TEMAT: Płaszcz eksperta – konstruowanie historii w dramie właściwej.
CELE:
· Uczestnik zajęć weźmie aktywny udział w zajęciach;
· Wypowie się na temat strategii płaszcz eksperta – jej istoty i sposobów wykorzystania przy konstruowaniu scenariuszy dramowych;
· Wskaże przykłady wykorzystania dokumentów w zajęciach dramowych.
I. Określenie tematu zajęć.
II. Wytworzenie skojarzeń z tematem: Cienie, Ruch w przestrzeni z kontaktem wzrokowym, zabawa integracyjna – Detektywi.
III. Określenie ról i ich wybór (uczestnicy wybierają role ekspertów detektywów: psychologa, pedagoga, specjalisty od wizji lokalnej, laboranta). Przygotowanie ról – wypełnianie kwestionariuszy osobowych (patrz załącznik)
IV. Wejście w rolę wraz ze złożeniem podpisów na kwestionariuszach osobowych.
V. Określenie problemu – prowadzący w roli komendanta krótko zarysowuje historię Jacka K., którego zaginiecie zostało zgłoszone na komisariacie.
VI. Praca z materiałami w grupach specjalistów (przykładowe materiały do pracy grup: psychologowie – rysunek rodziny, fotografie rodzinne, rysunki projekcyjne „Jestem drzewem”; pedagodzy – ocena semestralna, końcowa, praca pisemna na temat „Wtedy bałem się najbardziej…”; laboranci – metalowe samochodziki, słodycze, książki o piratach, „List do kolegi” E.Szelburg – Zarembina; wizja lokalna – opisy sytuacji z życia Jacka: wspólna zabawa z przyjacielem, zaczepki ze strony starszych kolegów, odrzucenie przez grupę rówieśników z klasy.
VII. Budowanie historii Jacka - relacje z pracy grup. Eksperci prezentują fakty, ustalone na podstawie dokumentów oraz formułują domysły, hipotezy dotyczące zaginięcia chłopca (kolejność prezentacji: psychologowie, pedagodzy, laboranci).
VIII. Zdjęcia – grupa ekspertów od wizji lokalnej prezentuje sytuacje z życia Jacka w postaci zdjęć. Prowadzący w roli komendanta przeprowadza wywiady (lub wykorzystuje pięć poziomów świadomości) z osobami, znajdującymi się na fotografiach.
IX. Podsumowanie zebranych informacji – próby określenia przyczyn zaginięcia chłopca i wskazanie miejsc, gdzie można go będzie odnaleźć.
X. Wyjście z ról. Uogólnienie w formie rundki – Czy Jacek musiał uciekać?
XI. Omówienie zajęć – istota i sposoby wykorzystania strategii płaszcz eksperta w dramie, budowanie historii w dramie przez uczestników zajęć w rolach ekspertów, praca z dokumentami. Próby konstruowania scenariuszy dramowych z wykorzystaniem strategii płaszcz eksperta.
PŁASZCZ EKSPERTA
Płaszcz eksperta to jedna ze strategii dramowych, określających sposób dochodzenia do celu w rolach, zgodnie z ustalonym scenariuszem opartym na ustalonych zasadach, technikach i planach.
Gavin Bolton podaje zasady tej strategii:
1. Uczestnicy zajęć są w rolach ludzi, będących znawcami danej dziedziny wiedzy lub działalności.
2. Uczestnicy osiągają zamierzone cele w zespole, są członkami instytucji, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia itp. Tworzą grupę ludzi mających poczucie odrębności od innych zbiorowości oraz poczucie przynależności formalnej i nieformalnej do własnej grupy.
3. Cel pracy zespołu wyznacza „klient” – osoba spoza zespołu.
4. Klient, interesant nie ukazuje się osobiście, a jedynie przysyła reprezentanta lub np. listowne zamówienie.
5. Uczestnicy pracując jako eksperci korzystają z materiałów umożliwiających ekspertyzę, przygotowanych przez prowadzącego lub wcześniej zgromadzonych z pomocą członków grupy.
6. Efekty działań ekspertów winny znaleźć odzwierciedlenie w formie ekspertyzy (pisemnej, rysunkowej itp.) – wynik pracy winien być „uchwytny”.
7. Zadanie do pracy ekspertów musza opierać się na programie dydaktyczno-wychowawczym przyjętym dla danego zespołu.
fufi79