zdjęcie studyjne w domu(1).pdf

Zdjęcie studyjne w domu.

Zdjęcia sesyjne bez dużych nakładów finansowych, profesjonalnego sprzętu i studia - Niemożliwe? A jednak! Wystarczy

jedynie oświetlony pokój, komputer z odpowiednim programem graficznym, aparat fotograficzny, trochę czasu i

cierpliwości.

Kwestia zdjęć studyjnych jest szeroko poruszana w wielu pozycjach książkowych poświęconych fotografii. Autorzy

informując nas o sprzęcie, pomieszczeniach i oświetleniu jakie jest potrzebne do wykonania wyżej wspomnianych zdjęć,

zapominają o osobach, które mają na wyposażeniu jedynie niedrogi aparat cyfrowy i kogoś z rodziny, kto może im

pozować w roli modela(ki). Na szczęście każdy z nas może stworzyć własne zdjęcie studyjne w zaciszu swojego domu,

a co najważniejsze tanim kosztem. Jedynym koniecznym wymogiem jest posiadanie komputera z odpowiednim

oprogramowaniem graficznym (np. Photoshop) i aparatu fotograficznego - najlepiej cyfrowego (w przypadku aparatu

kompaktowego musimy posiadać również skaner, aby dostarczyć wykonane przez nas zdjęcie na dysk twardy naszego

komputera).

Przygotowanie

W warunkach mieszkaniowych nie mamy możliwości ustawienia modela(ki) na czystym - niczym nie zasłoniętym tle.

Chyba, że ktoś nie posiada w domu mebli, a ściany są pozbawione tapet i wszelkiego rodzaju obrazków na nich

zawieszonych. Tło nie stanowi jednak dla nas żadnego problemu, ponieważ odpowiednim jego przygotowaniem

zajmiemy się w programie graficznym (w naszym przypadku będzie to Photoshop). Jeżeli chodzi o oświetlenie to w

naszym domu, mieszkaniu posiadamy okna, które stanowią świetne jego źródło. Pierwszą czynnością niezbędną do

wykonania zdjęcia portretowego będzie zatem znalezienie dobrze oświetlonego pomieszczenia - czyli takiego z dużymi

oknami.

Tło

Portret studyjny wykonany w specjalnym, przeznaczonym do tego celu pomieszczeniu na ogół wykonuje się na

przygotowanym wcześniej tle, które dalej nie zostaje poddane żadnej obróbce. W naszym przypadku, jak już wcześniej

wspomnieliśmy, nie musimy koncentrować się na tym czy zdjęcie wykonujemy na tle wersalki, czy obrazka na ścianie.

Tłem zajmiemy się w Photoshopie - ponieważ do tego właśnie służy m.in. ten program. Jedynym wyborem, którego

możemy dokonać to ustalenie odcienia tła. Jeżeli chcemy wykonać portret na jasnym tle, to ustawiamy modela(kę) w

taki sposób, aby suma barw przedmiotów znajdujących się zanim była koloru jasnego. Odwrotnie postępujemy w

przypadku gdy chcemy uzyskać ciemny odcień tła.

Światło

Literatura fachowa opisuje nam jak należy odpowiednio przygotować oświetlenie - lampy studyjne i różnego rodzaju

odbłyśniki. Zapewniam jednak was, że można ustawić naszego modela(kę) tak, że lampa błyskowa nie będzie

potrzebna, a pomoże nam w tym światło dzienne - wpadające przez nasze okno. Osoba, którą portretujemy jest w

bezruchu, a my wolimy wykorzystać światło dzienne, które da nam łagodną fotografię o gładkiej, lekko zretuszowanej

twarzy. W przypadku użycia lampy błyskowej, na twarzy modela(ki) mogą powstać refleksy świetlne i efekt czerwonych

oczu. Oczywiście wady te można usunąć przy pomocy oprogramowania graficznego - jednak dla amatora może to

stanowić spory problem.

Ustawienie modela

Jeżeli namówiliśmy już kogoś z rodziny lub znajomego na pozowanie i znaleźliśmy najlepiej oświetlony pokój w naszym

mieszkaniu, to zajmujemy się teraz odpowiednim ustawieniem modela(ki).

