metody.pdf

(57 KB) Pobierz
METODY AKTYWIZUJ¥CE
METODY AKTYWIZUJġCE
Przyswajanie nowej wiedzy dokonuje siħ przez dziaþanie, odkrywanie, przeŇywanie. Uczniowie powinni odkrywaę
nowa wiedzħ, badaę, poszukiwaę, eksperymentowaę. To wpþywa na zrozumienie ukrytych w problemie treĻci.
UmiejħtnoĻę wyzwalania aktywnoĻci uczniw jest waŇna dla kaŇdego nauczyciela. Istotne jest wiħc podejĻcie
nauczyciela, ktry we wþaĻciwy sposb powinien jĢ stymulowaę.
Celem artykuþu jest charakterystyka aktywizujĢcych metod nauczania i omwienie wybranych
zastosowaı praktycznych. WiħkszoĻę prezentowanych przeze mnie metod moŇe byę stosowana praktycznie
na kaŇdym przedmiocie.
Zanim przejdħ do prezentacji wybranych metod aktywizujĢcych, przypomnħ definicjħ pojħcia ámetodyÑ prof.
Okonia:
METODA: systematycznie stosowany sposb pracy nauczyciela z uczniami , umoŇliwiajĢcy osiĢganie celw
ksztaþcenia, bĢdŅ ukþad czynnoĻci nauczyciela i uczniw wyprbowany i systematycznie stosowany w celu
spowodowania okreĻlonych z zmian w osobowoĻci uczniw.
METODY AKTYWIZUJACE: dynamiczny proces formowania siħ czþowieka, polegajĢcy na ciĢgþym wyborze
treĻci oraz sposobw dziaþania nauczyciela i ucznia tudzieŇ na takim doborze warunkw uczenia siħ, aby uczeı
przeŇywaþ ksztaþcenie jako swj wþasny proces, sprawiajĢcy jemu samemu satysfakcjħ, a zarazem aby jak
najchħtniej przystħpowaþ do jego realizacji i kontynuacji.
(ElŇbieta Wieczr: Edukacja i Dialog 9-10/2001)
Poprzez stosowanie metod aktywnych nauczyciel wpþywa w decydujĢcym stopniu na skutecznoĻę pracy
dydaktycznej i sukces edukacyjny ucznia. Metody te sprzyjajĢ rozwojowi postaw twrczych, poniewaŇ opierajĢ
siħ na jego zainteresowaniach. Metody aktywizujĢce sĢ zorientowane na ucznia, jego moŇliwoĻci i potrzeby, a
takŇe oczekiwania. Jest on traktowany w sposb podmiotowy.
Metody aktywizujĢce pomagajĢ rozwijaę kompetencje kluczowe opisane w podstawie programowej ksztaþcenia
oglnego z RozporzĢdzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15.02.1999. Metody bez powiĢzania z celami i
treĻciami nauczania, ramami organizacyjnymi a przede wszystkim z potrzebami ucznia i preferencjami
nauczyciela nie majĢ wartoĻci.
Oglna charakterystyka metod aktywnych:
Metody aktywizujĢce
- wykorzystujĢ potencjalne moŇliwoĻci tkwiĢce w kaŇdym uczniu przyczyniajĢ siħ do rozwoju sprawnoĻci
umysþowej i zainteresowaı ucznia
- przygotowujĢ do peþnego odbioru rzeczywistoĻci za pomocĢ wszystkich zmysþw
- rozwijajĢ umiejħtnoĻę uczenia siħ poszukiwanie, porzĢdkowanie i wykorzystanie informacji z roŇnych
Ņrdeþ, efektywne posþugiwanie siħ technologiami informatycznymi
- uczĢ prawidþowej komunikacji dyskutowania, sztuki konwersacji, prezentacji wþasnego punktu
widzenia
- uczĢ zadawania pytaı
- uczĢ radzenia sobie w trudnych sytuacjach
- pozwalajĢ ocenię swoje moŇliwoĻci
- oĻmielajĢ uczniw pozwalajĢ wyzbyę siħ zahamowaı
uczĢ planowania i organizowania pracy indywidualnej i zespoþowej
- uczĢ umiejħtnoĻci pracy w zespole sprzyjajĢ budowaniu wiħzi w grupie
uczĢ solidarnoĻci i wspþodpowiedzialnoĻci
- sprzyjajĢ lepszemu poznaniu siħ
Szereg w/w umiejħtnoĻci uczniowie nabywajĢ dziħki dziaþaniom w grupie. W zaleŇnoĻci od zadania, nauczyciel
powinien pamiħtaę, Ňe w grupie muszĢ byę uczniowie o rŇnych moŇliwoĻciach edukacyjnych. Uczniowie zdolni
pomagajĢ sþabszym kolegom. Praca w grupie wpþywa w ten sposb na zmianħ postawy ucznia sþabego, zaczyna
interesowaę siħ on lekcjĢ. Z poczĢtku przysþuchuje siħ wypowiedziom kolegw, najczħĻciej powtarza ich
wnioski, po czym prbuje wþasnych siþ i dziħki pracy na rzecz grupy nabiera wiary we wþasne moŇliwoĻci i
uzupeþnia z czasem braki.
W metodach aktywnych bardzo waŇne jest porozumienie miħdzy uczestnikami i chħę wykonania danego
zadania. Aby to porozumienie zaistniaþo, musi rozwinĢę siħ peþna i rzeczywista wspþpraca w grupie. Nauczyciel
i uczniowie stanowiĢ zespþ osb wzajemnie siħ wspierajĢcych, budujĢcych zaufanie, zrozumienie i peþnĢ
akceptacje swoich pomysþw.
Metody aktywne mogĢ przybieraę atrakcyjnĢ postaę: gry, zabawy, wycieczka, eksperymenty, metody
sytuacyjne, dyskusja, potyczki sþowne, wykþad, pantomima, wywiad, zagadka kryminalna, projekt i wiele
innych.
GorĢco polecam áPrzewodnik po metodach aktywizujĢcych: Ja i mj uczeı pracujemy aktywnieÑ Edyty Brudnik,
Anny Koszyıskiej, Beaty Owczarskiej, ktry jest zbiorem metod i technik aktywizujĢcych ucznia.
Oto kilka propozycji:
Metoda stacji:
129762898.003.png
polega na tym, Ňe stacjami sĢ ustawione w dowolny sposb w klasie stoliki. Na nich znajdujĢ siħ zadania do
wykonania. Uczniowie ápodrŇujĢÑ od stacji do stacji wykonujĢc znajdujĢce siħ tam zadania. KolejnoĻę
odwiedzania stacji jest dowolna. Poszczeglne stacje powiĢzane sĢ ze sobĢ tematycznie.
Gþwnym celem tej metody jest rozwj samodzielnoĻci uczniw w procesie uczenia siħ poprzez dziaþanie,
odkrywanie i zabawħ. Jednym z najwaŇniejszych zadaı wspþczesnej szkoþy jest przygotowanie do samodzielnej
pracy.
+
1) uczeı uczy siħ samodzielnoĻci: sam wybiera
drogħ, pokonuje jĢ w odpowiednim dla siebie
tempie
2) uczeı ęwiczy poczucie odpowiedzialnoĻci
3) nauczyciel nie musi angaŇowaę siħ w proces
lekcyjny, jest obserwatorem, doradcĢ
4) wszystkie átypy uczeniaÑ sĢ zaangaŇowane
-
1) nauczyciel musi poĻwiħcię bardzo duŇo czasu
na przygotowanie zajħę: dobr materiaþw,
odp. il. zestaww, ustawienie stolikw
2) tþok na stacji powoduje chaos /zrŇnicowane
tempo pracy/ nauczyciel musi wwczas
interweniowaę
Zastosowanie: powtrzenie oraz realizacja ĻcieŇek edukacyjnych: (karta obiegowa)
Dyskusja kielecka (dyskusja cicha):
Metoda wsplnego uczenia siħ.
Celem metody jest poszukiwanie i wybr najtrafniejszego rozwiĢzania oraz rozbudzenie aktywnoĻci uczniw
majĢcych problemy z przyswajaniem wiedzy.
KaŇdy uczestnik otrzymuje kartkħ, ktrĢ dzieli na np. trzy czħĻci. Na kaŇdej czħĻci zapisuje dyktowane przez
nauczyciela / ucznia pytanie. Uczestnik na tej samej kartce udziela na dane pytanie odpowiedzi. Teraz klasa
zostaje podzielona na trzy grupy. KaŇda grupa ma przydzielone jedno z trzech pytaı, zbiera wszystkie
odpowiedzi na to pytanie, porwnuje je i ustala wsplna trafna odpowiedŅ.
Metoda daje doskonale wykorzystywaę siħ na lekcjach powtrzeniowych. MoŇna zwiħkszyę liczbħ pytaı i
rwnoczeĻnie grup.
DYSKUSJA KIELECKA
+
1) anonimowoĻę
2) uczniowie nie majĢ obaw przed udzieleniem
zþej odpowiedzi
3) poprzez powtarzanie odpowiedzi materiaþ jest
utrwalany
4) uczniowie uczĢ siħ od siebie nawzajem
-
1) anonimowoĻę
2) uczniowie czujĢ siħ bezkarni
autorefleksja
Technika 635:
To zmodyfikowana áburza mzgwÑ
Liczby w nazwie oznaczajĢ: 6: liczba osb w grupie, 3: liczba pomysþw / rozwiĢzaı,
5: liczba rund.
Celem tej metody jest rozwijanie umiejħtnoĻci twrczego myĻlenia podczas rozwiĢzywania rŇnych problemw
dydaktycznych lub wychowawczych.
Przedstawiamy problem. Zachħcamy do krtkiej rozmowy na jego temat. Zapisujemy temat: Podziaþ klasy na
grupki przez zaistniaþe konflikty.
KaŇdy uczestnik otrzymuje kolejno formularz i zapisuje trzy pomysþy /sposoby na rozwiĢzanie danego
problemu. Formularz wħdruje do kolejnej osoby w grupie itd.
Pomysþy zapisywane przez kolejne osoby nie mogĢ siħ powtarzaę. JeĻli ktoĻ nie ma pomysþy na trzy propozycje,
moŇe wpisaę dwie. Po uzupeþnieniu formularza ma miejsce prezentacja
pomysþw, z ktrych wybieramy te moŇliwe do zrealizowania.
Wykorzystanie techniki 635 jest szerokie:
- rozwiĢzywanie konfliktw klasowych
- organizacja imprez klasowych, wycieczki
- korzyĻci z Unii Europejskiej
- Dlaczego warto obejrzeę áZemstħÑ?
+
1) þatwoĻę stosowania metody
2) duŇa intensywnoĻę pracy
3) w krtkim czasie powstaje duŇo pomysþw /
rozwiĢzaı
-
1) wydþuŇanie czasu ponad normħ w kolejnych
rundach
METODA STACJI
TECHNIKA 365
129762898.004.png 129762898.005.png 129762898.006.png
Nie ulega wĢtpliwoĻci, Ňe stosowanie aktywnych form i metod pracy wymaga od nauczyciela duŇego
wysiþku. Rzetelne przygotowanie materiaþw, zorganizowanie miejsca do pracy jest czasochþonne i
absorbuje czynnoĻciowo nauczyciela.
Te metody majĢ swoje plusy i minusy. NaleŇy je dobieraę odpowiednio do warunkw: czasu i bazy
dydaktycznej, sytuacji dydaktycznej, a przede wszystkim do poziomu intelektualnego grupy. Bez aktywnego
udziaþu ucznia i chħci wspþpracy nawet najlepszy nauczyciel nic nie zrobi. Pozostaje tylko nadzieja, Ňe
kreatywna postawa nauczyciela wyzwoli autentycznĢ motywacjħ i ciekawoĻę ucznia, ktry z biernego odbiorcy
stanie siħ aktywnym uczestnikiem.
Zaprezentowane przeze mnie metody aktywne nie wyczerpujĢ wszystkich moŇliwych sposobw uczenia i
nauczania.
Literatura:
Hamer, Hanna: Nowoczesne uczenie siħ albo ĻciĢga z metodyki pracy umysþowej, VEDA, Warszawa, 1999
Hamer, Hanna: Klucz do efektywnoĻci nauczania, VEDA, Warszawa, 1994
Brudnik,Edyta, Koszyıska Anna, Owczarska Beata: Przewodnik po metodach aktywizujĢcych: Ja i mj uczeı
pracujemy aktywnie, Kielce 1999
Edukacja i Dialog 2000 nr 3
Chemia w szkole 2000 zeszyt 2/3
WiadomoĻci historyczne 2001 nr 4
Geografia w Szkole 2002 nr Č
Polonistyka 1999 nr 8
Biologia w szkole 2001 nr 4
Edukacja i Dialog 2001 nr 9-10
Edukacja Biol. i ĺrodowiskowa 2002 nr 2
Jħzyki Obce w szkole wrzesieı/paŅdziernik 4/2001
ElŇbieta Piniaıska
nauczyciel j. niemieckiego
w NKJO Sieradz i Gimnazjum nr 2 w Sieradzu
129762898.001.png 129762898.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin