Antologia SF - Legendy tom.2.pdf - zachomikowane(1) - aneciakurczaczek

Legendy II

Robert Silverberg

Przełożyli:

Robert Bartold

Paulina Braiter

Radosław Kot

Jarosław Kotarski

Paweł Kruk

Krzysztof Sokołowski

Dla George’a R. R. Martina, który zastawił pułapkę, i Terry’ego Brookesa za

śmiałe przyjście z nieoczekiwaną pomocą.

Wprowadzenie

Pierwsza, opublikowana w 1998 roku antologia Legendy zawierała jedenaście nie

przedstawianych wcześniej nowel autorstwa najpopularniejszych pisarzy fantasy, a akcja

każdej z tych opowieści rozgrywała się w realiach szczególnego, wyobrażonego

uniwersum, które dany twórca rozsławił na całym świecie. W zamierzeniu książka miała

być najlepszą i niezrównaną antologią współczesnej fantasy i – sądząc po reakcjach

czytelników z wielu krajów – cel ten osiągnęła.

Teraz pojawiają się Legendy II. Skoro jednak pierwszy tom był najlepszy

i niezrównany, po co wydawać kolejny?

Odpowiedź jest prosta: fantasy to literatura o nieograniczonych możliwościach.

Zawsze znajdziemy nowe historie do opowiedzenia i nowych autorów gotowych to

uczynić. I żadnego tematu, nawet starego jak świat, nie da się nigdy wyczerpać.

Jak wspomniałem we wprowadzeniu do pierwszego tomu, fantasy to najstarszy

gatunek twórczości beletrystycznej, którego początek zbiega się z narodzinami ludzkiej

wyobraźni. Nietrudno uwierzyć, że ten sam zapał artystyczny, który piętnaście,

dwadzieścia czy nawet trzydzieści tysięcy lat temu zrodził niezwykłe malowidła naskalne

w Lascaux, Altamirze i Chauvet, pozwolił zaistnieć też fascynującym opowieściom

o bogach i demonach, talizmanach i zaklęciach, smokach i wilkołakach, cudownych

krainach leżących daleko za horyzontem – opowieściom, które odziani w skóry szamani

wygłaszali zaintrygowanej publice przy ogniskach płonących w skutej lodem Europie.

Podobnie działo się w spalonej słońcem Afryce, w pradawnych Chinach, w starożytnych

Indiach, w obu Amerykach: praktycznie wszędzie, i to od tysięcy czy nawet setek tysięcy

lat. Ja sam uważam, że potrzeba snucia opowieści jest cechą uniwersalną ludzkiej kultury,

że gdy tylko pojawiły się na tym świecie istoty określane mianem „ludzi”, zaraz znaleźli

się wśród nich gawędziarze i bajarze, którzy poświęcili wszystkie swe wysiłki i talenty

tworzeniu niezwykłych, cudownych rzeczy, co trwało przez całą naszą długą ewolucję.

Sumeryjski epos o Gilgameszu jest opowieścią fantastyczną, to samo można powiedzieć

o Odysei Homera i wielu innych utworach, aż do dzieł takich fantastów, jak E. R.

Eddison, A. Merritt, H. P. Lovecraft czy J. R. R. Tolkien, i wszystkich wielkich pisarzy

science fiction, od Verne’a i Wellsa po nasze czasy. (Wspominam o science fiction,

ponieważ moim zdaniem fantastyka naukowa należy do gatunku fantasy: jest jego

szczególną gałęzią, skupiającą się na technice odmianą wizjonerskiej literatury, w której

możemy puszczać wodze wyobraźni, urzeczywistniając to, co jest z punktu widzenia nauki

niemożliwe, a przynajmniej nieprawdopodobne.)

Wielu współautorów pierwszych Legend miało ochotę powrócić do swoich

fantastycznych światów. Niektórzy z nich tak często wspominali o nowej antologii, że

w końcu ja także zacząłem uważać, iż drugi tom może być całkiem dobrym pomysłem. No

i oto macie go przed sobą. Sześcioro pisarzy – Orson Scott Card, George R. R. Martin,

Raymond E. Feist, Anne McCaffrey, Tad Williams i niżej podpisany – pojawia się

ponownie. Dołączyło do nich czworo innych – Robin Hobb, Elizabeth Haydon, Diana

Gabaldon i Neil Gaiman – którzy zdobyli ogromną sławę od czasu publikacji pierwszej

antologii, oraz wielki weteran fantasy, Terry Brooks, który w ostatniej chwili musiał się

wycofać z udziału w pierwszym projekcie, ale zasilił nasze szeregi teraz.

