Wydział Podstaw Techniki

OPIS BADANEGO STANOWISKA PRACY:

Ø      Nazwa stanowiska pracy: Cukiernik;

Ø      Umiejscowienie stanowiska pracy:

Ø      Praca cukiernika odbywa się w pomieszczeniach z piecami i urządzeniami do wyrobu ciasta. W pomieszczeniach tych panuje specyficzny mikroklimat temperatury mogą wahać się od 5 do 35 stopni Celsjusza (pomieszczenie z piecami). Ze względu na wysoka wilgotność i mikroklimat z reguły w pomieszczeniach zainstalowane są urządzenia wentylacyjne.

Ø      System pracy:

o        System pracy jest określany jako podstawowy wg artykułu 129 §1 KP. Podstawową i najprostszą formą organizacji czasu pracy jest praca przez 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin tygodniowo w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy. Pracę zorganizowaną w taki sposób określa się jako pracę w podstawowym systemie czasu pracy. Dla pracownika, którego czas pracy mieści się w powyższych ramach nie trzeba wprowadzać szczególnego systemu czasu pracy.

Ø      Tempo i rytm pracy:

Ø      Tempo pracy jest zależne od dnia oraz od ilości zamówień. Rytm pracy nie jest narzucony.

Ø      Płeć i wiek pracowników:

Ø      Płeć i wiek jest bardzo zróżnicowany. Pracuje wiele osób w wieku od 18 do 26 lat. Zajmują oni się głównie załadunkiem oraz dostarczaniem produktów do miejsc docelowych. Kadra w wieku 26 – 45 lat zajmuje się głównie pracą przy maszynach (mieszalnikach, piecach itp).

Ø      Zakres prac wykonywanych na badanym stanowisku:

Ø      Zakres prac wykonywanych jest przedstawiony w Tab.1 z uwzględnieniem czasu spędzonego przy wykonywaniu danej czynności.

Ø      Czynniki wpływające na warunki higieniczne w pracy:

W cukierni pracownicy zobowiązani są do:

·         przestrzegania programu organizacji bezpiecznej pracy,

·         wyeliminowanie przestojów w czasie pracy,

·         usprawnienia transportu między stanowiskami,

·         odpowiednie zorganizowanie obsługi eksploatacyjnej stanowisk,

·         zoptymalizowania wykorzystania czasu pracy,

·         dążenia do jak najmniejszej uciążliwości pracy zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym,

·         dążenia do jak najlepszego wykorzystania środków ochrony osobistej.

I.       Obliczenie zapotrzebowania energetycznego na przemianę podstawową.

Osoba badana

Nazwa stanowiska pracy  : Cukiernik

Płeć:  kobieta

Waga:  62 kg

Wzrost:  168cm

Podstawowe zapotrzebowanie energetyczne obliczam korzystając ze wzoru:

gdzie :

m – masa ciała, kg;

H – wzrost, m;

Podstawiamy dane do wzoru:

przeciętne Mp wynosi u kobiet 5900 kJ

II.    Obliczenie powierzchni ciała badanej osoby.

Powierzchnia ciał wg braci du Bois (1936) wynosi:

gdzie:  H - wzrost, m;

              m – masa ciała, kg

Podstawiamy do wzoru i obliczamy powierzchnie ciała badanej osoby:

III. Obliczanie wydatku energetycznego netto organizmu badanego w ciągu 8-godzinnej zmiany roboczej dwoma metodami

a.       Metodą Lehmanna

Do obliczenia wydatku energetycznego metodą Lehmanna należy sporządzić zestawienie wszystkich czynności wykonywanych przez pracownika w ciągu 8h zmiany roboczej. Do obliczenia wydatku energetycznego dodatkowo potrzebny jest nam wzór:

gdzie:  - wydatek energetyczny z uwagi na pozycję tułowia [kJ/min];

              - wydatek energetyczny z uwagi na prace kończyn [kJ/min];

- wydatek energetyczny na daną czynność roboczą [kJ];

t- czas trwania danej czynności roboczej [min];

Wielkość całkowitego wydatku energetycznego we [kJ/8h] obliczamy sumując wydatki energetyczne wc dla wszystkich czynności wykonywanych w ciągu 8 – godzinnej zmiany roboczej.

Dla osób o przeciętnej sile fizycznej za granicę dopuszczalną wydatku energetycznego przyjmuje się około 8400 kJ/8h dla mężczyzn i około 5000 kJ/8h dla kobiet oraz 20 kJ/min podczas czynności roboczych jako wielkości , powyżej których nie mogą one wykonywać pracy.

Do przypisania wartości wa oraz wb  wykorzystujemy tabele pomocnicze nr.1 i nr. 2.

Tab. pom. nr 1

Wydatek energetyczny wa z uwagi na pozycję tułowia.

Tab. pom. nr 2

Wydatek energetyczny wb z uwagi pracę kończyn.