Szamati 241 - Wzywajcie do Niego dopóki On blisko.pdf - SZAMATI - sir46

Szamati 241 - Wzywajcie do Niego dopóki On blisko

Page 1 of 1

Szamati

Szamati 241 - Wzywajcie do Niego dopóki On blisko

Autor: Baal Sulam

Lecz rzecz w tym, Ŝe kaŜdy stan zawsze ocenia się odnośnie człowieka, który poznaje i odczuwa. I jeŜeli

człowiek nie odczuwa, Ŝe Stwórca bliski jest do niego, to nie moŜe być pomiędzy nimi Ŝadnej bliskości. PrzecieŜ

wszystko określa się odczuciem człowieka. I moŜe być tak, Ŝe jeden człowiek odczuwa świat pełny dobra, a inny

nie odczuwa, Ŝe ten świat jest dobry. I wtedy on nie moŜe powiedzieć, Ŝe istnieje dobry świat, a sądzi zgodnie ze

swoim odczuciem, czyli widzi świat pełny cierpienia.

I o tym uprzedza prorok: "Wzywajcie do Niego, dopóki On blisko!" Przychodzi On i mówi: "Wiedzcie, Ŝe jeŜeli

Stwórca wołał was - to znaczy, Ŝe blisko." Czyli teraz jest wam dana moŜliwość: jeŜeli będziecie czujni sercem,

to odczujecie, Ŝe Stwórca bliski do was. I jest to znak zbliŜenia Stwórcy i świadectwo temu. PrzecieŜ wiadomo,

Ŝe zgodnie ze swoją naturą człowiek nie jest zdolny na zlanie się ze Stwórcą. Jest to przeciwko jego przyrodzie,

gdyŜ stworzony on z jedynym Ŝyczeniem - otrzymać nasłodzenie, a zlanie - tylko w oddawaniu. Lecz dzięki temu,

Ŝe Stwórca woła człowieka, rodzi się w nim druga przyroda, i on pragnie anulować swoją poprzednią przyrodę, i

przylepić się do Stwórcy.

I dlatego naleŜy powiedzieć człowiekowi, Ŝe jeŜeli on wypowiada słowa Tory i modlitwy - to tylko dzięki Stwórcy. I

niech nie przyjdzie jemu do głowy powiedzieć, Ŝe pomaga jemu "własna siła i moc jego ręki" , poniewaŜ to

odbywa się przeciw jego siłom. I podobne to jest do człowieka, który zabłądził w lesie i nie widzi Ŝadnej metody,

Ŝeby wyjść stąd i dojść do mieszkań ludzi. I wtedy traci on jakąkolwiek nadzieję i nigdy nie wspomina o powrocie

do domu. A wówczas kiedy widzi z dala jakiegoś człowieka, lub słyszy ludzki głos, natychmiast budzi się w nim

ogniste pragnienie powrócić w rodzinne miejsce, i zaczyna on krzyczeć i prosić, Ŝeby ktoś przyszedł i uratował

go.

I tak samo jeŜeli zabłądził człowiek i zszedł z dobrej drogi i trafia w złe miejsce, i juŜ przyuczył siebie Ŝyć pośród

dzikich i niebezpiecznych zwierząt, to na siłę swojego egoizmu nigdy nie pomyśli, Ŝe naleŜy powrócić tam, gdzie

osiedlił się jego rozum i świętość. Lecz kiedy słyszy głos, On wołający go, to budzi się w nim pokajanie. I woła

jego głos Stwórcy, a nie jego własny głos. Jednak, jeŜeli jeszcze nie ukończył on swojej pracy na drodze

naprawienia, to nie jest zdolny odczuć i uwierzyć, Ŝe jest to głos Stwórcy - a myśli, Ŝe we wszystkim zobowiązany

wyłącznie we własnej sile i mocy swojej ręki. I dlatego uprzedza prorok, Ŝe powinien człowiek pokonać własne

zdanie i myśli, i wierzyć pełną wiarą w to, Ŝe jest to głos Stwórcy.

Dlatego jeŜeli chce Stwórca wyprowadzić człowieka z ciemnego lasu, to pokazuje jemu jakieś światło z daleka, i

człowiek zbiera resztę swoich sił i rzuca się tam, gdzie wskazuje jemu światło, Ŝeby osiągnąć Go. Lecz jeŜeli on

nie łączy tego światła ze Stwórcą i nie mówi, Ŝe Stwórca woła go, to znika dla niego to światło i ponownie

pozostaje on stojąc pośród ciemnego lasu. Wychodzi, Ŝe stracił on teraz moŜliwość odkryć całe swoje serce dla

Stwórcy, Ŝeby Ten przyszedł i uratował go z ciemnego miejsca, czyli z jego egoizmu, i przeprowadził na miejsce

zamieszkania rozumu, które przeznaczone dla ludzi (synów Adama), co oznacza "podobny wyŜszemu" (edome)

- czyli Ŝyczenia oddawania i zlania się ze Stwórcą. I znaczy to, Ŝe nie wykorzystuje on teraz szansy i ponownie

pozostaje, jak i był wcześniej.

< Poprz.

http://akademia.kabbala.pl/index.php?view=article&catid=7%3Aszamati&id=741%3...

2010-01-25

Szamati 241 - Wzywajcie do Niego dopóki On blisko.pdf