kurier_warszawski_12_09_1939.pdf

Cena

10 gr.

No 152

Wtorek

Dnia 12 września 1939 r.

CENA PRENUMERATY!

W Warszawie (w kantorze Adm.,

w filiach kantoru, kioskach) wraz

z wyd. p' rannym miesięcznie zł. Ö,

Odnoszenie: 1 zł. miesięcznie.

Na rrowincji i w Gdańsku, Cze

chosłowacji, Litwie i na Węgrzech

7 zł., niesiecznie.

Zfäraaica (poza wyż. wym.) 10 zł.

?j% zniżki od pren. przysługuje

urzędnikom państw, i samorz., woj-

s' owym, lachowienstwu i emerytom

Nunwr pojedynczy 10 groszy.

Koit^> P. K. O. Nr. 80.

KURJER WARSZAWSKI

ROK SETNY DZIEWIĘTNASTY

OGŁOSZENIA:

(za wiersz milim. lub jego miejscej

Nadesłane: przed tekstem 60 gr.;

przed wiadom. bież., nad nekrolog.,

telegr., osobiste i kąpiel, po zł. 1.50

Nad: osobistymi, z kraju i se

świata po 1 zł. 80 gr.

Rad., roln., samoch., bridge: lzł.

Kinowe: abonament 25 gr.

świat ekranu: 75 gr. — w.

Kwadrat wśród drobnych 00 gB.

Nekrologia: za 50 wierszy po 20

groszy; od 50 do 150 wierszy —

40 gr.; wyżej — 80 groszy.

Reklamy po 35 gr., lekar. po 25 gr.

Fot. rep. po 2 zł. do 300, po 3 zł.

do 600 cm. kw., wyżej po 4 zł.—I".

Małe: za wyraz po 20 gr.; posady

i prace posznk., nadane w centrali

i filiach wydawn., po 10 gr. Najmu.

10 wyrazów, najw. 100 wyrazów.

Tabele (bilanse) 50% drożej.

Red. nacz. przyjmuje od 1% do 2% p. p. Sehr, czynny od 10 r. do 3 p. p. Rękopisów red. nie zwraca

7n terminowy druk ogłoszeń

i rfiar Administracja nie odpowiada

Kantor Adm., filie „Kurjera War

szawskiego" otwarte są oprócz nie

dziel i świąt od 8% r. do 7 wiecz.

CENTRALA REDAKCJI I ADMINISTRACJI 5.62-26. Ekspedycja gł. 6.05-36, Krak. Przedm. 40.

Filie: Pl.Teatr. 11, tel. 6.05-17; Praga,Targowa 25, tel. 10.06-27; Marszałk. 106, tel. 6.28-55, Marsz. 51, If!

tel.8.80-97; żelazna 70, teł. 2.28-28; żoliborz, Mickiecza 20, tri. 12.57-60. Adr. tel. w Warsz.: „Warkur"

Dziś:

Im. Marii, Gwidona

Wschód słońca o godz.

Zachód „ , „

Długość dnia sodzin

5 a.

17 •

±7

Ubyło

Wschód księżyca o goda.

Zachód

4 UL 12

« . 27

20 .

Sobota: Kornela i Cypriana, Łucji

Niedziela: Zamberta, Justyna

Poniedziałek: Józefa, Ireny

Wtorek:

Środa:

Eugenii, Filipa

Czwartek':

Podw. Krzyża sw.

„

• *

2 5

Piątek:

M. B. Bolesnej, Nikod.. E.

Januarego, Konstancji

POTRZEBNI CHŁOPCY i DZIEWCZĘTA

do sprzedaży „KURJERA WARSZAWSKIEGO"

Zgłoszenia: Ekspedycja „Kurjera Warszawskiego" —

Krakowskie Przedmieście 40, do godz. 16-ej.

zrzucona z samolotu trafiła w jezdnię, uszkodziw

szy przewód kanalizacyjny. Strumienie wody za

częły zalewać jezdnię i chodniki. Pogotowie inspek

cji wodociągów i kanalizacji zamknęło dopływ wo

dy na ul. Miodowej, aż do Długiej.

Na pl. Resursy Kupieckiej dwie bomby padły na

skwerek, trzecia zaś — na dach domu Senator

ska 38.

którego padały co chwila pociski. Dzielny ten jed

nak strażak, mimo próśb mieszkańców, ani na se

kundę nie zszedł ze swego posterunku, oświadcza

jąc, że jest również na froncie wojennym, z które

go nie wolno mu zejść. Oprócz dzielnego porucz

nika Klepy, dzielnie i bohatersko pracowali sierżan

ci warszawskiej straży: A. Jugo, A. Jakubowski i S,

Piątkowski, rezerwiści I. Małysko, S. Orłowski, S,

Kwiatkowski oraz zawodowi S. Stefaniak i J. Szmif

giera.

Przy ul. Złotej 49 pocisk wpadł do mieszkania]

na II piętrze Zofii Dzierkowej i matki jej, Stani

szewskiej. Przy ul. Złotej 57 pocisk wpadł do miesz

kania na I-ym piętrze. Odłamek pocisku wpadł

przez okno na parter do mieszkania dozorcy domu,

Janowskiego, gdzie została zabita żona jego, 37-let-

nia Janina, natomiast syn 3-letni, będący w drugim

pokoju — cudem uniknął śmierci.

Również przy ul. Złotej 49 drugi pocisk upadł

na podwórze, tworząc duży lej, przy czym wyrwał

część ściany w magazynie piekarni Abrama Katza,

gdzie zostali lekko ranni: Wiktor Nowak i Załme

Altman — piekarze, którzy pracowali przy wypieku

pieczywa.

Charakter wojny

Ciężki wieczór i noc z 8-go na 9-ty b. m. przeżyli

mieszkańcy domów przy ul. Siennej, Złotej, Śli

skiej i Sosnowej — na przestrzeni od Twardej do

Sosnowej. Na odcinku tym padło kilkanaście po

cisków artyleryjskich. Pierwszy z nich padł o godz.

22-ej na skład desek i fabrykę wyrobów drzewnych

B. i J. Kopyto (Sienna 51). Wysuszone deski, belki

i dykty spowodowały pożar, który przeniósł się na

dwa sąsiednie składy — Benjamina Trajsmana

oraz Rajsa i Edelmana (ul. Sienna 49 i 47). Łuna

nad centrum miasta dała pole widzenia nieprzyja

cielowi, który już zaczął rzucać pociski w tej dziel

nicy.

Przy ul. Siennej 45 pocisk wpadł do mieszkania

na 5-ym piętrze, zajmowanego przez inż. Zygmunta

Kleńca.

Przy ul. Siennej 53 wpadły dwa pociski, jeden

w pustą ścianę szczytową, drugi — na 4-te piętro

w prawej oficynie.

Przy ul. Złotej 58 (dom Heleny Dowgiałłowej)

pocisk wpadł do mieszkania zecera z „Kurjera War

szawskiego", Aleksandra Kądziela (II-e piętro).

