fvx.pdf

Fonemy /f, v, x /

Opracowały:

Joanna Maśnicka

Barbara Tymoszewska

Wykładowca prowadzący:

prof.

prof. Stanisław Milewski

Joanna Maśnicka

Barbara Tymoszewska

Wykładowca prowadzący:

Stanisław Milewski

Klasyfikacja

Według Ireny Styczek ( zob. w: Logopedia,

Logopedia,

1979):

[ f ] – spółgłoska wargowo – zębowa, szczelinowa, ustna i

bezdźwięczna,

[ v ] – spółgłoska wargowo – zębowa, szczelinowa, ustna,

dźwięczna.

W czasie wymawiania tych spółgłosek między dolną

wargą a górnymi siekaczami powstaje szczelina.

Powietrze przeciska się przez nią, wytwarza

charakterystyczny szmer właściwy głosce f. W

artykulacji v uczestniczy też ton krtaniowy. Czynnym

narządem są wargi. Język zachowuje się biernie.

Podniebienie miękkie jest wzniesione do góry i

zamyka przejście do jamy nosowej. Powietrze

przechodzi przez jamę ustną.

Według Ireny Styczek ( zob. w:

1979):

[ f ] – spółgłoska wargowo – zębowa, szczelinowa, ustna i

bezdźwięczna,

dźwięczna.

W czasie wymawiania tych spółgłosek między dolną

wargą a górnymi siekaczami powstaje szczelina.

Powietrze przeciska się przez nią, wytwarza

Spółgłoski f’, v’ są parą spółgłosek palatalnych. W czasie ich

artykulacji powstaje – oprócz szczeliny wargowo – zębowej –

wzniesienie środka języka ku palatum.

Spółgłoski f’, v’ są parą spółgłosek palatalnych. W czasie ich

wzniesienie środka języka ku palatum.

Polaków wymawiana bezdźwięcznie.

Artykulacja x polega na wytworzeniu szczeliny między tylną częścią języka a

podniebieniem miękkim.

Dźwięczne

usłyszeć można w mowie osób pochodzących ze wschodnich

części Polski. Osoby te wymawiają zgodnie z pisownią:

x – np. chart, chata

γ - np. herbata, herb.

- np. herbata, herb.

Za poprawną uważa się wymowę x niezależnie od pisowni, ale osoby które

dokonują tego rozróżnienia mogą je zachować w swojej wymowie.

przed spółgłoskami zwartymi i szczelinowymi dźwięcznymi niezależnie od

pisowni, np. /da

zervany/,

w wymowie krakowsko – poznańskiej wymawiana jest również przed

spółgłoskami sonornymi i samogłoskami, np. /da

ego/,

Za niepoprawną uważa się osłabioną artykulację x, prowadzącą do zaniku

głoski (południe Polski, Wielkopolska) np. słuchaj wym. s

głoski (południe Polski, Wielkopolska) np. słuchaj wym. s   u - a

u - a   .

[ x ] – szczelinowa, tylnojęzykowa, ustna, przez większość

Polaków wymawiana bezdźwięcznie.

Dźwięczne γ usłyszeć można w mowie osób pochodzących ze wschodnich

części Polski. Osoby te wymawiają zgodnie z pisownią:

x – np. chart, chata

dokonują tego rozróżnienia mogą je zachować w swojej wymowie.

W wymowie ogólnopolskiej dźwięczna spółgłoska [

W wymowie ogólnopolskiej dźwięczna spółgłoska [γ] wymawiana jest

wymawiana jest

przed spółgłoskami zwartymi i szczelinowymi dźwięcznymi niezależnie od

pisowni, np. /daγ zervany/,

spółgłoskami sonornymi i samogłoskami, np. /daγ   ego/,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: