Kinezjologia edukacyjna w bibliotece szkolnej - scenariusz warsztatów metodycznych: Ewa Krasnodębska-Chołuj: Biblioteka Pedagogiczna Centrum Edukacji Nauczycieli w Białymstoku, Filia w Siemiatyczach.
I. Cel główny: Zachęcenie nauczycieli bibliotekarzy do korzystania z metod kinezjologii edukacyjnej w pracy z uczniami.
II. Cele operacyjne:
· po zajęciach uczestnik powinien wiedzieć, co to jest kinezjologia edukacyjna, znać teorię dotyczącą gimnastyki mózgu, przyczyny zaburzeń w uczeniu się;
· rozumieć potrzebę wprowadzania kinezjologii edukacyjnej do pracy z uczniem;
· potrafić wykonywać podstawowe ćwiczenia z kinezjologii P.Dennisona.
III. Metody: wykład, dyskusja, prezentacja, ćwiczenia praktyczne w grupie (rysowanie, ćwiczenia ruchowe).
IV. Pomoce:
· tekst wykładu dla prowadzącego zajęcia (załącznik do scenariusza),
· tablica,
· plansze: "Jak pracuje mózg i "Pola uczenia się" (rys. 1 i 2 w tekście wykładu)
· wydrukowane dwa teksty: "Jak postrzega siebie dziecko niezintegrowane", "Jak postrzega siebie dziecko zintegrowane",
· kartki papieru,
· flamastry (po 2 sztuki dla każdego z uczestników),
· szklanki, kilka butelek niegazowanej wody mineralnej,
· książki i czasopisma nt. kinezjologii edukacyjnej.
V. Przebieg warsztatów
1. Przywitanie uczestników, przedstawienie tematu i celu zajęć.
2. Wykład wprowadzający w teorię kinezjologii edukacji Paula Dennisona. (załącznik 1)
3. Omówienie różnicy pracy półkul mózgowych podczas uczenia się, posłużenie się wcześniej przygotowaną planszą "Jak pracuje mózg" i planszą "Pola uczenia się", aby wyjaśnić znaczenie tzw. pola środkowego w procesie "uczenia się zintegrowanego".
4. Odczytanie przez dwie uczestniczki spotkania tekstów: "Jak postrzega siebie dziecko niezintegrowane", "Jak postrzega siebie dziecko zintegrowane" - po to, aby lepiej zrozumieć potrzebę wprowadzenia ćwiczeń mózgu.
5. Krótki wykład nt. roli wody w przekaźnictwie elektrycznym komórek nerwowych.
6. Picie wody mineralnej przez uczestników spotkania.
7. Omówienie 4 podstawowych ćwiczeń z kinezjologii edukacyjnej:
o punkty na myślenie,
o ruchy naprzemienne,
o pozycja Dennisona,
o leniwe ósemki.
8. Ćwiczenia ruchowe uczestników razem z prowadzącą zajęcia, przy jednoczesnym wyjaśnianiu celu każdego ćwiczenia.
9. Rozdanie uczestnikom kartek papieru i flamastrów - ćwiczenia w rysowaniu leniwych ósemek.
10. Wykonywanie przez uczestników innych ćwiczeń:
o rysowanie oburącz na kartkach papieru,
o rysowanie oburącz na tablicy,
o rysowanie oburącz w powietrzu,
o ćwiczenie ruchowe "słoń" (ósemka rozjuszająca całe ciało),
o ćwiczenie "Kapturek myśliciela.
11. Dyskusja nt. w jaki sposób bibliotekarz może wykorzystać kinezjologię edukacyjną w swojej pracy i jak może propagować kinezjologię w środowisku?
12. Prezentacja podręcznika P. Dennisona "Kinezjologią edukacyjna dla dzieci" i krótka jego recenzja.
13. Podanie uczestnikom bibliografii dotyczącej kinezjologuii (książki i artykuły z czasopism).
14. Podsumowanie warsztatów, ustna ocena przydatności i jakości warsztatów od strony uczestników.
15. Powtórzenie wszystkich ćwiczeń ruchowych.
16. Pożegnanie uczestników.
Załącznik do scenariusza
Wykład: Kinezjologia edukacyjna w pracy nauczyciela bibliotekarza.
Każdy nauczyciel, pedagog, wychowawca powinien posiadać szeroką wiedzę z różnych dziedzin, pozornie niezwiązanych z oświatą. Dlaczego? Aby łatwiej mu było zrozumieć ucznia, aby skuteczniej móc wspierać ucznia z trudnościami np. w uczeniu się.
Jedna z metod wspomagających rozwój człowieka jest kinezjologia - szczególnie pomocna w pracy z dziećmi z problemami szkolnymi i wadami rozwojowymi. KINEZJOLOGIA EDUKACYJNA (gr. Kines - ruch, logos - słowo, nauka) jest to nauka zajmująca się wpływem ruchu na uczenie się. Jest kierunkiem wiedzy zatwierdzonym przez Międzynarodową Fundację Kinezjologii Edukacyjnej (USA) Międzynarodowy College Kinezjologii (Szwecja). Twórcą tej metody jest Amerykanin Paul Dennison - dr nauk pedagogicznych. To on powiedział, że "Ruch to drzwi do świata uczenia się". Ruch stymuluje i aktywizuje odpowiednie obszary mózgu, powoduje zwiększenie liczby połączeń nerwowych między prawą i lewą półkulę, co wpływa na jakość pracy mózgu.
Rys. Jak pracuje mózg
Lewa półkula mózgu odpowiada za mowę, myślenie logiczne, liczenie, zdolności matematyczne. Prawa - odpowiada za działania twórcze - rytm, muzykę, obrazy, wyobraźnię. Po to aby lewa i prawa półkula mózgu mogły współpracować, łączy je ze sobą ciało modzelowate - wiązka włókien nerwowych. Im bardziej mózg jest aktywny, tym więcej tworzy się połączeń w ciele modzelowatym. Zaburzenia w uczeniu się mogą się brać w...
renata.misia