W tymże domu powstał pożar w gmachu gimna

zjum męskiego im. Tomasza Niklewskiego. Człon

kowie O. P. L. pożar sami ugasili. W całym do

mu wybite szyby.

Od składów desek morze ognia przerzuciło się

na frontowe oficyny domów przy ul. Siennej 50

(Śliska 41), należącego do Arona Muszkatela, Sien

na 52 — Tow. „Ezra", Sienna 54 (małż. L. i R. Ra-

bęckich).

Zaczął się palić dach na 2-piętrowym domu,

mieszczącym szpital dla dzieci im. Bersonów i Bau

manów, lecz członkowie O. P. L. i policja 8-go

komisariatu umiejscowiła pożar przed przybyciem

straży.

Snopy iskier spowodowały przeniesienie się po

żaru na tylne oficyny 4-piętrowych domów przy

ul. Złotej Nr. Nr. 56 (wł. Franciszek Wegner),

56-a (wł. Anna Cemach i Leontyna Flancman), oraz

54 (wł. Maria Niepokoyczycka). Grożę pożaru po

większył skład węgla Władysława Dreli (Złota 56),

gdzie było na placu około 5 wagonów drobnego

węgla i miału. Na miejsce pożarów początkowo od

ul. Siennej przybyli z innych pożarów z Pragi oddz.

warszawskiej straży pod kier. por. Adama Kle

py, oraz sekcja 10-go oddz. straży m. Łodzi, pod

kierunkiem plutonowego Adama Wekswerta. Stra

żacy ci, nie zważając na grozę niebezpieczeństwa,

wśród walących się stropów i klatek schodowych,

pracowali po 36 godzin bez przerwy. Do akcji tej,

na apel Polskiego Radia, pośpieszyli mieszkańcy (

z najbliższych sąsiednich domów. Pożar trwał dwie

doby bez przerwy. Palącego się węgla nie gaszono

wodą, lecz ludność zasypała piaskiem, podchodząc

na stos węgla po ułożonych deskach. Składy desek

zrównane są z ziemią.

Na szczególne wyróżnienie zasługuje bohaterska

walka z morzem ognia porucznika Klepy, nad głową

Charakter wojny, która toczy się na ziemiach

Polski jest zasadniczo różny od typu walk, jaki wy

tworzył się podczas wielkiej wojny światowej. By

ły to przeważnie walki o charakterze pozycyjnym.

Nie wiemy dotąd, jak ze względu na umocnione

na Zachodzie „linie", wyglądać tam będzie prze

bieg walk. Francuscy specjaliści wojskowi pod

kreślają już z góry, że charakter tych walk będzie

odmienny od tego, jaki nadawał piętno zmaganiom

w walce światowej i żądają od obywateli

cierpli

wości i spokoju w wyczekiwaniu.

Walki w Polsce mają charakter operacji rucho

wych na wielką skalę. Przypominają więc one ra

czej rodzaj walk w wojnie polskiej z bolszewikami.

Rolę konnicy bolszewickiej odgrywa u Niemców

broń pancerna. Niezmiernie ważnym czynnikiem

obecnie prowadzonej wojny jest oczywiście lotnic

two, które ma zarówno zadania czysto wojskowe,

jak też ma łamać odporność ludności cywilnej.

Korespondenci zagraniczni w Londynie wysto

sowali do czynników angielskich zbiorowe pismo,

w którym stwierdzają, że z braku informacji nie

mogą pełnić swoich obowiązków. Najwidoczniej

nowy, kształtujący się dopiero charakter obecnie

stosowanego systemu walczenia, wymaga też nie

co innego systemu informowania obywateli o prze

biegu walk.

Należy też w ocenie różnych wiadomości nad

chodzących, t. zw. „pantoflową pocztą", zarówno

pomyślnych, jak i niepomyślnych, zachować wielką

powściągliwość. Należy wierzyć, że duch nasze

go wojska jest doskonały i że sprosta ono i w tej

wojnie napewno nowym wielkim zadaniom, jakie

nakłada mu nowy charakter wojny.

Atmosfera moralna Warszawy jest najlepszym

dowodem i przejawem tej wiary w żołnierza pol

skiego.

Naloty bombowców

Naloty trwają w dalszym ciągu. Jedynie wczoraj,

dzięki pochmurnej pogodzie, niskiemu „pułapowi"

i mniejszej widoczności, mieliśmy w Warszawie, po

17 nalotach niedzielnych, zmniejszenie barbarzyń

skiej akcji lotników niemieckich.

Ku radości nieustannie nękanych i zabijanych

mieszkańców stolicy, udało się wczoraj artylerii prze

ciwlotniczej strącić w oczach publiczności 2 bom

bowce niemieckie. Jeden z samolotów już po pierwi

szych strzałach, naszej artylerii stanął w płomie

niach i płonąc, jak żywa pochodnia, runął na ziemię

w okolicach Alei na Skarpie. Na widok porażone

go wroga ludność biła oklaski jak w teatrze. Obsa

da samolotu, składająca się z 4 lotników zginęła.

Bombowiec miał około 2,000 klg. bomb.

W ogóle artyleria przeciwlotnicza, broniąca sku

tecznie Warszawy przed nalotami, poszczycić się

może poważnym sukcesem w zakresie strącania nie

mieckich samolotów. Oto według obliczeń sfer woj

skowych, liczba strąconych samolotów dochodzi do

20 proc. nalatujących.

Na Woli ludność zdobyła gołymi rękami czołg

niemiecki, który się tam zabłąkał. Załogę czołgu

wyciągnięto i oddano w ręce władz wojskowych. Tak

to społeczeństwo współdziała z armią, zdając na

różnych odcinkach życia wojennego egzamin spoko

ju, karności i ofiarności.

Przed północą i w nocy z poniedziałku na wtorek

grały armaty na linii obrony Warszawy. Artyleria

przeciwlotnicza broniła przed niemieckimi bombow

cami, które, korzystając z ciemności nocnych, po

mimo zachmurzenia nalatywały nad Warszawę, pró.

bując rzucić bomby zupełnie naoślep. Zachmurze

nie poranne uchroniło stolicę przed nieproszony

mi wizytami korsarzy powietrznych.

Ale nie na długo, bo przed godz. 8-ą nastąpił pierw

szy atak lotniczy.

Opis miszczeń wojennych

w stolicy w dniach 8 i 9 b. m.

Pierwsze niszczycielskie pociski artyleryjskie,

rzucone w śródmieście, padły o godz. 17-ej w dniu

8 b. m., przy ul. Miodowej 1, w 4-piętrowy narożny

dom. Pocisk wpadł na I-sze piętro do lokalu nota

riusza Tomasza Baranieckiego, niszcząc mieszkania,

gdzie mieścił się magazyn pończoch i bielizny Ed- ;

warda Oksenberga. W tym i w domu Miodowa 2

wypadły szyby.

Przy ulicy Miodowej 25 od bomby zapalnej po

wstał pożar w poprzecznej oficynie na 4-ym piętrze.

Przy ulicy Miodowej 24 pocisk artyleryjski trafił

w ścianę frontową, gdzie mieszczą się biura naj

wyższego trybunału administracyjnego.

Przy zbiegu ul. Miodowej i Senatorskiej bomba

KURJER WARSZAWSKI — Dnia 12 września 1939 r.

Nr. 252

Wsliutek nalotów nieprzyjacielskich uległ znacz

nym i zkodzeniom Belweder, ostatnia siedziba Mar

szałka Piłsudskiego.

Na odcinku północnym odparto nieprzyjaciela, za

dając mu liczne straty. Akcja obronna na odcinku

zachodnim jest już zupełnie przygotowana. Cała

Warszawa bierze udział w przygotowaniu barykad

na przedmieściach Warszawy. Dzień wczorajszy

był o wiele spokojniejszy od poprzednich tak pod

względem ilości nalotów jak i natężenia ognia arty

leryjskiego.

Wczoraj, o godzinie 13 min. 30 mieszkańcy śród

mieścia mogli zobaczyć strącenie bombowców nie

przyjacielskich. Jeden z nich przeleciał płonąc po

nad Krakowskim Przedmieściem, tuż koło naszej

redakcji i spalił się na Powiślu, wzniecając tam po

żar. Tuż za nim spadł drugi bombowiec, jednakże

nie objęty pożarem. Lotnicy, którzy zdołali na spa

dochronach wylądować, wzięci do niewoli.

Ludność gromadząca się na Krakowskim Przed

mieściu nie posiadała się z radości, wydając okrzy

ki, klaszcząc w ręce i biegnąc w stronę opuszczają

cego się samolotu.

Siła wybuchu była tak olbrzymia, że podczas gdy

przód kadłuba opadł u podnóża góry przy Alei na

Skarpie, skrzydła i ogon oderwały się od kadłuba

i przeleciały ponad domami runęły na ulicy Cichej

przy domu Nr. 8. Załoga samolotu znaleziona wśród

pogiętego żelaztwa i gruzów, na które spadł aparat

była zupełnie zwęglona. Obok lotników znaleziono

butle z tlenem.

W poniedziałek w okolicy Wawrzyszewa zdobyto

trzy czołgi niemieckie.

Wszystkie powyższe miasta nie były uzbrojone

i nie znajdowały się w nich żadne obiekty wojskowe.

W świetle faktów bombardowania miast otwartych

i mordowania dziesiątków tysięcy ludności cywil

nej, rząd Rzeczypospolitej Polskiej we wszystkich

stolicach świata założył w dniu wczorajszym kate

goryczny protest, zwracając narodom cywilizowa

nym uwagę na bezprzykładne barbarzyństwo Nie

miec.

Jednocześnie rząd polski założył protest przeciw

ko naruszeniu genewskiej konwencji radiowej przez

jedną ze stacji niemieckich, która używa fali radio

stacji Warszawa I i podaje się za tę stację.

Tymczasem przed gmachem zgromadził się tłum

Niemców. Wśród dzikich krzyków usunięto godło

polskie, szturmowcy załadowali zatrzymanych Pola

ków na samochody i przewieźli ich do gmachu szko

ły Victoria-Schule. Tam szturmowcy bili ich gumo

wymi pałkami i kopali Przywieziono również

urzędników celnych, portowych i wszystkich Pola

ków, którzy wpadli w ręce hitlerowców. Wielu było

pobitych i pokrwawionych. Po kilku godzinach mę

czarni, Polaków zrewidowano, zabrano im doku

menty, pieniądze i rozmieszczono w piwnicach szko

ły. Stamtąd przewieziono, ich po pewnym czasie do

więzienia Schiesstange, w którym zatrzymany był

ongiś Marszałek Piłsudski w drodze do Magdeburga.

Na Schiesstange traktowano Polaków z wyrafi

nowanym okrucieństwem. Tylko komisarza gene

ralnego osadzono oddzielnie w prezydium policji,

gdzie podobno nie stosowano tak daleko idących

szykan. Innych Polaków przewieziono do specjal

nego obozu koncentracyjnego na terytorium gdań

skim. W obozie tym panuje system taki, że więź

niowie pracują bez przerwy od 5-ej rano do 7-cj

wieczorem, nosząc ciężkie kamienie i cegły, przy

tym nie wolno im chodzić — muszą biegać. Jako po

żywienie dostają zupę zaprawioną mąką.

W obozie tym znalazła się cała inteligencja pol

ska z Gdańska: kapłani, nauczycielstwo, posłowie,

pracownicy instytucyj polskich.

D. 6-go września oświadczono więźniom, że będą

odstawieni do Polski na warunkach wymiany. Na

zajutrz 37 osób przewieziono przez Elbląg i Króle

wiec do Tylży, gdzie za utrzymanie w obozie kon

centracyjnym kazano im zapłacić 700 złotych, po

czym wszystkich odstawiono do granicy litewskiej.

Wieści z Gdańska

Jednocześnie z przekroczeniem granicy polskiej

przez oddziały armii niemieckiej, w godzinach noc

nych z 31-go sierpnia na 1-szy września komisaria

towi generalnemu Rzeczypospolitej w Gdańsku od

cięto prąd elektryczny i telefony. Oddział sztur

mowców i urzędników zażądał oddania broni.

Komisarz generalny powołał się na eksterytorial-

ność i odpowiedział, że broń, którą posiadają pra-

cowuicy, była wydana za zezwoleniem władz gdań

skich.

Szukając jakiegoś uzasadnienia faktu pogwałce

nia eksterytorialności, żołnierze niemieccy wyciąg

nęli z ukrycia karabin maszynowy i wystąpili

z pretensją, że w komisariacie przechowywano taką

broń.

Protest Rządu Polskiego

Wojna będzie długa

JENERAŁ CAMELIN PRZYGOTOWUJE W NAJBLIŻSZYCH DNIACH UDERZENIE

Z POWODU BOMBARDOWANIA LUDNOŚCI

CYWILNEJ

Lotnictwo niemieckie zniszczyło kilkanaście miast

i miasteczek polskich na lewym brzegu Wisły. Mię

dzy innymi Skierniewice, Łowicz, Grójec i Tarczyn.

W ciągu dwóch ostatnich dni Niemcy bombardowali

i zniszczyli całkowicie, lub częściowo miasta: Lu

blin, Brześć, Siedlce, Zamość, Łuków, Janów, Rze

szów, Tomaszów Lubelski.

PARYŻ 12 września. (Tel. wł. „Kur. Warsz.")

Prasa francuska poświęca obecnie więcej, niż

dotąd uwagi operacjom wojennym na froncie

zachodnim. Wszystkie dzienniki, jak „Petit Jour

nal", „Matin", „L'Epoque", „Petit Parisien"

i inne, jednomyślnie aprobują taktykę gen. Ga-

melina, która nie chce dopuścić bez potrzeby do

niszczenia żołnierzy i w związku z tym przepro-

wadzą operacje powoli, systematycznie i plano

wo, od razu przygotowując się do wielkich i decy

dujących uderzeń, które, zdaniem dzienników —

nastąpią już w najbliższych dniach.

Ponieważ wojna — jak stwierdza prasa pary

ska — pomimo wszystko będzie długa, więc nale

ży liczyć się z tym, że efektowne uderzenie nie

odniosłoby pożądanego skutku i że dopiero wiel-

Istota niebezpieczeństwa

i szybkość samolotu. Ale czyż warkot silnika może

nam co zrobić?

A więc każdy samolot nieprzyjacielski należy trak

tować spokojnie i uprzytomnić sobie, że ten lotnik,

który zrzuca bomby, lecąc nad terenem nieprzyja

cielskim w ogniu karabinów maszynowych i artyle

rii, sam jest zdenerwowany i poprostu się boi, bo

instynkt samozachowawczy jest w każdym człowieku.

Tak samo, jeśli chodzi o broń pancerną, działanie

jej jest przede wszystkim natury moralnej. Celność

ognia karabinów maszynowych z czołgów jest nie

wielka. To tak, jakby ktoś wziął do ręki karabin

maszynowy, usiadł na kolejce górskiej w Luna Par

ku na Pradze i zaczął strzelać. Pozatym obsługa

czołgu bardzo mało widzi. Dla obserwowania, co się

przed nim dzieje, „czołgista" ma przed oczami wycię

tą w pancerzu wązituką szczelinę szerokości zale

dwie kilku milimetrów, a zatym jest prawie ślepy.

Działanie czołgów jest obliczone również na zastra

szenie żołnierza, na jego nerwy. Tymczasem broń

przeciwpancerna strzela w bez porównania lepszych

warunkach. Działko przeciwpancerne, lub karabin

maszynowy stoi nieruchomo, ma dobre pole widzenia,

nie podskakuje do góry i nie opada, a zatym żołniers,

który spokojnie celuje, ma możność trafienia prawie

za każdym strzałem i, jak sami Niemcy przyznają —

trafia.

Patrzmy więc spokojnie na samoloty nieprzyjacie

la i czołgi, celujmy powoli i nie spieszmy się, a każ

dy strzał będzie celny. Należy otwierać ogień do sa

molotu, lub czołgu, kiedy się znajdzie na odległości

skutecznej. Strzelanie na odległości dalekiej jest

tylko marnowaniem amunicji.

Trzecią ważną sprawą jest sprawa powtarzania

niesprawdzonych wiadomości — plotek.

Wróg, chcąc zniszczyć naszą wojenną odporność

moralną, stara się rozpuszczać fałszywe wiadomości,

przedstawiające sytuację w jak najnajczarniejszych

kolorach. Plotka taka, przechodząc z ust do ust, na

rasta i wytwarza panikę i niewiarę we własne siły.

Jest to robota celowa, aby w ten sposób wywołać za

mieszanie.

I dziś trzeba się temu jak najmocniej przeciwsta

wić. Kto szerzy plotki i defetyzm, jest świadomym

lub nieświadomym agentem wroga i musi być napięt"

nowany jako sabotażysta moralny.

Zwracamy się z apelem do wszystkich Polaków do

brej woli, do kapłanów, nauczycieli, kierowników,

szefów i w ogóle wszystkich tych, którzy mają jaki

kolwiek wpływ na innych, aby natychmiast tępili

plotkarstwo, przeciwnie, aby podnosili innych na du

chu.

Musimy wierzyć w wielkość narodu, musimy wie

rzyć w zwycięstwo, zwycięstwo musi być" w naszych

rękach.

Kwestia chwilowej utraty terenu jeszcze niczego

nie dowodzi. Przecież i w 1920 roku wróg był u bram

Warszawy, a w kilka dni potem było zwycięstwo, ja

kiego od czasów Napoleona Europa nie znała. Prze

cież najazd szwedzki zalał całą Polskę i jeden zale

dwie klasztor Jasnogórski potrafił się przeciwstawić

najeźdźcy i porwać cały naród do zwycięstwa.

Oddanie takiego, czy innego miasta czy powiatu,

niczego nie dowodzi. Warunki strategiczne nieraz

tego wymagają. Bijemy się zresztą nie o miasta, nie

o powiaty, bijemy się dziś o nasz honor, o całą Pol

skę, o nasze żyć, albo nie żyć.

Żołnierzu Walczący i ty, obywatelu cywilny, pa

miętaj, że od tysiąca lat, mimo, że mieliśmy za

wsze mniej broni od Niemców, mniej żołnierzy,

zwycięzcami byliśmy zawsze my. I tak musi być

i dziś, bo nie miecze walczyły pod Grunwaldem

i armaty, nie czołgi i samoloty walczą dziś pod War

szawą, ale człowiek z człowiekiem, a naród z naro

dem, a my jesteśmy narodem żołnierzy. Biliśmy się

na wszystkich

Przemówienie kapit. dypl. pilota Wład. Polasiń-

skiego, wygłoszone w Polskim Radio

Wróciłem dziś z frontu z poza Warszawy. Na dro

gach ciągnęły kolumny ludności cywilnej, a nad nimi

przelatywały samoloty niemieckie. Samoloty zaczę

ły strzelać i rzucać bomby. Nasze ciężkie karabiny

maszynowe odpowiedziały im silnym ogniem.

Stałem spokojnie, obserwując wszystko. Byłem

pewny, że bomby nie trafią w most, a ogień karabi

nów maszynowych nie będzie celny. I tak też było

w istocie.

Dlatego o tym mówię, bo sam jestem lotnikiem,

i wiem jak trudno trafić z powietrza.

Gdy lotnik leci wysoko, bomby jego są niecelne,

z powodu dużej wysokości, gdy leci nisko, jest zde

nerwowany, bo znajduje się w obstrzale karabinów

maszynowych i artylerii, a gdy leci zupełnie nisko,

wtedy, oprócz tego, musi uważać na wszelkie wznie

sienia, aby o nie nie zaczepić, a więc również nie ma

spokoju. Poza tym samolot przelatuje bardzo szyb

ko, co również utrudnia celowanie. Widzimy więc

z tego, jak trudno jest lotnikowi trafić.

I dlatego to obserwujemy w Warszawie, że, mimo,

iż co dnia Niemcy bombardują mosty i wyrzucają

na nie masy bomb, mosty jak stały, tak stoją całe.

A więc, biorąc z fachowego punktu widzenia, wi

dzimy, że bombardowania lotnicze i strzelanie z ka

rabinów maszynowych jest znacznie trudniejsze, niż

np. strzelanie z karabinów maszynowych ziemnych

i artylerii. I dlatego to straty od ognia karabinów

maszynowych i bomb lotniczych są znacznie mniej

sze, niż od artylerii i od karabinów

frontach świata prawie zawsze

w mniejszości.

Pod Kircholmem cztery tysiące Polaków pobiją

na głowę czternaście tysięcy Szwedów, którzy

w tym czasie uchodzili za jedno z najlepszych

wojsk w Europie. A podczas wojen napoleońskich

pod Samosierra, kiedy najlepsze pułki francuskiej

piechoty nie potrafiły zdobyć wąwozu, szwadrony

polskiej kawalerii, 120 szabel zdobyło go w ciągu

kilkudziesięciu minut. A podczas wojny światowej

na froncie francuskim, gdy najlepsze dywizje ni»-

maszynowych

ziemnych.

Dlaczego więc naloty wydają się groźne i u nieopa

nowanych wzbudzają zamieszanie? Bo groźbę nie

bezpieczeństwa potęguje ten fakt, że samolot leci nad

nami i każdemu się zdaje, że to na niego bomba

spadnie, poza tym groźbę tę zwiększa szum motorów

Nr. 252

KURJER WARSZAWSKI — Dnia 12 września 1939 r.

kie bitwy mogą całkowicie zdemoralizować prze

ciwnika. Małą wojną — jak pisze „L'Epoque" —

czyli ulubiony niemiecki Blitzkrieg. Trzecia Rze

sza właściwie mówiąc — już przegrała. Rzucając

się bowiem na Polskę, nie mogła «na przeszko

dzić przeprowadzeniu mobilizacji we Francji

i Anglii oraz skoncentrowaniu większej liczby

wojska, które już od kilku dni prowadzi opera

cje na terytorium niemieckim, czego nie są w sta

nie ukryć nawet komunikaty sztabu niemieckie

go. W ten sposób legenda propagandy niemiec

kiej o tym, że armia niemiecka będzie walczyła

jedynie z Polską, została przez samych Niemców

rozproszona i dzisiaj dopiero społeczeństwo nie

mieckie o wojnie na Wschodzie i Zachodzie do

wiaduje się z prasy niemieckiej i żalów marszał

ka Goeringa, który swymi przemówieniami wła

ściwie mówiąc, przygotowuje ludność niemiecką

do katastrofy, która czeka Niemców.

Prasa francuska jednocześnie z oburzeniem

odrzuca propozycje Goeringa zlokalizowania woj

ny polsko-niemieckiej, podnosząc przy tym boha

terstwo armii polskiej i wskazując, że jedyną

drogą, jeżeli Goering i Hitler naprawdę chcą po

koju, jest wydanie rozkazów niezwłocznego wy

cofania całej armii niemieckiej z Polski oraz na

prawienia wszystkich szkód i krzywd, wyrządzo

nych Polsce przez agresję niemiecką. (J. K.)

komunikat, w którym powołując s J ę na oświad

czenie ambasadora R. P. Raczyńskiego, w sposób

kategoryczny stwierdza, iż puszczona przez Niem

ców wiadomość z dn. 8 b. m. o zajęciu przez woj

ska niemieckie Warszawy jest fałszywa i miała

na celu wprowadzenie w błąd opinii zachodnio

europejskiej w związku z usiłowaniami władz nie

mieckich do zawarcia odrębnego pokoju z Anglią

i Francją.

Komunikat brytyjski stwierdza, że armia pol

ska bohatersko broni Warszawy i te na froncie

polskim jest skoncentrowanych przeszło 70 dy

wizji niemieckich, w tym głównie wojska zmoto

ryzowane. Trudno w chwili obecnej — oświad

cza ministerium informacyj Wielkiej Brytanii —

przewidzieć, co stanie się z Warszawą. Faktem

jest, że Warszawa broni się bohatersko i że roz

wój operacyj wojskowych na Zachodzie na lo

sach Warszawy może w wysokim stopniu za

ważyć

Angielska odpowiedź na propozycje Goeringa

DZIŚ NIEMA MOWY O POKOJU SEPARATYSTYCZNYM

LONDYN 12 września.

Cała prasa londyńska zajmuje się sobotnim

przemówieniem marszałka Goeringa, wygłoszo

nym do robotników niemieckich a składającym

ofertę pod adresem Anglii i Francji w sprawie

zawarcia odrębnego pokoju i zlokalizowania woj

ny polsko-niemieckiej. Wszystkie dzienniki je

dnomyślnie jaknajkategoryczniej potępiają nie

cne wynurzenia marszałka Goeringa, nazywając

je kłamliwymi i nie zasługującymi wogóle na

uwagę.

„Times" w artykule wstępnym stwierdza, iż

mowa Goeringa w sposób wyraźny wskazuje, że

stratedzy Trzeciej Rzeszy w 1939 r. popełnili ten

sam błąd, co i w r. 1914. Goering przez usiło

wanie rozbicia frontu angielsko-francusko-pol-

skiego chce ten błąd naprawić, lecz bezskutecznie,

gdyż zarówno Anglia, jak i Francja propozycji

niemieckich nie będą nawet rozważać.

„Manchester Guardian" odrzuca z pogardą

propozycje niemieckie, powiadamiając, że wojna

jest tak samo nierozdzielna, jak i pokój, i że

Anglia — jak oświadczył premier Chamber

lain — będzie walczyła dopóty, dopóki nie będzie

obalony reżim narodowo-socjalistyczny, sprawca

wszystkich nieszczęść w Europie.

Dyplomatyczny redaktor „Daily Mail" stwier

dza, że Goering powinien wreszcie zrozumieć, że

mocarstwa zachodnio-europejskie z Trzecią Rze

szą będą rozmawiały dopiero wówczas, gdy: 1)

zostaną naprawione w Polsce wszystkie krzywdy

i szkody ; 2) gdy z Polski zostanie wycofany osta.

tni żołnierz niemiecki; 3) zostaną wytworzone

takie warunki, które raz na zawsze uniemożliwią

w Europie takie zbrodnie, jak zbrodnia niemiec

ka wobec Czechosłowacji i wobec Polski.

„Daily Herald", nie wyróżniając się od innych

dzienników angielskich, stwierdza tak samo, że

wogóle politycy Trzeciej Rzeszy znaleźli się

w sytuacji bez wyjścia i obecnie — jak widać

z przemówienia Goeringa — chcieliby ratować

to, co uratowaćby się jeszcze dało. Apele jednak

Goeringa — stwierdza dziennik — są spóźnione,

a poza tym i tak nikt im nie uwierzy, gdyż za

warcie pokoju z Niemcami oznaczałoby dla

państw zachodnio-europejskich taką samą agre

sję wobec Francji i Anglii na wiosnę przyszłego

roku, jakiej Niemca dopuścili się wobec Polskj.

Przemówienie amb. łukasiewicza

PARYŻ 12 września.

Ambasador R. P. Łukasiewicz z okazji utwo

rzenia polskiej formacji wojskowej przy aimii

francuskiej wygłosił wczoraj w radio przemó

wienie, w którym przedstawił dzieje polsko-

francuskiego braterstwa broni, przyjaźni, łączą

cej oba narody i w zakończeniu zaznaczył, że bez

względu na ofiary, jakie wypadnie narodowi pol

skiemu ponieść w tej wojnie, armia polska zwy

cięży i obroni wolność oraz niepodległość nietyl-

ko narodu polskiego, ale również tych wartości,

w>obronie których wystąpiły sprzymierzeńcy

Polski, t. j. Anglia i Francja.

Rząd polski — oświadczył ambasador Łukasie

wicz — żąda od swych obywateli, przebywają

cych zagranicą, by zgłaszali się do służby w for

macjach polskich.

mieckie — bawarskie, nie potrafiły wytrwać w hu

raganowym ogniu artylerii, jako ostatnią deskę ra

tunku posyłano pułki pomorskie, śląskie i poznań

skie, a więc polskie. A zatem zwycięstwo stało

się tradycją żołnierza polskiego.

Dzisiaj sytuacja jest dla Niemców poważna.

W tej chwili, gdy przeciw nam ściągnęli siły ze

wszystkich stron, pęka ich osławiona linia Zygfry

da. Zwycięskie wojska francusko-angielskie, jak

fala, zalewają ziemie niemieckie. Setki bombowców

francuskich i angielskich bombardują Niemcy. Za

chodnia ściana niemiecka pęka. Niemcy nie ma

jąc poważnych sił, aby się temu przeciwstawić, mu

szą wyciągać z polskiego frontu wojska i przesyłać

je na front zachodni. Ostatnio wycofano sześć dy

wizji piechoty i dywizję pancerną i z każdym dniem

będą musieli wyciągać ich coraz więcej. Im głę

biej wejdą w nasze ziemie, im dalej będą od frontu

francuskiego, tym trudniej im będzie zapobiec klę

sce, jaka na nich idzie od zachodu.

Dochodzą do tego jeszcze rozruchy wewnętrzne.

Zgłodniała ludność niemiecka woła o chleb i jedze

nie, demonstrując przed pałacem kanclerza.

I dlatego to natarcia niemieckie są tak pośpiesz

ne i tak rozpaczliwe, są prowadzone ostatnim

techem, jak biegacz, który zdyszany, goni resztką

sił.

Anglia zdecydowana prowadzić wojnę do końca

WIELKA MOWA POLITYCZNA EDENA

LONDYN 12-go września. (Radiogram „Kurjera War

szawskiego".)

Wczoraj w godzinach wieczornych minister dominiów

w obecnym rządzie Chamberlaina, Antoni Eden, wygłosił

wielką mowę polityczną, poświeconą aktualnej sytuacji

w Europie. Mówca zaznaczył, że Anglia już wstąpiła

bezpowrotnie na drogę walki, z której zejść nie może

i nie chce. Anglia bowiem jest zdecydowana walczyć do

tąd, dopóki nie będzie zniszczony reżim narodowo-socja

listyczny, chociaż taka wojna trwaćby miała nawet lat

kilka. Anglia nie ma żadnych spornych zagadnień z na

rodem niemieckim — mówił Eden — i zawsze chciała

z nim żyć w jak najlepszych stosunkach.

Nie jest winą Angli, że reżim hitlerowski w sposób bez

przykładny w historii naruszył wszelkie zobowiązania,

wszelkie zasady przyzwoitości i narzucił wojnę nietylko

Anglii, lecz całemu szeregowi innych państw. Wszak jest

publiczną tajemnicą, że zarówno Polska, jak i Anglia

zrobiły wszystko, by nie dopuścić do wojny, wykazując

gotowość pójścia w drodze pokojowej na różnego rodzaju

pertraktacje, a nawet kompromisy.

Hitler jednak nie tylko, że złamał dane Anglii słowo

w okresie Monachium i zagarnął Czechosłowację, lecz

w sposób cyniczny i wykrętny odrzucił pokojową wolę Pol

ski, napadając na nią znienacka i w ten sposób wciągając

Anglię i Francję do wojny, które były zobowiązane przyjść

z pomocą Polsce.

Nikt nie będzie mógł powiedzieć — podkreślał Eden —

że wojna obecna wybuchła wskutek niejasnej pozycji An

glii, jak to rzekomo miało miejsce w 1914 r. Tym razem

pozycja Anglii aż do przesady była jasna ? wyraźna. An

glia za pośrednictwem swego premiera kilkakrotnie bo

wiem w sposób uroczysty oświadczyła, że w wypadku nie

sprowokowanej agresji przyjdzie z pomocą Polsce, co też

uczyniła.

Daremne są wszelkie wysiłki nietylko propagandy hi

tlerowskiej, ale również i niemieckich czynników miaro

dajnych, że Niemcy nie chcą wojny z Anglią i Francją,

że one chcą tylko naprawić krzywdy, wyrządzone im przez

traktat wersalski. Wszyscy wiemy, jak te naprawianie

krzywd wygląda, po Anschlussie, aneksji Czechów, Sło

wacji, na Polsce. I Berlin myli się bardzo sądząc, że

jego taktyka rzucenia olbrzymich sił na wschód na Pol

skę i stosowanie metody obronnej na Zachodzie, uratuje

go od wojny z Anglią i Francją, którym on po zagarnięciu

Polski będzie mógł zaofiarować pokój. Ta perfidna tak

tyka na nic przyda się Hitlerowi, gdyż decyzja Anglii

i Francji jest kategoryczna, nieodwołalna, a jej wyko

nanie już w najbliższych dniach, a może nawet i godzi

nach będzie przyspieszone, pomimo, iż Hitler ukrywa to

przed własnym społeczeństwem. Anglia i Francja —

oświadczył Eden — nie pójdzie na żadne porozumienie

z Niemcami i będzie walczyć dopóty, dopóki Europa bę

dzie mogła zorganizować się na zasadach wolności, tole

rancji i miłości narodów. Bez względu na to, jak dużo

ofiar wojna obecna pociągnie za sobą i jak długo ona po

trwa, narody: angielski, francuski i polski walczą z tą

świadomością, że walczą o słuszne sprawy i że zwycię

stwo ostateczne będzie po ich stronie.

Msza za bohaterów

Po bohaterach z Westerplatte

Płyną rozpaczne łzy...

Złożylj z życia swego objatę —

I uwięzieni w śmiertelnej mntni

Za honor Polski! Po dech ostatni!

Bili się, walcząc, jak lwy !

Na serca nasze padł kir żałoby,

Ból w dusze, jak sztylet, wszedł...

Na Westerplatte — samotne groby,

A tu w świątyni, w ciszy kościoła —

Stroskane twarze, schylone czoła

Gorących modlitw szept...

Lecz — sursum corda !

Zwyciężyć, zginąć .—

Dziś w każdym chęć ta tkwi!

Nie opłakujmy tych Polski Synów!

Oni polegli w nierównym boju,

Lecz kwiaty szczęścia, kwiaty Pokoju

Wyrosną z Ich świętej krwi...

I pamięć o Nich trwać tutaj będzie,

Gdy rany już zaczną schnąć !

żyć będą wiecznie w cudnej legendz

A matki, dzieci tuląc do piersi,

Będą mówiły: To ci najpierwsi!

Synu! Jak Oni bądź!

A zatem jeszcze dni kilka, jeszcze kilka dni wy

trwania, zacisnąć zęby, i ufać, i wierzyć, a tu pod

murami Warszawy rozleci się w proch i pył „Drang

nach Osten". Pamiętajcie — jeszcze kilka dni.

Koledzy żołnierze, koledzy cywilni, jesteśmy dziś

jedną wielką rodziną, patrzcie spokojnie w przy

szłość. Trzymajcie karabiny mocno w dłoni, strze

lajcie celnie i ani piędzi ziemi dalej. Cały naród

wam ufa, cały świat patrzy na was. Pamiętajcie,

dzisiaj zaszczytem jest być Polakiem!

Jeden prezydent pewnego stanu Ameryki Północ

nej pisał do Prezydenta Rzplitej : „Polsko, staję

przed Tobą na baczność! Żołnierze! My stańmy za

Palską murem. Bijemy się w tej chwili o swój na

ród, o swoją rodzinę, o nasze dzieci i matki".

Tadeusz Kończyc

Anglicy nie wierze Niemcom

Berlińskie plotki

o zdobyciu Warszawy

LONDYN 12 września.

Brytyjskie ministerium informacji wydało

KURJER WARSZAWSKI — Dnia 12 września 1939 r.

Nr, 252

Wiadomości bieżące

gólnych rannych żołnierzy. Wiadomości takie moż

na otrzymywać jedynie przy osobistych zgłosze

niach przy pl. Dąbrowskiego 8 w godzinach biuro

wych.

Dyrekcja lombardu zwraca się do wszys'kich pracowni

ków, którzy nie stawili się jeszcze do swych obowiązków,

aby natychmiast przystąpili do pracy i tym sposobem

przyczynili się do ulżenia w robocie kolegom i koleżankom.

— Nabożeństwo za bohaterów poległych na Wester

platte.

Dziś, o godz. 9-ej rano, przed Wielkim Ołtarzem, w koś

ciele Św. Krzyża, było odprawione nabożenslwo żałobne za

duszę ś. p. żołnierzy, którzy zginęli na reducie Westerplat

te, broniąc jej przed przeważającą nawała niemiecką.

Nabożeństwo odbyło się staraniem Katolickiego Związ

ku Polek. Do kościoła przybyli gromadnie wierni, modląc

się w skupieniu. Nastrój był podniosły. Podczas mszy Św.

niektóre osoby leżały krzyżem. Za dusze bohaterów od

mówiono 3 razy Ojcze Nasz, Zdrowaś i Wieczny Odpoczy-

= Zastępca komisarza cywilnego dla Pragi

Zastępcą komisarza cywilnego dla Pragi przy do

wództwie obrony stolicy i zastępcą prezydenta mia

sta na tym obszarze mianowano p. Bronisława Fa¬

jęckiego, który wczoraj objął na Pradze urzędowa

nie. Komendantem oddziałów przy zastępcy komi

sarza cywilnego dla Pragi został rtm. rez. Leopold

Kronenberg.

= Z rzeźni miejskiej.

Zarząd rzeźni miejskiej wzywa wszystkich swych pra

cowników, a zwłaszcza monterów do niezwłocznego zgła

szania się do dyrekcji rzeźni, celem podjęcia normalnej

pracy.

= Nowy punkt opatrunkowy.

Nowy punkt opatrunkowy powstał przy Placu Mała

chowskiego 4 róg ul. Królewskiej, w pałacu Kronenberga.

Telefon 609-61, 609-62 i 605-93.

— Gaz zamknięty

Gazownia miejska komunikuje, iż dopływ ga-'

zu do mieszkań zamknięty. Należy wobec tego

pozamykać kurki gazowe przy gazomierzach.

O wznowieniu dopływu gazu do użytku mieszkań

ców Warszawy będą ogłoszone specjalne zawiado

mienia.

' = Dożywianie małych dzieci.

• VII komisariat O. P. L. zorganizował w domu przy ul.

Chłodnej 45 punkt opatrywania i dożywiania małych

dzieci. Organizatorzy proszą o ofiarowanie środków opa

trunkowych, bielizny, środków żywnościowych 1 t. p. oraz

datki pieniężne.

= Prezydent Starzyński apeluje

do ofiarności

kupców

P. prezydent Starzyński wygłosił przemówienie

radiowe, w którym wskazując na bohaterską posta

wę ludności Warszawy, nawoływał do ofiarności

mieszkańców.

Apel skierowany był przede wszystkim do właści

cieli sklepów, którzy jeszcze dotąd magazyny swe

zapełnione mają najpotrzebniejszymi artykułami,

niezbędnymi dla armii, szpitali i t." p., jak np. skle

py z bielizną, łóżkami, tapczanami i t. p. Materiały

k powinny być jak najszybciej dostarczone odpo

wiednim instytucjom, gdyż w przeciwnym razie bę

dą zarekwirowane.

Widzi, się w mieście również sklepy zamknięte,

których witryny przepełnione są artykułami spo

żywczymi.

= Uprzątanie chodników.

Apel komisarza cywilnego przy dowództwie obrony War

szawy, zwrócony przez radio do mieszkańców stolicy

w sprawie czyszczenia placów i arterii komunikacyjnych,

znalazł całkowity posłuch.

Już drugi dzień dozorcy lub w ich braku mieszkańcy ka

mienic uprzątają podwórza oraz chodniki i jezdnie z gru

zu, odpadków szkła, oraz zwykłego zaśmiecenia. Praca ta,

która jest elementarnym obowiązkiem nas wszystkich, mu

si być w dalszym ciągu kontynuowana, gdyż stanowi to

konieczność podstawowego zwalczania" źródeł wszelkich

chorób zakaźnych.

Gdyby nie brak środków komunikacyjnych, żywy ruch

uliczny nie wskazywałby na to, iż stolica jest w ogniu

walk.

= Pomoc dla uchodźców z rodziny lekarskiej

Izba lekarska warszawsko-białostocka, pragnąc

przyjść z pomocą żonom i dzieciom lekarzy-uchodź¬

ców, zorganizowała chwilowe dla nich schronienie

w lokalu przy ul. Koszykowej 37, gdzie potrzebujący

znajdą należytą opiekę.

— Akcja lekarzy Ubezpieczalni

Ubezpieczalnia społeczne wydała polecenie swym

lekarzom, iż powinni udzielać pomocy chorym i ran

nym bez względu na możność stwierdzenia upraw

nień ubezpieczeniowych, zwrócić uwagę na uchodź

ców, znajdujących się na terenie ich działania i roz

toczyć nad nimi opiekę lekarską.

Apteki ubezpieczalni w granicach możliwości

i zapasów, mają wydawać leki na recepty lekarzy

Ubezpieczalni ,oraz lekarzy komitetu obywatelskie

go Samopomcy społecznej.

Niezatrudnieni lekarze Ubezpieczalni, jeżeli nie

pracują w organizacjach sanitarnych, powinni od

dać się do dyspozycji komitetu obywatelskiego Sa

mopomocy społecznej (ul. Mokotowska nr 51, tel.

8-99-69).

= Bataliony pracy

Zarządzeniem władz powołano do życia bataliony

pracy na zasadach ochotniczej rekrutacji osób

w wieku od 17 do 55 lat, o silnej budowie i zdrowych

fizycznie. Kandydaci zgłaszać się mają przy ul.

Rozbrat 26, Starynkiewicza 7, Prostej 14, Baroko

wej 5, Kowelskiej 1 i Skaryszewskiej S. Po wciele

niu do oddziałów, będą użyci do pracy.

Na kierowników w batalionach pracy potrzebni

są geometrzy, mierniczy oraz technicy budowlani

i drogowi, którym polecono stawić się w lokalu

N. I. K. przy al. Szucha.

Komisarz cywilny przy dowództwie obrony stoli

cy wzywa społeczeństwo do składania darów na

rzecz batalionów pracy w postaci środków opatrun

kowych oraz sprzętu kucehnnego i domowego.

Czytelnicy Kurjera Warszawskiego

n a

Fundusz Obrony Narodowej

Firma Jan Knedler 200 zł. — Stanisław Zawadzki 200

zł. — Zamiast nocnych dyżurów i innych czynności z powo¬

du podeszłego wieku M. Nowodworska piątą część dochodu

10 zł. — Jako podziękowanie p. Prezentowi m. Warsza

wy, majorowi Stefanowi Starzyńskiemu za pełne otuchy sło¬

wa, które podtrzymują ducha w ciężkich chwilach — Zofia

Krauze, żona oficera rezerwy 10 zł. — Helena Rzeszotar¬

ska — porte-verse srebrne.

= Niszczenie śmieci

Ponieważ na terenie Warszawy gromadzą się

znaczne ilości śmieci, nakazano natychmiastowe

przystąpienie do odkażania śmietników. Śmieci

należy zakopywać w ziemi.

= Przeniesienie Izby Rzemieślniczej.

Biurr- Izby Rzemieślniczej w Warszawie przeniesione zo

stały do gmachu Izby przemysłowo - handlowej przy ul.

Wiejskiej 10, tel. 757-60, wewn. 70 i 71. Pokój nr. 231 i 233.

Izba rzemieślnicza prosi pp. rzemieślników, szczególnie

z zawodów spożywców o zgłaszanie się do Izby.

OFIARY

Na Polski Czerwony Krzyż

Jarzębowska 10 zł.

W myśl hasła, rzuconego przez rodzinę Luedtke, zebrano

zł. 430, od osób korzystających z gościny w Łaźni Central

nej, Krakowskie Przedmieście 16/18.

Bezimiennie — na potrzeby żołnierzy — dwie obrączki

i pierśc^nek u. x .. .

Na rodziny ofiar barbarzyńskich nalotów

I. K. i H. O. 6 zł.

= Ściganie trzech komisarzy

Na zarządzenie komisarza cywilnego przy do

wództwie obrony Warszawy poszukiwani są

kierownicy 14, 17 i 25 komisariatów policji, komi

sarze Mieczysław Szempliński, Bolesław Bratkow

ski oraz Stefan Szmidt. Powinni oni niezwłocznie

oddać się do dyspozycji władz wojskowych. Gdy

by ktoś spotkał któregoś z wymienionych, ma roz

kaz aresztowania go i dostarczenia do komendy

miasta. Policjanci zaś z wyszczególnionych komi

sariatów wezwani są do stawienia się w komendzie

miasta.

= Starać się o zapas wody.

Zarząd miasta wzywa wszystkich właścicieli posesji

oraz mieszkańców domów, aby dla usprawnienia akcji

przeciwpożarowej starali się posiadać stale zapas wody,

napełniając wszelkie znajdujące się w ich posiadaniu

zbiorniki i naczynia.

Na L. O. P. P.

N. F. 20 zł.

= Z Lombardu.

Lombard miejski pracuje bez przerwy codziennie od go

dziny 8-ej do 13.30, przy czym publiczność, która w tych

godzinach zgłasza się do lombardu, załatwiana jest bez

względu na czas i liczbę zgłaszających się osób tegoż sa

mego dnia.

Na Kościół Jasnogórski

Aniela Kolado — na odnowienie wieży 10 zł.

— Wiadomości o rannych

Polski Czerwony Krzyż ogłasza, iż nie udziela in-

formacyj telefonicznie na zapytania co do poszcze

— Halina Wyrzykowska: na F. O. N. 10 zł. i na Polski

Czerwony Krzyż 10 zł. Razem 20 zł.

Ogłoszenia

lekarskie

Marceli DOBRZYŃSKI

OD ADMINISTRACJI.

Składajcie ofiary

Dla uniknięcia pomyłek przy prze

syłaniu gotówki pocztą lub przez

P. K. O., upraszamy o łaskawe wy

szczególnienie, na jaki cel wysłana

gotówka jest przeznaczona (ogło- (

szenia, prenumerata, ofiary i t. p.) I

WENERYCZNE i PŁCIOWE

PIERACKIEGO 15 m. 4. Od 9—2 i 5—&

900079r

na najuboższych

Nauka i wychowanie.

Kupno i sprzedaż.

Interesy handlowe

i majątkowe.

MAGle. nowoczesne ręczno-elek-

IllrtU tryczne oraz reparację wy

konywa fabryka Szaneen bacha. —

Drewniana 12. TelefoD 6.26-55.

700885

Lokale.

Doniesienia rozmaite.

KILIŃSKIEGO 3 ™ oj e p o

jedyncze z wy

b) Zaofiarowane.

Nauczycielka, konwersacja francu-

" ska, poszukuje posady stałej lub

demi-place. Telefon 945-03.

700704

ladalny wspaniały, orzechowy, Ma-

u ria-Teresa, wartości 10,000 za

3,000. Gabinet, sypialnia. Mar

szałkowska 79—6.

967255r

godami 9.47-21.

730220

Zginęła suczka ostrowłosa cała bia-

ła, „Ami", odprowadzić nagrodą.

Chmielna 8 m. 1, telefon 5S6-14.

17679

FILIE „KURJERA WARSZAWSKIEGO"

w ŁODZI: Św. Andrzeja 3, tel. 102-32; w WILNIE: Tatarska 2, teł. 63; w POZNANIU: 3-?o Maja 5, tel. 36-84; w KATOWICACH: Św. Stanisława 4, teł. 342-80;

we Lwowie: Plac Akademicki 1. tel. 107-50; w GDYNI: 10-go Lutego 24, teł. 32-83; w KRAKOWIE: Basztowa 24 m. 1, teł. 141-55.

AJENCJA w LUBLINIE: KSIEG. W. i J. CHOLEWIŃSKICH, KRAK. PRZEDM. 38.

W. drukarni „KURJERA WARSZAWSKIEGO", Krakowskie Przedmieście 40.

Dr.

med.I

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: