci (łapią się za głowy)

Strasznie duża ta rodzina! Ale jeśli będzie trzeba, przyniesiemy więcej chleba!
Dziecko I

Jedzą ptaszki podwieczorek na środku podwórka.
Patrzcie! Śmieją się im oczy! Śmieją ptasie piórka!

Spiker

A teraz chwila muzyki.

Piosenka – „W karmniku”

Spiker

Zobaczmy:, Co słychać w lesie?

Zajączek

W tej kotlinie pod miedzą
zajączki sobie siedzą
siedzą sobie cichutko
zacisznie im cieplutko
Śpi zajączek szczęśliwy
nie znajdzie go myśliwy
śpi zajączek w kotlinie
myśliwy go ominie.
 

Wiewiórka

Miała wiewióreczka spiżarni sześć,
mogła sobie całą zimę skakać i jeść!
Miała dziuplę bardzo ciepłą mięciutki liść,

mogła sobie w niej orzeszki spokojnie gryźć.
Dobrze umie wiewióreczka o dom swój dbać,
może nakryć się ogonkiem i smacznie spać.

Sarenka

W lesie po śniegu miękkim
biegną, biegną sarenki.

Wśród dębów, wśród sosenek
jest stołówka sarenek.

Są tam drabinki z sianem.
Smacznego, sarenki kochane!
 

SCENKA (rozmawia dwójka dzieci)

o       Co to?

o       Słoninka odkrojona od mięsa!

o       Co chcesz z nią zrobić?

o       Wyrzucić!

o       Chcesz ją wyrzucić!

   Nie! Stop! To przysmak dla sikorek.

Dzięki tej słonince będą najedzone i przetrwają zimę.

DRYŃ, DRYŃ ( głos telefonu)

Spiker

Tu dzwoni nasz redakcyjny telefon.

- Halo, tu zimowa audycja o zwierzętach.

Dzik

- Tu mówi dzik.

Mówią o mnie tak: Dzik jest dziki

dzik jest zły dzik ma bardzo ostre kły

kto zobaczy w lesie dzika niech na drzewo szybko zmyka.
Ale ja wcale nie jestem taki zły. Słucham uważnie tej audycji i bardzo mi się podoba. A dzwonię, bo chcę podziękować dzieciom ze szkoły w Sętkach.

Te dzieci jesienią odpowiedziały na nasz apel.  Zorganizowały dla nas wspaniałą stołówkę. Możemy tam zawsze znaleźć przysmaki. Dzięki temu nie jesteśmy głodne. Kochane dzieciaki! Pamiętajcie o nas również następnej jesieni.

Dziękuję w imieniu wszystkich zwierząt.

Spiker

Myślę, że już czas kończyć naszą audycję.

Zaśpiewajmy, zaćwierkajmy albo, jak kto umie piosenkę o zimie,

przecież nie jest taka zła.

Piosenka – „Sopelkowa melodia”