Przy wykonywaniu zdjęcia portretowego model(ka) powinien być ustawiony twarzą w kierunku okna, z którego

czerpiemy oświetlenie. Zdjęcie nasze robimy bez użycia lampy, więc nie możemy fotografować pod światło.

Posiadając aparat cyfrowy mamy możliwość wykonania kilku próbnych zdjęć i dobraniu takiego ustawienia, które nam

najbardziej odpowiada.

Musimy również zwrócić uwagę na intensywność światła dziennego. Jeżeli jest to mocne słońce - to należy ustawić

modela(kę) dalej od okna, aby na jego twarzy nie powstały jasne odblaski. W przypadku szarugi - gdzie słońce

schowane jest za chmurami, ustawiamy modela(kę) jak najbliżej okna.

Pamiętajmy, aby wykonać co najmniej kilkanaście zdjęć, z których wybierzemy to jedno

Kadr

Podczas ustawiania modela(ki) koncentrujemy się jedynie na ustawieniu jego twarzy, tak aby była ona prawidłowo

oświetlona.

Kadrowaniem zdjęcia zajmiemy się w Photoshopie i tam ustawimy odpowiednie proporcje twarzy w odniesieniu do

reszty tła.

Programy graficzne dają nam duże możliwości jeżeli chodzi o kadrowanie fotografii. Za pomocą Photoshopa usuniemy

niepotrzebne, puste fragmenty zdjęcia - pozostawiając jedynie twarz modela(ki).

Przekształcenie zdjęcia zrobionego w domu na zdjęcie studyjne

Pobierz plik źródłowy do wykonania tutoriala

Kadrowanie

Otwieramy zdjęcie, które chcemy poddać studyjnej stylizacji [Ctrl]+[O] i kadrujemy je tak, aby postać znajdowała się na

środku fotografii. W tym celu wybieramy z przybornika narzędzie Kadrowanie (Crop Tool) i zaznaczamy naszą postać

(przyciemnione fragmenty obrazu zostaną odrzucone). Uchwyty ramki kadrowania umieszczone w rogach i na

krawędziach, służą do nanoszenia poprawek (związanych z wielkością kadrowanego obrazu). Po dokładnym ustawieniu

ramki kadrowania zatwierdzamy nasze ustawienia klawiszem [Enter].

Konwersja ze zdjęcia

Kolejną czynnością będzie konwersja naszego zdjęcia do skali szarości (Pomiń ten krok, jeżeli chcesz pozostać przy

kolorowym portrecie). Wybieramy opcję Obrazek>Tryb>Kolor Lab (Image>Mode>Lab Color), aktywujemy zakładkę

Kanały (Channels), a następnie zaznaczamy kanał Jasność (Lightness).

Po wykonaniu tej czynności zdjęcie zrobi się czarno-białe, jednak nadal będzie się składać z kanału, który zawiera

informacje o kolorach. Kolejno wybieramy menu Obrazek>Tryb>Skala szarości... (Image>Mode>Grayscale) - w celu

usunięcia zbędnego, wyżej wspomnianego kanału.

Powielanie warstwy

Tworzymy kopię warstwy tła, na nowo powstałej warstwie stosujemy filtr Filtr>Rozmycie>Rozmycie gaussowskie...

(Filter>Blur>Gaussian Blur...) z wartością Promienia (Radius): 32 piksele. Dzięki temu zabiegowi fotografia będzie na

tyle rozmyta i niewyraźna, że znikną przedmioty z tła zdjęcia.

Teraz wybieramy narzędzie Gumka (Eraser Tool), którą wymażemy portretowaną postać (w naszym przypadku jest to

postać dziewczynki). Wymazywania dokonujemy na wcześniej powielonej warstwie, którą poddaliśmy rozmyciu

gaussowskiemu. W celu ułatwienia wymazywania zmniejszamy krycie warstwy do 60%. Po zakończeniu tej czynności

przywracamy wartość krycia ponownie na 100%.

Edycja warstwy - kolejne poprawki

Zajmiemy się teraz dokładnym wymazaniem włosów. Cały czas pracując na powielonej warstwie wybieramy gumkę z

niewielkim pędzlem o łagodnej końcówce. Zmniejszamy krycie Gumki (nie warstwy) do 15 - 25%. Powiększamy zdjęcie i

wymazujemy delikatnie krawędzie postaci. Małe krycie pędzla gumki pozwoli nam na uwidocznienie końcówek włosów.

W przypadku zbyt dużego wymazania, któregoś z elementów modela(ki), ostatnio wykonaną czynność anulujemy

używając [Ctrl]+[Z].

Następnie łączymy powieloną warstwę z tłem. Z menu wybieramy Warstwa>Złącz widoczne (Layer>Merge Visible).

Wygładzanie skóry

Ponownie powielamy warstwę z naszym zdjęciem [Ctrl]+[J]. Kolejny raz używamy rozmycia gaussowskiego

Filtr>Rozmycie>Rozmycie gaussowskie... (Filter>Blur>Gaussian Blur...), ale tym razem z wartością Promień (Radius): 2

piksele. Kolejno wybieramy gumkę z miękką końcówką pędzla i wymazujemy przy jej pomocy oczy, usta, nozdrza,

paznokcie - krótko mówiąc takie miejsca, którym chcemy nadać ostrość i wyrazistość.

Ponieważ podczas rozmazywania twarzy włosy także uległy temu procesowi, ponownie wymażemy je gumką (o dużej

średnicy i z kryciem do 30-50%). Po wykonaniu tych czynności łączymy wszystkie warstwy Warstwa>Złącz widoczne

(Layer>Merge Visible).

Uwydatnianie oczu

W tym kroku zajmiemy się uwydatnieniem oczu. Wybieramy narzędzie Lasso (Lasso Tool) i zaznaczamy białko lewego,

a następnie prawego oka (z wciśniętym klawiszem [Shft]). Kolejno używamy opcji Zaznacz>Wtapianie...

(Select>Feather...) z wartością Promień (Feather Radius): 2 piksele. Następnie aktywujemy menu

Obrazek>Dopasuj>Jasność/Kontrast... (Image>Adjustments>Brightness/Contrast...) z następującymi parametrami:

Jasność (Brightness): 20, Kontrast (Contrast): 5.

Osoby, które wybrały wariant kolorowej fotografii i nie konwertowały zdjęcia do skali szarości, powinny teraz usunąć

czerwone przebarwienia z białek oczu. W tym celu używamy Obrazek> Dopasuj> Barwa/Nasycenie... (Image>

Adjustments> Hue/Saturation...), z listy Edycja (Edit) wybieramy Czerwienie (Reds) i przesuwamy suwak Nasycenie

(Saturation) w lewo - redukując tym samym nasycenie koloru czerwonego (w wybranym wcześniej przez nas fragmencie

fotografii). Kolejno z listy Edycja (Edit) wybieramy opcję Podstawowy (Master) i przesuwamy suwak Jasność (Lightness)

w prawo, aby rozjaśnić zaznaczony obszar zdjęcia. Dokonane zmiany zatwierdzamy przyciskiem [OK].

Uwydatnianie oczu c.d.

W celu jeszcze większego uwydatnienia oczu (bez względu czy wybraliśmy wariant kolorowej, czy też czarno-białej

fotografii) posłużymy się prostą, ale bardzo skuteczną metodą.

Powielamy warstwę z naszym zdjęciem [Ctrl]+[J], wybieramy narzędzie Pędzel (Brush Tool), z miękką, małą końcówką,

kolorem czarnym oraz kryciem 30-40%. Powiększamy zdjęcie (fragment z oczami) i delikatnie obrysowujemy powieki

tak, aby je przyciemnić. Następnie zmieniamy końcówkę pędzla na twardą, bardzo małą i poprawiamy rzęsy. Jeżeli po

tych czynnościach efekt wyda się zbyt intensywny, to możemy trochę zmniejszyć krycie warstwy. Po uwydatnieniu oczu,

łączymy wszystkie warstwy Warstwa>Złącz widoczne (Layer>Merge Visible). Powyższą metodę, którą uwydatnialiśmy

oczy możemy zastosować również do przyciemnienia ust.

Korekta odcieni

Dokonamy teraz korekty odcieni, która spowoduje ostateczne poprawienie wyglądu fotografii. Wykorzystamy do tego

Obrazek> Dopasuj>

Poziomy... (Image> Adjustments> Levels...) z odpowiednim ustawieniem poziomów wejścia (w naszym przypadku

wartość ta wynosi: 49; 1,00; 255). Na tym kończymy naszą pracę.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: