Apel Twego Dziecka
Y Nie psuj mnie, dając mi wszystko, o co Cię proszę.
Niektórymi prośbami jedynie wystawiam Cię na próbę.
Y Nie obawiaj się postępować wobec mnie twardo
i zdecydowanie. Ja to wolę, bo daje mi poczucie bez-
pieczeństwa.
Y Nie pozwól ukształtować złych nawyków.
ufam, że Ty mi pomożesz wykryć je w zarodku.
Y Nie rób tak, abym czuł się mniejszym niż jestem.
To jedynie sprawia, że postępuję głupio,
aby wydawać się dużym.
Y Nie karć mnie w obecności innych. Najbardziej
mi pomaga, gdy mówisz do mnie spokojnie i dyskretnie.
Y Nie ochraniaj mnie przed konsekwencjami.
Potrzebne mi są również doświadczenia bolesne.
Y Nie rób tak, abym swoje pomyłki uważał za
grzechy. To zaburza moje odczucie wartości.
Y Nie przejmuj się zbytnio, gdy mówię:
„Ja Cię nienawidzę”. To nie Ciebie nienawidzę,
ale Twojej władzy, która mnie niszczy.
Y Nie przejmuj się zbytnio moimi małymi
dolegliwościami. One jednak przyciągają Twoją
uwagę, której potrzebuję.
Y Nie gderaj. Jeżeli będziesz tak robił, to będę się
bronił przez udawanie głuchego.
Y Nie dawaj mi pochopnych obietnic, bo czuję się
zawiedziony, gdy ich później nie dotrzymujesz.
Y Nie zapominaj, że nie potrafię wyrazić siebie
tak dobrze jak bym chciał. Dlatego też niekiedy
mijam się z prawdą.
Y Nie przesadzaj, co do mojej uczciwości. To mnie
krępuje i doprowadza do kłamania.
Y Nie zmieniaj swych zasad postępowania
ze względu na układy. To wywołuje u mnie zamęt
i utratę wiary w Ciebie.
Y Nie zbywaj mnie, gdy stawiam Ci pytania.
W przeciwnym wypadku zobaczysz, że przestanę
Cię pytać, a informacji poszukam gdzie indziej.
Y Nie mów mi, że mój strach i obawy są głupie.
One są bardzo realne.
Y Nigdy nie sugeruj, że Ty jesteś doskonały
i nieomylny. Przeżywam bowiem zbyt wielki wstrząs,
gdy widzę, że nie jesteś taki.
Y Nigdy nawet nie myśl, że usprawiedliwianie się
przede mną jest poniżej Twojej godności. Uczciwe
usprawiedliwianie się wzbudza we mnie nadzwyczajną
serdeczność ku Tobie.
Y Nie zapominaj, że lubię eksperymentować.
Nie zabraniaj mi eksperymentować, gdyż
bez tego nie mogę się rozwijać.
Y Nie zapominaj, jak szybko rosnę. Jest Ci
zapewne trudno dotrzymać mi kroku, ale -
proszę Cię – postaraj się.
Tekst Apelu ukazał się w U.S.A. w 1985r.; w Polsce został wydany
Przez Katedrę Psychologii Rozwojowej KUL.
wanda-przedszkole