I tym razem pragnę podziękować mojej żonie Karen i agentowi Ralphowi Vicinanzy,

którzy niestrudzenie wspierali mnie W trakcie pracy nad tą książką, oraz oczywiście

wszystkim autorom, którzy dostarczyli przedniej jakości teksty. Szczególne wyrazy

wdzięczności składam Betsy Mitchell z wydawnictwa Del Rey Books, której mądre rady

i dobry humor miały wielkie znaczenie dla realizacji tego przedsięwzięcia. Bez jej pomocy

książka po prostu by nie powstała.

Robert Silverberg luty 2003

Przełożył Radosław Kot

Kraina Najstarszych

Robin Hobb

Trylogia „Skrytobójca”

Assassin’s Apprentice (1995) Uczeń skrytobójcy (1997)

Royal Assassin (1996) Królewski skrytobójca (1997)

Assassin’s Quest (1997) Wyprawa skrytobójcy (1998)

Trylogia „Kupcy I Ich Żywostatki”

Ship of Magie (1998) Czarodziejski statek. Środek lata (1999), Czarodziejski statek.

Jesień, zima (1999)

Mad Ship (1999) Szalony statek t. I-III (2001)

Ship of Destiny (2000)

Trylogia „Złotoskóry”

Fool’s Errand (2002) Misja błazna (2003)

Golden Fool (2003) Złocisty błazen (2003)

Fool’s End (2004)

Akcja pierwszej trylogii Robin Hobb, „Skrytobójcy”, toczyła się w Królestwie Sześciu

Księstw. Jest to opowieść o skrytobójcy Bastardzie Rycerskim. Już samo ujawnienie

istnienia tego bękarta wystarczyło, by książę Rycerski zrezygnował z prawa do tronu.

Ustępuje on, cedując tytuł następcy tronu na swojego młodszego brata, Szczerego,

a dziecko oddaje pod opiekę masztalerza Brusa. Najmłodszy książę, Władczy, ma własne

ambicje i chce się pozbyć bękarta. Ale stary król Roztropny dostrzega korzyści z przyjęcia

chłopaka i wyszkolenia go na skrytobójcę, bękarta bowiem można narazić na

niebezpieczeństwa, na które syna z prawego łoża narazić nie wolno, oraz obarczyć go

zadaniami, które splamiłyby ręce następcy tronu.

I tak Bastard Rycerski uczy się tajemnej sztuki skrytobójstwa. Wykazuje skłonności

do Rozumienia, budzącej odrazę w Królestwie Sześciu Księstw magii zwierzęcej. Na tę

ukrywaną skazę młodego skrytobójcy przymyka się oko, ponieważ więź ze zwierzęciem

może się okazać przydatną cechą. Gdy okazuje się, że może on władać dziedziczną magią

Skrytobójców, Mocą, staje się zarówno bronią króla, jak i przeszkodą na drodze księcia

Władczego do tronu. W okresie nasilenia rywalizacji o tron i gdy najeźdźcy

w szkarłatnych okrętach Zawyspiarzy wciągają Sześć Księstw w wojnę, Bastard Rycerski

odkrywa, że los królestwa może zależeć od działań młodego bękarta i królewskiego

Błazna. Uzbrojony w niewiele ponad lojalność i swój często zawodny talent do dawnej

magii, Bastard podąża zacierającymi się śladami króla Szczerego, który przewędrowawszy

przez Królestwo Górskie, dotarł do krainy legendarnych Najstarszych, zabiegając – być

może na próżno – o odnowienie dawnego przymierza.

Akcja trylogii „Kupcy i ich żywostatki” toczy się w Jamaillii, Mieście Wolnego Handlu

i na Wyspach Piratów, daleko na południe od Królestwa Sześciu Księstw. Wojna na

północy przerwała wymianę towarów, która stanowiła siłę napędową Miasta Wolnego

Handlu, więc kupcy – mimo posiadania czarodziejskich, rozumnych statków – przeżywali

trudny okres. Niegdyś posiadanie żywostatku, zbudowanego z magicznego czarodrzewu,

zapewniało rodzinie kupca pomyślność. Tylko żywostatek potrafił stawić czoło

niebezpieczeństwom Rzeki Deszczowej i umożliwiał handel z legendarnymi kupcami

z Deszczowych Ostępów, którzy mieli tajemnicze, magiczne towary wykradzione

z zagadkowych ruin Najstarszych. Altea Vestrit spodziewa się, że rodzina dochowa

tradycji i przekaże jej rodzinny żywostatek Vivacię, gdy przebudzi się on do życia po

śmierci jej ojca. Otrzymuje go jednak jej siostra Keffria i knujący intrygi chalcedoński

mąż tejże – Kyle. Dumny żywostatek staje się środkiem transportu w pogardzanym, lecz

przynoszącym wielkie zyski handlu niewolnikami.

Zdana na własne siły Altea postanawia radzić sobie sama i jakoś odzyskać żywostatek.

Jej stary przyjaciel, żeglarz Brashen Treli, tajemnicza rzeźbiarka Amber i Paragon,

słynny szalony żywostatek, są w tej walce jej jedynymi sojusznikami. Piraci, bunt

niewolników, wędrujące węże morskie i dopiero co wykluty smok to tylko nieliczne

z wielu przeszkód, które musi pokonać, by dowiedzieć się, że żywostatki nie są tym, czym

się wydają, i że mogą mieć własne marzenia, które pragną urzeczywistnić.

Trylogia „Złotoskóry”, w chwili, gdy piszę te słowa, jeszcze nie ukończona, podejmuje

opowieść o Bastardzie i Błaźnie piętnaście lat po wojnach szkarłatnych okrętów. Królowa

Ketriken zdecydowana jest zapewnić tron swemu synowi, księciu Sumiennemu, aranżując

małżeństwo z Elianą, córką dawnych nieprzyjaciół z Wysp Zewnętrznych. Jednak

w samym Królestwie Sześciu Księstw jest niespokojnie. Rozumiejący mają dość

prześladowań i mogą obalić tron Skrytobójców, ujawniając, że krew Sumiennego ma

dawną skazę. Narczeska Eliana wyznacza wysoką cenę za swoją rękę: książę musi

dostarczyć jej łeb Lodognia, legendarnego smoka z wyspy Alevjal.

Tymczasem na południu kupcy z Miasta Wolnego Handlu nadal toczą wojnę

z Chalcedończykami i pragną nakłonić Królestwo Sześciu Księstw, by przyłączyło się do

nich i pomogło zniszczyć Chalcedonie. Smok Tintaglia, chimeryczny sprzymierzeniec

Miasta Wolnego Handlu, pomaga im w tym z własnych powodów; mogą one doprowadzić

nie tylko do odrodzenia rasy smoków, lecz również do powrotu magii Najstarszych na

Przeklęty Brzeg.

Powrót Do Domu

Robin Hobb

Dzień 7 miesiąca ryby 14 rok panowania najszlachetniejszego

i prześwietnego Satrapy Esklepiusa

Tego dnia skonfiskowano mi, bez dania racji niesprawiedliwie, pięć skrzyń i trzy

kufry. Stało się to w czasie załadunku statku Venture, który wyruszał szlachetnym

staraniem Satrapy Esklepiusa, by skolonizować Przeklęty Brzeg. Skrzynie zawierały co

następuje: jeden blok doskonałego białego marmuru wielkości stosownej dla popiersia.

Dwa bloki artyjskiego nefrytu wielkości stosownej dla popiersia. Jeden wielki, piękny

steatyt wysokości człowieka i takiejże szerokości. Siedem wielkich sztab miedzi

doskonałej jakości. Trzy sztaby srebrne jakości zadowalającej. I trzy baryłki wosku. Kufry

zawierały co następuje: dwie suknie jedwabne, jedną niebieską, drugą różową, uszyte

przez szwaczkę Wistę i noszące jej znak. Materiał na suknię, zielony. Dwie chusty, jedną

z białej wełny, drugą z niebieskiego płótna. Kilka par pończoch grubości odpowiedniej na

zimę i lato. Trzy pary pantofli, jedną jedwabną i haftowaną w pąki róży. Siedem halek,

trzy jedwabne, jedną z płótna i trzy wełniane. Jeden gorset z lekkich fiszbinów i jedwabiu.

Trzy tomy poezji spisane własnoręcznie. Miniaturę Soijiego przedstawiającą mnie, lady

Carillion Carrock z domu Waljin, zamówioną przez moją matkę, lady Arston Waljin,

z okazji moich czternastych urodzin. Zawierały również ubranka i pościel dla dziewczynki

w wieku czterech lat i dwóch chłopców w wieku lat sześciu i dziesięciu, włącznie

z zimowym oraz letnim strojem na uroczystości oficjalne.

Rejestruję tę konfiskatę, żeby po moim powrocie do Jamaillii można było złodziei

oddać w ręce sprawiedliwości. Kradzieży dokonano w następujący sposób. Gdy nasz

Antologia SF - Legendy tom.2.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: