024. Roberts Nora - Pokochać Jackie 01 - Pokochać Jackie.pdf - Regał 029 - kubolina12310

NORA ROBERTS

POKOCHAĆ JACKIE

ROZDZIAŁ PIERWSZY

W tym domu Jackie zakochała się od pierwszego wejrzenia. Nigdy zresztą nie kryła

się z tym, że często się zakochiwała. I to nie dlatego, że łatwo było zrobić na niej wrażenie.

Brało się to raczej stąd, że jako osoba nadwrażliwa była szczególnie podatna na wszelkiego

rodzaju nastroje, w tym również te napływające z zewnątrz.

Dom, który tak ją zachwycił, emanował intensywną aurą, i to daleką od spokoju.

Uznała, że to dobrze. Błogi spokój zadowoliłby ją na dzień czy dwa, później jednak

przerodziłby się w nudę. Tutaj urzekła ją przede wszystkim surowa bryła budynku, w której

łagodnie sklepione, łukowate okna i drzwi stanowiły zaskakujący kontrast.

Na tle białych, połyskujących w słońcu ścian, ostro rysowała się hebanowa stolarka.

Jackie nigdy nie uważała, świat dzieli się na czarne i białe, a dom ten stanowił dla niej

niezbity dowód na harmonijne współistnienie tych przeciwstawnych elementów.

Olbrzymie okna wychodziły zarówno na zachód, jak i na wschód, hojnie wpuszczając

do wnętrza słońce. Egzotyczne rośliny o nasyconych barwach bujnie kwitły w ogrodzie i w

masywnych glinianych donicach na tarasie. Pomyślała, że muszą wymagać starannej

pielęgnacji - zwłaszcza teraz, podczas przedłużających się upałów i suszy. Ona jednak lubiła

zajmować się ogrodem, szczególnie gdy w zamian mogła spodziewać się nagrody.

Przez szerokie szklane drzwi popatrzyła na przejrzystą taflę basenu wyłożonego

ceramicznymi kafelkami. O niego także trzeba będzie dbać, ale i tu wysiłek musiał się

opłacić. Niemal czuła słodki aromat kwiatów, unoszący się w powietrzu, zaś oczyma duszy

widziała już siebie opalającą się na leżaku - samą wprawdzie, skłonna była jednak

zaakceptować tę drobną niedogodność.

Za basenem i stromym, trawiastym zboczom rozciągało się morze o ciemnej,

tajemniczej toni. W oddali motorówki śmigały z hałasem, który wydał jej się pokrzepiający.

Oznaczał, że w pobliżu są ludzie, z którymi można nawiązać kontakt, a zarazem nie są oni na

tyle blisko, żeby zakłócić jej spokój.

Wrzynające się w głąb lądu kanały przypominały Jackie Wenecję oraz wyjątkowo

miły miesiąc, który spędziła tam jako nastolatka. Pływała wtedy gondolami i flirtowała

zawzięcie z ciemnookimi gondolierami. Floryda wiosną nie była może aż tak romantyczna jak

Włochy, mimo to absolutnie wystarczała jej do szczęścia.

- Ależ tu pięknie! - Odwróciła się i spojrzała w głąb zalanego słońcem salonu. Na

ciemnoszarym dywanie stały dwie kremowe sofy. Pozostałe meble, wykonane z drewna

hebanowego, podkreślały męski charakter tego wnętrza. Musiała przyznać, że zarówno

domowi, jak i jego otoczeniu trudno byłoby cokolwiek zarzucić - każdy szczegół

znamionował absolutną perfekcję.

Uśmiechnęła się do mężczyzny stojącego w niedbałej pozie przy alabastrowym

kominku. W wymiecionym do czysta palenisku umieszczono doniczkę z maleńkim świer-

kiem. Mężczyzna miał na sobie biały strój safari, jakby celowo dobrany do pozy i wnętrza.

Jackie znała Fredericka Q. MacNamarę na tyle dobrze, by podejrzewać, że nie jest to dziełem

przypadku.

- No więc, kiedy mogę się wprowadzić? Uśmiech rozjaśnił pucołowatą, chłopięcą

twarz Freda.

- To cała ty, moja miła Jackie. Zawsze taka impulsywna. - Fred miał również lekko

zaokrągloną sylwetkę, gdyż notoryczny brak ćwiczeń fizycznych rekompensował sobie

wyłącznie poganianiem kelnerów i taksówkarzy. Podszedł wolno do Jackie. Ruchy miał pełne

leniwej gracji, tak dobrze udawanej, że z biegiem lat zdążyła mu wejść w krew. - Nie byłaś

jeszcze na piętrze.

- Obejrzę je, jak się rozpakuję.

- Jackie, mam nadzieję, że wiesz, co robisz. - Poklepał ją pobłażliwie po policzku - jak

starszy, bardziej doświadczony kuzyn trzpiotowatą kuzyneczkę. Nie miała mu tego za złe. -

Nie chciałbym, żebyś za parę dni zaczęła żałować swojej decyzji. Zwłaszcza że masz tu

spędzić ponad trzy miesiące. I to sama.

- Muszę przecież gdzieś mieszkać. - Machnęła smukłą ręką. Na palcach zalśniły

drogocenne pierścionki: dowód iż umiłowała piękno w każdej postaci. - Jeżeli naprawdę mam

zamiar cokolwiek napisać, powinnam być sama, ale nie muszę w tym celu wynajmować man-

sardy. Równie dobrze mogę zamieszkać i tutaj.. . - Urwała. Kuzyn kuzynem, ale w przypadku

Freda nie powinna pozwalać sobie na przesadną szczerość. Nie dlatego, żeby go nie lubiła, bo

zawsze miała do niego słabość, zdążyła jednak zauważyć, że nigdy nie mówił wprost i lubił

kręcić.

- Naprawdę jesteś gotów wynająć mi ten dom?

- Oczywiście, że tak. - Głos Freda był równie miły, jak jego twarz. Przynajmniej tak

się wydawało. - Właściciel przyjeżdża tu tylko zimą, i to raczej sporadycznie. Na pewno

wolałby, żeby rezydencja nie stała pusta. Wprawdzie obiecałem Nathanowi, że popilnuję

domu do listopada, ale potem wynikła ta nagła sprawa w San Diego, a pewnych rzeczy nie da

się, niestety, przełożyć na później. Sama wiesz, jak to jest.

Jackie doskonale wiedziała, jak to jest. U Freda „nagła sprawa” z reguły oznaczała, iż

musiał się ukrywać albo przed zazdrosnym mężem, albo przed prawem. Fred, mimo mało

atrakcyjnej powierzchowności, wciąż miał kłopoty z zazdrosnymi mężami, natomiast nawet

jego imponujące nazwisko nie było w stanie zapewnić mu wystarczającej ochrony, ilekroć

popadał w konflikt z prawem.

Nie powinna o tym zapominać, ale Jackie nie zawsze kierowała się rozsądkiem. Poza

tym ten dom, ze swoim wyglądem i atmosferą, już zdążył ją zauroczyć.

- Jeżeli właściciel naprawdę chce. żeby ktoś tu zamieszkał, zrobię to z przyjemnością.

Gdzie masz umowę, Fred? Chciałabym ją jak najszybciej podpisać. Potem mogłabym się

rozpakować i wykąpać w basenie.

- Skoro jesteś tego absolutnie pewna.. . - Fred już wyjmował z kieszeni stosowny

formularz. - Wolałbym na przyszłość uniknąć przykrych scen. Takich jak wtedy, kiedy

kupiłaś ode mnie porsche.

- Jakoś nie wspomniałeś nawet, że skrzynia biegów trzymała się na klej.

- Ach, o to niech się martwi nabywca - powiedział z uśmiechem, wręczając jej srebrne

pióro z monogramem.

Zawahała się na ułamek sekundy. Ogarnęły ją złe przeczucia. Przecież ma do

czynienia z kuzynem Fredem! Specjalistą od błyskawicznych transakcji oraz okazji, których

„nie sposób przegapić”. Wtem z oddali nadleciał ptak i wypełnił ogród radosnym trelem.

Uznała to za dobry znak. Złożyła zamaszysty podpis pod umową najmu, po czym sięgnęła po

książeczkę czekową.

- Trzy miesiące, po tysiąc miesięcznie, tak?

- Plus pięćset dolarów kaucji - szybko dorzucił Fred.

- W porządku. - Całe szczęście, pomyślała, że kochany kuzynek nie doliczył sobie

jeszcze prowizji. - Zostawisz mi jakiś numer albo adres, żebym w razie czego mogła

skontaktować się z właścicielem?

Fred spojrzał na nią, zdezorientowany, a potem obdarzył ją tym swoim ujmującym

uśmiechem niewiniątka.

- Mówiłem mu już, że zaszły pewne zmiany. Nie musisz się o nic martwić, kotku. To

on będzie się z tobą kontaktował.

- Świetnie. - Nie zamierzała zaprzątać sobie głowy takimi drobiazgami. Była wiosna, a

ona miała nowy dom i nowe plany. - Możesz być spokojny, wszystkiego dopilnuję. -

Pogłaskała wielką, chińską urnę. Zacznie od tego, że wstawi w nią świeże kwiaty. -

Zostaniesz do jutra, Fred?

- Och, bardzo bym chciał - zapewnił ją kuzyn. Czek spoczywał już bezpiecznie w jego

kieszeni, a on miał wielką ochotę pieszczotliwie go poklepać. - Chętnie bym z tobą wymienił

rodzinne ploteczki, ale muszę złapać najbliższy samolot na wybrzeże. Aha, byłbym

zapomniał - będziesz musiała wkrótce wybrać się na targ, Jackie. W kuchni są wprawdzie

podstawowe produkty, ale nic więcej. - Podszedł do swoich bagaży. Nawet mu nie przy - ,

szło do głowy, że mógłby pomóc kuzynce wnieść jej walizki na górę. - Klucze są na stole.

Baw się dobrze. Pa!

- Dziękuję. - Kiedy chwycił torby, otworzyła przed nim drzwi. Jej zaproszenie, by

został jeszcze na jeden dzień, było szczere, mimo to odmowę przyjęła z pewną ulgą. - Dzięki,

Fred. Jestem ci naprawdę zobowiązana.

- Cała przyjemność po mojej stronie, kotku. - Nachylił się, żeby ją pocałować. Poczuła

aromat drogiej wody kolońskiej. - Pozdrów ode mnie rodzinę, kiedy ich zobaczysz.

- Nie omieszkam. Jedź ostrożnie - rzuciła za nim, gdy podchodził do lśniącej

limuzyny, białej jak jego tropikalny garnitur.

Fred włożył walizki do bagażnika, a potem zasiadł za kierownicą i pomachał leniwie

na pożegnanie.

Po jego odjeździe wróciła do salonu, żeby się w spokoju napawać samotnością i

poczuciem niezależności. Oczywiście taka sytuacja nie była dla niej niczym nowym. Przecież

skończyła dwadzieścia pięć lat, często podróżowała, miała swoje mieszkanie i własne życie.

Mimo to każdy początek zwykła traktować jako zapowiedź fascynującej przygody.

A wracając do dzisiejszego dnia.. . jaki to był właściwie dzień? Dwudziesty piąty, a

może dwudziesty szósty marca? Potrząsnęła głową. To i tak bez znaczenia. Liczy się tylko to,

że dzień ten miał być początkiem jej literackiej kariery. To właśnie dziś miała się narodzić

sławna pisarka - Jacqueline R. MacNamara.

To brzmi całkiem nieźle, pomyślała i postanowiła natychmiast rozpakować

nowiuteńką maszynę do pisania, żeby móc się zabrać za pierwszy rozdział. Uśmiechnięta,

chwyciła energicznie dwie najcięższe walizki i ruszyła na górę.

Aklimatyzacja nie zajęła jej dużo czasu. Szybko przyzwyczaiła się do południowego

klimatu, do nieznanego domu i nowego porządku dnia. Wstawała o świcie, jadła śniadanie

składające się ze szklanki soku i kilku grzanek albo coli i zimnej pizzy, jeśli to akurat miała

pod ręką. Nabierała też coraz większej wprawy w posługiwaniu się maszyną i pod koniec

trzeciego dnia pisała już dość biegle. Po południu robiła sobie przerwę, żeby wykąpać się w

basenie i poopalać, wymyślając przy okazji kolejną scenę albo niespodziewany zwrot akcji.

024. Roberts Nora - Pokochać Jackie 01 - Pokochać Jackie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: