1
SCENARIUSZ Z ZAKOŃCZENIA ROKU SZKOLNEGO. DZIECI 3 – 5 LETNIE ŻEGNAJĄ GRUPĘ STARSZAKÓW
PROWADZĄCA :
Witam zebranych posłuchać proszę, ważną nowinę zaraz ogłoszę. Dziś wielka uroczystość w naszej szkole, bo 6 – latki żegnają przedszkole.
Inscenizacja pt. ,,PAMIĘTACIE” ( recytacja z podziałem na role)
Pamiętacie co się działo w przedszkolnej sali kiedy pierwszy raz tu przyszli przedszkolacy mali?
- Jasio mocno trzymał za ręce tatusia.
- Martę pocieszała zmartwiona mamusia.
- Dominik mówił : Po co komu przedszkole?
- Adrian krzyczał : ,,Ja w domu być wolę”
- Słoneczko przez szyby na twarze blask kładzie. Minął roczek cały w przedszkolnej gromadzie. Dziś nikt nie stwierdza - ja w domu być wolę. Dziś wszystkie sześciolatki mówią ,, Żegnamy przedszkole”
I. Do przedszkola co dzień rano idę przez ulicę z mamą. Droga wcale nie jest łatwa, bo na skrzyżowaniu światła.
Ref. Czerwone światło stój, zielone światło idź. Na żółtym świetle zawsze czekaj, tak już musi być. ( bis )
II. Samochody w rzędach stoją a kierowcy spoglądają. Czy już światło jest zielone, by odjechać w swoją stronę.
Ref. Czerwone światło.............................
III. Policjanci wciąż pracują, skrzyżowania obserwują. Czy przepisy wszyscy znają i czy znaków przestrzegają.
- Do biedronki przyszedł żuk, w okieneczko puk, puk, puk. Panieneczka widzi żuka.
- ,,Czego pan tu u mnie szuka?.
- Skoczył żuk jak polny konik, z galanterią zdjął melonik i powiada:
- Wstań biedronko. Wyjdź biedronko, przyjdź na słonko. Wezmę ciebie aż na łączkę i poproszę o twą rączkę.
- Oburzyła się biedronka
- Niech pan tutaj się nie błąka. Niech pan zmiata i nie lata i zostawi lepiej mnie. Bo ja jestem piegowata a pan nie.
- Powiedziała co myślała i czym prędzej odleciała. Poleciała a wieczorem ślub już brała z muchomorem. Bo od środka aż po brzegi miał wspaniałe wielkie piegi. Stąd nauka jest dla żuka : ŻUK NA ŻONĘ ŻUKA SZUKA.
Gdy do przedszkola chodziliście, wiele się nauczyliście.
Chociaż każdy z was jest mały, mimo wszystko dużo wie.
Bo przedszkole przez czas cały, o to postarało się.
Potraficie wiele rzeczy ; jak się bawić i jak jeść.
Znacie wiele pięknych wierszy i piosenek pięknych też.
Znacie liczby i litery, z tego chyba każdy rad.
Bo bez tego żaden człowiek nie potrafi iść przez świat.
Gdy do szkoły już pójdziecie, taki już was dzieci los.
Lecz w pamięci pozostaną wasze panie i ich głos.
Na zakończenie każde dziecko podchodzi do 6 – latka i w prezencie wręcza mu prezent w postaci zakładki do książki wykonanej z kliszy.
Toyalidka